در این بخش جزوه بانکداری بین‌المللی که به عنوان یکی از منابع آزمون استخدامی بانک‌ها محسوب می‌گردد برای دانلود قرار داده شده است. این جزوه در 245 صفحه و با فرمت PDF میباشد. در ذی فهرست مطالب کامل آن آورده شده است. در صورت تمایل می‌توانید این محصول را از فروشگاه خریدرای و دانلود فرمایید.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه34
فهرست مطالب
تاریخچه و پیشینه
اهداف صندوق بین المللی پول
عضویت ایران
اصلاحات
عملکرد کلی صندوق بین‌المللی پول
انتقادات
ادوار مختلف صندوق بین المللی پول
شرایط صندوق بین‌المللی پول برای پرداخت وام به کشورها
کمیته های در ارتباط با صندوق بین المللی پول
صندوق بین‌المللی پول (IMF)
کلیات
در خلال جنگ جهانی دوم سیاستمداران و دولتهای بزرگ جهان دریافتند که بروز بحرآن های عظیم مالی و حتی منازعات سیاسی و جنگهای خانمان سوز ناشی از فقدان یک نظام همکاری و همیاری بین المللی در جهان میباشد. در سال 1944کنفرانسی در برتون وودز امریکا برگزار شد.شرکت کنندگان در این کنفرانس عبارت بودنداز: وزیران دارایی و اقتصاددانان از 44کشور جهان.
عمده ترین تصمیمات این کنفرانس عبارت بودند از:
پایه گذاری نظام با ثبات نرخ مبادله
ایجاد صندوق بین المللی پول
ایجاد بانک جهانی
هدف اولیه از تاسیس صندوق بین المللی پول رفع مشکلات پولی کوتاه مدت ممالک عضو بود در حالی که بانک جهانی به منظور رفع گرفتاریهای مالی بلند مدت ایجاد گردید. صندوق بین المللی پول یک سازمان اقتصادی جهانی است که درسال ۱۹۴۵م بر اساس موافقتنامه برتن وودز تاسیس شد و از سال ۱۹۴۷م به عنوان یک نهاد سازمان ملل آغاز به کار کرد. این اقدام اهداف مهمی چون بسط همکاری بین المللی در زمینه مسائل پولی و رفع محدودیت‌های ارزی، تثبیت نرخ‌های ارز، و تسهیل کارکرد نظام پرداخت‌های چند جانبه بین کشورهای عضو را دنبال می‌کرد.
در سال ۱۹۸۸م صندوق دارای ۱۵۱عضو بود. مفاد قرارداد صندوق از کشورهای عضو می‌خواست تا نرخ ارزی را رعایت کنند که نوسآن های آن محدود به ۱+ درصد ارزش اسمی ارز باشد. این ارزش اسمی بر حسب دلار امریکا تعیین شده بود که آن نیز رابطه ثابتی با طلا داشت.
در دسامبر سال ۱۹۷۱ میلادی کشورهای گروه ۱۰ ضمن اجلاس انستیتیوی اسمیتسونین واشنگتن بر سر «ارزش‌های محوری» جدیدی برای پول‌ها به توافق رسیدند تا از این راه به ۱۰درصد ارزش کاهی دلار با ۲۵/۲ درصد نوسان مجاز دست یابند. هر کشور عضو ملزم به پرداخت سهمیه تعیین شده به صندوق به صورت ۲۵ درصد طلا و ۷۵ درصد پول رایج خود بود، و از آن پس، سهمیه‌ها تاکنون چندین بار افزایش یافته‌اند[1].
درسال ۱۹۸۷م مجموع سهمیه‌های صندوق به حدود ۹۰ میلیارد دلار حق برداشت مخصوص می‌رسید. منابع مالی صندوق صرف رفع مشکلات موقت تراز پرداخت‌ها و برآن اساس، تثبیت نرخ ارز کشورهای عضو می‌شود. سهمیه هر کشور تعیین کننده سطح وام گیری و نیز حق رای او در صندوق است. در اوایل دهه ۱۹۸۰، مطابق سهمیه‌های تعیین شده، حق رای آمریکا حدود ۲۲ درصد و جامعه اقتصادی اروپا ۲۷ درصد بود؛ و از آنجا که هر تغییر عمده‌ای در صندوق نیازمند ۸۵ درصد آرا است لذا هم ایالات متحده آمریکا و هم جامعه اقتصادی اروپا از حق وتو در صندوق برخوردار بوده‌اند.
