لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 9
مقدمه
پیچیدگی رفتار سازه های آجری مانع از آن بوده است که روشهای جامعی برای تحلیلی خواص مکانیکی سازه ای آنها بوجود آید. رفتارهای ناهمگن و غیر خطی و وجود ترکهای فراوان از یک سو و صفحه ای بودن اجزا سازهای از سوی دیگر پیچیدگی خاصی را ایجاد کرد که جز با روشهای اجزای محدود نمیتوان از وضعیت تنشها اطلاعاتی بدست آورد.شکست دیوارهای برشی و عرضی اصلی ترین حالتهای شکست میباشند. زیرا در ساختمانهای آجری سقف بر دیوارها تکیه دارد و با سقوط دیوارها احتمال در هم فروریختن کل ساختمان میباشد، بنابر این ناپایداری دیوارها را میتوان به منزله ناپایداری کلی دانست.شکستهای برشی و خمشی حالتهای اصلی شکست دیوارهای برشی میباشند. دیوارهای میان قاب در مقایسه با دیوارهای مجزا و پایه ها دارای شکل پذیری بیشتری هستند. مقاومت و ظرفیت اتلاف انرژی یک قاب توام با میانقاب بسیار بیشتر از یک قاب خالی است و لذا در یک قاب حاوی دوار داخلی ، حتی علیرغم افزایش نیروها به علت افزایش سختی ، پایداری در مقابل زلزله بیشتر است .در طراحی دیوارهای برشی چون پهنای دیوارهای آجری کم و بیش مساوی ارتفاع دیوار و گاهی بیشتر است لذا نمیتوان جابجایی جانبی دیوار را صرفا ناشی از خمش دانست بلکه برش میتواند سهم زیادی داشته باشد. همچنین در طراحی دیوارهای برشی آجری مسلح ، وقوع یکی از دو نوع لغزش افقی یا قائم به عواملی نظیر مقدار سربار، نسبت بعدی (ارتفاع به طول) و نسبت مقاومت برشی درزهای افقی به قائم بستگی دارد و تعیین دقیق ان بسیار مشکل است.با استقرار کمرکش در دیوار میتوان از نسبت بعدی دیوار کاست و در نتیجه بر کارایی میلگردهای افقی افزود.شرط آن که کمرکش بتواند جلوی ترک قطری اصلی را سد کند این است که از مقاومت خمشی لازم برخوردار باشد. تحقیقات نشان میدهد که وجود درزهای قائم بر سختی و مقاومت اثری کاهنده دارد اما درز افقی عمدتا سختی و مقاومت ترک قطری را کم میکند و بر مقاومت شکست کنج تاثیر چندانی ندارد.در طراحی ساختمانهای بادبندی شده تاثیر میانقابها بر سختی را باید در نظر گرفت ولی میتوان مقاومت میانقاب را نادیده گرفت و به مقاومت بادبند اکتفا کرد، اگر بخواهیم مقاومت میانقاب را هم در نظر بگیریم ، به زحمت میتوان مقاومت این قابها را بطور قطعی برآورد کرد زیرا اولا وجود بادبند باعث بریدگی میانقاب شده است و ثانیا در دوره های مکرر بارگذاری میانقاب رفتاری کاهنده دارد و رفتار آن با قاب بادبنددار فرق میکند.بناهای باستانی بر خلاف ساختمانهای روستایی یا شهری آجری و خشتی که در زلزله های مخرب تاب مقاومت ندارند، دارای مقاومت بیشتری در برابر نیروهای زلزله هستند که با تحمل خساراتی پایداری کلی خود را حفظ می کنند.گنبدها به دلیل شکل پوسته ای شان از مقاومت بالایی برخوردارند و با از دست دادن بخشی از تکیه گاه براحتی میتوانند تنشها را به طور مجدد توزیع کرده ، پایدار بمانند.
موقعیت ترک :
ترکهای عمیق : این ترکها گاهی به طور دائمی به وجود می آید و دلیل آن نشست مرتب پی است که در این صورت ، بودن ساکنان در ساختمان خطرناک است.
ترکهای ثابت : معمولا پس از نشست پی ، تحرک ساختمان کم می شود. این پدیده بر اثر قطع رطوبت و فشرده شدن سطح زیر پیش می اید. در نتیجه ، شکست و افت دیوارها و اسکلت بنا نیز متوقف ، و حالت ترک ثابت می شود.
موی ترکهای معمولی : این ترکها در اثر افتهای کوچک در اسکلت بنا و به واسطه نیروها و در مواردی به علت نوع مصالح اندود به وجود می ایند. رطوبت ، انقباض و انبساط حاصله در مقابل خشک شدن سطوح مرطوب ، باعث ایجاد ترکهای مویی می شود.
