دانلود تحقیق برنج .word

اختصاصی از ژیکو دانلود تحقیق برنج .word دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

توضیحات بیشتر و دانلود فایل *پایین مطلب *, فرمت فایل: Word  قابل ویرایش و آماده پرینت.

تعداد صفحه :23

قابل اطمینان ازجامع و کامل بودن پروژه

قسمتی از محتوای متن ...

تاریخچه:

اهمیت اقتصادی :     

مبدأپیدایش واقسام برنج

مناطق تحت کشت برنج در افغانستان :

  دسته های برنج:

انواع شالی در افغانستان :

شالی های با سمتی (385) :

توافق با محیط (توافق برنج):

رطوبت نسبی :

مشخصات نباتی برنج

ریشه :

ساقه :

برگ :

  گلازین یا سیستم گلی:

تهیه تخم خوب :

اگروتخنیک ویا عملیات زراعتی برنج:
تناوب :

روشهای کشت:
روش مستقیم:

روش نهالی کردن:
آماده ساختن زمین برای قوریه شالی:

وقت کشت شالی:  

  فواید قوریه:

مقدار تخمریز در قوریه:

آماده ساختن زمین برای غرس نهالی :

استعمال کود :

انتقال وغرس بزق شالی:

آبیاری مزرعه شالی:

کنترول گیاه هرزه :

درو کردن شالی (یکه کردن شالی):

ترکیب وخواص برنج:

تولید شالی در جهان:

 دانلود تحقیق برنج ,فرمت فایل word  شامل 23 صفحه. مناسب جهت انجام تحقیقات، پروژه های کارآموزی دانشجویی  و دانش آموزی

تحقیق درباره کیفیت دانه برنج معطر

اختصاصی از ژیکو تحقیق درباره کیفیت دانه برنج معطر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

کیفیت دانه برنج معطر

کیفیت دانه برنج به وسیله خواص فیزیکی و شیمی فیزیکی آن تعیین می شود. خواص فیزیکی شامل اندازه و شکل دانه، راندمان تبدیل، درجه تبدیل و ظاهر دانه است. کیفیت پخت و خوراکی توسط خواص شیمی فیزیکی متعددی نظیر محتویات آمیلوز، درجه حرارت ژلاتینی و پیوستگی ژل یا همبندی ژل مورد سنجش قرار می گیرد. تانگ و همکاران بین آمیلوز و همبندی ژل و نیز بین آمیلوز و درجه حرارت ژلاتینی رابطه معنی دار بالا، ولی بین آمیلوز و افزایش طول دانه پس از پخت رابطه معنی دار مثبتی را نتیجه گیری کرده اند.بیش تر برنج های کیفیت بالا نرم پخت هستند. درجه نرم پخت بودن و افزایش حجم پس از پخت به وسیله مقدار آمیلوز تعیین می گردد.

