عالم قیامت (معاد)
17 صفحه
القارِعَةُ * ما القارِعَةُ * وَما أدْراک َ ما القارِعَةُ * یَوْمَ یَکُونُ النّاسُ کَالفَراشِ المَبْثُوثِ * وَتَکُونُ الجِبالُ کَالعِهْنِ المَنْفُوشِ * فَأَمّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِینُهُ * فَهُوَ فِى عِـیشَة راضِـیَة * وَأَمّا مَنْ خَفَّتْ مَوازِینُهُ * فَأُمُّهُ هاوِیَهٌ * وَما أَدْراک َ ما هِـیَهْ * نارٌ حامِـیَةٌ ;(2)
آن حادثه کوبنده، چه کوبنده عظیمى است. تو نمى دانى که کوبنده چیست، روزى است که مردم چون ملخ فرارى روى هم مى ریزند و کوه ها چون پشم رنگارنگ زده شده مى گردد ـ از هول آن روز مانند پشم زده متلاشى گردند ـ. امّا کسى که اعمال اش نزد خدا داراى ارزش باشد، او در عیش رضایت خواهد بود. و امّا آن که اعمال اش وزنى و ارزشى نداشته باشد، او در آغوش و دهن هاویه (قعر جهنّم) خواهد بود. و تو مى دانى هاویه چیست؟ آتشى است سوزنده.
عالم قیامت
