در این بخش کتاب راه حل‌های اکولوژیکی برای پایداری شیب و کنترل فرسایش با نام لاتین Slope Stability and Erosion Control: Ecotechnological Solutions برای دانلود قرار داده شده است. این کتاب با فرمت PDF و در 290 صفحه می‌باشد. در ذیل صفحه معرفی، فهرست مطالب و همچنین تعدادی از صفحات نمونه آن آورده شده است.
در این بخش کتاب پایداری شهری از طریق طراحی محیطی با نام لاتین Urban sustainability through environmental design : approaches to time, people and place responsive urban spaces برای دانلود قرار داده شده است. این کتاب در 201 صفحه و با فرمت PDF می‌باشد. در ذیل صفحه معرفی و فهرست مطالت کتاب آورده شده است.
فرمت فایل : WORD (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 37 صفحه
واژه های کلیدی:
پلی یورتان ها، پایداری حرارتی یورتان ها، ایزوسیانورات، پایداری حرارتی، اثر قسمت‌های سخت و نرم.
الاستومرهای پلی یورتان به دلیل داشتن خواص فیزیکی و مکانیکی بسیار خوب و عالی همواره مورد توجه در کاربردهای مختلف بوده اند. ضعف عمده این الاستومرها، عدم امکان کاربرد آنها در دماهای بالاست که خواص فیزیکی و مکانیکی عالی خود را از دست می‌دهند، بنابراین مقاومت حرارتی و افزایش این مقاومت در الاستومرهای پلی یورتان موضوع مهمی است که می تواند در به کارگیری آنها در زمینه های گوناگون از جمله تهیه و ساخت تایر اتومبیل مؤثر واقع گردد.
مقدمه
پایداری حرارتی پلیمرها از مسائل خاص و جدیدی است که طی بیست و پنج سال گذشته به عنوان موضوعی مستقل و تحت نام پلیمرهای مقاوم در مقابل حرارت مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. پلیمرها در طول عمر کاربردی خود در معرض عوامل گوناگونی مثل حرارت، اکسیدکننده ها، حلال ها و غیره قرار می گیرند و پایداری آنها در مقابل این نیروها و عوامل تخریب کننده را می توان با اندازه گیری میزان خواص مکانیکی باقیمانده در شرایط خاص و با انجام آزمایش مشخص کرد. به طور کلی پایدرای یک ماده پلیمری عبارت است از اینکه پلیمر مذکور بتواند در دما و زمان معینی، بدون کاهش چشمگیر خواص، دوام بیاورد. تغییرات حاصله در پلیمر معمولاً به یکی از صور زیر انجام می گیرد:
1- تغییرات فیزیکی (برگشت پذیر)
2- تغییرات شیمیایی (برگشت ناپذیر)
تغییرات فیزیکی به طور مشخص شامل تغییرات در دمای انتقال شیشه ای، پدیده های ذوب و بلور شدن و شک شناسی، پلیمر می شود که نشان دهنده حالت گرما نرمی ماده است. مواد این گروه قبل از تجزیه نهایی، ذوب و غیرقابل استفاده می شوند. برای مثال عدم پایداری حرارتی پلی استرین در دماهای 110-70 را می توان در نظر گرفت که نشان دهنده محدودیت کاربدر ان است. در این گستره دمایی، پلیمر نرم و غیر قابل استفاده می شود؛ بدون آنکه تجزیه و تخریب گردد. تغییرات برگشت ناپذیر، در تعیین خواص حرارتی پلیمرهای گرما سخت و دارای پیوند عرضی، اهمیت دارد. در این پلیمرها عمل ذوب صورت نمی گیرد و تغییرات با تجزیه و تخریب در یک دمای معین کمتر باشد پلیمر پایداتر است. چون شکسته شدن پیوندهای شیمیایی و تشکیل مجدد آنها نقش عمده ای در این نوع تجزیه ایفا می کنند، لذا نقش شرایط محیطی حاکم بر پلیمر بسیار حساس و مؤثر خواهد بود. به عنوان مثال تجزیه پلیمر در خلاء و یا اتمسفر بی اثر، با تجزیه ان در محیط دارای اکسیژن متفاوت خواهد بود. همچنین تجزیه پلیمر در یک محیط بسته که در آن گازهای حاصل از تجزیه، در واکنش های دیگری شرکت می کنند. با تجزیه آن در یک محیط باز که در آن گازهای حاصل از تجزیه از محیط عمل خارج می شوند، متفاوت است. نامنظم بودن ساختار پلیمر، شاخه ای بودن آن، وجود پراکسید و ناخالصی های دیگر به عدم ثبات پلیمر می افزایند. در کاربرد پلیمرها همیشه پایداری آنها در مقابل اکسایش و انحلال مورد توجه بوده است، اکسیژن معمولاً یکی از مهمترین عوامل تخریب پلیمرهاست. همچنین پلیمرهایی که دارای گروه های استری، آمیدی، بورتانی و اوره ای هستند نسبت به تجزیه هیدرولیتیکی حساس اند. هر دو عامل الودگی اسیدی و یا قلیایی در این عمل نقش کاتالیزور را ایفا می کنند و حضور آنها پایداری پلیمر را به طور محسوسی کاهش می دهد. خواص مطلوبی را که یک پلیمر در دماهای بالا داشته باشد به طور خلاصه می توان چنین بیان کرد:
1- حفظ خواص مکانیکی و داشتن نقطه ذوب و نرمی بالا.