   برنج های با آمیلوز خیلی پایین(2 – 1%) واکسی نامیده می شوند. چنین برنج هایی چسبناک، سفت هستند و پس از پخت انبساط حجم نمی یابند. برنج های آمیلوز متوسط نم دار پخت شده و پس از سرد شدن سفت نمی شوند. تعداد زیادی ارقام برنج در هندوستان( و ایران) از این نوعند. برنج های با آمیلوز بالا پس از پخت دارای افزایش حجم هستند و چسبناک نبوده و پس از سرد شدن سخت می گردند و عموما کم تر، ترجیح داده می شوند. همبندی ژل یکی دیگر از نشانویژگی های اصلی معتبری برای حالت برنج پخته است. برنج های آمیلوز پایین و متوسط معمولا دارای همبتدی ژل نرمی هستند و بیش تر مورد استقبال قرار می گیرند. تأثیر محتویات پروتیین در افزایش طول دانه پخته نیز گزارش شده است. ارقام مختلف برنج معطر از نظر درجه عطر متغیرند و به صورت های عطر قوی، متوسط و ضعیف طبقه بندی می گردند. ترکیبات تبخیری برنج منجر به بروز عطر و مزه شان می شود. بعصی از این ترکیبات مهم تجارتی شناسایی شده اند. 2 – استیل – 1 – پیرولین یکی از مهم ترین ترکیباتی است که در ارقام متعددی از برنج های +معطر دارای عطری مشابه ذرّت بودانی است. این ترکیب عمدتا برای خصوصیات عطر ارقام برنج عطری محسوس است.       کیم (1999) چندین ترکیب قابل تبخیر در برنج را شناسایی کرد که، شامل 16 هیدرو کربن، 15 الکل، 16 آلدهید و ستن، 4 اسید و 10 ترکیب گوناگون دیگر بودند. معمولی ترین هیدروکربن ها، پارافین ها بودند، درحالی که بیش ترین ترکیبات عطری( الکلی) شامل n- پنتانول و استراگول بود. آلدهیدها و ستن ها عبارت بودند از: n- هپتانول و n- نونانول. n- بوتانول و n- هگزانول در برنج های معطر فقط پس از پخت تشخیص داده شد. نوع و مقدار همه ترکیبات قابل تبخیر تحت تأثیر زمان و مکان کشت قرار دارند، اما بیش ترین تأثیر مربوط به میزان درجه حرارت است. ترکیبات هیدروکربنی در برنج های معطر و غیر معطر تفاوت های معنی داری نداشت. اما برنج عطری ممکن است، مقادیر زیادی الکل، آلدهید و ستن، ترکیبات اسیدی و غیره داشته باشد. محویات 2- استیل -1-پیرولین برنج معطر 15 برابر غیر معطر، و به ترتیب 14/0 و 009/0 میکرو گرم بر گرم بود. کیفیت برنج به تناسب عواملی مانند مصرف،  خواص و زمینه های محلی مصرف کنندگان تعیین می شود. ظاهر بازار پسندی بیش ترین اهمیت را دارد. روش تبدیل و نوع دستگاه تبدیل کننده برنج در مشخصات برنج سفید تأثیر بسیار دارد. در تولید مواد غذایی به خواص شیمی فیزیکی شان بیش تر تأکید می شود. کیفیت غذایی لازم و پذیرش مصرف کنندگان در مورد پخت و خوراکی بستگی به عطر، طول دانه، طویل شدن دانه پس از پخت، چسبندگی دانه، مزه و غیره دارد.       برتری های کیفی در کشورهای مختلف گوناگون است. در نواحی گرمسیری آسیا کهنه کردن برنج رواج دارد، اما در کشورهایی مانند: ژاپن، استرالیا، کره بخش هایی از چین و ایتالیا، جاهایی که آن ها برنج نرم پخت و چسبناک زیر گونه ژاپنی را مصرف می کنند، کهنه سازی رواج ندارد(یاپ،1987). برای برنج   دانه بلند معطر باسماتی در کشورهای شرق میانه تمایل شدیدی وجود دارد، در هالی که گاهی اوقات، همین نوع برنج در غرب مورد پذیرش قرار نمی گیرد( شوبحا رانی و همکاران، 1996). مصرف کنندگان هندی، بیشترین ارزش را برای برنج های معطر قایلند وپس ار آن به افزایش طول دانه پس از پخت توجّه می کنند. بنگلادش، نیجریه و لیبی برنج نیم جوش را مصرف می کنند، درحالی که برنج های گلوتینی غذای اصلی تایلندی ها و لائوسی هاست. بنابراین، عوامل تاریخی و فرهنگی جامعه یکمنطق ه خاصّی در محدودیت پذیرش کیفی برنج نقش با اهمیتی را ایفا می نماید.       کیفیت دانه برنج به طور وسیعی تحت تأثیر عوامل محیطی قرار دارد. بهترین رقم نسبت به ویژگی های کیفی، در مناطق کشت آن تعیین می شود. یک رقم بدون توجه به میزان محصولش ممکن است به طور وسیعی کشت شود، درحالی که تولید در نواحی مختلف با صفات کیفی مخصوصا عطر فرق خواهد داشت. در مناطق اصلی زراعی هندوستان، برنج های بومی ترجیح داده می شوند. این مناطق از هزاران سال تجربه کشاورزی سرچشمه می گیرند.  عوامل مؤثر در کیفیت برنجاگرچه همه صفات برنج معطر به طور زادشناختی اداره می شوند و به ارث می رسند، اما بروزشان تحت شرایط طبیعی به محیط و خاک و عملیات مدیریتی بستگی دارد. چنین وضعیت هایی در این نوشته به طور انکی تعیین شده است.        با این که، برنج های معطر و کیفیت بالا در مدت زمان مدیدی کشت شده اند، دستاوردهای تحقیقاتی این برنج ها تنها در سال های اخیر شناخته شده است. همچنین این کانون توجّه در مورد ارقام و میزان تولید آن ها بوده است. نتایج تأثری عملیات زراعی و شرایط محیطی بر روی کیفیت برنج کافی نیست. هرچند، این بخش نه تنها براساس آزمایش و تجربه

