هپاتیت B

اختصاصی از ژیکو هپاتیت B دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات28

با توجه به این که در اغلب موارد این بیماری از مادران آلوده به نوزادان منتقل می‌شود، تا سال‌ها علامتی بروز نمی‌کند. در برخی موارد به دنبال هپاتیت حاد ویروسی، فرد به صورت یک فرد ناقل در می‌آید. در این افراد به دنبال علایم هپاتیت از جمله بی‌اشتهایی، ضعف، بی‌حالی، پررنگی ادرار و زردی؛ سیستم ایمنی بدن نمی‌تواند آنتی ژن هپاتیت B را از بین ببرد و بعد از 6 ماه، با وجود بهبودی ظاهری فرد آلوده باقی می‌ماند. خوشبختانه تنها 10 درصد افراد مبتلا به هپاتیت حاد ویروسی دچار هپاتیت مزمن می‌شوند و ناقل هپاتیت باقی می‌مانند. ولی متأسفانه در صورت انتقال عفونت از مادر به نوزاد، در اغلب موارد حالت ناقل پابرجا خواهد ماند و نوزادان آلوده امروزه، خود آلوده کننده جامعه خواهند بود.
تشخیص بیماری هپاتیت B
براساس اکثر گزارش‌های علمی، بسیاری از کسانی که به ویروس هپاتیت‌ B آلوده می‌شوند، از بیماری خود آگاهی ندارند و سال‌ها پس از ابتلا، از وجود این بیماری مطلع می‌شوند. راه تشخیص این بیماری اندازه‌گیری آنتی ژن سطحی این ویروس یعنی HBS AG است. اگر در فردی آزمایش HBS AG مثبت شود، نشان می دهد که آلوده به ویروس هپاتیت B است یعنی در بدن وی ویروس هپاتیت B وجود دارد. آنچه این آزمایش را معنی‌دار می‌کند، حال عمومی بیمار، وضعیت کبد (اندازه آن و نتایج آزمایش‌های مخصوص کبد) و چند آزمایش دیگر در مورد فعالیت ویروس در بدن است. در بسیاری از موارد به دنبال کشف یک مورد HBS AG مثبت، سایر افراد خانواده آزمایش شده و موارد مثبت بدون علامت شناسایی می‌شوند.

ویروس هپاتیت C

اختصاصی از ژیکو ویروس هپاتیت C دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

ویروس هپاتیت C (HCV) یک ویروس حاوی RNA تک رشته ای و مثبت است و براساس تحلیل توالی RNA تک رشته ای و مثبت است و براساس تحلیل توالی RNA به شش ژنوتایپ سیستم بندی شده است. عفونت با HCV یکی از علل اصلی بیماری هپاتیت در سراسر دنیا است. میزان شیوع عفونت با HCV در جوامع مختلف متفاوت می باشد و بین 0.8 تا 3 درصد گزارش شده است. روش استاندارد تشخیص آلودگی به HCV بوسیله تشخیص وجود آتش بادی بر علیه HCV در سرم با روش ELISA و سپس تأئید ان با روش RIBA صورت می گیرد. جهت مشخص نمودن اینکه آیا ویروس در حال تکثیر می باشد یا خیر از روش RT-Pcn برای تشخیص Rvn ویروس در سرم افرادی که anti-Hcv مثبت دارند استفاده می شود. تشخیص ژلزم ویروس بصورت کیفی و کمی در پیگیری درمان بیماران انترون و یا Ribavirin دریافت کرده اند بسیار کمک کننده است. مطالعات نشان داده اند که تأثیر درمانی داروی انتفرون به همراه ribavinn متفاوت بوده و این تأثیر بین 30 تا 60 درصد گزراش شده است. پاک شدن سرم بیمار از RVA ویروس هپاتیت C در 60 تا 70 درصد از موارد ر پایان طول درمان صورت می گیرد. مطالعات نشان داده اند که 6 ماه پس از نظم دارو حدود 40 تا 50 درصد از بیماران دارای HCV-RNA منفی هستند و بقیه یعنی حدود 50 درصد مجدداً دارای RT-PCR –HCV مثبت شده اند. مطالعات اخیر نشان داده است که HCV در سلول های منو؟؟ وجود دارد و حتی دارای تکثیر نیز در این سلول ها می باشد. بر اساس همین مطالعات این تئوری مطرح شده است که آی سلول های منونوکتر می تواند محلی برای حالت persist ویروس باشند یا خیر و اینکه احتمال عود مجدد و بازگشت ویروس پس از پایان درمان از طریق سلول های منونولکتر وجود دارد؟ برهمین اساس این پروژه نیز طراحی گردید تا تحقیق در مسئله وجود HCVRN در سلول های منونوکلئر بیمارانی که برای اولین بار به کلنیک مراجعه می کنند و هنوز تحت درمان قرار نگرفته اند مورد بررسی قرار گیرد. در این پروزه بیمارانی که دارای آزمایش مثبت awtittw و HCV-RNA می باشند قرار داده می شوند و پس از مخفی شدن ژنوتایپ ویروس درمان برای آنها شروع خواهد شد. و میزان (Vird load) ویروس در زمان پیش از دمران و پس ازدرمان در طول درمان و در پایان درمان در سلول های منونوکلرو سرم آنها اندازه گیری خواهد شد. این گروه به مدت شش ماه پس از پایان درمان برای بررسی عود مجدد ویروس در سرم و در سلول های منونوکلئویتر پی گیری می شوند.

