ریشه و منشاء گویش بختیاری
شواهد وقرائن فراوان نشان می دهد که در قلمرو و سکونتگاه فعلی بختیاریها از سی هزار سال پیش بطور مستمر گروههای انسا نی سکونت داشته اند. ساکنان زاگرس میانی در پیدایش کشاورزی ، اهلی کردن حیوانات و ساخت اولین روستاها سهم موثری داشتند. بتدریج کوه نشینان به دامنه های جنوبی و دشت خوزستان سرازیر شدند و تمدن « ایلا می » را که سه هزار سال ادامه پیدا کرد ، بنیان نهادند. کهن ترین مدرک ما در باره ی زبان مردم زاگرس میانی ، کتیبه های و لوحهای ایلامی است که در مناطق بختیاری نشین شناسایی شدند. معرفترین آ نها کتیبه های « اشکفت سلمان » و « کول فره » در حاشیه ی دشت ایذه می باشد. که به دستور « هانی» حاکم محلی منطقه که در آن زمان « آیاپیر» نامیده می شد ، نگاشته شدند. دولت ایلام که بصورت فدرالی اداره می شد از چند ایالت تشکیل شده بود. ایالت شرقی « آنزان» بود که بخش وسیعی از سرزمین بختیاری امروزی را نیز در بر می گرفت. زبان و خط رایج در این ایالت ، ایلامی- آنزانی بود که « از سومریها گرفته بودند و دارای سیصد علامت بود»( راوندی ، 1356: 138) با پیوستن تمدن ایلامی به هخامنشیان زبان این قوم آریایی نیز در خوزستان و زاگرس میانی رایج شد. در برخورد فرهنگی و زبانی ، زبان زبرین ( زبان قوم غالب ) بر زبان زیرین ( زبان قوم مغلوب) پیروزی و غلبه یافت. اما به معنی محو و نابودی فرهنگ و تمدن ایلامی نبود. این برخورد زبانی به اثر گذاری متقابل منجر شد در نتیجه عناصر فرهنگی و زبانی هر دو گروه در زبان و فرهنگشان اشاعه پیدا کرد تا جائیکه پادشاهان هخامنشی از زبان وخط ایلامی در نوشتن کتیبه ها ، اسناد ونامه ها و از نخبگان و معماران ایلامی در ساختن بناها و کشورداری ، سود سوجستند. ایلامیها با پیوشتن به هخامنشی ها ، هویت فرهنگی و زبانی خود را حفظ کردند. این هویت فرهنگی و نژادی تا دوره ی اشکانی با نام « الیمائی » درشمال شرق خوزستان در محدوده ی ایذه و مسجدسلیمان استمرار می یابد.
این مقاله به صورت ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 16صفحه آماده پرینت می باشد
چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد
مقالات را با ورژن office2010 به بالا باز کنید
ریشه و منشاء گویش بختیاری
