تحقیق درباره جام فوتبال

اختصاصی از ژیکو تحقیق درباره جام فوتبال دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 1

اسم بازیکن

تیم منتخب

1- بهروز قاسمی

برزیل

2- محمد شجاع مقدم

ایتالیا

3- سجاد فرخیان

انگلیس

4- جلال اعرابی

AC millan

5 – ابوالفضل حسنی

فرانسه

6محمد طالع پور

رئال مادرید 1

7یوسف طالع پور

منچستر

8حسین ثقفی

آرسنال یک 1000 پ

9مسعود مختاری

A2

10علی یوسفی

فرانسه1

تحقیق و بررسی در مورد اسم

اختصاصی از ژیکو تحقیق و بررسی در مورد اسم دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

اسم

اسم کلمه ای است که برای نامیدن شخص ، شی ، مکان و یا مفهوم ذهنی به

کار می رود . مانند : مرد ، اسب ،میز

اسم ها بزرگترین گروه کلمات زبان را تشکیل می دهند و برای شناخت آنها

، هم نشانه های صوری و هم معیارهای نحوی وجود دارند . کلیه اسم ها از

نظر ویژگی شخص ، سوم شخص محسوب می شوند . اسم ممکن است از

نظر صوری از یک کلمه ، یک عبارت و یا یک جمله درست شده باشد .

اسم به همراه وابسته های آن تحت عنوان گروه اسمی نامیده می شود .

مثال : کتاب ------ یک کلمه

کلیه مصدر های فارسی ، مصدر های عربی رایج در فا رسی ، بنهای فعل

فارسی ، ریشه های کلمات عربی که صورت صرفی نداشته باشند از مقوله

اسم می باشند .

اسم خاص :

به کلیه پدیده های منحصر به فرد اطلاق می شوند . مثال : اسم انسان---علی

اسم عام :

اسمی است که بر افرادی هم جنس و پدیده های هم نوع دلالت کند و نام پدیده

منحصر به فردی نباشد . مانند : قاره ، اقیانوس ، ستاره ، کتاب

اسم ذات :

اسم عام پدیده هایی است که ملموس بوده و جنبه عینی و فیزیکی داشته

باشد . به عبارت دیگر می توان آن را لمس کرد . مانند : کتاب ، سیب ،

کاسه ، چراغ

اسم معنی : اسم پدیده ای است که در خارج از ذهن مستقلا وجود ندارد واز

جنبه فیزیکی بر خوردار نیست . مانند : عقل ، هوش ، عشق ، ایمان

اسم مفرد : صورتی از اسم است که بر واحدی از پدیده های هم نوع دلالت

دارد . مانند : قلم ، کتاب

جمع : صورتی از اسم است که بر بیش از یک واحد آن دلالت می کند و

غالبا به کمک پسوند های جمع از اسم مفرد حاصل می شود

جمع الجمع : گاهی در فارسی جمع های عربی را با نشانه های جمع همراه

می کنند . به کلمه حاصل جمع الجمع گفته می شود . مثال : مفرد -----جوهر

جمع -----جواهر جمع الجمع -----جواهرات

جمع مکسر : برخی از اسم های عربی که در فارسی نیز به فراوانی کاربرد

دارند بدون داشتن نشانه جمع با تغییر صورت مفرد کلمه حاصل شده اند .

مثال : عاقل -----عقلا، منزل ------منازل

اسم جمع : اسمی است که در ضاهر مفرد است ولی در معنی بر مجموعه

اطلاق می شود . مثال : گله ، شکر ، ملت

اسم معرفه یا اسم شناخته :

معرفه اسمی است که در شنونده مشخص بوده و شنونده نسبت به آن سابقه

ذهنی داشته باشد . مثال : بالاخره کتاب را خریدم

اسم نکره یا اسم نا شناخته

نکره یا ناشناخته اسمی است که نزد شنونده ، شناخته نباشد و شنونده نسبت

به آن ، سابقه ذهنی نداشته باشد . مثال : کتابی خریم

اسم مصغر :

