ژیکو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

ژیکو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

تحقیق درباره انقلاب اسلامی و انتفاضه فلسطین

اختصاصی از ژیکو تحقیق درباره انقلاب اسلامی و انتفاضه فلسطین دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

 

انقلاب اسلامی و انتفاضه فلسطین

انقلاب اسلامی و تآثیر آن بر جنبش آزادیخواهی مردم فلسطین

پیروزی انقلاب اسلامی در ایران در برابر قدرتمندترین رژیم خاورمیانه و بزرگترین متحد

آمریکا و رژیم صهیونیستی ، بارقه‌های امید را در میان مردم فلسطین زنده کرد.

رهنمودهای حضرت امام را حل (ره) ساختار مبارزه علیه رژیم صهیونیستی را دگرگون ساخت و انقلابی عظیم را در صحنه مبارزات پدید آورد و پرچم اسلام و مبارزات اعتقادی را به اهتزاز در آورد و همانگونه که ملت ایران را با احیای اسلام زنده کرد ، ملتهای فلسطین و لبنان و00

را نیز متحول ساخت. امام با زدودن زنگارهای تحریف از چهره اسلام ناب خون تازه‌ای در رگهای به خواب رفته جهان اسلام به جریان انداخت و طومار تمام محاسبات و معادلات استکبار جهانی و صهیونیزم بین المللی را در هم پیچید و استراتژی‌های هژمونیک این غده سرطانی را با مشکل مواجه ساخت و فلسطینی‌های آواره و اسیر را در سرزمینهای اشغالی به حرکت در آورد.

وضعیت منطقه و سرزمین‌های اشغالی در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی

به وجود آمدن امید در دل مسلمانان بویژه فلسطینیان عزم آنها را در مبارزه جدی ساخت. در آن شرایط وضعیت سرزمینهای اشغالی به شرح ذیل بود :

قرار داد کمپ دیوید و ضیافت سادات در به رسمیت شناختن اسرائیل و تعهد او با رژیم

صهونیستی مبنی بر تضمین امنیت مرزهای اسرائیل موجب شد تا وی از هر گونه مبارزه ضد اسرائیلی جلوگیری نماید و مساعی خود را در راه اضمحلال ملت فلسطین به کار بندد و آنها را متفرق نماید.

2-حکومت ملک حسین در اردن با حمله به فلسطینی‌ها و کشتار بی‌رحمانه آنان در سپتامبر سیاه و بر چیدن پایگاههای آنها اسرائیل را به رسمیت شناخت.

3-لبنان نیز به علت ساختار فرقه‌ای از اتخاذ یک موضع مشخص عاجز بوده و در مراحل مختلف مبارزات اعراب با رژیم صهیونیستی بصورت طیفی عمل نموده و گاهی سکوت و گاهی پشتیبانی و گاهی بر عکس عمل نموده است.

4- سوریه هم پس از روی کار آمدن حافظ اسد ، در سال 1973 فرضیه مبارزه مسلحانه را با اسرائیل در معرض آزمون قرار داده و با عدم همراهی مصر و عدم همراهی و حمایت به موقع شوروی سابق مواجه گردید که نتیجه آن شکست تز مبارزه کلاسیک با اسرائیل و سر آغاز نوعی حرکت تبلیغاتی و سیاسی علیه رژیم صهیونیستی بود ، اما خود آنها به خوبی می‌دانستند که این نوع مقابله هیچگاه رژیم صهیونیستی را به تهدید قطعی مواجه نمی‌سازد.

5- سازمان آزادیبخش فلسطین (صاف) نیز گرچه با انگیزه‌های انقلابی ، مبارزه با صهیونیست‌ها را آغاز کرد و در ابتدا هم درخشش‌هایی را کسب نمود اما به علت عدم وجود انگیزه‌های متعالی مبارزاتی و نیز وابستگی سران آن به دولتهای محافظه کار و مرتجع عرب از ادامه کار مبارزه عاجز مانده و با نزدیکی به مصر و اردن سعی در تقویت گرایشهای سازشکارانه نمود.

6- رژیم‌های مرتجع عربی در شمال آفریقا و حواشی جنوب خلیج فارس اگر چه اسرائیل را به رسمیت نشناخته بودند اما در عمل ضمن هماهنگی کامل با روابط محافظه کارانه‌ای که با رژیم صهیونیستی در پیش گرفتند ، ثابت کردند که تمایل غالب آنها به سمت سازش با این رژیم است.

7- با مسدود شدن امکان حضور و مبارزه فلسطین‌ها با اسرائیل در کشورهای مصر و اردن

فقط کشورهای لبنان و سوریه در جبهه مقاومت باقی ماندند ، بنابر این فلسطینی‌ها مجبود به هجرت به لبنان و ایجاد پایگاههای مبارزاتی در این کشور شدند و پس از انقلاب موج جدیدی حول اسلام آغاز گردید.

تآثیر انقلاب اسلامی بر مبارزات ضد صهیونیستی

پیروزی انقلاب اسلامی ایران نقش تعیین کننده‌ای در تغییر استراتژی‌های مبارزاتی جنبشهای جهان اسلام داشت. با ظهور انقلاب اسلامی در ایران ، فعلآ بی هویتی در صحنه مبارزات ضد صهیونیستی مرتفع گردید و با ظهور حرکت مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) و سازمان جهاد اسلامی فلسطین و حزب الله لبنان و جایگزین شدن گرایش‌های اسلامی به جای تفکرات ناسیونالیستی صاف و بوجود آمدن تشکیلات فتح ، مبارزات ضد صهیونیستی حول محور اسلام در میان فلسطینی‌ها مستقر در سرزمینهای اشغالی مشکل تازه‌ای گرفت و جنب و جوش جدیدی در میان آوارگان فلسطینی پدیدار گشت و علیرغم متفرق شدن ملت فلسطین با مبنا قرار گرفتن اسلام ، هویت واحدی ظهور کرد و انسجام خاصی در میان ملت فلسطین پدیدار گشت.

نهضت‌های اسلامی در کشورهای عربی در مصر نضج گرفت و شور و شعف خاصی در تشکیلات اخوان المسلمین پدید آمد و رژیم‌های مرتجع و سازشکار سخت در موضع انفعال و ضعف قرار گرفتند. جنبش‌های اسلامی تحت نام انتفاضه ملت فلسطین در صحنه مبارزات ضد صهیونیستی ظهور کردند. لبنان به مرکز ثقل مبارزات ضد استکباری و ضد صهیونیستی تبدیل گردید بارقه‌های امید در میان فلسطینی‌های مستقر در سرزمینهای اشغالی پدیدار گشت. استراتژی آمریکا ، انگلیس و رژیم صهیونیستی برای نابود سازی هویت ملی ملت فلسطین با شکست مواجه

گردید و تحرکات آنان از جنگ 1967 به بعد در این رابطه نقش بر آب گردید. ایران بعنوان کانون مبارزه و شهادت طلبی بسیجیان الگوی رزمندگان قرار گرفت.


