طرح جنگل کاری توجیه فنی برآورد نیاز آبی برآورد هزینه ،توجیه اقتصادی
نمونه طرح جنگل کاری
طرح جنگل کاری توجیه فنی برآورد نیاز آبی برآورد هزینه ،توجیه اقتصادی
این فایل حاوی جزوه آموزشی استفاده از سیستم های پلاسما در تمیز کاری و فعال سازی قطعات پلاستیکی پیش از رنگ زنی می باشد که به صورت فرمت PDF در 30 صفحه در اختیار شما عزیزان قرار گرفته است، در صورت تمایل می توانید این محصول را از فروشگاه خریداری و دانلود نمایید.
فهرست
پلاسما چیست؟
مقایسه بین گاز و پلاسما
انواع پلاسما
مکانیزم کار سیستم های پلاسمای کم فشار
مکانیسم کار سیستم های پلاسمای اتمسفری سرد
اندرکنش های پلاسما و سطوح پلاستیکی
کاربردهای پلاسما
اهمیت تمیزکاری و فعال سازی سطوح پلاستیکی قبل از اعمال رنگ
آلودگی های موجود در سطح قطعات پلاستیکی
روش های متداول برای تمیزکاری و فعال سازی سطوح پلاستیکی قبل از رنگ زنی
روش نوین تمیزکاری و فعال یازی سطوح پلاستیکی قبل از رنگ زنی
مقایسه روش پلاسما با روش ها متداول
مقایسه بین پلاسمای کم فشار و پلاسمای اتمسفری سرد
قابلیت های پلاسما در انجام عملیات ویش از رنگ زنی قطعات پلاستیکی
تصویر محیط برنامه
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 34
فلز کاری
بر اساس اسناد و مدارک و نمونه های قریمی به جای مانده از محصولات فلزی روزگاران پیشین فلزکاری در ایران از سابقه طولانی برخوردار است وبرخی از صاحبنظران این سابقه را تا حدود ٥ هزار سال ق . م می دانند . ذیلاً به توضیح انواع مهم محصولات فلزی ایران می پردازیم.
١- مینا کاری
اگر چه از هنر میناکاری ایران قبل از قرن دهم هجری قمری (دوره صفویه ) نمونه های قابل ملاحظه ای از لحاظ تعداد بر جای نمانده است اما آنچه که از بررسی معدود آثار باقی مانده و نظرات محققین مستفاد می شود آن است که سابقه ی میناکاری در ایران به هزاره دوم قبل از میلاد می رسد و این هنر از ایران آغاز و به سایر نقاط جهان راه یافته است.
« پروفسور آرثراپهام پوپ » در کتاب « سیری در هنر ایران » درباره میناکاری چنین اظهار عقیده کرده است : « مینا کاری هنر درخشان آتش و خاک است با رنگهای پخته و درخشان که سابقه آن به ١٥٠٠سال پیش از میلاد می رسد و ظهور آن بر روی فلز درطول سده ششم تا چهارم پیش از میلاد مشاهده می شود .»
هنر میناکاری در ایران بیش از نقاط دیگر تجلی داشته و یکی از نمونه های قدیمی آن را از عهد صفویه « شاردن » جهانگرد فرانسوی متذکر شده است که قطعه مینایی از کارهای اصفهان بوده ، مشتمل بر طرحی از پرندگان و حیوانات بر زمینه گل و بته به رنگ آبی کم رنگ و سبز وزرد وقرمز .
«دکتر عیسی بهنام » در کتاب « صنایع دستی ایران » ذکر کرده است :
«قدیمی ترین نمونه هایی که از هنر مینا کاری در موزه های دنیا وجود دارد به دست ایرانیان ساخته شده و از لحاظ فنی میناهایی که به نام « بیزانسی » مشهورند از میناهای ایرانی اقتباس شده است.
اصول هنر میناکاری که آن را « مینیاتور بر روی آتش » نیز نام نهاه اند و شامل فعل و انفعالات پیچیده است ، بر پایه تزئین فلزات به ویژه فلزهای قیمتی نظیر طلا و نقره وهمچنین فلز مس با رنگهای مینایی قرار دارد. این رنگهای مینایی عبارت است از اکسیدهای فلزی که بامواد شیشه ای مخلوط می شود و پس از قرار دادن بر روی فلز در کوره پخته می شود.