برنج (خصوصیات ، کاشت ، داشت)

اختصاصی از ژیکو برنج (خصوصیات ، کاشت ، داشت) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 56

فصل اول:

مقدمه:

برنج از گیاهان زراعی مهم قاره آسیاست . دانه برنج و فراورده های حاصل از آن نزدیک به 40 درصد غذای مورد نیاز نصف مردم جهان را تشکیل می دهد و از لحاظ تولید جهانی نیز می تواند با گندم برابری کند (1).

برنج شامل دو گروه زراعی آسیایی و افریقایی است . در برنجهای گروه آسیایی برنج معمولی یا اوریزا ساتیوا وجود دارد که بومی آسیاست (تصویر 1-1) . در گروه برنج آفریقایی اوریزا گلابریما را می توان نام برد که بومی آفریقاست (تصویر 2-1) . حدس زده می‌شود که زراعت برنج تقریبا 3000 سال قبل از میلاد مسیح در کشورهای هندوستان و چین متداول بوده است . گونه ساتیوا از لحاظ سطح زیر کشت، تولید ، و تغذیه اهمیت جهانی دارد . ولی زراعت و مصرف برنج گونه گلابریما بسیار کم است. و عمدتا به نقاط پراکنده ای در آفریقا محدود می شود (1).

سطح زیر کشت برنج پس از گندم از سایر غلات بیشتر است . نزدیک به 90 درصد سطح زیر کشت و تولید برنج به کشورهای خاور دور اختصاص دارد . بیش از نصف محصول سالانه برنج در جهان نیز در دو کشور هندوستان و چین تولید می شود . سطح زیر کشت و تولید منطقه آن به شرح جدول (1-1) است .

کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری برمه ، تایلند ، ویتنام ، لائوس ، اندونزی ، فیلیپین ، پاکستان ، هندوستان ، ایالات متحده آمریکا ، ژاپن ، ایتالیا ، مصر ، اسپانیا ، چین ، برزیل ، کوبا ، مکزیک و استرالیا از جمله کشورهای تولید کننده برنج به شمار می رود . میزان تولید برنج در تایلند ، برمه ، ویتنام و لائوس بیش از مصرف داخلی است . نزدیک به 90 درصد برنج موجود در بازارهای بین المللی مربوط به این چهار کشور است . ایالات متحده امریکا ، برزیل ، ایتالیا و مصر از دیگر کشورهای صادر کننده برنج هستند .(1)

جدول (1-1) توزیع منطقه ای سطح زیر کشت و تولید شلتوک در جهان در سال 1971 برحسب درصد (1)

منطقه

سطح زیر کشت

تولید

اروپا

6/0

1/1

آمریکای شمالی

6/0

2/1

آمریکای لاتین

2/4

5/3

خاور نزدیک

5/0

6/0

خاور دور

8/90

0/90

آفریقا

8/2

5/2

استرالیا

کمتر 05/0

1/0

زراعت برنج در شمال ایران به ویژه در شهر رودسر ، و استان خوزستان تاریخچه طولانی دارد ; بنا به بعضی از روایات کشت این محصول قرن ها پیش از میلاد مسیح در زمان هخامنشیان رواج داشته است (1).

