لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 90
مقدمه:
کارخانه گاز مایع 900 ، واقع در ساحل رودخانة خیر آباد در پازنان برای فرآورش چهل میلیون متر مکعب استاندارد (1500 میلیون متر مکعب در روز ) گاز کلاهک پازنان، با فشار 172بار (2500 پوند) برای تولید گاز سبک به منظور تزریق به مخازن نفتی گچساران و محصولات جنبی گاز مایع و نفتای سبک و سنگین بوسیله شرکت فلور انتخاب شد و نوع فلز به کار رفته در کارخانه و مقاوم نبودن آن در مقابل کلر موجود در گاز بعد از آنکه کارخانه آماده بهره برداری شد . به دلیل وجود یون کلر ، عملا در عملیات قرار نگرفت و کارخانه به حالت تعطیل در آمد .
بعد از جنگ تحمیلی و محدودیتهای موجود در کشور از جهت تولید فرآورده های میان تقطیر به نظر رسید . شاید بتوان از مایعات گازی حاصل از جدا کننده های پازنان که مستقیم به واحد بهره برداری فرستاده می شوند در کارخانه گاز مایع 900 نفتای سنگین تولید نموده که قابل جذب در نفت گاز می باشد .
در این زمان اداره کل گاز و گاز مایع مناطق نفت خیز دایرة پروژه های عمده مامور بررسی طرح گردید و پس از مدل سازی به کامپیوتر و کار شبانه روزی و هماهنگی با اداره برنامه ریزی تلفیقی وزارت نفت قرار شد نفتای سنگین، با نقطة اشتعال (70-80) درجه فارنهایت ساخته شود و در نفت و گاز وارداتی جذب گردد. پس از آن که طرح جدید در تاریخ 23/12/1360 مرحله نهایی طراحی خود را به پایان رسانید کارهای ساختمانی طرح به کمک اداره مهندسی ساختمان مناطق نفت خیز آغاز گردید و در دی ماه سال 1361 به پایان رسید . مراحل راه اندازی کارخانه توسط ادارات کل گاز و مایع تعمیرات –بازرسی فنی و خدمات –خوردگی فلزات و به طور کامل تمام ادارات کل مناطق نفت خیز از اوایل دی ماه سال 1361 شروع شد و در اوایل بهمن ماه سال 1361 ، کارخانه عملا در عملیات قرار گرفت. در طول راه اندازی به علت منطقه جنگی بودن، ماهشهر و عدم ورود فراورده از این بندر، ادارة کل گاز و گاز مایع تصمیم گرفت تغییراتی در سیستم تولید نفتای سنگین بدهد تا بتوان به جای نقطه اشتغال (70-80) محصولی با نقطه اشتغال 110 که در واقع نفت سفید است ، تهیه نماید .
خوشبختانه این عمل، با موفقیت همراه شد و علاوه بر آن که محصول با نقطه اشتعال تهیه شد مشخص گردید که می توان محصولاتی با نقطه اشتال 130 (نفت وگاز )هم تهیه نمود و پس از این موفقیت ضمن هماهنگی مناطق نفت خیز و ادارات پخش آرم جهت بار گیری تانکرها نصب گردید و عملا بارگیری از این منطقه شروع شد .
طرح اولیه کارخانه برای تولید نفتای سبک آر وی پی 12 و یا گاز مایع و نفتای سنگین بوده که در هر صورت کورة قسمت، مایع کارخانه که بالای آن تا 640 درجه سانتی گراد گرم میشود و مایع داخل لوله ها تا به 300 درجه سانتی گراد می رسد که محصولی بود قابل انفجار و اگر خدای ناکرده یکی از لوله های داخل کوره سوراخ می شده انفجار کوره به سایر قسمتهای کارخانه لطمه وارد می نمود . اکنون که با طراحی جدید، لوله داخل کوره سوراخ گردد، در آن صورت یک آتش سوزی معمولی به وجود می آید و دیگر انفجار صورت نخواهد گرفت ، ثانیا نفتای سبک و سنگین که در طراحی اولیه در نظر گرفته شده بود در نفت صادراتی وارد می شد و مسئله وابستگی مملکت جمهوری اسلامی ایران را از نظر ورود نفت سفید و نفت گاز حل نمی کرد .
راه اندازی پروژه و مقایسه آن با قبل از انقلاب اسلامی:
در قبل از انقلاب اسلامی ایران برای راه اندازی کارخانه گاز مایع 900 علاوه بر خارجی هایی که در شرکت اسکو سابق به عنوان رسمی بودند راه اندازی پروژه توسط گروه شل قرار بود انجام شود به طوریکه علاوه بر پرداخت هزینه 20 میلیون دلاری برای راه اندازی کارخانه این پروژه به صورت آزمایشگاهی برای ارزیابی ایده های آنها در آمده بود . و به ایرانی ها توجه نمی شد و یافتن کارهای ساده را به آنها واگذار می کردند در دی ماه سال 1361 کارخانه به کمک افراد با تجربه اداره کل گاز و گاز مایع و کمکهای شایان تعمیرات منطقه گچساران و اداره کل تعمیرات و سایر ادارات کل مناطق نفت خیز بدون هیچ گونه کمک از خارج راه اندازی و بدون هیچ گونه ضایعات انسانی و مادی در عملیات قرار گرفت .
برای روشن شدن مطلب لازم است اشاره شود در قبل از انقلاب اسلامی ایران که تمام کادر فنی و تخصصی این کارخانه توسط خارجیان انجام می شد و به صورت اقماری کار می کردند .
پروازهای مستقیمی از اهواز ، افراد را به محل کارخانه می برد و علاوه بر هزینه های فوق العاده زیاد اجازه آموزش به افراد ایرانی داده نمی شد در حالی که راه اندازی که در دی ماه انجام شد سعی گردید که به طوری که صورت گیرد تا افراد جوانی که مدتها در کارخانه بیکار بودند آموزش بینند و اکنون می توانند عملیات کارخانه را اداره نمایند .
تاریخچه کارخانه :
طرح ایجاد کارخانه های گازمایع 1000/900 به دنبال برنامه ریزی تولید شش تاهفت میلیون بشکه نفت خام برای سالهای 1980-1976 درسال 1974 ریخته شد .
مطالعات نشان می داد که برای تولید یک میلیون دویست هزاربشکه نفت خام ازمخزن گچساران و 1650 هزاربشکه ازمخزن مارون درسالهای 1980-1976 ، تزریق جمعاً 5300 میلیون فوت مکعب استاندارد در روز دراین دو مخزن برای تأمین فشارآنها ضرورت دارد مخازن گنبدی پازنان برای تأمین 2600 میلیون فوت مکعب استاندارد وبقیه درجای دیگر درنظر گرفته شد . طرح تأسیسات لازم برای تزریق این مقدار گاز مراحل پیچیده ای را پیمود وبراساس دلایل زیر تصمیم گرفته شد که بهتر است گاز تزریقی ، مورد فرآورش قرارگیرد :
کارخانه گاز مایع 900