روش مطالعه

در این مطالعه تعداد.................. بیماری مبتلا به HCV که برای اولین بار تشخیص داده شده اند و هنوز درمان برای آنها شروع نشده است مورد مطالعه قرار می گیرند. برای این گروه، آزمایشات معمولی بیوشیمیایی از جمله ALT و همچنین آزمایشات سرولوژیکی anti-Hcv ، RIBA، auti-HBC ، HIV صورت خواهد گرفت. آزمایش HCV-RVA مثبت می شوند آزمایش ژنوتایپ بر روی آنها صورت خواهد گرفت. سپس با توجه به نوع ژنوتایپ بدست آمده و با استفاده از پروتکل درمانی مشخص برای هر ژنوتایپ درمان مخصوص بوسیله پزشک متخصص کبد و گوارش بصورت زیر انجام می شود.

1- Pog.interferon/80mg/one t Ribavinn 1000-12000my/day

2- In Flx 3x106 /+

که درمان برای ژنوتایپ های 1.4 تا یکسال و برای ژنوتایپ های 2.3 به مدت 6 ماه می باشند.

نمونه سرم و خون کامل بیماران برای جداسازی سلول های نرنوکلر با روش فایکول قبل از شروع درمان و سپس در پایان درمن و شش ماه پس از پایان درمان انجام می شود. برای مشاهده تأثیر دارو در پایان سه ماهه اول درمان نیز از بیماران نمونه های خون و سرمتهیه و مورد مطالعه قرار خواهند گرفت. آزمایشاتی که در این مطالعه مودر انجام خواهد شد بصورت می باشند.

از آنجائیکه در این مطالعه می بایستی میزان viral 100d مشخص گردد satup کردن یک Real tinepcr برای HCV مورد نظر است، که ترجیحاً با روش استفاده از (Tayman)probe انجام می شود. به همین منظور بنا به داشتن یک منبع یا کنترل استاندارد است که در این پروژه نیز طراحی کنترل et-PCR برای روش Real-tine انجام خواهد شد. با استفاده از متد cloning قطعه مورد نظر که می بایستی بعناون کنترل در تهیه استاندارد استفاده شود تکثیر شده و سپس پداسمیه مورد نظر دارد: E.rol شده و پس از تکثیر و اطمینان از ورود قطعه مورد نظر رپدالمید، جداسازی پدالمیدهای حاوی قطعه کنترل انجام می شود. پلاسمیه ها شمارش شده و باسدش dilution از آنها برای setup کردن کنترل Red-tine ntpcr استفاده می شود. روش setup شده با کمیت های موجود در بازار نیز مقایسه می گردد. نمونه های سرم و سلول های بیماران جدا شده و آزمایشات کمی و کیفی Hcv-RT-PCR بر روی آنها انجام خواهد شد. جهت نشان دادن اینکه ویروس در سلول ها تکثیر می کند یا خیر با استفاده از روش negative-Sense-Pen این مسئله را نیز مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.

دانلود پاورپوینت هپاتیت ب - 11 اسلاید

اختصاصی از ژیکو دانلود پاورپوینت هپاتیت ب - 11 اسلاید دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