2- مقاومت زیاد در مقابل گسیختگی حرارتی.
3- مقاومت زیاد در مقاب اثرات شیمیایی مثل اکسایش و هیدرولیز.
نقطه نرم شدن را می توان با افزایش نیروهای بین مولکولی و زنجیرها افزایش داد. افزایش نیروهای بین ملکوی نیز با به کار بردن گروه های جانبی قطبی که امکان ایجاد پیوندهای هیدروژنی را افزایش می دهند، و همچنین با ایجاد شبکه های واقعی در زنجیرها امکانپذیر است. از دیگر روش های افزایش نقطه نرم شدن پلیمر، ایجاد نظم بیشتر در زنجیر پلی مر است که امکان بالابردن درجه تبلور در زنجیر را میسر می سازد. این امر با انتخاب گروه های حجیم حلقوی مخصوصاً آنهایی که در وضعیت «پارا» استخلا می دهند امکانپذیرتر است.
ساده ترین روش افزایش پایداری حرارتی، شامل انتخاب گروهی از مواد است که پیوندهای قوی شیمیایی دارند و در نتیجه موادی که دارای ساختار متراکم و همبست هستند در این گروه قرار می گیرند. به طور کلی جهت بالا بردن پایداری حرارتی یک پلیمر باید:
الف- تنها مواد دارای قوی ترین پیوندهای شیمیایی به کار برده شوند.
ب- ساختار مواد به گونه ای باشد که جابجایی مولکول ها به سادگی امکانپذیر نباشد.
ج- بیشترین حالت رزونانسی در فرمول امکانپذیر باشد.
د- همه ساختارهای حلوقی دارای زوایای پیوندی نرمال باشند.
هـ- تکرار پیوندها تا حد ممکن عملی شود.
پلی یورتان ها از گروه پلیمرهای پیچیده ای هستند که این پیچیدگی نه تنها به نوع ساختاری مواد تشکیل دهنده و میزان استفاده از آنها بستگی دارد، بلکه به دلیل وجود بسیاری از پلیمرهای معروف تجارتی دیگر در ساختار پلیمری آنها نیز هست. به غیر از یورتان که ساختار اصلی پلی یورتان را تشکیل می دهد گروه های دیگری مثل اوره، ایزوسیانورات، آلوفانات، بی اوره، یورتیدیون و کربودی ایمید نیز در ساختار پلی یورتان وجود دارند. این گروه ها در خلال تولید پلی یورتان و در ساختار پلیمری حاصل می شوند. دو گروه مهم دیگر نیز در ساختار پلی یورتان وجود دارند که منشأ یورتانی ندارند، این گروه ها عبارتند از گروه های اتری و گروه های استری.