میناکاری را ضمنا می توان یک « هنر آزمایشگاهی » نیز دانست زیرا برای دسترسی به این پدیده ی هنری ضرورت دارد تا فعل و انفعالات شیمیایی خاص با دقت تمام و با مهار آتش و حرارت صورت پذیرد و در این جاست که نقش هنرمند میناکار که می بایست در تمامی مراحل تولید این محصول حضوری موثر و دقت وتوجهی خاص داشته باشد مشخص می شود.
میناکاری می تواند به شیوه های گوناگون انجام پذیرد ولی دو روش آن متداولتر از دیگر روشها بوده که عبارتند از :
الف- مینای خانه بندی
ب – مینای نقاشی
الف- مینای خانه بندی :
در مینای خانه بندی نقش اصلی را به وسیله سیمهای نازک فلزی روی ورقه سطح فلز پدید می آورند و پس از آن که این سیم ها با رنگ مینایی و یا به وسیله لحیم کاری ثابت شد بخشهای باقی مانده را با رنگهای گوناگون مینایی پر می کنند و هنگامی این این عمل به اتمام رسید مینا را درکوره مخصوص می پزند. برای احتراز از سیاه شدن سیمها فلزی لازم است که پیش از حرارت دادن مینا روی آن را با یک مینای بی رنگ شیشه ای بپوشانند و سپس آن را بپزند.
اگر چه اکثر میناهای باستانی به این شیوه ساخته شده ولی امروزه نوع دیگر میناکاری یعنی مینای نقاشی متداول است. گفتنی است که این روش در حال حاضر در کشورهای چین و هند بسیار متداول است.
ب – مینای نقاشی :
در این روش ، زمینه ی ورقه مس را از مینای سفید غلیظ می پوشانند و پس از آنکه آن را در کوره پختند روی ِآن را با رنگهای مینایی نقاشی می کنند .نقاشی کردن با رنگهای مینایی به دو شیوه انجام می گیرد :
طریقه ی اول آن است که رنگها را که به صورت گرد بسیار نرمی است با آب و کمی گلیسیرین مخلوط میکنند آن را روی صفحه شیشه ای یاعقیق به وسیله کاردکهای مخصوص حل می کنند آنگاه مانند نقاشی معمولی آب و رنگ، نقش دلخواه را با این رنگ تصویر می کنند.
طریقه ی دوم به این صورت است که به جای آمیختن رنگهای مینایی با آب و گلیسیرین آن را با عصاره جوهر کاج یا جوهر « اسطوخودوس » می آمیزند به شیوه ی نقاشی رنگ وروغن عمل می کنند. در هر دو طریقه و بخصوص در طریقه ی اخیر الذکر لازم است که صفحه ی مینایی را پیش از قرار دادن در کوره ی مینا به ملایمت روی چراغ الکلی حرارت دهند تا جوهر های محتوی آن سوخته و زایل شود. مسلم است که این کار به دقت زیادی نیاز دارد زیرا اگر حرارت بیشتر از اندازه لازم شود جوهرهای محتوی رنگ مینا یکباره جوش می کنند و صفحه مینایی حالتی آبله گون پیدامی کند. پس از طی این مراحل معمولاً روی شیء میناکاری شده را به وسیله مینای بسیار شفاف و ظریفی لعاب می دهند مجدداً انرا در کوره می پزند.
به طور کلی مراحل تولید یک محصول مینا را به شرح زیر می توان خلاصه کرد :
١ - تهیه زیر ساخت ( که به طور معمول از مس است )
٢ - لعابکاری اول با رنگهای مینایی – درجه حرارت در این مرحله می بایست حدود ٧٥٠درجه سانتیگراد باشد.
٣ - لعابکاری دوم با رنگهای مینایی – در این مرحله نیز درجه حرارت حدود
درجه سانتیگراد خواهد بود.
٤ - لعابکاری سوم با رنگهای مینایی – درجه حرارت در این مرحله نیز همانند مراحل قبلی حدود ٧٥٠ درجه سانتیگراد است.
٥ - زیر رنگ و پیاده کردن طرح.
٦ - رنگ آمیزی
٧ - قلم گیری و پرداز – درجه حرارت در این مرحله٥٠٠ درجه سانتیگراد است
٨ - طلا کاری –درجه حرارت در این مرحله حدود 200 درجه سانتیگراد است.