هر کشور عضو که با مشکل کسری موقت تراز پرداخت‌ها روبرو شود می‌تواند در مقابل پول خود، ارز مورد نیاز خود از صندوق را دریافت دارد. که البته این ارز دریافتی باید ظرف مدت سه تا پنج سال، بازخرید شود. اعضایی که در مقابل صندوق دچار کسری شده باشند، طبق مفاد قرارداد، ملزم به مشورت با صندوق جهت بهبود تراز پرداخت‌های خود هستند.
در اوایل دهه ۱۹۶۰ نیاز به افزایش منابع سرمایه‌ای صندوق کاملاً احساس می‌شد، و از این رو بود که کشورهای گروه ۱۰ یا کلوپ پاریس، یعنی آمریکا، انگلیس، آلمان غربی، فرانسه، بلژیک، هلند، ایتالیا، سوئد، کانادا و ژاپن، با امضاء «موافقتنامه عمومی وام گیری» ، اعتباری به میزان ۵/۶ میلیارد دلار حق برداشت مخصوص در اختیار صندوق نهادند، تا در مواقع مقتضی، از آن استفاده کند. علاوه بر این، سوئیس نیز که به عضویت صندوق در نیامده بود معادل ۲۰۰ میلیون دلار اختصاص داد. کشورهای عضو به هنگام رویارویی با مشکلات می‌توانند برای دریافت وام‌های اضطراری نیز با صندوق به مذاکره بپردازند. به هر حال در این مورد صندوق بین المللی پول نمی‌تواند از پول معینی بدون اجازه کشور وام دهنده، استفاده کند[2].
در سپتامبر سال ۱۹۶۷، در اجلاس ریودوژانیرو، بر اصول کلی ایجاد پول کاغذی بین المللی توافق شد و در سال ۱۹۶۸ پیشنهادهایی برای اصلاح مفاد موافقتنامه صندوق ارائه گردید. این طرح در ژوئیه سال ۱۹۶۹ به تصویب رسید. طبق این طرح، افزایش سالانه اعتبارات بین المللی باید با «حق برداشت مخصوص» به نسبت سهمیه اعضا در میان آن ها توزیع شود. از این روش نخستین بار در اول ژانویه سال ۱۹۷۰ میلادی برای توزیع ۵/۳ میلیارد دلار اعتبار استفاده شد.
در سال ۱۹۷۶ طبق موافقتنامه جامائیکا، تجدید نظر عمده‌ای در مفاد موافقتنامه صندوق به عمل آمد :
داوری بین‌المللی روشی برای حل اختلافات بین‌المللی است که در آن طرفین به جای رجوع به نهاد قضائی، اختلاف خود را به یک داور مورد اعتماد خود ارجاع می‌دهند. رجوع به داوری ممکن است پس از پیدایش اختلاف یا در هنگام تنظیم قرارداد (شرط داوری) پیش بینی شود. از این روش حل اختلاف اکثرا در قراردادهای بین‌المللی تجاری استفاده می‌شود
مهمترین دلایل استفاده از داوری در عدم رعایت تشریفات زمان بر و در نتیجه سرعت آن و همچنین اعتماد نداشتن به بی‌طرفی دادگاه‌های ملی است.
تاریخچه
در کنفرانس‌های لاهه ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ داوری به عنوان یکی از روش‌های پیشگیری از توسل به زور مطرح شد. پیرو کنفرانس اول یک دیوان داوری برای جلوگیری از جنگ و بروز درگیری‌های بین‌المللی تشکیل شد. در این دیوان فهرستی از حقوقدانان معتمد به عنوان داور موجود بود و تعیین داوران با موافقتنامه طرفین اختلاف صورت می‌گرفت.
اجرای حکم
کشور ایران به‌عنوان یک بزرگراه ارتباطی شرق و غرب در جهان مطرح میباشد و امروزه نیز بخشی از ارتباطات هوایی را در جهان تحت پوشش قرارداده است. بنابراین ضرورت احداث یک فرودگاه بین المللی بزرگ و متناسب با استانداردهای جهانی به‌دلیل مشکلات ایجاد شده به سبب گسترش شهری و ارتفاعات موجود در شمال تهران و همچنین تداخل پروازهای نظامی ، مورد توجه مسوولین قرارگرفت.
در طراحی این فرودگاه یک مشاور بین المللی اروپایی همکاری داشته و نظارت کلی در ساخت این فرودگاه را نیز به عهده داشته است.