در زمینه پایداری حرارتی یورتان ها مطالعات خاصی صورت گرفته است که به عنوان مثال می توان از پایداری حرارتی ترکیبات مدل که توسط شیهان و همکارانش مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته اند، نام برد. بررسی های آنها نشان می دهند که مشتقات-S تری آزین ترکیبات پایدری در مقابل حرارت هستند. بکاس و همکارانش آتش گیر و پایداری حرارتی پلیمرهای بر پایه ایزوسیانات را د مجموعه ای از مدل های پلی یورتان و پلی اوره مورد بررسی و مطالعه قرار دادند. این پلیمرها از واکنش بین MDI یا پلی ایزوسیانات و مواد آلیفاتیک و آروماتیک به دست آمده بودند. باید توجه داشت که ترکیبات مقاوم در مقابل اشتعال از موادی به دست می آیند که یا در مقابل حرارت پایدارند و غیر قابل تبخیر و تجزیه هستند و یا در اثر تجزیه محصولات غیر قابل اشتعال تولید می کنند. عوامل اصلی تعیین کننده پایداری حرارتی پلی یورتان ها عبارتند از: ماهیت مواد تشکیل دهنده واکنش و شرایط و روش تهیه پلیمر مربوطه.
عنوان انگلیسی:
Building Sustainability Assessment throughout Multicriteria Decision Making
عنوان فارسی:
ارزیابی پایداری ساختمان از طریق تصمیم گیری چند معیاره
رشته : مهندسی کامپیوتر، مهندسی عمران، معماری
تعداد صفحات مقاله اصلی: 10 صفحه (pdf)
تعداد صفحات ترجمه: 25 صفحه (word)
سال انتشار: 2013
مجله
Journal of Construction Engineering
Volume 2013 (2013), Article ID 578671, 9 pages
http://dx.doi.org/10.1155/2013/578671
لینک مقاله
https://www.hindawi.com/journals/jcen/2013/578671/
Abstract
Opinion and choice strongly influence sustainability concepts. The building construction industry, in particular property developers, has been charged with promoting excess environmental impacts ranging from overuse of resources to pollution generation. This paper presents an application of sustainability concepts to building projects, as well as to the development of practices, methodology, and tools for evaluating existing buildings. This study will detail how current systems to evaluate building performance operate and how to improve them. This approach utilizes the analytic hierarchy process (AHP). AHP is a multicriteria method that evaluates the relative importance of criteria, subcriteria, and families of indicators, used in the proposed system of technical characteristics applied to the local culture. At the same time, AHP makes visible the critical factors involved in evaluation of sustainability of these buildings. A result of the application of this type of modeling is a system for sustainability assessment and evaluation of environmental aspects and socioeconomic perspectives of existing buildings in the state of Rio de Janeiro, Brazil.
ارزیابی پایداری ساختمان از طریق تصمیم گیری چند معیاره
چکیده :
ایده و انتخاب، مفاهیم پایداری را بشدت تحت تاثیر قرار می دهند. صنعت ساخت و ساز ساختمانی، بویژه توسعه دهندگان خاص، موظف به بهبود تاثیرات زیست محیطی ناشی از تولید منابع آلوده کننده هستند. این مقاله، کاربردی از مفاهیم پایداری را برای پروژه های ساختمانی، همچنین جهت توسعه ی عملیات ها، روش و ابزارهایی برای ارزیابی ساختمان های موجود، را ارائه می کند. این مطالعه، ، چگونگی سیستم های کنونی برای ارزیابی عملکرد کاری ساختمان و چگونگی بهبود آنها را ، بطور جامع و دقیق ارائه خواهد داد. این رویکرد، از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) بهره می گیرد. فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) یک روش چند معیاره است که اهمیت نسبی معیارها، معیارهای فرعی و انواع شاخص های مورد استفاده در سیستم پیشنهادی خصوصیات فنی بکار رفته در فرهنگ محلی (بومی) را ارزیابی می کند. در همان حال، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، فاکتورهای حیاتی و ضروری درگیر در ارزیابی پایداری این ساختمان ها را قابل مشاهده می سازد. نتیجه ی کاربرد این نوع از شبیه سازی، سیستمی برای ارزیابی پایداری و ارزیابی جنبه های زیست محیطی و پرسپکتیوهای (چشم اندازهای) اجتماعی-اقتصادی ساختمان های موجود در ایالت ریو دو ژانیروی برزیل است.
فهرست مطالب
2- ارزیابی پایداری ساختمان ها 4
4- مدل فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP). 8
5- توسعه ی تحقیق و پژوهش... 12
چکیده