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق درباره انقلاب اسلامی و انتفاضه فلسطین

مقاله تاریخچه فلسطین

اختصاصی از ژیکو مقاله تاریخچه فلسطین دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله تاریخچه فلسطین


مقاله تاریخچه فلسطین

فرمت :WORD                                                     تعداد صفحه :280

فصل سوم بخش اول

تاریخچه فلسطین

فلسطین قلب میهن عربی و واسطه العقد و قبله انظار آن است. فلسطین گهواره ادیان توحیدی بزرگ تاریخ و ملتقای تمدنهاست سرزمینی پربرکت و زیبا که از لحاظ سوق الجیشی، سیاحتی و دینی یکی از مهمترین نقاط زمین است.

مساحت فلسطین در حدود 27009 کیلومتر مربع است. مستطیل شکل است و از شمال تا جنوب در حدود 430 کیلومتر طول دارد. عرض آن شامل میان 51 و 70 کیلومتر و در وسط میان 72 و 95 کیلومتر است. عرض فلسطین در جنوب بیشتر است و به حدود 117 کیلومتر می رسد.

فلسطین از غرب محدود است به دریای مدیترانه از شرق به سوریه و اردن از شمال به لبنان و سوریه و از جنوب به شبه جزیره سینا (مصر) و خلیج عقبه.

قدمت فلسطین

فلسطین سابقه تاریخی 10 هزار ساله دارد. قدمت شهر اریحا به 7 هزار سال قبل می رسد. اولین ساکنان فلسطین کنعانیان (فلسطینی ها) بودند که از سه هزار سال قبل از میلاد به این سرزمین آمند.

در سال 1200 قبل از میلاد قبایل عبری (یهودی) از کلده از شرق به سرزمین کنعان و در نتیجه به شهر اریحا حمله کردند.

تا 200 سال عبری ها حکومتی نداشتند و با فلسطینی ها در جدال بودند تا در 1000 سال قبل از میلاد داود پیامبر اولین حکومت عبری (یهودی) را در فلسطین بنا نهاد. بتدریج فلسطینی ها و اسرائیلیها با یکدیگر خو گرفتند و ترکیب شدند. حکومت داود پیامبر فقط 80 سال بود.

مهاجرت یهودیان طرح صهیونیستی

فلسطین بخشی از امنیت امپرتوری عثمانی شد که گاه تابع حاکم بیروت و احیانا تحت ولایت صیدا و یا دمشق در می آمد، عکس آن نیز اتفاق می افتاد و گاه حاکم عثمانی در حیفا و یا عکا و یا قدس، بیروت و یا صیدا و ... را نیز اداره می نمود.

با تدوین قانون اساسی عثمانی در سال 1876 م انتخابات پارلمانی برگزار شد و نمایندگانی از ولایات تابعه عربی از جمله فلسطینیان قدس به جمع نمایندگان پیوستند.

کما اینکه جمعی از شخصیتهای عرب و من جمله فلسطینی ها در پست های عالی رتبه لشکری و کشوری گمارده شدند.

اشغالگران یهود کم کم زمینهای فئودالها و زمینداران بزرگ لبنانی و سوری را خریداری و کشاورزان فلسطینی را از این زمین ها، بیرون راندند.

در سال 1886 م اولین درگیری روی داد و کشاورزان رانده شده از دو روستای الخضیره و ملبس (بتاح تکفا) این دو مستعمره را مورد حمله قرار دادند.

این حوادث دولت عثمانی را بر آن داشت تا در (سال 1887 م) مهاجرت صهیونیستها به فلسطین را منوط به شرایط خاصی کند.

در سال 1892 م حمله به مستعمره های یهودی با همان دلایل پیشین تکرار گشت و بخشنامه های جدیدی از سوی دولت عثمانی با هدف محدود کردن مهاجرت یهودیان صادر گردید، لیکن عثمانی ها زیر فشار اروپا ناگزیر از لغو آن شدند.

فلسطینی های قدس، یافا، نابلس، عکا و غزه که توانسته بوند طی سالهای 1908 و 1912 م به پارلمان عثمانی راه پیدا کنند، موضوع اولین کنگره صهیونیستی (سال 1897 م) در بال سویس و برنامه ریزی یهودیان برای ایجاد کشوری قومی در فلسطین را در دربار مطرح و به بحث و بررسی آن بپردازند و موفق شدند عثمانی ها را متقاعد سازند که مهاجرت یهود به فلسطین را ممنوع کرده و تسلیم فشارهای اروپایی نشوند.

این عده همچنین علیه رشوه خواری تعدادی از استاندارانی که به یهودیان جهت مهاجرت به فلسطین و تملک زمین های فروشی توسط برخی از سرمایه داران سوری و لبنانی و عمدتاً مسیحی (آل سرسق، توینی، کساب، خوری و مطران و ...) کمک می کردند، شکوائیه ای را مطرح ساختند.

در سال 1897 م کمیته ای به ریاست محمد طاهر الحسینی مفتی قدس با هدف ارزیابی و بررسی دقیق راه کارها و شیوه های صهیونیستها برای دستیابی به زمینها تشکیل گردید.

از سوی دیگر سلطان عبدالحمید دوم در واکنش به برگزاری اولین کنگره صهیونیستی، هیأتی از کارکنان دربار خود را گسیل داشت تا شخصا بر استان قدس اشراف و نظارت داشته باشد. مطبوعات فلسطینی و عربی مانند روزنامه مصری المنار و ... نیز فعال شده و نسبت به نتایج و پیامدهای طرح شوم صهیونیستی جهت استیلا بر فلسطین (بلافاصله پس از اجلاس بال) هشدار دادند.

یوسف ضیاء الخالدی شهردار و نماینده شهر قدس در پارلمان عثمانی در سال 1899 م با ارسال پیامی به تسادوق کاهن رئیس خاخامهای فرانسه خواستار آن شد تا فلسطین را برای مردمانش باقی بگذارند. در قسمتی از این پیام آمده بود:

شما را به خدا، فلسطین را به حال خود واگذارید.[1]

خاخام کاهن نیز هرتسل را در جریان این نامه قرار می دهد و هرتسل هم بنوبه خود در پیامی برای خالدی چنین عنوان می کند: اگر مردم فلسطین راضی به پذیرش صهیونیستها نیستند، ما جای دیگری را جستجو خواهیم کرد و بالاخره این مکان را خواهیم یافت.

همزمان با شکل گیری و قوام مطبوعات فلسطینی، روزنامه های فلسطینی و در رأس آنها روزنامه کرمل که در حیفا منتشر می شد، مبادرت به روشنگری و برملاسازی خطر صهیونیسم کردند.

نجیب عازوری نیز با انتشار کتاب بیداری امت عربی خود در سال 1905 م نسبت به عواق طرحهای سیاسی صهیونسیتها در فلسطین هشدار داد.