اگر اسم با پسوند هایی که در اصطلاح پسوند تصغیر نامیده می شوند

همراهی می کنند آن را اسم مصغر می نامیم . مانند : چه در باغچه

، ک __در دخترک ، کی ___ در طفلکی

اسم ابزار ( اسم آلت ) :

اسم ابزار عنوانی است که بر برخی از اسم های مشتق مستقیم اطلاق می

شوند . اسم های مشتق مستقیم کلمات مشتقی هستند که مستقیما از بن های

فعل با کمک وند هایی ساخته می شوند . این اسم ها از بن فعل بعلاوه وند

هایی ساخته می شوند و نام وسیله و ابزار انجام کاری هستند . مثال : رسانه

، تابه ، ماله ، تیشه

اسم صوت یا نام آوا :

لفظی است ساده و به ظاهر مرکب که غالبا با الهام از صداهای طبیعی

ساخته می شوند و بیانگر صدایی است که مخصوص انسان ، حیوان ،

صوت خواندن و راندن حیوانات و یا صدای اصطکاک است . مثل : قار قار ، خش خش

اسم مشتق :

اسمی است که در ساختار آن یکی از بن های فعل موجود باشد . مانند : ماله

، روش ، گفتن . کلیه اسم های مشتق از بن فعل ، در گروه اسم های مرکب

می باشند .

اسم جامد :

اسمی است که در ساختار آن بن فعل موجود نباشد . غالب اسم

های موجود در زبان ، اسم جامد می باشد . مانند : میز ، صندلی ، چراغ

مصدر :

یکی از اقسام اسم است که با فراوانی چشمگیری در زبا ن به کار می رود

مصدر است . مصدر وجوه اشتراکی با فعل دارد ولی از آنجایی که در بافت

کلام ، عملکردی همانند اسم دارد و عینا مانند اسم در کلیه نقش های اسم

می تواند به کار ر ود .

مصدر کامل :

صورتی از کلمه است که از بن ماضی و پسوند مصدری « ن» ساخته می

شوند . مانند : گفتن ، رفتن ، گرویدن

تحقیق و بررسی در مورد اسم

اختصاصی از ژیکو تحقیق و بررسی در مورد اسم دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

اسم

اسم کلمه ای است که برای نامیدن شخص ، شی ، مکان و یا مفهوم ذهنی به

کار می رود . مانند : مرد ، اسب ،میز

اسم ها بزرگترین گروه کلمات زبان را تشکیل می دهند و برای شناخت آنها

، هم نشانه های صوری و هم معیارهای نحوی وجود دارند . کلیه اسم ها از

نظر ویژگی شخص ، سوم شخص محسوب می شوند . اسم ممکن است از

نظر صوری از یک کلمه ، یک عبارت و یا یک جمله درست شده باشد .

اسم به همراه وابسته های آن تحت عنوان گروه اسمی نامیده می شود .

مثال : کتاب ------ یک کلمه

کلیه مصدر های فارسی ، مصدر های عربی رایج در فا رسی ، بنهای فعل

فارسی ، ریشه های کلمات عربی که صورت صرفی نداشته باشند از مقوله

اسم می باشند .

اسم خاص :

به کلیه پدیده های منحصر به فرد اطلاق می شوند . مثال : اسم انسان---علی

اسم عام :

اسمی است که بر افرادی هم جنس و پدیده های هم نوع دلالت کند و نام پدیده

منحصر به فردی نباشد . مانند : قاره ، اقیانوس ، ستاره ، کتاب

اسم ذات :

اسم عام پدیده هایی است که ملموس بوده و جنبه عینی و فیزیکی داشته

باشد . به عبارت دیگر می توان آن را لمس کرد . مانند : کتاب ، سیب ،

کاسه ، چراغ

اسم معنی : اسم پدیده ای است که در خارج از ذهن مستقلا وجود ندارد واز

جنبه فیزیکی بر خوردار نیست . مانند : عقل ، هوش ، عشق ، ایمان

اسم مفرد : صورتی از اسم است که بر واحدی از پدیده های هم نوع دلالت

دارد . مانند : قلم ، کتاب

جمع : صورتی از اسم است که بر بیش از یک واحد آن دلالت می کند و

غالبا به کمک پسوند های جمع از اسم مفرد حاصل می شود

جمع الجمع : گاهی در فارسی جمع های عربی را با نشانه های جمع همراه

می کنند . به کلمه حاصل جمع الجمع گفته می شود . مثال : مفرد -----جوهر

جمع -----جواهر جمع الجمع -----جواهرات

جمع مکسر : برخی از اسم های عربی که در فارسی نیز به فراوانی کاربرد

دارند بدون داشتن نشانه جمع با تغییر صورت مفرد کلمه حاصل شده اند .