ین فرودگاه در زمینی به وسعت ۵/۱۳ هزار هکتار در ۳۰ کیلومترى تهران احداث شده است ،ظرفیت پذیرش مرحله اول این فرودگاه سالانه ۶ تا۵ / ۶ میلیون نفر است که در فاز دوم به حدود ۱۵ میلیون مسافر و درمرحله سوم این تعداد تا۴۰ میلیون مسافر در سال افزایش مییابد.
نمونه های این فرودگاه را به لحاظ فرمت معماری در مقیاس های مختلف با کیفیت جزییات اجرایی بالاتر حتی در فرودگاه های محلی اروپایی نیز می توان تجربه کرد .احداث این فرودگاه عمدتا به‌منظور پاسخگویی به نیازهای مسافرین و جذب پروازهای ترانزیت بین المللی (کانالی برای ارتباط بین اروپا و آسیا) صورت گرفته است..با توجه به رویکرد ترانزیتی این فرودگاه و اینکه قرار است مسافران عبوری زیادی به آن وارد و خارج شوند، باید تلاش می شد در ضمن طراحی یک فرودگاه به روز و پیشرو، شاخص های فرهنگی هنری ایرانی به نمایش گذاشته شود و به مسافری که در آن قرار می گیرد حضور در ایران تاکید شود و دیدی هرچند اجمالی نسبت به ماهیت تمدن ایرانی به او ارائه گردد و در ضمن انگیزه ای شود برای سفر به ایران و آشنایی بیشتر با ایران. ولی کسی که به این فرودگاه وارد می شود ،نه تنها هیچ نشانه ای مبتنی بر ماهیت ایرانی این فرودگاه در یافت نمی کند بلکه در انبوهی از ستون های بتونی راه خود را گم می کند!!
پایانه مسافری با زیربنای ۸۱ هزار متر مربع با قابلیت پذیرش ۵/۶ میلیون مسافر در سال از دو بخش سمت هوا و سمت زمین تشکیل شده است که سمت زمین یا مرکز پایانه مسافری دارای بنای عظیم ۴ طبقه با سقف کمانی سبک برای تمام فعالیت های مسافران ورودی و خروجی و همراهان آنها با نمای شیشه ای کامل است و سمت هوا دارای بنای کشیده برای مسافران ورودی و خروجی با سقفی ساده و مسطح با هفت دروازه ورودی و خروجی (۱۴ پل اتصال به هواپیما) است. توقفگاه اتومبیل با زیربنای ۴۲ هزار متر مربع در دو طبقه با ظرفیت کلی ۱۴۰۰ دستگاه اتومبیل با سازه بتنی با تسهیلات دسترسی آسان احداث گردیده است.
با وجود اینکه خطوط دسترسی سواره در مجموعه طراحی نسبتا مناسبی بر اساس فولدینگ دارند ولی در فضای پایانه مسافری نه معماری فضا و نه تابلو های راهنمایی، به شما کمکی قابل قبول در مسیر یابی نمی کنند.
ساختمان موتورخانه پایانه مسافری با مساحت ۴۲۰۰ متر مربع برای سرویس دهی به دو مجموعه پایانه مسافری برای فاز اول و دوم بهره برداری، با ۴ دستگاه دیگ بخار ۳۵ تنی، ۶ دستگاه مبدل حرارتی، ۴ دستگاه چیلر جذبی و تجهیزات دیگر مورد بهره برداری قرار گرفته است. پل های دسترسی به پایانه مسافری شامل پل ۱۵۰ متری و مجموعه پل های شرق پایانه (شامل پل های سراسری و ۳ و ۴) تکمیل شده و مورد استفاده قرار گرفته است. سطوح پروازی شامل باند به طول ۴۲۰۰ متر و عرض ۶۶ متر، تاکسی وی های موازی و ارتباطی، دسترسی به آشیانه و شمال به جنوب و پل های مربوط و اپرون های مسافری، پایانه بار، آشیانه و محل آزمایش موتور هواپیما، تماماً بتن مسلح و بهره برداری از آن آغاز شده است. شبکه برق، آب، مخابرات و گاز همگی مورد بهره برداری قرار گرفته و کلیه نیازهای فرودگاه و ساختمان های جنبی آن را تامین می نماید. ساختمان های جنبی شامل ساختمان های آتش نشانی عمومی و سطوح پروازی، ساختمان های توقفگاه و تعمیرگاه خودروهای سنگین و مدیریت فرودگاه، انبارها، پست های