کنگره استعماری 1907 م

در سال 1907 م کنگره ای استعماری با مشارکت جمعی از اندیشمندان کشورهای استعماری در بریتانیا برگزار گردید. ماحصل این کنگره گزارشی بود که به گزارش (کامبل باترمن) معروف گشت. محورهای مورد بحث در این کنگره عبارت بودند از:

بررسی خطرهایی که آینده استعمار را تهدید می کند.

تدوین طرحهای ضامن دفع این خطرها.

تضمین تداوم حضور استعماری و مالکیت مستعمره ها.

همچنین از جمله پیشنهادها و مصوبات این کنگره:

1- لزوم تجزیه کشورهای حوزه دریای مدیترانه و ایجاد فتنه و خصومت میان ملل آنها.

2- لزوم ایجاد حایل بشری بیگانه در بهترین منطقه، که بتواند میان عربهای مشرق و عربهای مغرب جدایی بیندازد و این مکان فلسطین است.

در مورخه 16 مارس 1908 م فلسطینی ها در منطقه ساحلی یافا با مهاجران صهیونیست که از راه دریا وارد فلسطین شده بودند، درگیر و طی آن تعدادی از فلسطینی ها و یهودیان کشته و مجروح شدند. درگیریها طی ماههای فوریه و آوریل سال 1909 م میان کشاورزان فلسطینی و صهیونیستها از سر گرفته شد و این بار درگیریها در نزدیکی شهر الناصره روی داد.

مطبوعات و علمای اعلام اسلامی و مسیحی و خطیبان مساجد ضمن روشنگری و بیان طرحهای شوم صهیونیستی در فلسطین، از یک سو حکومت عثمانی را به مقابله با آن فراخوانده و از سوی دیگر مردم را به مخالفت و مقاومت همه جانبه با طرحهای صهیونیستی دعوت کردند. در همین رابطه نجیب نصار روزنامه نگار فلسطینی کتابی تحت عنوان صهیونیسم ... تاریخچه، اهداف و تهدیدها منتشر ساخت.

در سال 1911 م روزنامه ای با نام فلسطین منتشر گشت. این روزنامه طی فراخوانی از خوانندگان خود می خواهد، نسبت به پیامدهای استعمار صهیونیستی هوشیار باشند.

در همین حال فلسطینی های عضو پارلمان عثمانی به منظور تحت فشار قرار دادن دولت اتحاد و ترقی که حکومت سلطان عبدالحمید دوم را سرنگون کرده و با یهودیان همکاری می کرد، دست به تلاش زده و از آن خواستند، تسلیم فشارهای اروپایی نشده و تصمیماتی در مقابله با مهاجرت جمعی صهیونیستها اتخاذ کند و مانع از اسیتلای صهیونیستها بر اراضی فلسطین شود.

یک روزنامه نگار فلسطینی طی مقاله ای در روزنامه فلسطین به تجزیه و تحلیل توطئه صهیونیستها پرداخته و می نویسد:

صهیونیستها، کشور ما را روستا به روستا و شهر به شهر اشغال خواهند کرد و فردا تمامی قدس و سرتاسر فلسطین از دست خواهد رفت.

اسعاف النشاشیبی در سال 1911 م کتابی را با عنوان جادوگر و یهودی به رشته تحریر درآورد.

معروف الارناووط نیز کتابی بنام دختر صهیون را نگاشت و محمد روحی الخالدی در همین سال دست نوشته ای از کتاب تاریخ صهیونیسم را بر جای گذاشت. نامبرده در این نسخه خطی خاطر نشان کرده که هدف صهیونیسم همانا برپائی دولت یهودی در فلسطین است. وی در عین حال صهیونیسم را از یهودیت متمایز کرده و نسبت به خطرات و تهدیدهای شهرک نشینها در فلسطین هشدار داده است.

سرانجام، صهیونیستها با همکاری سفرای اروپائی و امریکائیها دولت اتحاد و ترقی را وادار ساختند، روزنامه های الکرمل (در سال 1909 م) و فلسطین (در سال 1913 م) را که در امر اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به مردم در عرصه های گوناگون و تفهیم وظایف ملی، میهنی و اسلامی و نیز فاش ساختن توطئه صهیونیستها و صلیبی ها تأثیر بسزایی داشتند، تعطیل کند.

ناگفته نماند که مطبوعات عربی نظیر روزنامه المنار، المقتبس، المقطم و الاهرام در مصر و دیگر کشورهای عربی تاثیر مهمی در برانگیختن ملل عرب بر ضد طرحهای شوم صهیونیستی داشتند.

در این برهه همچنین جمعیتها و سازمانهای ضد صهیونیستی مانند جمعیت مبارزه با صهیونیسم که در اوت 1913 م به مرکزیت نابلس تاسیس و دارای شعب بسیاری در شهرهای فلسطین شد.

این جمعیت مردم را به تظاهرت فرا می خواند و تلگرامهای اعتراض امیزی به مجامع گوناگون ارسال می داشت.

جنگ جهانی اول

با شروع جنگ جهانی اول در سال 1914 م صهیونیستها بیش از چهل شهرک یهودی در مساحتی قریب به 400 هزار دونم (هر دو نم 1000 متر مربع است) در بهترین زمینهای فلسطین یعنی مناطق الجلیل، دشت مرج بن عامر و دشت ساحلی احداث کرده بودند. و بدین ترتیب یهودیان دیگر آن اقلیت دینی ساکن فلسطین در قبل از طرح اشغالگرانه – تجاوزگرانه صهیونیستی نبودند و جو و شرایط علیه آنها ملتهب و خصمانه شده بود.

با پیدایش جنگ، شهرک نشینان یهودی در کنار انگلیس ها و فرانسوی ها علیه دولت عثمانی و فرانسوی ها علیه دولت عثمانی و آلمان صف آرایی کردند و این در حالی بود که فلسطینی ها به دو دسته موافق و مخالف عثمانیها تقسیم شده بودند و بسیاری از جوانان فلسطینی با انگیزه های اعتقادی – اسلامی و به اشکال مختلف چه به عنوان نیروی وظیفه و چه داوطلب در کنار ترکیه وارد جنگ شدند و جمع دیگری نیز مجذوب طرح انقلاب بزرگ عربی به رهبری شریف حسین و فرزندش امیر فیصل شدند با این امید که از عثمانی ها رهایی یافته و کشور خود را آزاد کنند، البته آنها فریب وعده های انگلیس به شریف حسین را خوردند. شایان ذکر است که جمع کثیری از مسیحیان فلسطینی و سوری نیز با گرایش طایفه ای و ناسیونالیستی در این طرح شرکت جستند.