میناکاری در طول دوران پر پیشینه اش فراز وفرودهای متعددی داشته است ولی در حال حاضر در اصفهان و تهران اقدام به ساخت ظروف و اشیاء مینایی می شود.
امروزه برای زیر ساخت محصول فقط از مس استفاده می شود و در اصفهان ( مهم ترین مرکز مینا کاری ایران )میناهای فوق العاده زیبایی ( البته به شیوه ی نقاشی ) تولید و عرضه می شود. در حال حاضر زیر ساخت مینا در کارگاههای مسگری تهیه می شود ومیناکاران بدنه های آماده را دریافت و بر روی آن میناکاری می کنند مس مورد مصرف برای ساخت اسکلت مینا می بایست خالص و ناب و از انواع کاملاً مرغوب باشد زیرا اگر مس خالص نباشد و حتی به میزان خیلی ناچیز در آن سرب یا برنج موجود باشد ، در موقع لعاب کاری اثرات نامطلوبی به جای می گذارد که نهایتاً از کیفیت میناکاری می کاهد.
مواد اولیه ی مصرفی در میناکاری را مس ( برای زیر ساخت مینا ) رنگ و انواع لعاب های مینایی و آب طلا تشکیل می دهد و ابزار کار نیز شامل کوره ، گیره ، انبر دست ، موتو ر مولد باد، دستگاه پرس ، سندان و قلم مو است.
احیاء و رونق مجدد میناکاری در شهر اصفهان از حدود ٦٥ سال قبل آغاز شده است و در این راه استادان و هنرمندانی چون استاد شکرالله صنیع زاده و بعدها استادانی همچون رائض ، فقیهی و غفاریان و فیض الهی تلاش های بسیار داشته اند.
در حال حاضر بیشتراشیایی که میناکاران به بازار عرضه می کنند شامل گوشواره ، سینه ریز ، گلوبند ، انگشتری ، گلدان ، کاسه و بشقاب ، سرویس چایخوری ، قندیل ،لاله ، شمعدان ، قدح ، جعبه های خاتم کاری و میناکاری ، سرویس شربت خوری ، قاب عکس با اندازه های مختلف .، زیر سیگاری، پیپ ، آلبوم عکس ، گلابپاش ، تابلوهای بزرگ و کوچک میناکاری که با هنرهای دیگر مانند طلا کاری ، خاتم کاری و نگارگری ترکیب می شود و... است. افزون بر آن بر روی درها و چهل چراغهای اماکن متبرکه نیز میناکاری می شود.
٢- ملیله کاری
به روایت اکثر محققان ، قدیمی ترین آثار ملیله ایران تعلق به سالهای ٣٣٠ تا ٥٥٠ ق . م دارد.چرا که طی سالهای یاد شده به سبب رواج استفاده از ظرف گران قیمت از سوی طبقات ثروتمند ، صنعتگران فلزکار ، به ویژه زرگران و نقره کاران تمامی توجه خود را به زیباتر ساختن ظروف معطوف داشتند و کوشیدند تا به فرآورده های مصرفی حالتی زینتی نیز بدهند و با آن که بر اثر تاراج اسکندر و سپاهیان او ، از ظروف و اشیاء فلزی گران قیمت آن دوره که غنایمی کم وزن و پربها بودند اثرچندانی باقی نمانده است ولی آنچه طی یکی دو قرن اخیر در اثرکاوش های باستان شناسی به طور تصادفی از دل خاک بیرون آمده ، نظیر گنجینه جیحون همدان و گنجینه شوش نشانه وجود ملیله کاری و حتی مؤید مهارت و استادی صنعتگران ملیله کار در ایران قبل از میلاد است.
طی سالهای٢٢٤ تا ٣٣٠ق . م ساخت مصنوعات ملیله در ایران رواج قابل ملاحظه ای داشته و آثار به دست آمده در « دورااورپوس » گواه آن است که تولید فرآورده هایی از مفتول نقره طی سنوات یاد شده در ایران رایج بوده است.
« پروفسور آرثر اپهام پوپ » در کتاب شاهکارهای هنر ایران ضمن اشاره به زرگری و نقره کاری در سالهای بعد از ظهور اسلام ، به مقداری ملیله که از منطقه « ری » به دست آمده و به قرن دوازدهم میلادی تعلق دارد ، اشاره کرده است.