سطح زیر کشت ، تولید و عملکرد برنج در استانهای مختلف ایران برابر آمار منتشر شده از طریق وزارت کشاورزی در جدول (2-1) درج شده است. این جدول نشان می دهد که نزدیک به 80 درصد محصول برنج ایران در دو استان گیلان و مازندران تولید می شود . زراعت برنج در استانهای فارس ، خوزستان ، اصفهان ، آذربایجان شرقی ، و نیز گرگان و گنبد متداول است . در سطوح کوچکی از مناطق بسیار خشک کشور مثل بلوچستان نیز برنجکاری دیده می شود (1).

مهمترین مناطق تولید کننده برنج در استان گیلان عبارت انداز : آستارا، بندر انزلی، فومن، زیبا کنار، رضوان شهر،خمام، لشت نشاء، هشت پر طوالش، لولمان، کوچصفهان، صومعه سرا ، آستانه اشرفیه، رودبار، رودسر، رشت ، سیاهکل ، لاهیجان و لنگرود .

مهمترین مناطق تولید کننده برنج در استان مازندران عبارت انداز : چالوس ،تنکابن،قائم شهر،نوشهر،ساری،آمل،بابل،نور،محمود آباد،علمده (رویان) گرگان گنبد (3) .

تولید برنج ایران تا اوایل دهه 1340 می توانست نیازهای داخلی کشور را تا حدی تامین کند اما در حال حاضر با توجه به افزایش سریع جمعیت و بهبود قدرت خرید مردم محصول داخلی کفاف نیازها را نمی دهند و مقادیر قابل توجهی برنج همه ساله به ناچار از خارج وارد کشور می شود (1).

جدول (2-1) سطح زیر کشت و میزان تولید شلتوک در سال 1366 در ایران (1)

ردیف

استانها

سطح زیر کشت

1000) هکتار)

تولید کل

( تن1000)

1

آذربایجان شرقی

7/7

25

2

آذربایجان غربی

8/0

4/1

3

اصفهان

5/6

9/28

4

ایلام

5/1

7/2

5

چهار محال و بختیاری

5/2

7

6

خراسان

6/0

5/1

7

خوزستان

9/36

7/104

8

زنجان

8/4

6/14

9

سیستان و بلوچستان

9/2

4/5

10

فارس

28

1/106

11

کردستان

1/0

1/0

12

کرمان

1/0

3/0

13

کهکیلویه و بویراحمد

8/4

3/13

14

گرگان و گنبد

17

2/53

15

گیلان

3/208

9/645

16

لرستان

4/0

9/0

17

مازندران

1/204

3/792

کل

527

3/1803

کل سطح زیرکشت برنج در کشور ایران از 377 هزار هکتار در سال 1351 به 588 هزار هکتار

برنج (خصوصیات ، کاشت ، داشت)

اختصاصی از ژیکو برنج (خصوصیات ، کاشت ، داشت) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 56

فصل اول:

مقدمه:

برنج از گیاهان زراعی مهم قاره آسیاست . دانه برنج و فراورده های حاصل از آن نزدیک به 40 درصد غذای مورد نیاز نصف مردم جهان را تشکیل می دهد و از لحاظ تولید جهانی نیز می تواند با گندم برابری کند (1).

برنج شامل دو گروه زراعی آسیایی و افریقایی است . در برنجهای گروه آسیایی برنج معمولی یا اوریزا ساتیوا وجود دارد که بومی آسیاست (تصویر 1-1) . در گروه برنج آفریقایی اوریزا گلابریما را می توان نام برد که بومی آفریقاست (تصویر 2-1) . حدس زده می‌شود که زراعت برنج تقریبا 3000 سال قبل از میلاد مسیح در کشورهای هندوستان و چین متداول بوده است . گونه ساتیوا از لحاظ سطح زیر کشت، تولید ، و تغذیه اهمیت جهانی دارد . ولی زراعت و مصرف برنج گونه گلابریما بسیار کم است. و عمدتا به نقاط پراکنده ای در آفریقا محدود می شود (1).