مثال : عاقل -----عقلا، منزل ------منازل

اسم جمع : اسمی است که در ضاهر مفرد است ولی در معنی بر مجموعه

اطلاق می شود . مثال : گله ، شکر ، ملت

اسم معرفه یا اسم شناخته :

معرفه اسمی است که در شنونده مشخص بوده و شنونده نسبت به آن سابقه

ذهنی داشته باشد . مثال : بالاخره کتاب را خریدم

اسم نکره یا اسم نا شناخته

نکره یا ناشناخته اسمی است که نزد شنونده ، شناخته نباشد و شنونده نسبت

به آن ، سابقه ذهنی نداشته باشد . مثال : کتابی خریم

اسم مصغر :

اگر اسم با پسوند هایی که در اصطلاح پسوند تصغیر نامیده می شوند

همراهی می کنند آن را اسم مصغر می نامیم . مانند : چه در باغچه

، ک __در دخترک ، کی ___ در طفلکی

اسم ابزار ( اسم آلت ) :

اسم ابزار عنوانی است که بر برخی از اسم های مشتق مستقیم اطلاق می

شوند . اسم های مشتق مستقیم کلمات مشتقی هستند که مستقیما از بن های

فعل با کمک وند هایی ساخته می شوند . این اسم ها از بن فعل بعلاوه وند

هایی ساخته می شوند و نام وسیله و ابزار انجام کاری هستند . مثال : رسانه

، تابه ، ماله ، تیشه

اسم صوت یا نام آوا :

لفظی است ساده و به ظاهر مرکب که غالبا با الهام از صداهای طبیعی

ساخته می شوند و بیانگر صدایی است که مخصوص انسان ، حیوان ،

صوت خواندن و راندن حیوانات و یا صدای اصطکاک است . مثل : قار قار ، خش خش

اسم مشتق :

اسمی است که در ساختار آن یکی از بن های فعل موجود باشد . مانند : ماله

، روش ، گفتن . کلیه اسم های مشتق از بن فعل ، در گروه اسم های مرکب

می باشند .

اسم جامد :

اسمی است که در ساختار آن بن فعل موجود نباشد . غالب اسم

های موجود در زبان ، اسم جامد می باشد . مانند : میز ، صندلی ، چراغ

مصدر :

یکی از اقسام اسم است که با فراوانی چشمگیری در زبا ن به کار می رود

مصدر است . مصدر وجوه اشتراکی با فعل دارد ولی از آنجایی که در بافت

کلام ، عملکردی همانند اسم دارد و عینا مانند اسم در کلیه نقش های اسم

می تواند به کار ر ود .

مصدر کامل :

صورتی از کلمه است که از بن ماضی و پسوند مصدری « ن» ساخته می

شوند . مانند : گفتن ، رفتن ، گرویدن

دانلود فایل ورد نکاتی در باره ی اسم

اختصاصی از ژیکو دانلود فایل ورد نکاتی در باره ی اسم دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود فایل نکاتی در مورد اسم

فرمت فایل: ورد

تعداد صفحات: 2

اسم کلمه ای است که برای نامیدن موجودات به کار می رود .

مانند : علی – طراوت – افروز – بابل – محمد

اسم ها را می توان از جهات گوناگون تقسیم کرد . که عبارتند از :

 مفرد – جمع – اسم جمع

اسم مفرد : اسمی که بدن نشانه ی جمع بیاید و بر بیش از یکی دلالت نکند .