متأسفانه از آن جاکه بیشتر اشیاء ملیله ایرانی، اعم از طلا نقره به دلیل استفاده مجدد از فلزش ذوب شده ، نمونه زیادی هم اینک در دسترس نیست و تنها از دوره قاجاریه مقداری سرقلیان، گیره استکان ، سینی در اندازههای مختلف ، گوشواره ، سینه ریز و... باقی مانده که بخشی از آنها در موزه های داخلی و خارجی وقسمتی دیگر در مجموعه های خصوصی یا نز د خانواده ها نگهداری می شود.
در سالهای نزدیک به جنگ جهانی دوم نیز گروهی از هنرمندان ملیله کار از زنجان و اصفهان به تهران آمدند و به ساخت زیور آلاتی از طلا و با بهره گیری از اسلوب فنی ملیله کاری پرداختند که حاصل کارشان، مخصوصاً گوی های کوچک زینتی که تولید می کردند یکی از برجسته ترین فرآورده های بازار زرگران بود.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
مینا کاری
مینا کاری هنر درخشان آتش و خاک است، با رنگهای پخته و درخشان که سابقه آن به 1500سال پیش از میلاد میرسد. آقای علینقی وزیری در کتاب تاریخ عمومی هنرهای مصور قبل از تاریخ تا اسلام مینویسد:از جمله هنرهای دستی ایرانیان در گذشته های دور تزئین و کنده کاری روی فلزات است.ظروف فلزی بدست آمده از فلزات گوناگون ساخته شده که مهمترین آنها عبارتست از: طلا،نقره، مس، برنز، برنج، آهن، فولاد، سرب، آلومینیوم و کرم. این فلزات برای زینت آلات و ظروف گوناگون بکار میرفته زیرا که امکان ساختن ابزار لازم در یک ورق فلز چندان مشکل و ناممکن نبوده از جمله موارد فلز کاری میتوان از ترصیع یعنی به جا نشاندن قطعات کوچک فلزهای مختلف روی سطح فلزی از نوع جنس دیگر و ایجاد تناسبمیان قطعات با در نظر گرفتن رنگ و اشکال هندسی آنها و ایجاد شکل یا نقش وسیله آنها ومینا کاری نام برد. بررسی هایی که در مورد مینا سازی شده نشان میدهد میناهایی که بنامبیزانس مشهور است از مینا سازی ایرانی اقتباس شده است. قدیمیترین نمونههای مینا کاری موجود موید این ادعاست که مینا کاری نیز مانند بسیاری ازهنرهای دیگر برای اولین بار در ایران پیدا شده و از ایران به سایر کشورها راه یافته است. در دوران مغول سبک جدیدی در فلز سازی و مینا کاری ایران بوجود آمد. اشکال و تصاویریکه قیافه و لباس اعضای دربار ایران را داشتند، جای اشکال و تصاویر عربی دوره قبل راگرفتند و بویژه ترصیع فلز در عصر تیموری به منتهی درجه شرقی خود رسید. در زمان صفویه زمینه ی هنر مینا کاری و فلز کاری تغییر یافت ظروف نقره در این دورهنقوش میناتور از قبیل مجالس بزم در دربار و یا مجالس شکار، یا اسب سواری مزین گشت و هنر مینا سازی از نقشهای اسلیمی و گل تغذیه کرد و رنگ قرمز مورد مصرف بیشتریداشت و شهر اصفهان یکی از مراکز عمده مینا کاری بحساب میآمد که هنوز هم تنها مرکزاین هنر محسوب میشود.