     این ویروس در خون ، منی و مایعات واژینال وجود دارد و از طریق تماس جنسی ، وسایل آلوده تزریق دارو منتقل می‌شود. زنان باردار آلوده می‌توانند از طریق جفت یا در موقع زایمان ، ویروس را منتقل کنند. هپاتیت B منتقل شده از مادر به نوزاد در موقع تولد می‌تواند به دو شکل مزمن و حاد دیده شود. مزمن یعنی دستگاه ایمنی بدن تا 6 ماه نمی‌تواند ویروس را شناسایی و نابود کند، در حالی که ویروس برای ماهها و سالها در کبد باقی مانده و به فعالیت و تکثیر ادامه می‌دهد
این باعث سرطان کبد و آسیب آن می‌شود. کمتر از 10 درصد بزرگسالان بیماری را به شکل مزمن نشان می‌دهند، در حالی که این رقم در کودکانی که در موقع تولد آلوده شده‌اند به 90 درصد و در نوجوانان به 30 - 25 درصد می‌رسد. خطر ابتلا به ویروس در بزرگسالان بستگی به سلامتی دستگاه ایمنی دارد. برای مثال افرادی که دستگاه ایمنی آنها به دلایلی مانند پیوند عضو ، دیالیز و مشکلات کلیوی ، شیمیوتراپی و ایدز تضعیف شده است بیشتر از افراد سالم مبتلا می‌شوند.

برای دانلود کل پاورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:

دانلود مقاله کامل درباره هپاتیت ای

اختصاصی از ژیکو دانلود مقاله کامل درباره هپاتیت ای دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

هپاتیت ای

از خانواده پیکورنا ویروسها و جنس هپاتویروس است که قبلا تحت عنوان آنتروویروس ۷۲ طبق بندی شده‌است. اما اکنون بنام هپاتیت عفونی نامیده می‌شود. این ویروس کروی شکل است و تقارن ۲۰ وجهی دارد. بدون پوشش است و آران‌ای ویروس(RNA مثبت) است. توسط دهان و مدفوع انتقال می‌یابد. دوره کمون آن تقریبا ۱ ماهه‌است. بیماری مزمن کبدی ایجاد نمی‌کند و به ندرت کشنده‌است و هیچ تشانه آنتی ژنی با دیگر ویروس‌های کبدی ندارد. انسان و میمون میزبان‌های طبیعی این ویروس هستند. نوکلئوکسید آن در برابر اتر و اسید از سایر پیکورنا ویروس‌ها مقاوم‌تر است و به علت همین مقاومت باید در برخورد با بیماران مبتلا احتیاط کرد. با استفاده از گیرنده‌های سطح سلولهای کبدی وارد سلول می‌شود. جزئیات پاتوژنیسیته برای این ویروس مشخص نیست. از طریق دستگاه گوارش فرد را آلوده می‌کند. احنمالا در سلول‌های اوروفارنکس و اپیتلیال روده تکثیر پیدا می‌کند. اگرچه انترفرون باعث محدوده شدن ویروس می‌شود اما سیستم ایمنی نیز در صدمه زدن به سلول‌های کبدی آلوده به ویروس و حذف آنها از بدن بی تاثیر نیست. به دنبال ضایعات سلول‌های کبدی یرقان ظاهر می‌شود. این ویروس از طریق صفرا وارد روده و مدفوع می‌شود و از ۱۰ روز قبل از ظهور علایم و ایجاد آنتی‌بادی در مدفوع وجود دارد و از طریق مدفوع منتشر می‌شود.

علایم

علایم بالینی آن شامل خستگی، بی اشتهایی، ضعف، تهوع، شکم درد، یرقان، تیره شدن رنگ ادرار است و این بیماری در افراد بالغ شدید تر از از کودکان است. در کودکان اغلب بدون جلب توجه سپری می‌شود و در اکثر موارد بهبودی کامل حاصل می‌شود. حداکثر شیوع این بیماری بین سنین ۳۰ تا ۱۵ است. بیش از ۸۰ درصد بزرگسالانی که به هپاتیت A مبتلا می‌شوند، تا ۸ هفته بیمار هستند و حدود ۳۰ روز کاری را از دست می‌دهند. مرحله پیش‌یرقانی، ۵ تا ۷ روز طول می‌کشد و با شروع ناگهانی تب، ناخوشی، بی‌اشتهایی، تهوع، استفراغ، درد شکم و سردرد خود را نشان می‌دهد. علایم کمتر شایع شامل لرز، میالژی، آرترالژی، سرفه، اسهال، یبوست، خارش و کهیر هستند. نشانه‌های موجود در معاینه فیزیکی عبارتند از هپاتومگالی دردناک، اسپلنومگالی. مرحله یرقانی (ایکتریک) که ۳ تا ۳۰ روز طول می‌کشد، با بیلی‌روبینمی کونژوگه شروع می‌شود و متعاقباً طی چند روز یرقان رخ می‌دهد و مدفوع به رنگ روشن و اصطلاحاً خاک رسی (clay- colored) در می‌آید. عفونت مزمن رخ نمی‌دهد.