مانند : خیابان – دشت – خانه – جنگل

تحقیق درمورد اسم اعظم

اختصاصی از ژیکو تحقیق درمورد اسم اعظم دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

اسم اعظم

حمد:بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ(1)به نام خداوند رحمتگر مهربان

معنی ﴿ بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ﴾ همانا به واسطه صورت انسان کامل که جامع رحمت عامه (رحمانیه) و رحمت خاصه (رحیمیه) و مظهر ذات الهی به اعتبار جمیع صفاتش شروع کرده و می خوانم و این صورت انسانی، همان اسم اعظم الهی است که حضرت رسول اکرم (ص) در حدیث (( اوتیت جوامع الکلم و بعثت لأتم مکارم اخلاق)) به این مطلب اشاره فرموده اند. زیرا کلمات همان حقائق موجودات واعیان ثابته آنها می باشند و مکارم اخلاق کمالاتی است که مصدر کارهای آنهاست که جملگی آنها در کون جامع انسانی گرد آمده است.

بقره:الم(1)ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ هُدًى لِلْمُتَّقینَ(2)((الف، لام، میم. این است کتابى که در [حقانیت‏] آن هیچ تردیدى نیست؛ [و] مایه هدایت تقواپیشگان است.))

﴿ الم(1)ذلِکَ الْکِتابُ ﴾ : [حق تعالی به وسیله این سه حرف(الم) اشاره به کل وجود - از حیث کل بودنش- داشته است زیرا که (ا) بر اساس آنچه گفتیم اشاره به ذات الهی است که اول وجود است و (ل) اشاره به عقل فعال دارد که جبرئیل نامیده می شود و او وسط وجود است که فیض را از مبدا وجود گرفته و به آخر وجود می رساند و(م) اشاره به آخر وجود است که دائره وجود [و قوس صعود ونزول ] به واسطه آن تکمیل شده و به نقطه آغازین خود می رسد. و به همین جهت است که (ختم) و( پایان) نامیده می شود و [و در همین زمینه] می فرمایند (( ان الزمان قد استدار کهیئۀ یوم خلق الله السموات و الارض)) و از برخی از پیشینیان نقل شده است که (ل) از دو ((الف)) تشکیل شده است یعنی به ازاء ذات و ((صفت علم)) که دو عالم از عوامل سه گانه الهیه می باشند که قبلا به آنها اشاره کردیم پس ((ل)) اسمی از اسماء الهی است. زیرا که [در اصطلاح عرفا] اسم عبارت است از اعتبار ذات همراه با صفتی از صفات و اما (م) اشاره به ذات همراه با جمیع صفات و افعال دارد که به واسطه این صفات و افعال در صورت محمدیه که همان اسم اعظم ((الله)) است – محتجب شده است.

بقره:وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَساجِدَ اللّهِ أَنْ یُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ وَ سَعى‏ فی خَرابِها أُولئِکَ ما کانَ لَهُمْ أَنْ یَدْخُلُوها إِلاّ خائِفینَ لَهُمْ فِی الدُّنْیا خِزْیٌ وَ لَهُمْ فِی اْلآخِرَةِ عَذابٌ عَظیمٌ(114)((و کیست بیدادگرتر از آن کس که نگذارد در مساجد خدا، نام وى برده شود، و در ویرانى آنها بکوشد؟ آنان حق ندارند جز ترسان و لرزان در آن [مسجد]ها درآیند. در این دنیا ایشان را خوارى، و در آخرت عذابى بزرگ است.))

﴿ أَنْ یُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ﴾ [اسم] خاص او که همان اسم اعظم است زیرا که با آن اسم جز در قلب تجلی نمی کند و آن تجلی ذاتی با جمیع صفات است. [و یا به تاویل دیگر] اسم مخصوص به هر فرد می باشد و آن کمال شایسته ای است که در استعدادش نهفته است.

