ادر شاه افشار (۲ آذر ۱۰۶۷ ابیورد (درگز) – خرداد ۱۱۲۶ قوچان) که پیش از پادشاهی نادرقلی خوانده می‌شد، ملقب به تهماسب‌قلی خان از ایل افشار خراسان از ۱۱۱۴ تا ۲۸ خرداد ۱۱۲۶ خورشیدی[۳] یا ۳۰ خرداد،[۴] پادشاه ایران و بنیانگذار دودمان افشاریه است. او از مشهورترین پادشاهان ایران، پس از اسلام است و بسیاری از مورخین او را قدرتمندترین پادشاه ایرانی بعد اسلام می‌دانند[نیازمند منبع] که سرکوب افغان‌ها و بیرون راندن عثمانی و روسیه از کشور و تجدید استقلال ایران و نیز فتح هندوستان و ترکستان و جنگهای پیرزومندانه او سبب شهرت بسیارش گشت. به او در اروپا لقب «آخرین جهانگشای شرق»، «ناپلئون ایران» و «اسکندر دوم» نیز داده‌اند
نادر شاه افشار