نحوه تولید
هنر مینا کاری را میتوان یکی از اختراعات خلاقه بشر دانست زیرا این هنر شامل فعل وانفعالهای پیچیده ایست که بهم ربط داده میشوند از یک سو عوامل سادهای از قبیلسیلیکوم و مینیوم و پتاسیم و از سوی دیگر سبک قیمتی که ترکیب آنها مینا را بوجودمیآورد. از این رو این یک هنر آزمایشگاهی است و در حقیقت ماده ایست که از ترکیب اکسیدهایفلزات که براثر حرارت رنگهای مورد نظر را بدست میدهد در اختلاط با تعدادی نمک ثابتبدست میآید و رنگها با درجه حرارت و طول زمان حرارت ارتباط زیاد پیدا میکنند. بنابراین برای دسترسی به این پدیده هنری زیبا باید آتش و حرارت بدقت مراقبت و مهارشود. مینا که طبعا شفاف است شفافیت بیشتر خود را از اکسید قلع بدست میآورد وترکیبات آن از زمانهای قدیم تا به امروز ثابت و بدون تغییر مانده است. روی اشیا طلایی و نقره ای هم میتوان مینا کاری کرد ولی اساسا مینا کاری بر روی مس انجاممیشود. تا فراهم آمدن مینا چند مرحله باید طی شود باین ترتیب که ابتدا آن چیزی را کهمی خواهند مینا کاری کنند به هر شکل و هر اندازه باید به وسیله مسگر متخصص به شکل لازمدر آید و پس از آن که ساخته شد استاد مینا کار به آن لعاب سفید رنگ میدهد. معمولا سه الی چهار بار لعاب داده میشود و در هر بار شیئی به کوره میرود و حدود 700 درجه حرارتمی بیند تا رنگ لعاب ثابت شود بعد روی آن به رنگهای گوناگون نقاشی می شود سپس شیئیباز به کوره می رود و حدود 400 تا 500 درجه حرارت می بیند تا رنگها بصورت مطلوب در آیددر گذشته که مینا کاری رواج اندک داشته رنگهایی که بکار میرفته مانند رنگهایی که درصنعت قلمکار بکار برده میشود گیاهی یا معدنی بوده است ولی اکنون برای نقاشی ظروف واشیا مینایی از رنگهای شیمیایی استفاده میشود. رنگهایی که در میناکاری بکار میرود بر سه نوع است:
-1 رنگهای گیاهی که در چیت سازی هم بکار می رود.
-2 رنگهای معدنی که در نقاشی و مینا کاری بکار می رفته است.
-3 رنگهای فلزی که روی مینا کار می کنند.
برای مینا کاری در تهیه رنگ قرمز از طلا استفاده میشود رنگ سبز مینا از مس و رنگ زردآن از گل ماشی بدست میآید. رنگ آبی و فیروزهای و رنگ سفید از رنگمخصوصی تهیه می شده است که در شهر سامره از شهرهای عراق نوع خوب آنرا بدستمیآوردهاند. بیشتر اشیایی که میناسازان فعلی به بازار عرضه میکنند عبارت است از: گوشواره، سینه ریز،گلوبند، انگشتر، جعبه های بزرگ و کوچک آرایش زنانه، قوطی سیگار، جعبه های خاتم کاری ومینا کاری، سرویس چایخوری و شربت خوری، حبابهای میناکاری، بشقاب، گلدان، تابلوهایبزرگ و کوچک مینا که با هنرهای دیگر مانند طلا کاری، خاتم کاری، مینیاتور ترکیب میشود،کاسه قاب و قدح، قابهای عکس، زیر سیگاری، پیپ، آلبوم عکس، گلابپاش، پنکه سقفی، جارو چهلچراغ، درها و پنجره ها و ضریحهای مینا کاری شده برای مقابر ائمه شیعه در کربلا و نجف و سامره و مشهد و قم و حضرت عبدالعظیم و اماکن متبرکه دیگر.
منبع: http://www.iccim.org
مقاله پژوهشی مدیریت و حسابداری با فرمتpdf صفحات 17
چکیده
در این تحقیق، رابطه بین محافظه کاری با نگهداشت وجه نقد در شرکتهای پذیرفته شده در
بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفته است. تحقیق مورد نظر از جهت هدف، یک
تحقیق کاربردی و از لحاظ نوع طرح تحقیق به جهت تکیه بر اطلاعات تاریخی، پس رویدادی
است و روش استنتاج آن استقرایی و از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری تحقیق حاضر
شرکتهای منتخب پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران در طی یک دوره پنج ساله بین
سالهای 3133 3131 میباشد و با توجه به محدودیتهای اعمال شده در جامعه آماری، -
اطلاعات مربوط به 38 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران جمعآوری و انتخاب
گردید. جهت مستندسازی نتایج تجزیه و تحلیل آماری و ارائه راهحلهای نهایی، از شیوههای
آماری با استفاده از نرمافزار اکسل و ایویوز اقدام به تجزیه و تحلیل سؤالات و فرضیات شده
است. نتایج حاصل از آزمون فرضیات این تحقیق نشان میدهد بین محافظه کاری و نگهداشت
وجه نقد در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه منفی و معنی داری
وجود دارد. بنابراین فرضیه تحقیق تأیید میشود.
واژههای کلیدی: محافظه کاری ، نگهداشت وجه نقد ، بورس اوراق بهادار تهران