ضمن آنکه عملکرد «جمال پاشا» آن فرمانده ترک شهره به جلادی، سفاکی و عامل اعدام دهها انقلابی عرب و فلسطینی از یکسو و گرسنگی و شرایط دشوار اقتصادی که فلسطینی ها و سوری ها در دوران جنگ با آن دست به گریبان بودند، تأثیر وسیع و عمیقی بر فضای خصمانه و روبه رشد ضد ترک و پیوستن به انقلاب بزرگ عربی برجای گذاشت. در همین زمان صهیونیستها از اموال هنگفت سازمانها و مراکز بین المللی یهودی و کمکهای بی دریغ ثروتمندان یهودی چون روچیلد و غیره و به ویژه کمکهای اهدایی امریکایی بهره می بردند.

افزون این صهیونیستها به همراه انگلیس ها، فرانسوی ها و امریکائی ها برای صدور بیانیه بالفور و بردن فلسطین و کشورهای عربی (در خاتمه جنگ) به زیر یوغ (بریتانیا و فرانسه) به دسیسه چینی و توطئه پرداختند.[2]

سران عرب نیز فریب وعده ها و نیرنگ انگلیس را خوردند، گرچه اهداف موافقت نامه سایکس – پیکو مبنی بر تقسیم کشورهای عربی میان بریتانیا و فرانسه و بیانیه بالفور برملا شده بود اما با این وجود بریتانیا توطئه را منکر شده و به فریب و نیرنگ خود ادامه داد.

قیمومیت انگلیس بر فلسطین

فلسطین به عنوان بخش جدا شده از امپراطوری عثمانی در زمره کشورهایی بود که استقلال آنها (بعد از جنگ جهانی اول و در مقررات جامعه ملل) موکول به نظارت دولت قیم در اداره آن موقتا شناخته شد. این قیمومیت از طرف شورای عالی متفقین در «سان رمو» در سال 1920 به بریتانیا تفویض شدند. خطوط کلی متن قیمومیت نامه در 22 ژوئیه 1922 به تصویب جامعه رسید و در 29 سال 1923 وارد مرحله اجرا شد.

حکم قیمومیت دو هدف داشت اول اجرای ماده 22 میثاق جامعه ملل و هدف دوم اجرای اعلامیه بالفور و ایجاد تسهیلات برای مهاجرت یهودیان.

کشورهایی قیم مسئولیت های خاصی بر عهده داشتند و وضعیت قیمومیت، وضعیت موقیتی بود. دیوان داوری بین المللی بعدها در این باره گفت که هدف نهایی، اعطایی حق تعیین سرنوشت و استقلال به مردمی بود که درگیر این قضایا بودند. در تعیین سرنوشت سرزمین های تحت قیمومیت آنها قرار بود که خواسته های مردم آن سرزمین ها به عنوان عامل اصلی در نظر گرفته شود.

در سال 1922 جامعه ملل بنا به درخواست انگلستان به آن کشور در اداره فلسطین قیمومیت داد و قرارداد قیمومیت فلسطین بین جامعه ملل و انگلستان به امضا رسید. این حکم حاوی اعلامیه بالفور بود و دقیقا به همان ترتیب توسط هیئت وزیران انگلستان در 1917 تصویب شد. در انگلستان اعتراضاتی علیه صدور این حکم به وقوع پیوست مبنی بر اینکه شناسایی اعلامیه بالفور به مثابه سیاست حاکم در فلسطین، حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین را از بین خواهد برد. تعدادی از اعضای مجلس اعیان انگلستان پیشنهاد کردند انگلستان این حکم را نپذیرد زیرا بنا به گفته آنها قیمومیت فلسطین اعلامیه بالفور را شامل می شد این پیشنهاد به رأی گذاشته شد و با 60 رأی موافق در مقابل 39 رأی مخالف به تصویب رسید.

جنبش اعراب و سرکوب انگلیس

در سالهای 1936 تا 1939 عربهای فلسطین به دنبال اعتصابی طولانی و بی ثمر که به شکست انجامید و نادیده گرفته شد، برای برپانمودن یک طغیان ملی تلاش کردند. دیوید بن گوریون که در واقع گرایی او تردیدی نیست، به ماهیت این تلاش پی برده و در یک بحث داخلی چنین گفته است: «ما ضمن بحثهای سیاسی خارجی مخالفتهای عربها را ناچیز جلوه می دهیم. ولی خودمان، نباید واقعیت را نادیده بگیریم. از لحاظ سیاسی ما متجاوز هستیم و آنها از خود دفاع می کنند. مملکت مال آنهاست زیرا در آنجا زندگی می کنند، در حالیکه ما می خواهیم به اینجا وارد و بعد هم مستقر شویم.» و از دیدگاه ایشان می خواهیم هنوز وارد نشده کشور آنها را از چنگشان در آوریم. «طغیان آنها» مقاومت فعالانه فلسطینی هاست در برابر چیزی که به نظر خودشان غصب سرزمین اصلی آنان توسط یهودیان تلقی می شود. در ورای خرابکاری های نهضتی وجود دارد که هر چند ابتدایی است، اما از آرمان گرایی و فداکاری بی بهره نیست.[3]

 


[1] - صدای فلسطین اسلامی، سال سوم، شماره (32)، تیر 1380، ص 24.

[2] - همان، ص 27.

[3] - نعام چامسکی، مثلث سرنوشت ساز، فلسطین، آمریکا و اسرائیل، ترجمه: عزت ا... شهیدا، تهران، مطالعات سیاسی و بین المللی، 1369، ص 118.


دانلود با لینک مستقیم


مقاله تاریخچه فلسطین

هفت سال انتفاضه فلسطین و دست آوردهای داخلی

اختصاصی از ژیکو هفت سال انتفاضه فلسطین و دست آوردهای داخلی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 114

 

تأثیر حزب الله لبنان بر جنبش های اسلامی فلسطین و شباهت های فرآیندی

چکیده:

می توان گفت حزب الله پیامبر امین انقلاب اسلامی ایران در جهان عرب و عامل به اصول آن بوده است. یکی از مهمترین عرصه های تأثیر گذاری حزب الله در خاورمیانه، جامعه فلسطینی است که به علت همگونی قومی و اشتراک در اولویت تضاد با اشغالگران صهیونیست و نیز نیاز به الگوی موفق، همواره از تجربه سیاسی در حال تکامل حزب الله استفاده کرده و آن را با محیط سیاسی خود متناسب ساخته است.