وجود و شدت علایم عفونت با ویروس هپاتیت A به سن بیمار بستگی دارد. تقریباً ۷۰% از بزرگسالان آلوده دچار علایمی نظیر یرقان می‌شوند. بر عکس تنها ۳۰% کودکان کوچک‌تر از ۶ سال دچار علایم می‌شوند که این علایم هم معمولاً غیر اختصاصی و شبیه آنفلوانزا و بدون یرقان است. در اکثر بیماران مبتلا به هپاتیت A تیتر HAVIgm بالا است. لذا مهمترین تست سرولوژی بررسی HAVIgm است که به روش رادیوایمنواسی و الیزا قابل اندازه‌گیری است و همچنین بررسی بیلی روبین هم جهت ارزیابی اختلال کبدی ارزشمند است.

آزمون IgM ضد ویروس هپاتیت A، آزمایش تأییدکننده ارجح برای هپاتیت A است زیرا هنگامی که روی نمونه‌های حاصل از فردی با علایم تیپیک انجام شود، حساسیت و ویژگی بالایی دارد. IgM سرمی ضد ویروس هپاتیت A را می‌توان ۵ تا ۱۰ روز قبل از شروع علایم ردیابی کرد؛ سطح این آنتی‌بادی برای ۴ تا ۶ ماه همچنان بالا می‌ماند. سطح IgG ضد ویروس هپاتیت A به فاصله کمی پس از IgM بالا می‌رود و این ایمونوگلوبولین در سراسر طول عمر فرد وجود خواهد داشت و باعث ایمنی وی می‌شود .

درمان

درمان برای این بیماران وجود ندارد و تزریق ایمنوگلوبین برای افراد در تماس با بیمار توصیه می‌شود که در دوره کمون باعث کاهش علایم بیماری می‌شود. روش‌های پیشگیری شامل رعایت بهداشت در مراکز عمومی، کنترل بهداشتی آب و مواد غذای بخصوص شیر، شستن دست‌ها بعد از رفتن دستشویی و قبل از صرف غذا و ضد عفونی کردن وسایل بیمار بسیار موثر است. واکسن، نمونه کشته شده‌است که فقط برای مواقع ضروری استفاده می‌شود.

چگونگی درمان

در زمانی که علائم بیماری و زردی بروز کرد فرد فقط باید استراحت کند تا ویروس توسط دفاع سیستم ایمنی بدن مهار شود و به تدریج التهاب کبدی به وضعیت سابق برگردد.

اگر شخص اسهال و استفراغ دارد می ‌تواند از مایعات استفاده کند. اگر چه بهترین راه، مراجعه به پزشک است ولی می ‌توان از ایبوپروفن یا مسکن های دیگر برای مهار نشانه‌ های بیماری استفاده کرد.

اگر فکر می‌ کنید، اخیرا ویروس هپاتیت به بدن شما منتقل شده است، گاماگلوبولین ( با توصیه پزشک) تزریق کنید. به شرط آن که بیشتر از 6 - 2 هفته از ورود ویروس نگذشته باشد.

نکته قابل ذکر این است که هپاتیت A به هیچ نوع درمان دارویی احتیاج ندارد.

انتشار

این ویروس به راحتی در جامعه منتشر می‌شود. محتمل‌ترین راه سرایت راه مدفوعی - دهانی از طریق تماس فردی می‌باشد. بعضی محصولات رودخانه‌ای مثل صدف‌ها می‌توانند منبع آلودگی با ویروس باشند. آلودگی با ویروس هپاتیت A به ندرت از طریق سرنگ و سوزن آلوده یا انتقال خون پیش می‌آید. همودیالیز هیچ نقشی در انتشار آن میان کارکنان بخش ندارد. شیوع آنتی بادی در افراد دارای سطح اقتصادی و اجتماعی پایین بالاتر است. در کشورهای در حال توسعه و عقب مانده اکثر مبتلایان کودکان هستند در حالی که در کشورهای پیشرفته ابتلا در سنین بالاتر است. تقریبا ۴۰ درصد موارد حاد هپاتیت توسط هپاتیت A ایجاد شده‌است.

چگونگی پیشگیری از بیماری

بهترین راه واکسیناسیون است. دو نوع واکسن برای این بیماری وجود دارد. VAQTH و HAVRIX. اثرات جانبی این واکسن ها خیلی خفیف است و علایمی شبیه سرماخوردگی و درد در ناحیه واکسن می ‌باشد. می ‌توان از یک واکسن ترکیبی برای هپاتیت B و A استفاده کرد.

(TWIRIX) این واکسن بسیار موثر است به طوری که 99 درصد افراد واکسینه شده دیگر به بیماری مبتلا نمی ‌شوند. چون در افراد مبتلا به ایدز دستگاه ایمنی تخریب شده است، بعد از واکسیناسیون دوباره به هپاتیت A مبتلا می ‌شوند. بهتر است موقعی که تعداد CD4 در محدوده طبیعی است، واکسن تزریق شود.

