لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:25
بی اعتمادی توأم با اضطراب
افراد مبتلا به اختلا ل وحشت زدگی و بی اعتمادی توأم با اضطراب به صورت ناگهانی و غافلگیرانه دچار حمله های شدید بی اعتمادی همراه با ترس می شوند. در این حمله های ترس، فرد احساس می کند که از پا درآمده و نمی تواند خود را کنترل کند. شروع آنها ناگهانی است و معمولا ظرف 10 دقیقه به اوج می رسند و با مجموعه ای از نشانه های آزار دهنده مشخص می شوند:
احساس بدبینی به اطرافیان، نگرش منفی به کلیة امور، تنگی نفس، تپش قلب، حالت تهوع، درد سینه، احساس خفگی، سرگیجه، رعشه، بیم شدید، عرق کردن، ناراحتی معده، احساس کرختی یا مور مور شدن، احساس گر گرفتگی یا سرما، احساس واقعی نبودن خود یا محیط، ترس از مردن، دیوانه شدن یا از دست دادن کنترل. در فرد مبتلا چند مورد از این نشانه ها دیده می شود نه همه آنها. حمله های بی اعتمادی توآم با وحشت ممکن است فراوان - شاید هفته ای یک بار یا غالبا بیشتر - رخ دهند، معمولا چند دقیقه دوام می یابند و به ندرت چند ساعت طول می کشند. گاهی این حمله ها با موقعیت های خاص نظیر رانندگی کردن گره می خورند. همچنین حتی گاهی فرد این بی اعتمادی را در حالت هایی نظیر آرمیدگی، خواب یا در موقعیت های پیش بینی نشده نسبت به خود به دست میاورد.
واقعیت هایی درباره بی اعتمادی و وحشت زدگی از آن
تشخیص این اختلا ل زمانی مطرح می شود که بی اعتمادی در فرد نسبت به امور تکرار شوند و نگرانی از وقوع چنین حسی در آینده وجود داشته باشد. اغلب موارد بی اعتمادی همراه با وحشت و ترس و اضطراب در افرادی که 20 ساله هستند یافت می شود و کسانی که 30 تا 40 ساله هستند و گروه کوچکتری را تشکیل می دهند، در مقام دوم قرار دارد. با اینکه برخی از کودکان و نوجوانان دچار نشانه های این امر می شوند اما این مسئله در بین این گروه سنی نسبتا نادر است. اختلا ل بی اعتمادی توأم با اضطراب مانند سایر اختلا ل های اضطرابی به احتمال کمتری در پیری ایجاد می شود. احتمال اینکه زنان مبتلا به این اختلا ل تشخیص داده شوند، تقریبا دو برابر است. اگر این نوع حملا ت درمان نشوند، روند متغیری پیدا می کنند. بی اعتمادی توآم با اضطراب در برخی افراد فقط گاهی روی می دهد، به گونه ای که گاهی چند ماه یا چند سال بین دوره ها فاصله است، بعدا ناگهان و بدون هشدار نسبت به چیزی خاص یا هر چیز فراگیر اتفاق می افتد. با این حال معمولا این اختلا ل مشکلا ت مداومی را به مدت چند سال، مخصوصا در زنان ایجاد می کند. افرادی که دچار این نشانه ها هستند، هر روز تردید دارند که ممکن است دچار بی اعتمادی شوند و کسی را پیدا نکنند که بتواند به آنها اعتماد کند. همین پیش بینی ناپذیر بودن نشانه هاست که این افراد را خیلی آزار می دهد. افرادی که می توانند براساس محرک های خاص در محیط، بی اعتمادی توآم با اضطراب خود را کنترل یا تغییر دهند، دچار پریشانی کمتری می شوند. با گذشت زمان افراد مبتلا یاد می گیرند از مکان هایی که می ترسند درآنها گیر بیفتند، مانند آسانسور، فروشگاه های شلوغ و سینما اجتناب کنند یا از افرادی که نسبت به آنان بی اعتماد و مضطرب هستند تغییر نگرش دهند.. با این حال این نوع اجتناب می تواند به ایجاد اختلا ل مربوطی به نام آگورافوبی (agoraphodia) منجر شود که عبارت است از اضطراب شدید در مورد گیر افتادن، درمانده شدن یا شرمندگی در یک موقعیت بدون کمک، بی اعتمادی شدید نسبت به اشخاص. افراد مبتلا به آگورافوبی از موقعیت هایی نظیر قرار گرفتن در میان اشخاص ناشناس، اعتماد به ایشان، تنها بودن در خانه یا بیرون از خانه، خیابان های شلوغ، مغازه های پر ازدحام، فضاهای سربسته مثل زیر پل و آسانسور و وسایل نقلیه در بسته مثل مترو، اتوبوس و هواپیما می ترسند. به همین دلیل آگورافوبی را به گذر هراسی یا بازار هراسی ترجمه کرده اند. افراد مبتلا دلشان می خواهد یکی از دوستان یا اعضای خانواده همراهی شان کند.به آنهانیز بی اعتمادی کنند( بی اعتمادی توأم با اضطراب)، حتی ممکن است اصرار بورزند که شخص مورد نظر رفتار ناشایستی نسبت به آنها انجام داده است. چنین رفتاری ممکن است به اختلا ف زناشویی بینجامد و همین مشکل - اختلا ف زناشویی - به غلط مشکل اولیه فرد تشخیص داده شود.
دلا یل اختلا ل بی اعتمادی توأم با اضطراب
1- در نظریه های روانکاوانه، بی اعتمادی توأم با اضطراب را نتیجه دفاعی ناموفق در برابر اضطراب شدید می دانند. آنچه در گذشته، اضطراب هشدار دهنده خفیفی بود، به احساس فلج کننده تشویش بدل می شود و سپس علا یم جسمی کار را یکسره می کنند. در مورد بازارهراسی (آگورافوبی) نیز نظریه های روانکاوانه، از دست دادن یکی از والدین در کودکی و سابقه اضطراب جدایی را مورد تاکید قرار می دهند: بی اعتمادی به اشخاص و اطراف ، تنها ماندن در اماکن عمومی، اضطراب کودکانه هنگام تنها گذاشتن او را احیا می کند. جدایی های آسیب زایی که در دوران کودکی روی می دهد، می تواند دستگاه عصبی در حال رشد کودک را چنان تحت تاثیر قرار دهد که او را به بی اعتمادی و اضطراب های دوران بزرگسالی آسیب پذیر سازد.
2- مطالعات متعدد، حاکی از این نتیجه گیری است که اختلا لا ت مزبور مولفه وراثتی مشخصی دارند. همچنین در موارد قلیلی تجارب جسمانی ناشی از یک بیماری باعث می شود که برخی افراد دچار بی اعتمادی توأم با اضطراب شوند.
مقاله درباره بی اعتمادی توأم با اضطراب
