دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 9
عنوان: لویی کان - موزه هنر کیمبل
مقدمه
معماری چیزی نیست جز آنچه که ما می سازیم.
بسیاری از معماران بزرگ در چند دهه اخیر تاثیرات مهمی بر معمار و شهرسازی گذاشته اند که لویی کان را می توان در زمره این معماران برجسته قرار داد.
همواره معماران در پی این بوده اند که سبک ها و ایده های جدیدی نسبت به معماران ماقبل خود بوجود آورند که در این میان کان نیز یکی از نظریه پردازان معماری مدرن متاخر میباشد.در این تحقیق در صدد هستیم که در یابیم که لویی کان از کدام دسته از معماران قرن بیستم است و نظر وی در مورد معماری معاصر در غرب چیست,و همچنین آثار مهم این معمار کدام است.همچنین تحلیلی بر یکی از ساخته های این معمار(موزه کیمبل).امید است که بتوانیم با چنین تحقیق هایی با معماری معاصر و معماران برجسته روزگار خود و همچنین دانش و تکنولوژی معماری روز آشنا شویم وآن را با توجه به شرایط اقلیمی و فرهنگی کشورمان پیاده کنیم.
مباحثه
لویی کان
لوئی کان در روسیه(استونی امروز) متولد شد در سال 1905 با خانواده اش به آمریکا مهاجرت می کند . در بوزار تحصیل می کند و بین سالهای 57- 1947 در دانشگاه ییل تدریس می نماید . از سال 1950 تا 1951 به روم می رود و روی معماری روم تحقیق می کند و از سال 61-1957 شروع به تدریس در دانشگاه پنسیلوانیا می کند .
زمان اجرای اولین ساختمان های کان به سال 1925 بر می گردد ولی تا اواسط دهه 50 با اجرای چند اثر توجه آمریکا و جهان را به خود جلب می کند .
در آثار کان تجریبات معماری مدرن ، الهامات کلاسیسم یونان و معماری قرون وسطی ، معماری اسلامی و حتی آکادمیسم قرن 19 اروپا را می توان دید . در کل می توان گفت او در اکثریت کارها تحت تاثیر مکتب بوزار بود و از همین روست که در کارهای او یک نوع نگرشی به تاریخ است و به خاطر همین او را به پست مدرنهای تاریخ گرا نزدیک حس می کنیم .
تعدادی از کارهای او در حد پروژه باقی مانده است ، پروژه ها در بالاترین حد و با پیچیدگی تمام طراحی شده اند ولی در زمان اجرا ، فرم ها با انتخاب مصالح مناسب و غالبا طبیعی و سنتی ساده می شوند . کان برخلاف استادان برجسته پیش از خود نه در پی توضیح است و نه اثبات نوشته ها ، و گفتارش با ابهام همراه است .
در کارهای لوئی کان کاربرد دقیق مصالح و بیان قواعد استفاده از مصالح و تنوع استفاده کردن از مصالح را مشاهده می کنیم .
لوئی کان گفته است :
" لوکوربوزیه معلم من بود ولی این را خودش نمی دانست - تاثیر از کارهای بتن مسلح و عریان بودن ساختمان " سنتی بودن در معماری مانند سایر موارد به این معنا نیست که گذشته را دوباره تجدید کنیم ، بلکه باید از آن و با امکانات معاصر استفاده کنیم . "
" سبک متعلق به زمان است در حالی که جوهر هنرمند ابدی است . "
" ارزش ساختمان با کیفیت فضاهای معماری سنجیده می شود . "
" تکنولوژی شگفت انگیز است و باید بخشی انگیزه حرفه ای ما شود. اگر یک ساختمان بتواند به تکنولوژی الهام دهد بی اندازه با ارزش است . "
لوئی کان نخستین معمار آمریکائی روسی تبار بود که بعد از جنگ جهانی دوم برخاست و نیز اولین کسی بود که از مکتب جهانی " فرم تابع عملکرد است " برید . معماری کان نه در قالب معماری ارگانیک فرانک لوید رایت جای می گیرد و نه در قالب دیگر نهضت های معماری مدرن ، مثل مکتب معماری مدرن لوکوربوزیه و میس وندروهه .