سطح زیر کشت برنج پس از گندم از سایر غلات بیشتر است . نزدیک به 90 درصد سطح زیر کشت و تولید برنج به کشورهای خاور دور اختصاص دارد . بیش از نصف محصول سالانه برنج در جهان نیز در دو کشور هندوستان و چین تولید می شود . سطح زیر کشت و تولید منطقه آن به شرح جدول (1-1) است .

کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری برمه ، تایلند ، ویتنام ، لائوس ، اندونزی ، فیلیپین ، پاکستان ، هندوستان ، ایالات متحده آمریکا ، ژاپن ، ایتالیا ، مصر ، اسپانیا ، چین ، برزیل ، کوبا ، مکزیک و استرالیا از جمله کشورهای تولید کننده برنج به شمار می رود . میزان تولید برنج در تایلند ، برمه ، ویتنام و لائوس بیش از مصرف داخلی است . نزدیک به 90 درصد برنج موجود در بازارهای بین المللی مربوط به این چهار کشور است . ایالات متحده امریکا ، برزیل ، ایتالیا و مصر از دیگر کشورهای صادر کننده برنج هستند .(1)

جدول (1-1) توزیع منطقه ای سطح زیر کشت و تولید شلتوک در جهان در سال 1971 برحسب درصد (1)

منطقه

سطح زیر کشت

تولید

اروپا

6/0

1/1

آمریکای شمالی

6/0

2/1

آمریکای لاتین

2/4

5/3

خاور نزدیک

5/0

6/0

خاور دور

8/90

0/90

آفریقا

8/2

5/2

استرالیا

کمتر 05/0

1/0

زراعت برنج در شمال ایران به ویژه در شهر رودسر ، و استان خوزستان تاریخچه طولانی دارد ; بنا به بعضی از روایات کشت این محصول قرن ها پیش از میلاد مسیح در زمان هخامنشیان رواج داشته است (1).

سطح زیر کشت ، تولید و عملکرد برنج در استانهای مختلف ایران برابر آمار منتشر شده از طریق وزارت کشاورزی در جدول (2-1) درج شده است. این جدول نشان می دهد که نزدیک به 80 درصد محصول برنج ایران در دو استان گیلان و مازندران تولید می شود . زراعت برنج در استانهای فارس ، خوزستان ، اصفهان ، آذربایجان شرقی ، و نیز گرگان و گنبد متداول است . در سطوح کوچکی از مناطق بسیار خشک کشور مثل بلوچستان نیز برنجکاری دیده می شود (1).

مهمترین مناطق تولید کننده برنج در استان گیلان عبارت انداز : آستارا، بندر انزلی، فومن، زیبا کنار، رضوان شهر،خمام، لشت نشاء، هشت پر طوالش، لولمان، کوچصفهان، صومعه سرا ، آستانه اشرفیه، رودبار، رودسر، رشت ، سیاهکل ، لاهیجان و لنگرود .

مهمترین مناطق تولید کننده برنج در استان مازندران عبارت انداز : چالوس ،تنکابن،قائم شهر،نوشهر،ساری،آمل،بابل،نور،محمود آباد،علمده (رویان) گرگان گنبد (3) .

تولید برنج ایران تا اوایل دهه 1340 می توانست نیازهای داخلی کشور را تا حدی تامین کند اما در حال حاضر با توجه به افزایش سریع جمعیت و بهبود قدرت خرید مردم محصول داخلی کفاف نیازها را نمی دهند و مقادیر قابل توجهی برنج همه ساله به ناچار از خارج وارد کشور می شود (1).