حزب الله لبنان یک حزب صرفاً ملی و معمولی در یکی از کشورهای کوچک خاورمیانه نیست، چرا که این حزب گرچه خود را در چارچوب های ملی تعریف کرده و در چنین فرآیندی به شدت فعال شده است، اما…

حزب الله لبنان یک حزب صرفاً ملی و معمولی در یکی از کشورهای کوچک خاورمیانه نیست، چرا که این حزب گرچه خود را در چارچوب های ملی تعریف کرده و در چنین فرآیندی به شدت فعال شده است، اما در عین حال از ویژگی های فرا ملی بسیاری برخوردار بوده و کارکرد منطقه ای قابل توجهی پیدا کرده است. این ویژگی در اصل یکی از مهمترین شاخص های انقلاب اسلامی ایران است که حزب الله با بهره گیری از همگونی مذهبی خود با انقلاب، شالوده فکری و رفتاری خود را بر اساس آن پی ریزی و اکثر ویژگیهای انقلاب اسلامی را در خود بومی سازی کرده و الگوی عربی قابل توجهی را برای جوامع منطقه ارائه داده است. از این رو می توان گفت حزب الله پیامبر امین انقلاب اسلامی ایران در جهان عرب و عامل به اصول آن بوده است. یکی از مهمترین عرصه های تأثیر گذاری حزب الله در خاورمیانه، جامعه فلسطینی است که به علت همگونی قومی و اشتراک در اولویت تضاد با اشغالگران صهیونیست و نیز نیاز به الگوی موفق، همواره از تجربه سیاسی در حال تکامل حزب الله استفاده کرده و آن را با محیط سیاسی خود متناسب ساخته است.

وجه تشابه و تأثیر گذاری حزب الله و جنبش های اسلامی فلسطین و در رأس آن جنبش های حماس و جهاد اسلامی عبارتند از:

 حزب الله در شرایط سرخوردگی سیاسی ناشی از اشغال نیمی از کشور لبنان بوجود آمد. رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۸۲ ظرف سه روز و تقریباً بدون مقاومت قابل توجه، جنوب لبنان را اشغال کرد و در اطراف بیروت پایتخت این کشور استقرار پیدا کرد؛

در آن شرایط همه کشورهای عربی به استثنای سوریه یا سکوت سیاسی کردند و یا اینکه عملاً هیچ کاری در جهت مقابله با این تجاوز انجام ندادند. در جریان اشغال لبنان دولت حاکم بیروت تغییر کرد و آقای «امین جمیل» (در سال ۱۹۸۲) به ریاست جمهوری رسید(۲). امین جمیل فرزند «پیر جمیل» مؤسس حزب فالانژ لبنان ویکی از سران شاخه نظامی این حزب به شمار می آید که در جنگ داخلی لبنان درگیر بود و در حمله رژیم صهیونیستی به این کشور همپیمان اشغالگر بود. دولت لبنان به رهبری جمیل در ۱۷ می ۱۹۸۳ با رژیم صهیونیستی قرار دادی را امضا کرد که در آن نه تنها موجودیت رژیم اشغالگر را به رسمیت شناخت که حضور نظامی اشغالگران اسرائیل در جنوب لبنان از رودخانه اوّلی تا مرز بین المللی را قانونمند ساخت(۳).

در چنین شرایطی که محیط داخلی و منطقه ای به علت شکست نظامی کاملاً دچار سرخوردگی و انفعال بود حزب الله به عنوان جریان جدید سیاسی و فریادگر مخالفت اکثریت مردم با اوضاع ذلت بار آن دوران، تولد یافت و تصمیم گرفت در جهت مخالف جریان حاکم در لبنان و منطقه حرکت کند.

جنبش های اسلامی فلسطین به ویژه جنبش های حماس و جهاد اسلامی در شرایط کاملا مشابهی موجودیت خود را اعلام کردند. از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۸۲ سازمان آزادیبخش فلسطین مهمترین بازیگر سیاسی عرصه فلسطین بود که مبارزه مسلحانه را از خارج (اردن و سپس لبنان) هدایت می کرد. این سازمان در سال ۱۹۷۰ پس از درگیریهای نظامی با ارتش اردن در حوادث سپتامبر سیاه از این کشور اخراج شد و به لبنان انتقال یافت(۴). ساف از طریق مرز جنوب لبنان مبارزه بر ضد رژیم صهیونیستی را ادامه داد. در جریان حمله رژیم صهیونیستی به لبنان، سازمان آزادیبخش فلسطین دچار شکست سختی شد و از جنوب لبنان بدون مقاومت قابل توجه به بیروت عقب نشینی کرد و پس از ۴۲ روز محاصره، میانجیگری امریکا را پذیرفت و با «فلیپ حبیب» فرستاده امریکا وارد گفتگو شد. سرانجام خروج کامل از لبنان و استقرار در تونس را قبول کرد(۵). شکست


دانلود با لینک مستقیم


هفت سال انتفاضه فلسطین و دست آوردهای داخلی

دانلود مقاله کامل درباره فلسطین

اختصاصی از ژیکو دانلود مقاله کامل درباره فلسطین دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 36

 

انگیزه ی تحقیق

انگیزه ی ما از این تحقیق این است که مشکلات فلسطین را به دیگران بشناسیم ، مردم را با نحوه ی مبارزه و مظلومیت مردم فلسطین آشنا سازیم تا برای همدردی با مردم مظلوم و ستمدیده فلسطین با دلی پاک و آگاه آماده شویم .

فرضیه

1- آیا جنگ فلسطین هنوز هم ادامه دارد ؟

2- آیا مردم فلسطین ، مردمی آزاد هستند و در خانه وکاشانه ی خود به سرمی برند ؟

3- آیا مردم فلسطین هنوز هم به مقاومت خود در برابر ظلم ادامه می دهند ؟

4- آیا فلسطین تاریخ کهن و قدمت تاریخی دارد ؟

5- وضعیت بیت المقدس پس از اسلام چگونه شد ؟

روش جمع آوری

ما برای تهیه ی این تحقیق ابتدا به کتاب خانه ی مدرسه مراجعه کردیم وچندین کتاب از آنجا گرفتیم و مطالب مفید و مختصری از آن کتابها را نوشتیم . سپس از سایت های اینترنتی استفاده کردیم . در این راه از سخنان والدینمان و دیگر اساتید نیز استفاده کردیم .

مقدمه

اعراب در فلسطین با اوج تجاوز آشنا شدند در خاک فلسطین است که سرنوشتشان تقریر می شود.

در فلسطین است که اعراب باشد سرنوشت ساز بزرگ خویش روبرو شده اند – مع الوصف ناگزیر باید اعتراف کرد که با بعنوان یک ملت هنوز به اهمیت این مسئله و جوانب مختلف آن می پردازیم چنان که باید با آن زندگی نکرده ایم .

الهام از گذشته در صورت راستین خود یکی از انگیزه های پیکار و یکی از عوامل ثبات و ترقی است از همین روست که می توان گفت شناخت تاریخ، شرط عمده شناخت خود، ضرورتی چون و چرا در مقابله با دشمن و غلبه بر اوست به همین ترتیب آگاهی ملتهای بپاخاسته از گذشته و حال خود بدانها کمک می کند که خوشتن خویش از عرضه دارند و در نبردهای سر نوشت ساز پیروز شوند.

