لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
هپاتیت ای
از خانواده پیکورنا ویروسها و جنس هپاتویروس است که قبلا تحت عنوان آنتروویروس ۷۲ طبق بندی شده‌است. اما اکنون بنام هپاتیت عفونی نامیده می‌شود. این ویروس کروی شکل است و تقارن ۲۰ وجهی دارد. بدون پوشش است و آران‌ای ویروس(RNA مثبت) است. توسط دهان و مدفوع انتقال می‌یابد. دوره کمون آن تقریبا ۱ ماهه‌است. بیماری مزمن کبدی ایجاد نمی‌کند و به ندرت کشنده‌است و هیچ تشانه آنتی ژنی با دیگر ویروس‌های کبدی ندارد. انسان و میمون میزبان‌های طبیعی این ویروس هستند. نوکلئوکسید آن در برابر اتر و اسید از سایر پیکورنا ویروسها مقاوم‌تر است و به علت همین مقاومت باید در برخورد با بیماران مبتلا احتیاط کرد. با استفاده از گیرنده‌های سطح سلولهای کبدی وارد سلول می‌شود. جزئیات پاتوژنیسیته برای این ویروس مشخص نیست. از طریق دستگاه گوارش فرد را آلوده می‌کند. احنمالا در سلولهای اوروفارنکس و اپیتلیال روده تکثیر پیدا می‌کند. اگرچه انترفرون باعث محدوده شدن ویروس می‌شود اما سیستم ایمنی نیز در صدمه زدن به سلولهای کبدی آلوده به ویروس و حذف آنها از بدن بی تاثیر نیست. به دنبال ضایعات سلولهای کبدی یرقان ظاهر می‌شود. این ویروس از طریق صفرا وارد روده و مدفوع می‌شود و از ۱۰ روز قبل از ظهور علایم و ایجاد آنتی‌بادی در مدفوع وجود دارد و از طریق مدفوع منتشر می‌شود.
علایم
علایم بالینی آن شامل خستگی، بی اشتهایی، ضعف، تهوع، شکم درد، یرقان، تیره شدن رنگ ادرار است و این بیماری در افراد بالغ شدید تر از از کودکان است. در کودکان اغلب بدون جلب توجه سپری می‌شود و در اکثر موارد بهبودی کامل حاصل می‌شود. حداکثر شیوع این بیماری بین سنین ۳۰ تا ۱۵ است. بیش از ۸۰ درصد بزرگسالانی که به هپاتیت A مبتلا می‌شوند، تا ۸ هفته بیمار هستند و حدود ۳۰ روز کاری را از دست می‌دهند. مرحله پیش‌یرقانی، ۵ تا ۷ روز طول می‌کشد و با شروع ناگهانی تب، ناخوشی، بی‌اشتهایی، تهوع، استفراغ، درد شکم و سردرد خود را نشان می‌دهد. علایم کمتر شایع شامل لرز، میالژی، آرترالژی، سرفه، اسهال، یبوست، خارش و کهیر هستند. نشانه‌های موجود در معاینه فیزیکی عبارتند از هپاتومگالی دردناک، اسپلنومگالی. مرحله یرقانی (ایکتریک) که ۳ تا ۳۰ روز طول می‌کشد، با بیلی‌روبینمی کونژوگه شروع می‌شود و متعاقباً طی چند روز یرقان رخ می‌دهد و مدفوع به رنگ روشن و اصطلاحاً خاک رسی (clay- colored) در می‌آید. عفونت مزمن رخ نمی‌دهد.
وجود و شدت علایم عفونت با ویروس هپاتیت A به سن بیمار بستگی دارد. تقریباً ۷۰% از بزرگسالان آلوده دچار علایمی نظیر یرقان می‌شوند. بر عکس تنها ۳۰% کودکان کوچک‌تر از ۶ سال دچار علایم می‌شوند که این علایم هم معمولاً غیر اختصاصی و شبیه آنفلوانزا و بدون یرقان است. در اکثر بیماران مبتلا به هپاتیت A تیتر HAVIgm بالا است. لذا مهمترین تست سرولوژی بررسی HAVIgm است که به روش رادیوایمنواسی و الیزا قابل اندازه‌گیری است و همچنین بررسی بیلی روبین هم جهت ارزیابی اختلال کبدی ارزشمند است.
آزمون IgM ضد ویروس هپاتیت A، آزمایش تأییدکننده ارجح برای هپاتیت A است زیرا هنگامی که روی نمونه‌های حاصل از فردی با علایم تیپیک انجام شود، حساسیت و ویژگی بالایی دارد. IgM سرمی ضد ویروس هپاتیت A را می‌توان ۵ تا ۱۰ روز قبل از شروع علایم ردیابی کرد؛ سطح این آنتی‌بادی برای ۴ تا ۶ ماه همچنان بالا می‌ماند. سطح IgG ضد ویروس هپاتیت A به فاصله کمی پس از IgM بالا می‌رود و این ایمونوگلوبولین در سراسر طول عمر فرد وجود خواهد داشت و باعث ایمنی وی می‌شود .