برق، ساختمان های مربوط به تصفیه آب و جمع آوری و دفع زباله، ساختمان های مربوط به نیروهای امنیتی، انتظامی و حراست، ساختمان های مخابرات و هواشناسی، پمپ بنزین و ساختمان های مربوط به سوخت رسانی به هواپیما بالغ بر ۴۰ هزار متر مربع زیربنا، آماده بهره برداری هستند. عملیات گریدینگ و احداث جاده ها و پل های ارتباطی شامل بزرگراه دسترسی از آزادراه قم تا جاده ساوه، بزرگراه دسترسی در محدوده عملیاتی، بزرگراه دسترسی حدفاصل جاده ساوه و آزادراه ساوه، راه های دسترسی داخلی، جاده های دسترسی به پایانه مسافری به طول ۸۰ کیلومتر، مورد بهره برداری قرار گرفته است. برج مراقبت فرودگاه بین المللی امام خمینی با ۱۱۰۰ متر مربع زیربنا و ارتفاع ۹/۵۶ متر و ساختمان پشتیبانی با ۶۸۰۰ زیربنا، در چهار طبقه کامل شده است
شامل 26 صفحه word
فرمت فایل: word(قابل ویرایش)تعداد صفحات82
بازنمایی از مهاجرت بین‌المللی سرمایه‌های انسانی
در آخرین سال‌های قرن بیستم, فرار مغزها, کمبود مهارت‌ها و فقدان فرصت‌های شغلی مسایل عمده‌ای هستند که سیاست‌گذارانی را که با تحقیق و توسعه در دولت, دانشگاه و صنعت ارتباط دارند, نگران کرده‌اند. اگرچه حرکت نیروی کار, به‌خصوص در بین نیروی کار بسیار ماهر, در عرض مرزهای سیاسی راه حلی را در ارتباط با نگرانی‌های مذکور به بعضی از دست‌اندرکاران ارایه می‌دهد, اما باعث ایجاد مشکلاتی برای دیگران می‌شود.
در این مقاله, با استفاده از تحقیقات مختلف تجربی ومطالعات زمینه‌ای سعی شده است تا بازنمایی از انواع مختلف حرکت منابع انسانی در عرض مرزهای ملی ارایه شود و در این باره که گروه‌های متنوع افراد بسیار ماهر تحت تاثیر چه‌عواملی دفع و جذب می‌شوند, بحث خواهد شد. در یک دیدگاه کلی, مقررات مهاجرت, سیستم مالیات‌بندی, امکانات مطالعاتی خارج از کشور, کیفیت کار, گستردگی ارتباطات, توسعه تجارت خارجی و علایم عرضه و تقاضای بازار نیروی کار در تصمیم‌گیری نقل مکان مهاجران بسیار ماهر به کشورهای خارجی نقش مهمی را ایفا می‌کنند.
مقدمه
فرار مغزها زمانی رخ می‌دهد که جریان خروجی دانشجویان ثابت است و با جریان ورودی مشابهی از دیگر کشورها جایگزین نمی‌شود. به نظر می‌رسد که رقابت برای کارکنان بسیار ماهر شدید و سخت باشد. جریان‌های سنتی مهاجرت افراد بااستعداد بین کشورها از جنوب به شمال, اینک در بعضی موارد معکوس می‌شود. بیشتر کشورهای واقع در جنوب, به‌خصوص در جنوب شرقی آسیا و شرق اروپا, از نظر فنی پیشرفت کرده‌اند و به میزان بالایی بر روی اقتصادهای مبتنی بر دانش قرار گرفته‌اند و بنابراین, جریان مهاجرت دانشمندان و مهندسان ماهر از آنجاها ممکن است متوقف شود. بنابراین, حرکت فرار مغزها و جذب مغزها ممکن است در تمام جهات صورت گیرد: شمال - شمال, شمال- جنوب, جنوب - شمال و جنوب - جنوب. این حرکت ممکن است کشورهایی مانند ایالات متحده آمریکا را که به میزان بالایی به افراد بااستعداد خارجی وابسته‌اند, تهدید کند. ملت‌ها به طور روز افزونی انتقال تکنولوژی را در درجه اول به‌عنوان پدیده‌ای با جهت‌گیری افراد در نظر گرفته و از این بیم دارند که مزیت رقابتی‌شان را در آنچه به نظر می‌رسد که یک رقابت جهانی برای مهارت‌های ویژه باشد, از دست بدهند. بنابراین, مهاجرت به میزان بالایی به یک بخش غیرقابل تفکیک سیاست‌های تکنولوژی ملی تبدیل می‌شود. قابل ذکر است که اندازه چنین تاثیری در بین کشورها تفاوت می‌کند. به‌عنوان نمونه, در حالی که انگلستان با گسیل‌داشتن‌ودریافت استعدادها فعالانه در حرکت بین‌المللی متخصصان شرکت می‌کند, اما کشورهایی مثل روسیه و اروپای شرقی از فرار مغزهاعمدتالطمه‌می‌بینندوخروج‌متخصصان‌ازاین کشورهابه‌پدیده‌ای‌کاملاجدی‌تبدیل‌شده‌است.