انعام:وَ ما قَدَرُوا اللّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قالُوا ما أَنْزَلَ اللّهُ عَلى‏ بَشَرٍ مِنْ شَیْ‏ءٍ قُلْ مَنْ أَنْزَلَ الْکِتابَ الَّذی جاءَ بِهِ مُوسى‏ نُورًا وَ هُدًى لِلنّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَراطیسَ تُبْدُونَها وَ تُخْفُونَ کَثیرًا وَ عُلِّمْتُمْ ما لَمْ تَعْلَمُوا أَنْتُمْ وَ لا آباؤُکُمْ قُلِ اللّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فی خَوْضِهِمْ یَلْعَبُونَ(91)(( و آنگاه که [یهودیان‏] گفتند: «خدا چیزى بر بشرى نازل نکرده»، بزرگى خدا را چنانکه باید نشناختند. بگو: «چه کسى آن کتابى را که موسى آورده است نازل کرده؟ [همان کتابى که‏] براى مردم روشنایى و رهنمود است، [و] آن را به صورت طومارها درمى‏آورید. [آنچه را] از آن [مى‏خواهید] آشکار و بسیارى را پنهان مى‏کنید، در صورتى که چیزى که نه شما مى‏دانستید و نه پدرانتان، [به وسیله آن‏] به شما آموخته شد. » بگو: «خدا [همه را فرستاده‏]»؛ آنگاه بگذار تا در ژرفاى [باطل‏] خود به بازى [سرگرم‏] شوند.))

﴿ وَ ما قَدَرُوا اللّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قالُوا ما أَنْزَلَ اللّهُ عَلى‏ بَشَرٍ مِنْ شَیْ‏ءٍ﴾ یعنی آنگونه که شایسته اوست اورا نشناخته اند چرا که در تنزیه حق به اندازه ای مبالغه می کنند که او را از بندگانش دور کرده تا جایی که ممکن نیست چیزی از علم و کلامش بر بندگانش نازل گردد واگر آنگونه که شایسته اوست او را می شناختند. می دانستندکه وجود بندگانش به واسطه اوست و همه به وجود او موجودند و جز او وجودی نیست، بلکه جملگی عالم شهادت ظاهریت اوست و جمله عالم غیب باطنیش و برای هر باطنی ظاهری وجود دارد پس چه مشکلی است که برخی از صفاتش بر مظهر بشری اش ظهور یابد بلکه برای علم باطنی و حکمت او مظهری جز انسان کامل وجود ندارد پس نبی به اعتبار صورت ظاهری اش ظاهر حق است و به اعتبار باطنش باطن حق. علمش را بر قلب او نازل ساخته و بر زبانش جاری می سازد تا خلق را به سوی ذات الهی دعوت کند و هرگز به دو گانگی نخواند مگر به اعتبار تفصیل در صفات حق. اگر به اعتبار وحدت بنگریم چیزی جز او وجود ندارد- نه نبی ونه غیر او – اما اگر به اعتبار تفصیل صفات و اسمائش بنگریم پیامبری ظهور می یابد که تابع اسمی از اسماء اوست ودر مرحله بعد به اسمی از اسماء او تبدیل می شود و اگر این پیامبر دارای مقام نبوت تام باشد به اسم اعظم الهی تبدیل می گردد که درهای خزائن غیب ووجود وحکمتش جز به واسطه این اسم اعظم باز نمی گردد.

هود:وَ قالَ ارْکَبُوا فیها بِسْمِ اللّهِ مَجْراها وَ مُرْساها إِنَّ رَبّی لَغَفُورٌ رَحیمٌ(41)((و [نوح‏] گفت: «در آن سوار شوید. به نام خداست روان‏شدنش و لنگرانداختنش، بى گمان پروردگار من آمرزنده مهربان است. »))

﴿ وَ قالَ ارْکَبُوا فیها بِسْمِ اللّهِ مَجْراها وَ مُرْساها﴾ [یعنی این حرکت و سکونش] به واسطه اسم اعظم الهی که همان عارف کامل از افراد نوع انسانی است می باشد. که اجرای احکام الهی و ترویج آنان در عالم مادی به واسطه اوست. [به عبارت دیگر] اجرای هر شریعت و دستورات آن و برقراری احکامش به واسطه پیامبر یا امام و یا یکی از دانشمندان نیکو کردار آنان صورت می گیرد.