تحقیق در مورد تلسکوپ هابل

اختصاصی از ژیکو تحقیق در مورد تلسکوپ هابل دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه20

مقدمه:

تلسکوپ فضایی هابل (به انگلیسی: Hubble Spapce Telescope) تلسکوپی است که در آوریل سال ۱۹۹۰ میلادی به فضا فرستاده شد. هابل در طول این سالها با نمایان کردن جلوه‌های شگفت‌انگیزی از عالم، به سوالات بسیاری پاسخ گفته‌است.

پیشینه و تعمیرات

پرتاب هابل به فضا

اگرچه چندسال اول ماموریت هابل به دلیل وجود پاره‌ای از مشکلات اپتیکی در ابزارهایش، خیلی درخشان نبود، ولی با انجام اولین ماموریت تعمیر و رسیدگی، این تلسکوپ به وضعیت مطلوب رسید و در خدمت دانشمندان دنیا قرار گرفت.که چند سالی است که باز نشسته شده‌است...

آخرین ماموریت تعمیراتی هابل (ماموریت تعمیر ۳B) در سال ۲۰۰۲ میلادی انجام شد. در این ماموریت با تعویض بخش‌هایی از تلسکوپ فضایی، کارایی آن به میزان زیادی افزایش یافت. در این ماموریت صفحات خورشیدی تلسکوپ فضایی که آسیب دیده بودند، تعویض شدند. منبع تغذیهٔ نیروی الکتریکی که انرژی تلسکوپ را فراهم می‌کرد به کلی تعویض شد و برای این کار برق تلسکوپ فضایی برای اولین بار در فضا قطع شد و ارتباطش با مرکز کنترل و فرماندهی روی زمین هم همینطور. همچنین در این مأموریت، دوربین فروسرخ NICMOS که به دلیل مشکل سیستم خنک‌کننده بلااستفاده مانده بود، تعمیر و راه‌اندازی شد.

علاوه بر همهٔ این اصلاحات مهندسان ناسا (NASA: سازمان فضایی ایالات متحده آمریکا) دوربین بسیار قوی جدید خود را موسوم به «دوربین پیشرفتهٔ نقشه برداری» (Advanced Camera for Surveys) را روی تلسکوپ فضایی نصب کردند. عکسهای خارق العادهٔ این دوربین، تا مدتها مورد بحث مجامع علمی جهان بود.

تلسکوپ فضایی هابل هم مانند بسیاری از ماموریتهای فضایی موفق دیگر بیشتر از آنچه که پیش‌بینی می‌شد، کار کرده‌است و زمزمه‌ها دربارهٔ بازنشستگی‌اش به گوش می‌رسد. در مورد زمان پایان کار هابل و چگونگی پایان کارش حرفها متفاوت است. اما چیزی که آشکار است این است که تا تلسکوپ فضایی بعدی آمادهٔ رفتن به فضا نباشد، این اتفاق نمی‌افتد.

در روز شنبه ۱۶ مه ۲۰۰۹ تلسکوپ فضایی هابل تعمیر اساسی شد. این اولین تعمیر یک شی فضایی است شامل تعویض برخی باطری‌های آن و همچنین دوربین اصلی آن است. انتظار می‌رود پس از این تعمیر این تلسکوپ بتواند ۸ سال دیگر نیز کار کند[۱].

پروژه تلسکوپ فضایی بعدی به نام «تلسکوپ فضایی جیمز وب» با اندازه‌ای بزرگ‌تر و قدرتی بالاتر و البته هدفهایی متفاوت در دست طراحی است.

کیفیت تصاویر هابل

دانلود مقاله تشخیص سن عالم

اختصاصی از ژیکو دانلود مقاله تشخیص سن عالم دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

چکیده

در این مقاله روش های مختلف تعیین سن عالم مورد بررسی قرار می گیرد. تعیین سن از طریق پارامتر

هابل، واپاشی هسته ای، کوتوله های سفید، خوشه های کروی، کهکشان های بیضوی و ناهمسانگردی های موجود

در تابش زمینه ی کیهانی از جمله روش هایی است که در سطح نسبتاً ساده بررسی می شوند. هر کدام از این روش ها حد بالا و پایینی برای سن عالم قرار می دهند که با برهم نهی آنها سن عالم در حدود 13.2 میلیارد سال تخمین زده می شود. همچنین این داده ها، عالم هایی با سنهای بالاتر از 18 میلیارد سال را با 90% اطمینان از رده خارج می کنند.

 1. مقدمه

تصور وجود سن برای عالم مستلزم آن است که جهان آغازی داشته باشد. در طول نیمه ی دوم قرن قبل شواهدی تقریبأ مستقل، نشان دادند که جهان از یک انفجار کیهانی، که معمولأ از آن به عنوان " مه بانگ" یاد

می شود، ایجاد شده است. اولین نشانه از انبساط عالم توسط ادوین هابل در 1929/1308 به دست آمد.

نشانه ی بعدی تقریبأ به طور اتفاقی توسط پنزیاس و ویلسون در 1965/1344 کشف شد. آنها یک تابش ریز

موج زمینه  (اضافی) را پیدا کردند که به طور همسانگرد از تمام نقاط فضا به ما می رسد. اندازه گیری مقدار این

تابش درطول موج های مختلف، نشان داد که توزیع انرژی آن با توزیع انرژی تابش در دمای 3 کلوین مطابقت

می کند. درحقیقت سال ها پیش از این کشف، دانشمندانی چون گاموف، آلفر و بث چنین تابشی را در صورت

وجود مه بانگ پیش بینی کرده بودند. بنا براین وجود مه بانگ و در نتیجه وجود سن برای عالم محرز شناخته شد.

در چند دهه ی اخیر پژوهش های فراوانی برای پیدا کردن سن عالم صورت گرفته است. البته همچنان که دستگاه ها دقیق تر و پارامترهای کیهانشناسی با استفاده از داده های جدید تصحیح می شوند و دانش ما درباره ی

چگونگی انبساط عالم افزایش می یابد، سن عالم را می توان از روشهای متنوع تر و دقیق تر و مستقل از پارامترهای کیهانشناسی- که در تعیین آن ها نیز خطای قابل توجهی وجود دارد- به دست آورد. در روشهایی که

از روی یک مدل کیهانشناسی سن عالم را به دست می آوریم، مقدار پارامتر های کیهانشناسی در آن مدل و خطای آن ها نیز تأثیر بسزایی در مقدار سن به دست آمده دارد. با به دست آوردن سن عالم به صورت هرچه دقیق

تر، می توان از آن به عنوان یکی از شواهد درستی یا نادرستی مدل های کیهانشناسی استفاده کرد.

 

 

فایل ورد 15 ص