بنابراین اگر بخواهیم راه درست برویم ناگریزیم که از شناخت صحیح و حقایق ثابت کمک بگیریم بویژه آنکه تاریخ فلسطین سرشار از تحرک است و از سکون و بی حرکتی خالی است.

و تاریخ تاریخی به شکل تردید یا پذیری آگاهی به موقع اعراب فلسطین را از خطرهای صهیونیسم و استعار نشان می دهد.

و به شکل قاطعی تاکید می کند که آنها برای مقابله با این خطرات به مبارزه ای تلخ و بی امان دست زده اند.

مقاومت اعراب فلسطین در برابر صهیونیسم و استعمار انگلیسی شکلهای متعددی داشت و راهها و شیوه های گوناگون مبارزه – از اعتراض و تحریم و اعتصاب گرفته تا عصیان و انقلاب مسلحانه همه را تجربه کرد.


دانلود با لینک مستقیم


دانلود مقاله کامل درباره فلسطین

تحقیقی درباره تاریخ و مردم فلسطین

اختصاصی از ژیکو تحقیقی درباره تاریخ و مردم فلسطین دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیقی درباره تاریخ و مردم فلسطین


تحقیقی درباره تاریخ و مردم فلسطین

بسم الله الرحمن الرحیم -

فرمت فایل : word (با قابلیت ویرایش ) – تعداد صفحه :62 صفحه -

 

 

 

 

 

 

 

 

فهرست مطالب                               صفحه

 

1- مقدمه .................................

 

2- گاه شمار تاریخ معاصر فلسطین ...........

 

3- مهمترین حوادث تاریخ قدیم فلسطین .......

 

4- طرح ایجاد دولت یهودی در فلسطین و تحولات آن

 

5- توسعه طلبی صهیونیستی و غصب تدریجی فلسطین  

 

6- فروش زمینهای فلسطینی؛ از شایعه تا واقعیت  

 

7- مشهورترین کشتارهای صهیونیستیها ........

 

8- نمونه ای از عملیات تروریستی صهیونیستها

 

9- کودکان و مادرانی که در مناطق ایست و بازرسی به شهاده رسیده‌اند. ..................................

 

10- مهمترین اقدامات ملت فلسطین در برابر صهیونیسم  

 

11- مهمترین رویدادهایی که در چارچوب روند سازش اتفاق افتاده است. ............................................

 

12- تاریخچه روند سازش ....................

 

13- مهمترین آثار اسلامی در قدس و الخلیل ...

 

14- افسانه هیکل سلیمان ...................

 

15- برنامه ‌های یهودی سازی قدس ............

 

16- جمعیت فلسطین .........................

 

17- جنگ آبها در فلسطین ...................

 

18- اقتصاد فلسطین در کرانه باختری و نوار غزه

 

19- وضعیت دانشگاه ها و دانشجویان فلسطینی .

 

20- ضمائم ................................

 

الف شناسنامه گروههای مهم فلسطینی .......

 

ب اطلاعاتی در خصوص رژیم صهیونیستی .......

مقدمه:

 

از آغاز انتفاضة الاقصی تا هم اکنون که سومین سالگرد آن گرامی داشته شد، مسئله فلسطین و خروش و قیام ملت مظلوم فلسطین که برای احقاق حق خود جانفشانی می کنند مورد توجه ویژه رسانه های گروهی قرار گرفته است. خبرها و تحلیلهای ارائه شده توسط این رسانه ها نشانگر حجم عظیم کشتارها و خسارتهای جانی و مالی فلسطینیان و مقاومت همه جانبه این ملت شجاع در مقابل تمامی جنایات ارتش نژادپرست صهیونیستی می باشد.

 

در این میان آنچه که کمتر مورد توجه قرار گرفته است آگاهی بخشی نسبت به تاریخ و سرگذشت سرزمین فلسطین می باشد. در همایشها و نشستهایی که طی سه سال گذشته توسط دبیرخانه کنفرانس حمایت از انتفاضه فلسطین برگزار شده است، یکی از پرسشها و خواستهای اصلی مشارکت کنندگان و بویژه جوانان، دانش آموزان و دانشجویان، داشتن اطلاعاتی دقیق و منسجم از تاریخ تحولات و رویدادهای سرزمین فلسطین بوده است. لذا این دبیرخانه جهت پاسخگویی به این خواسته و برآورده ساختن این نیاز در سطح افکار عمومی با گردآوری و خلاصه سازی اطلاعات و داده های موجود در منابع مختلف اعم از کتابها، مجلات و روزنامه ها و سایتهای اینترنتی مبادرت به چاپ این کتابچه نموده است.

 

امید است این کتابچه مورد توجه و استفاده علاقمندان به رویدادهای خاورمیانه و بویژه مسئله فلسطین قرار گیرد و سهمی در افزایش حمایتهای سیاسی، معنوی و مادی ملت شریف ایران از فلسطین داشته باشد.

 

 

 

 

 

دبیرخانه کنفرانس بین المللی

 

حمایت از انتفاضه فلسطین


 

 

گاه شمار تاریخ معاصر فلسطین

 

(1379-1254 شمسی / 2000-1876 میلادی)

 

1254-1255 هـ ش (1876 -1877 میلادی): اولین جلسه مجلس عثمانی در اسلامبول برگزار شد و اولین نمایندگان فلسطین از شهر بیت المقدس برای این مجلس انتخاب گردیدند.

 

1260 آبان (1881 نوامبر): دولت عثمانی اعلام کرد که حق اقامت یهودیان خارجی (غیرعثمانی) را در سراسر نقاط امپراطوری عثمانی بجز فلسطین، می پذیرد.

 

1271 آبان (1982 نوامبر): حکومت عثمانی فروش اراضی را به یهودیان خارجی، ممنوع کرد.

 

1275 (1896): عبدالحمید دوم پیشنهاد هرتزل را مبنی بر اینکه فلسطین به یهودیان اعطا شود، رد کرد و گفت: من نمی توانم از هیچ قسمتی از امپراطوری عثمانی چشم پوشی کنم ... من نمی توانم با کالبد شکافی موجود زنده موافقت کنم.

 

1276 8 شهریور (1897 29 اوت): تشکیل اولین کنگره صهیونیستی در شهر بال سوئیس و آغاز فعالیتهای سازمان جهانی صهیونیسم.

 

1276 (1897): در واکنش به کنگره اول صهیونیست ها، عبدالحمید دوم عده ای از افراد دربار خویش را جهت حکومت بر استان بیت المقدس، اعزام داشت.

 

1293 6 تیر (1914-28 ژوئن): شروع جنگ جهانی اول که تا سال 1918 ادامه داشت و نهایتاً منجر به تجزیه حکومت عثمانی شد.

 

1295 26 شهریور (1916 16 می): پیمان سرّی سایکس پیکو، امضاء شد. بر اساس این پیمان، استانهای عربی امپراطوری عثمانی بین بریتانیا و فرانسه تقسیم می شد.