حالتهای ترک :
ترک را به شکلهای مختلف می توان آزمایش کرد. نوع خطرناک و بدون خطر آنها را به شکلهای زیر می توان شناسایی کرد:
الف) بند دوقسمت دیوار را که بر اثر ترکهای عمیق از یکدیگر جدا شده اند ، با گچ دستی طوری کف کش می کنیم که ملات فقط دو قسمت جدا شده را پوشش دهد ؛ یعنی در ترکها نفوذ نکند
پس از خودگیری و خشک شدن ملات گچ ، چنانچه از دیوار جدا شود ، اسکلت در حال نشست و افت کامل است که باید در مورد آن با احتیاط رفتار کرد.
ب) در موارد ذکر شده در بالا ، می توان روی ترک دو قسمت جدا شده دیوار را نوار کاغذی از جنس کاهی نازک به ابعاد 30*3 سانتیمتر به شکل ضربدر (*) با پونز نصب کرد. چنانچه کاغذ پاره شود ، شکست و نشست در ساختمان بسیار خطرناک می باشد. در این صورت ، ساختمان باید از سکنه خالی شود.
ج) در نشستهای خطرناک ، کلاف پنجره بر اثر نیروی فشار ، اهرم و دفرمه می شود . به علت بالا بودن ضریب شکنندگی ، شیشه پنجره ها ترک می خورند و می شکنند.
د) در افتهای مداوم پی و مواقع سکوت ، صداهای "تک تک " که حاصل ترک مصالح و بویژه اجرکاری است ، شنیده می شود.
روش تعمیر ترکها :
همانطور که گفتیم ، بر اثر نشست ، ترکهایی به وجود می آید که برخی از آنها مویین و ریز هسنتد . با خالی کردن اطراف آنها و با " کشته کشی " و کشیدن پنبه آب روی سطوح ترکهای مویین آنها گرفته و آماده نقاشی می شوند.
ترکهای نیمه عمیق :
بر اثر حرکت پذیری سقف توفال که از انقباض و انبساط رطوبت و حرارت حاصل می شوند . ترکهایی به وجود می آید . این ترکها را با نوک کاردک و ماله خالی می کنیم و پس از " آماده کشی " و پرداخت کشته و پنبه زنی ، ترکها را می گیریم و آماده نقاشی میکنیم.
ترکهای عمیق :
اطراف ترک را با تیشه می تراشیم و سپس درز آن را کاملا خالی می کنیم. کاربردن گچ دستی و کف کش کردن ، درون ترک را پر و سطح آن را با گچ آماده صاف می کنیم . سپس با گچ کشته و پنبه اب ، سوح آن را کاملا پرداخت و آماده نقاشی می کنیم.
توجه شود : چون سطح کشته کشی در بعد بیشتری انجام می شود تا خطر کپ کردن به وجود نیاید ، بابد اصولی را به کاربرد تا سطح ترک از اطراف به شکل پخ از گچکاری و اندود برداشته شود تا عمق ترک در سطحی عریض پیوند شود. به این عمل اصطلاحا " پرداخت کردن ، کشته و همسطح کردن با زمینه در گچکاری قدیمی " می گویند.
ترک در تقاطع دیوار :
دیوارها بر اثر نداشتن پیوند با هشت گیر ترک می خورند . در مواقعی نشست و شکست دیوارها ، ترکها کاملا باز و رویت می شوند . در بعضی موارد ، این ترکها بسیار عمیق هستند ؛ به طوری که می توان دست را در درون آنها حرکت داد .در این حالت ، چنین عمل می کنیم :
1- سطح ترک را از دو طرف کاملا با تیشه می تراشیم ، و پس از جارو ، سطوح آن را کاملا مرطوب می کنیم
2- چنانچه لازم باشد ، کنارهای ترک را با قلم و چکش چند سانتیمتر بازتر می کنیم تا نشست گچ با عمق بیشتری انجام شود.
3- ملات گچ تیزون را شلاقی در درون ترک می کوبیم تا سطح ترک کاملا پر شود.
4- پس از پر کردن ترک به شکل سرتاسری و کف کش کردن گچ تیزون ، اندود گچ و خاک را اجرا می کنیم.
5- در صورت نیاز ، ترک را شمشه گیری می کنیم تا در سطح گچکاری یکنواختی به وجود آید.
6- با گچ آماده و سپس گچ کشته ، سطح اندود را " سفیدکاری" می کنیم و با پنبه آب زدن برای پرداخت ، گچکاری را خاتمه می دهیم.
تحقیق درباره ترک های دیوار 8 ص