پایان نامه کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی
158 صفحه
چکیده:
زبان از جمله مؤثرترین و مهمترین ابزارهای ادای فکر و برقراری ارتباط است که بین اجزای آن روابط مشخصی وجود دارد؛ توصیف و تشریح این روابط و نقش هر یک از این اجزا در دانشی به نام دستور زبان مطرح می شود. این دانش جزء علوم اصلی ادبی به شمار می آید و شناخت و آگاهی از معیارها و اصول آن برای بررسی هر علمی از جمله ویرایش ضرورت دارد. این معیارها و اصول در نوعی از ویرایش که ویرایش زبانی نام دارد، بسیار بااهمیت است؛ زیرا رفع خطاهای دستوری و ساختاری و جمله بندی یکی از مهم ترین مؤلفه های این نوع ویرایش محسوب می شود.
هدف این پژوهش، بررسی و تحلیل مؤلفه های دستور زبان در ویرایش زبانی و بیان اختلاف نظرهای صاحب نظران در این زمینه است. همچنین، بر آن است با تأکید بر خطاهای رایج، صورت صحیح متن یا عبارت را بیان کند. نتایج پژوهش نشان می دهد، بسیاری از اصول و معیارهای درست نویسی مطرح در ویرایش بر قواعد دستوری مبتنی است و رایج ترین و بیشترین غیر معیارها در سه حوزۀ جمله، فعل و حرف است.
جایگاه دستور زبان فارسی در ویرایش متون