درمان
درمان برای این بیماران وجود ندارد و تزریق ایمنوگلوبین برای افراد در تماس با بیمار توصیه می‌شود که در دوره کمون باعث کاهش علایم بیماری می‌شود. روش‌های پیشگیری شامل رعایت بهداشت در مراکز عمومی، کنترل بهداشتی آب و مواد غذای بخصوص شیر، شستن دست‌ها بعد از رفتن دستشویی و قبل از صرف غذا و ضد عفونی کردن وسایل بیمار بسیار موثر است. واکسن، نمونه کشته شده‌است که فقط برای مواقع ضروری استفاده می‌شود.
چگونگی درمان
در زمانی که علائم بیماری و زردی بروز کرد فرد فقط باید استراحت کند تا ویروس توسط دفاع سیستم ایمنی بدن مهار شود و به تدریج التهاب کبدی به وضعیت سابق برگردد.
اگر شخص اسهال و استفراغ دارد می تواند از مایعات استفاده کند. اگر چه بهترین راه، مراجعه به پزشک است ولی می توان از ایبوپروفن یا مسکن های دیگر برای مهار نشانه های بیماری استفاده کرد.
اگر فکر می کنید، اخیرا ویروس هپاتیت به بدن شما منتقل شده است، گاماگلوبولین ( با توصیه پزشک) تزریق کنید. به شرط آن که بیشتر از 6 - 2 هفته از ورود ویروس نگذشته باشد.
نکته قابل ذکر این است که هپاتیت A به هیچ نوع درمان دارویی احتیاج ندارد.
انتشار
این ویروس به راحتی در جامعه منتشر می‌شود. محتمل‌ترین راه سرایت راه مدفوعی - دهانی از طریق تماس فردی می‌باشد. بعضی محصولات رودخانه‌ای مثل صدف‌ها می‌توانند منبع آلودگی با ویروس باشند. آلودگی با ویروس هپاتیت A به ندرت از طریق سرنگ و سوزن آلوده یا انتقال خون پیش می‌آید. همودیالیز هیچ نقشی در انتشار آن میان کارکنان بخش ندارد. شیوع آنتی بادی در افراد دارای سطح اقتصادی و اجتماعی پایین بالاتر است. در کشورهای در حال توسعه و عقب مانده اکثر مبتلایان کودکان هستند در حالی که در کشورهای پیشرفته ابتلا در سنین بالاتر است. تقریبا ۴۰ درصد موارد حاد هپاتیت توسط هپاتیت A ایجاد شده‌است.
چگونگی پیشگیری از بیماری
بهترین راه واکسیناسیون است. دو نوع واکسن برای این بیماری وجود دارد. VAQTH و HAVRIX. اثرات جانبی این واکسن ها خیلی خفیف است و علایمی شبیه سرماخوردگی و درد در ناحیه واکسن می باشد. می توان از یک واکسن ترکیبی برای هپاتیت B و A استفاده کرد.
(TWIRIX) این واکسن بسیار موثر است به طوری که 99 درصد افراد واکسینه شده دیگر به بیماری مبتلا نمی شوند. چون در افراد مبتلا به ایدز دستگاه ایمنی تخریب شده است، بعد از واکسیناسیون دوباره به هپاتیت A مبتلا می شوند. بهتر است موقعی که تعداد CD4 در محدوده طبیعی است، واکسن تزریق شود.
بیشتر کودکان زیر 10 سال ویروس هپاتیت A دارند
هپاتیت A شایع ترین نوع ویروس در کودکان است به طوری که تقریبا 100 درصد کودکان زیر 10 سال به این ویروس مبتلا می شوند.
به گفته ی دکتر غلامرضا خاتمی هپاتیت A خیلی خطرناک نیست و در 99 درصد موارد بعد از یک یا دو هفته کودک مبتلا خود به خود و بدون نیاز به دارو و درمان بهبود پیدا می کند.
تنها در یک دهم درصد یعنی به احتمال یک در هزار مورد ویروس هپاتیت A شکلی پیدا می کند که می تواند کشنده باشد به همین علت توجه به آن دارای اهمیت است.
هپاتیت A خود را به صورت اسهال، بی قراری و خستگی در کودک نشان می دهد ولی چون این علایم خفیف است تنها با آزمایش خون می توان به وجود ویروس این هپاتیت در بدن پی برد.
هپاتیت A نیازی به درمان ندارد و چه علامت داشته باشد و چه علامت نداشته باشد خود به خود بهبود می یابد.
دانلود مقاله کامل درباره هپاتیت ای