 

1296 11 آبان (1917 2 نوامبر): آرتور جیمز بالفور، وزیر خارجه بریتانیا با ارسال نامه ای به بارون لیونل والتر دو روچیلد، قول حمایت بریتانیا از تأسیس میهن ملی یهود در فلسطین را به روچیلد داد. این نامه که بعدها به اعلامیه بالفور مشهور شد، متعاقب وعده ای بود که بنیامین دیزرائیلی نخست وزیر یهودی انگلستان در اواسط قرن نوزده، پس از خرید سهام کانال سوئز با پول روچیلد، به وی داده بود.

 

1296 بهمن (1918 ژانویه): سراسر فلسطین توسط نیروهای متفق، تحت فرماندهی آلنبی، ژنرال یهودی الاصل انگلیسی، اشغال شد و وی جمله معروف «امروز جنگهای صلیبی به پایان رسید» را گفت.

 

1298 6 تا 20 بهمن (1919- 27 ژانویه تا 10 فوریه): اولین کنگره ملی فلسطین در قدس تشکیل شد.

 

1299 5 اردیبهشت (1920- 25 آوریل): شورای عالی کنفرانس صلح سان رمو، بدون رضایت فلسطینیان، قیمومیت فلسطین که از سوی صهیونیست ها طراحی شده بود، را به بریتانیا واگذار کرد.

 

1299 10 تیر (1920 1 ژوئیه): اداره مدنی بریتانیا در فلسطین افتتاح شد و سر هربرت سامئول یهودی بعنوان اولین کمیسر عالی بریتانیا در فلسطین برگزیده شد.

 

1301- 10 مرداد (1922 30 ژوئیه): موافقت کنگرة آمریکا با ایجاد میهن ملی یهود در فلسطین به اتفاق آراء (اعلامیه بالفور آمریکایی)

 

1308 1 تا 7 شهریور (1929-23 تا 29 اوت): فلسطینیان چندین شهر، در واکنش به تظاهرات خشونت آمیز جوانان یهودی در دیوار براق، دست به قیام زدند. این حرکت به قیام براق مشهور شد.

 

1314 28 آبان (1935 20  نوامبر): شیخ عزالدین قسّام، رهبر یکی از اولین گروههای مبارز اسلامی فلسطین، طی عملیاتی علیه نیروهای اشغالگر انگلیسی در جنگلهای یعبد واقع در شهر جنین به شهادت رسید.

 

1316 6 آذر (1937 28 نوامبر): اعدام رهبر 80 ساله روزه دار مجاهدین شیخ فرهان سعدی (از یاران شیخ عزالدین قسام) توسط انگلیسی ها.

 

1323- مهر (1944 اکتبر): کنفرانس مقدماتی اتحادیه عرب با حضور نمایندگان فلسطینی در اسکندریة مصر برگزار شد. در این کنفرانس پیشنهاد تشکیل یک دولت عربی در فلسطین مطرح شد که در آن جامعة غیرعرب (یهودیان) از حقوق کامل شهروندی برخوردار باشند.

 

1326 7 آذر (1647-29 نوامبر): مجمع عمومی سازمان ملل با تصویب طرح تقسیم فلسطین به حضور صهیونیستها در فلسطین رسمیت بخشید.

 

1327- 20 فروردین (1948 8 آوریل): عبدالقادر حسینی، در نبرد یا گروه تروریستی «هاگانا» در قسطل به شهادت رسید.

 

1327 20 فروردین (1948-9 آوریل): قتل عام دیریاسین به دست گروه های تروریستی و با رهبری مناخیم بگین و اسحاق شامیر به وقوع پیوست. طی این کشتار 245 فلسطین اعم از زن و کودک به  خاک و خون کشیده شدند.

 

1327  - 24 اردیبهشت (1948- 14مه): دولت غاصب اسرائیل در ساعت 4 بعدازظهر در تل آویو اعلام موجدیت کرد و دقایقی بعد از آن امریکا آن را به رسمیت شناخت.

 

1327  - 25 اردیبهشت (1948-15مه): قیمومت بریتانیا بر فلسطین پایان یافت.

 

1327  - 25 اردیبهشت (1948-15مه): یک روز پس از اعلام تأسیس رژیم صهیونیستی، ارتشهای مصر، سوریه، اردن، عراق و لبنان از شمال، جنوب و شرق به این رژیم یورش بردند. آرمان مشترک همه آنان این بود که دولت یهود را در نطفه خفه کنند. این جنگ اولین رویارویی اعراب با اسرائیل نام گرفته است.

 

1328  - 21 اردیبهشت (1949-11می): سازمان ملل متحد، رژیم صهیونیستی اسرائیل را به عضویت پذیرفت. مشروط بر اینکه اسرائیل قطعنامه 181در مورد برپایی کشور فلسطین به میهن شان را بپذیرد. (عضویت مشروط در سازمان ملل تنها در مورد اسرائیل اعمال شده است).

 

1328  - 12 آذر (1949-3 دسامبر): بدنبال آوارگی بسیاری از فلسطینیان توسط صهیونیستها بویژه در جنگ 1948 ، سازمان ملل اقدام به تأسیس آژانس حمایت از آوارگان فلسطینی تحت عنوان «آنروا» در وین اطریش نمود.

 

1330 29 تیر (1951 20 ژوئیه): ملک عبدالله، پادشاه اردن، توسط یک فلسطینی در خارج از مسجدالاقصی در بیت المقدس ترور شد.

 

1335 9 آبان (1956-21 اکتبر): نیروهای اسرائیلی دست به کشتار مردم در روستای کفرقاسم زدند که حداقل 49 نفر کشته برجای گذاشت.

 

1346 17 خرداد (1967-7 ژوئن): اسرائیل در جنگی مقابل سوریه، مصر و اردن، بر قدس، کرانه باختری، نوار غزه و بلندیهای جولان تسلط پیدا کرد.

 

1348 30 مرداد (1969 21 اوت): مسجدالاقصی توسط صهیونیستها به آتش کشیده شد.

 

1351 15 مهر (1973 6 اکتبر): ارتش مصر با شکستن دیوار معروف دفاعی بارلو در چهارمین جنگ اعراب و اسرائیل به توفیق اولیه دست یافت ولی کشورهای غربی بویژه آمریکا با کمک به رژیم صهیونیستی این رژیم را از شکست حتمی رهایی بخشیدند.

 

1353 19 آبان (1975 10 نوامبر): مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه ای را تصویب کرد که بر اساس آن صهیونیسم نوعی از نژادپرستی شمرده شد.

 

1357 27 شهریور (1978-18 سپتامبر): امضای توافقنامة صلح کمپ دیوید بین مصر و رژیم صهیونیستی

 

1358 6 فروردین (1979 26 مارس): امضای نهائی پیمان صلح بین انور سادات رئیس جمهور مصر و مناخم بگین نخست وزیر رژیم صهیونیستی در حضور کارتر رئیس جمهوری آمریکا در کاخ سفید.