جدول (2-1) سطح زیر کشت و میزان تولید شلتوک در سال 1366 در ایران (1)

ردیف

استانها

سطح زیر کشت

1000) هکتار)

تولید کل

( تن1000)

1

آذربایجان شرقی

7/7

25

2

آذربایجان غربی

8/0

4/1

3

اصفهان

5/6

9/28

4

ایلام

5/1

7/2

5

چهار محال و بختیاری

5/2

7

6

خراسان

6/0

5/1

7

خوزستان

9/36

7/104

8

زنجان

8/4

6/14

9

سیستان و بلوچستان

9/2

4/5

10

فارس

28

1/106

11

کردستان

1/0

1/0

12

کرمان

1/0

3/0

13

کهکیلویه و بویراحمد

8/4

3/13

14

گرگان و گنبد

17

2/53

15

گیلان

3/208

9/645

16

لرستان

4/0

9/0

17

مازندران

1/204

3/792

کل

527

3/1803

کل سطح زیرکشت برنج در کشور ایران از 377 هزار هکتار در سال 1351 به 588 هزار هکتار

کرم برگخوار سبز برنج

اختصاصی از ژیکو کرم برگخوار سبز برنج دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

کرم برگخوار سبز برنج

Naranga aenescens

(Noctuidae. Lep)

مناطق انتشار:

این آفت اولین بار در سال 1350 در مزارع برنج مازندران مشاهده گردید و هم اکنون در مناطق برنجکاری گیلان و مازندران شیوع دارد. این آفت در کشورهایی نظیر چین، هندوستان، وتینام، فیلبین و ژاپن انتشار دارد.

مرفولوژی:

پروانه‌های ماده دارای رنگ روشن بوده و لکه‌های تیره رنگی در ابتدا، وسط و انتهای بال جلویی آنها وجود دارد. پروانه‌های نر به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز هستند. اندازه پروانه‌ها با بالهای باز 16 تا 20 میلی‌متر است. تخم‌های کروی شکل بوده و دارای شیارهای عمودی منظمی می‌باشند. رنگ آنها ابتدا زرد بوده که بتدریج به صورت تیره در می‌آید. لاروها دارای رنگ سبز علفی بوده و یک خط سبز تیره‌تر از رنگ بدن در طول وسط پشت و دو خط روشن مایل به سفید در دو طرف، به موازات خط میانی بدن قرار دارد. شفیره‌ها سبز رنگ بوده و بتدریج به رنگ قهوه‌ای در می‌آیند.

زیست شناسی و نحوه خسارت:

این آفت زمستان را بصورت شفیره در غلاف، بقایای برنج و یا روی خاک می‌گذراند پروانه‌های ماده پس از جفتگیری تخم‌های خود را بر روی برگ قرار می‌دهند تخمها در اواخر اردیبهشت ماه در مدت 5 تا 6 روز تفریخ می‌شوند. لاروها با تا زدن رگبرگ اصلی برگی که پهنک آن خورده شده است، محفظه‌ای ایجاد کرده و در آنجا تبدیل به شفیره می‌شوند. دوره شفیرگی در اردیبهشت ماه 4 تا 6 روز می‌باشد.

لاروها عموماً در ساعت خنک روز و یا در هنگام شب از برگها تغذیه می‌نمایند بطوریکه تمام پارانشیم برگ را مصرف نموده و تنها رگبرگ وسط را باقی می‌گذارند.

مبارزه:

برای مبارزه با این آفت می‌توان از دشمنان طبیعی این آفت مانند زنبور پارازیت شفیره که از خانواده Ichneumonidae بوده و یک نوع پارازیت تخم بنام Trichoyrama rhenana که در ایران وجود دارد استفاده نمود.

برای مبارزه شیمیایی با این آفت می‌توان سموم فسفره را بکار برد:

سم کارباریل با فرمولاسیون WP 85% به میزان 3-2 کیلوگرم در هکتار به محض ظهور خسارت بصورت سمپاشی می‌تواند در کنترل این افت موثر باشد. همچنین می‌توان از سم تری کلروفن به میزان 2/1 کیلوگرم در هکتار استفاده نمود.

تهیه : مهندس کریم باباجانی

منبع: از کتاب کاشت، داشت، برداشت برنج

تالیف دکتر سید محمود اخوت

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ن

مهندس دانش وکیلی مهندس کشاورزی