به طور کلی, مقوله مهاجرت و حرکت بین‌المللی نیروهای بسیار ماهر یک موضوع پیچیده و متنوع است و بنابراین, نیازمند سیاست‌های بسیار مناسب و متنوع میباشد. هرگروه از متخصصان بسیار ماهر تحت تاثیر مجموعه‌ای از شرایط و تسهیلات مختلف جذب و کشیده می‌شوند. بنابراین, عوامل مختلف دفع و جذب در ارتباط با فرآیند نقل مکان و حرکت گروه‌های مجزای پرسنل بسیار حرفه‌ای در حوزه سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (اروپا), مورد بررسی قرار می‌گیرند.
زهکشی بهترین منابع انسانی
اصطلاح فرار مغزها معادل با دو کلمه ی Brain Drain در زبان انگلیسی است. Brain به معنی مغز، متفکر و مغز متفکر بوده و برای کلمه Drain نیز معانی چندی از جمله خشکاندن، خالی کردن، تحلیل بردن و زهکشی کردن آورده شده است. بنابراین همانطور که عمل زهکشی، به طور طبیعی یا مصنوعی، باعث بیرون رفتن آب های اضافی یک منطقه می شود یا در کشاورزی، آب اضافی از زمین به وسیله زهکشی گرفته می شود پدیده فرار مغزها نیز باعث بیرون رفتن مغزها یا متفکرانی از یک سرزمین می شود، منتهی مغزهایی که آن سرزمین به وجود آن ها نیازمند است. واژه مغزها شامل همه افراد دانشمند، مخترعین، مبتکرین، تکنسین ها، کارگران ماهر و خلاق، مهندسین، پزشکان، جراحان، متخصصان و سایر افرادی که از دانش بالایی برخوردار هستند، می شود. در جریان قرن 19 و تا جنگ جهانی اول ایالات متحده آمریکا مهم ترین کشور مهاجر پذیر بود زیرا لزوم بهره برداری از منابع آن سرزمین و ایجاد تاسیسات زیر بنایی نظیر شبکه راههای ارتباطی، راه آهن و ... به نیروی انسانی زیادی احتیاج داشت. بنابراین جمعیت زیادی از کشورهای آمریکای جنوبی و مرکزی، اروپا و آفریقا به آن سرزمین مهاجرت کردند. بعدها صنعتی شدن آن کشور باعث شد تا در ماهیت مهاجر پذیری آن تغییراتی به وجود آید و مهاجران ماهر و متخصصی را از کشورهای اروپایی یا کشورهایی که به طور ناکافی صنعتی شده بودند پذیرا گردد. ادبیات مربوط به فرار مغزها از زمان پایان جنگ جهانی دوم و به ویژه از دهه 1960 شکل گرفت یعنی موقعی که کشورهای اروپایی اقدام به بازسازی ویرانه های به جا مانده از جنگ کردند و مدتی بعد چرخه صنعت در این کشورها شروع به کار کرد. این فرایندها نیاز به افراد متخصص و کارآمد داشت. در نتیجه خیل عظیمی از متخصصان، مهندسان و سایر افرادی که از آنها با عنوان مغزها یاد می شود، کشورهای در حال توسعه خود را به مقصد کشورهای پیشرفته تر ترک کردند و از این زمان بود که غارت سرمایه های انسانی شروع شد و مانع دیگری بر سر راه پیشرفت و توسعه کشورهای جهان سوم ظاهر گردید.بعضی از محققان معتقدند که علت ریشه ای تمام مهاجرت ها، شکست جوامع در براوردن نیازها و آرزوهای شهروندانشان است بنابراین فرار مغزها نیز که نتیجه مهاجرت یا کوچ افراد تحصیل کرده و دارای تخصص از کشوری به کشور دیگر است، ریشه در نیازها دارد.