کان اغلب از فرم ، نور و روشنایی و از فضاهایی که عملکردی بر آنان متربت است ، صحبت می داشت . درباره نور و روشنایی نوشته است که : " نور و روشنایی حضور همه چیز را باعث می شود . اجسام از نور مشتق می شوند یا به تعبیری دیگر ، هر گاه نور مصرف شود جسم حاصل می آید . اجسام همان ها هستند که به سبب وجودشان سایه به وجود می آید و سایه به نور تعلق دارد . نور به جانب جسم حرکت می کند و جسم به جانب نور و این امر محیط و جو سازندگی را به وجود می آورد . فرم به خود می گوید : من باید چیزی بسازم.
در آثار کان همواره احساسی یکسان از قدمت و تازگی موجود بود . پژوهشی شدید برای تمام چیزهایی که در قبال سازندگی آدمی در تمام زمانها ، زیبا و منطقی بود . این اندیشه که گذشته در حال حاضر ریشه دارد و پژوهش بدنبال حقیقت در جمله ای موجز و شاعرانه از خود کان مستتر است " آینده همان امروز است
. "معروفترین کار کان ساختمان آزمایشگاه - پژوهشگاه پزشکی ریچاردز است . تحت تاثیر کارهای رایت ، میس وندروهه و لوکوربوزیه .
تجزیه حجمهای رایت ، سادگی میس وندروهه ، تجزیه حجمهای ساختمان به فرمهای ساده اصلی هندسی مسطحه و به کار گیری مصالح به صورت عریان ، استفاده از بتن مسلح لوکوربوزیه ، در اصل ساختمان تا حدودی اکلکتیک است . تاثیر بوزار استفاده از تکنولوژی زمان ، بتن مسلح است .
وی بیشتر به شیوه "بوزآر" (مدرسه هنرهای زیبای پاریس) که شیوه معمول آن زمان در دانشکده های هنر و معماری ایالات متحده بود، تعلیم یافت.قرینه سازی، فضاهای بزرگ و حجم های هندسی متوازن عواملی بود که در آن زمان وی را از پیوستن به نهضت های در حال توسعه مکاتب مدرن معماری باز داشت.وی به شیوه "بوزآر" به عنوان مقدمه ای برای توصیف روح معماری ، میاندیشید.وی در رابطه با نقش معمار به عنوان یک هنرمند گفته است: " خلق هنر بر آوردن یک نیاز نیست، بلکه آفریدن یک نیاز است."
لویی کان از بزرگترین آرشیتکت های دهه 60 و 70 میلادی است و تئوری های معماری او بسیار معروف است. کان، پیش از انقلاب سفری هم به ایران داشت و دو پروژه در تپه های عباس آباد طراحی کرد، که هیچ کدام به مرحله اجرا نرسید.
اما در بنگلادش و پاکستان، بناهای دولتی و هنری چندی از وی به یادگار مانده است.
فیلم « آرشیتکت من؛ تصویر پسر از پدر » ، در سال 2005 کاندید دریافت جایزه اسکار بود.
از اجاق خانوادگی زغالی برداشت و آنها را روی پیش بندش گذاشت. کنجکاوی سه سالگی، برای همیشه در نیمه چپ صورت «لوئی کان» باقی ماند و چهره‌اش را سوزاند اما زغال به طرح‌هایش ماندگاری داد. بعدها طراحی بناهایش را با زغال انجام داد و مشهورترین معمار آمریکائی شد. ناتانیل پسرش، با فکر ثبت زندگی پدر، مستندی ساخت که نامزد جایزه اسکار شد .