 

1359 9 مرداد (1980-31 ژوئیه): مجلس رژیم صهیونیستی، قدس را بعنوان پایتخت یکپارچه و دائمی حکومت اسرائیل تعیین نمود.

 

1360 14 مهر (1981-6 اکتبر): انور سادات رئیس جمهور مصر بدلیل عقد پیمان کمپ دیوید و سازش با رژیم صهینونیستی بدست سروان خالد اسلامبولی ترور شد.

 

1360 23 آذر (1981 14 دسامبر): رژیم صهیونیستی بلندیهای جولان را رسماً به سرزمینهای تحت اشغال خود ضمیمه کرد.

 

1361 16 خرداد (1982 6 ژوئن): آغاز اشتعال تدریجی لبنان توسط ارتش اسرائیل.

 

1361 25 تا 27 شهریور (1982 16 تا 18 سپتامبر): فالانژیستها (گروهی از مسیحیان مارونی همدست اسرائیل) تحت هدایت نیروهای اشغالگر صهیونیستی (به فرماندهی آریل شارون) دست به قتل عام پناهندگان فلسطینی ساکن در اردوگاههای صبرا و شتیلا در بیروت غربی زدند.

 

1366 18 آذر (1987-9 دسامبر): قیام مردمی (انتفاضه) در سرزمین های فلسطین آغاز گشت. (انتفاضه اول)

 

1370 8 آبان ( 1991- 30 اکتبر): کنفرانس صلح مادرید

 

1373 22 شهریور (1993 13 سپتامبر): امضای توافق نامه غزه و اریحا (اسلو) میان سازمان آزادیبخش فلسطین و اسرائیل که بر اساس آن نوعی خودگردانی با اختیارات محدود در 60% از نوار غزه و شهر اریحا در کرانه باختری رود اردن به فلسطینی ها اعطاء می شد.

 

1373 6 اسفند (1994 -25 فوریه): 29 فلسطینی بهنگام نماز در حرم ابراهیمی در شهر الخلیل توسط یک صهیونیست، به شهادت رسیدند.

 

1374 10 تیر (1994 1جولای): ورود یاسر عرفات به غزه در چارچوب قرارداد اسلو.

 

1374 4 آبان (1994-26 اکتبر): امضای توافقنامه صلح وادی عربه بین اردن و رژیم صهیونیستی.

 

1374 5 آبان (1995 26 اکتبر): دکتر فتحی شقاقی، رهبر جنبش جهاد اسلامی فلسطین توسط صهیونیستها در جزیره مالت، به شهادت رسید.

 

1375 2 مهر (1995 -24 سپتامبر): امضای توافقنامه طابا (معروف به توافقنامه مرحله انتقالی) در قاهره میان هیأتهای حکومت خودگردان فلسطین و رژیم صهیونیستی.

 

1376 27 دی (1997-17 ژانویه): توافقنامه تقسیم الخلیل میان حکومت خودگردان و نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل که بر اساس آن رژیم صهیونیستی 20% از مساحت شهر الخلیل را تحت حاکمیت خود نگه داشته و مابقی را به خودگردانی تحویل می داد.

 

1378 1 آبان (1998-23 اکتبر): امضای توافق نامه وای ریور (مریلند) میان خودگردانی و اسرائیل

 

1378 21 آذر (1998- 12 دسامبر): اجلاس مجلس ملی فلسطین در غزه به حذف بندهایی از منشور ملی فلسطین که در آن خواستار از بین رفتن اسرائیل شده بود رأی داد.

 

1379- 2 تا 4 خرداد (2000- 22 تا 24 مه): صهیونیستها در جنوب لبنان با شکست سنگینی مواجه شده و بصورت مفتضحانه ای توسط حزب الله، از این منطقه رانده شدند.

 

1379 7 مهر (2000-28 سپتامبر): آغاز انتفاضه مسجد الاقصی (انتفاضه دوم)


مهمترین حوادث تاریخ قدیم فلسطین

 

5000-3000 ق.م

استقرار اعراب کنعنانی در فلسطین و نام گذاری آن به «سرزمین کنعان»

3000-2500 ق.م

استقرار قبایل عرب آموزی و کنعانی در فلسطین

1805 ق.م

هجرت حضرت ابراهیم «ع» از عراق به فلسطین

1656 ق.م

کوچ نوادگان ابراهیم «ع» از فلسطین به مصر

1300ق.م

مهاجرت ملت فلسطینی ها از جزیرة کرت و دریای اژه به منطقه و اختلاط آنان با اعراب ساکن آن و تبدیل نام آن به «فلسطین»

985ق.م

برپایی حکومت داوود «ع»

933 ق.م

پایان خلافت سلیمان و تجزیة مملکت یهود

732 ق.م

سلطة آشوریان بر فلسطین

722 ق.م

نابودی مملکت اسرائیل

608 ق.م

بازگشت حاکمیت مصریان بر فلسطین

605 ق.م

سلطة کلدانیان بر کل سرزمین شام (از جمله فلسطین)

586 ق.م

نابودی مجدد مملکت یهودی و ویرانی قدس و تبعید 50 هزار یهودی به بابل

538 ق.م

 تسلط کورش پادشاه هخامنشی بر سرزمین شام که فلسطین و قدس در آن قرار دارد.

332 ق.م

حملة اسکندر مقدونی به فلسطین

63 ق.م

ورود رومیان به فلسطین

4 ق.م

درگذشت هرودوس

135 م

سرکوب انقلاب یهودیان موسوم به «برکوکب» که علیه رومیان صورت گرفته بود.

267م

اشغال فلسطین از سوی «زنوبیا» ملکة تدمر

272 م

پایان حاکمیت تدمر و بازگشت حکومت رومیان

614 م

اشغال فلسطین توسط «خسرو پرویز» پادشاه ساسانی

627 م

بازگشت حکومت رومیان

634-636 م

فتح فلسطین توسط مسلمانان در نبردهای اجنادین ویرموک و سقوط بیسان، غزه، نابلس، لد، یافا و قدس

1099-636

حکومت امویان، عباسیان، طولونیان، قرمطیان، اخشیدیان، سلجوقیان و فاطمیان بر منطقه و فلسطین

1099م

حملة صلیبیان به قدس

1188 م

جنگ «حطین» میان مسلمانان و صلیبیان به فرماندهی صلاح الدین ایوبی

1260م

جنگ «عین جالوت» میان مملوکیان و تاتارها

1291 م

پاکسازی نهایی فلسطین از صلیبیان به دست مملوکیان

1516 م

آغاز حکومت عثمانیان بر فلسطین و مناطق عربی همجوار آن

 

 

 

طرح ایجاد دولت یهودی در فلسطین و تحولات تاریخی آن

 

  • سده های میانه:

 

 

 


دانلود با لینک مستقیم


تحقیقی درباره تاریخ و مردم فلسطین