بیشتر کودکان زیر 10 سال ویروس هپاتیت A دارند

هپاتیت A شایع ترین نوع ویروس در کودکان است به طوری که تقریبا 100 درصد کودکان زیر 10 سال به این ویروس مبتلا می شوند.

به گفته ی دکتر غلامرضا خاتمی هپاتیت A خیلی خطرناک نیست و در 99 درصد موارد بعد از یک یا دو هفته کودک مبتلا خود به خود و بدون نیاز به دارو و درمان بهبود پیدا می کند.

تنها در یک دهم درصد یعنی به احتمال یک در هزار مورد ویروس هپاتیت A شکلی پیدا می کند که می تواند کشنده باشد به همین علت توجه به آن دارای اهمیت است.

هپاتیت A خود را به صورت اسهال، بی قراری و خستگی در کودک نشان می دهد ولی چون این علایم خفیف است تنها با آزمایش خون می توان به وجود ویروس این هپاتیت در بدن پی برد.

هپاتیت A نیازی به درمان ندارد و چه علامت داشته باشد و چه علامت نداشته باشد خود به خود بهبود می یابد.

تحقیق و بررسی در مورد هپاتیت ب

اختصاصی از ژیکو تحقیق و بررسی در مورد هپاتیت ب دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

هپاتیت ب

ویروس‌های هپاتیت ب نوعی از ویروس هپاتیت است که در کبد انسان جایگزین شده و تکثیر می‌نمایند مواد تولید شده توسط این ویروس‌ها به گردش خون می‌ریزد. انجام آزمایشات خونی حساس، تکثیر ویروس در بدن را مشخص می‌نماید. کسانی که ویروس هپاتیت ب را به مدت بیش از شش ماه در خون شان داشته باشند ناقل این بیماری هستند. این افراد حال عمومی خوبی دارند و گاهی با انجام آزمایشات نیز اختلالی در کار کبد دیده نمی‌شود. در چنین شرایطی ویروس به صورت مسالمت آمیز در داخل بدن وجود دارد ولی به کبد آسیبی نمی‌رساند در صورت انتقال ویروس هپاتیت ب از مادران آلوده به نوزادان، احتمال باقی ماندن عفونت و ناقل شدن نوزادان زیاد است و عمده ناقلین هپاتیت به در کشور ما شامل این موارد است.

بیماری حاد هپاتیت ب در ۹۰ درصد به طور خود به خود بهبودی یافته و ویروس هپاتیت ب نیز به صورت کامل از بدن دفع شده و خارج می‌شود. ولی در ۱۰ درصد موارد ویروس در بدن باقی مانده و حالت ناقل هپاتیت ایجاد می‌شود.عامل بیماری هپاتیت در خون و همه ترشحات بدن (مانند بزاق، عرق و...) افراد ناقل وجود دارد البته این ویروس تا به حال در مدفوع یافت نشده‌است. بهترین راه پیشگیری از ابتلا به این بیماری، شناخت راه‌های انتقال آن است. تنها مخرن این ویروس انسان است و انتقال آن از فرد آلوده به فرد سالم می‌باشد. در قدیم مهم‌ترین علت ابتلا به هپاتیت ب استفاده از خون و فراورده‌های ان بوده‌است ولی امروزه با ازمایش خون می‌توان این الودگی را مشخص نمود و به همین خاطر خون‌ها مورد بررسی قرار گرفته و انتقال این بیماری از طریق خون دیگر به آسانی صورت نمی‌گیرد.

کارکنان بیمارستان‌ها، پزشکان، پرستاران و مراقبین بهداشتی که در تماس با بیماران و یا خون انها هستند، در معرض عفونت هپاتیت و انتقال آن قرار دارند و به همین دلیل واکسیناسیون هپاتیت ب و رعایت دستورات بهداشتی و مرابتی در این دسته از افراد توسیه می‌شود.

به طور خلاصه سه راه عمده زیر راه‌های اصلی انتقال هپاتیت ب می‌باشد:

راه‌های انتقال

از مادر الوده به نوزاد (در ایران شایع‌ترین راه است.)

از راه تزریق (تزریق خون، اعتیاد تزریقی، حجامت، خالکوبی و...)

از راه جنسی (اگر همسر فرد ناقل واکسینه شده باشد حدود ۵ درصد احتمال انتقال وجود دارد که با تزریق واکسن این احتمال به حدود صفر می‌رسد.)