لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 2
پمفلت توصیه های بهداشتی جهت پیشگیری از هپاتیت
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 2
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 6
هپاتیت چیست؟
التهاب کبد توسط عوامل مختلف از جمله داروها ، باکتریها ، سیستم ایمنی و ویروسها که از جمله علل مهم آن ویروسهای A ، B ، C ، D ، E و G میباشد. این عوامل به طور اولیه کبد را درگیر میکنند ( هپاتوتروپیک ). از علل ویروسی دیگر که میتوانند ضمن درگیری سایر ارگانها کبد را نیز درگیر نمایند میتوان به CMV و EBV اشاره نمود.
اهمیت هپاتیتهای ویروسی در چیست ؟
هپاتیتهای ویروسی از جمله پنج عامل عفونی مرگ زودرس انسان در سطح جهان میباشد و سالانه بالغ بر یک میلیون نفر در اثر این عامل تلف میشوند. هپاتیت B و C و D میتوانند باعث عفونت مزمن ، سیروز کبدی ، سرطان کبد ، نارسایی کبدی و نهایتاً مرگ شوند.
فقط در ایالات متحده سالانه 4000 تا 5000 نفر به دلیل عوارض سیروز و سرطان کبد ناشی از HBV میمیرند.
علل اصلی مرگ و میر انسان در اثر عوامل عفونی در جهان
بیماری میزان تلفات سالیانه به میلیون نفر
1 ـ عفونت حاد تنفسی 4/4
2 ـ بیماریهای اسهالی 1/3
3 ـ سل 1/3
4 ـ مالاریا 1/3
5 ـ هپاتیت ویروسی 1/1
شیوع هپاتیت B چقدر است ؟
طبق آخرین گزارش سازمان بهداشت جهانی حدود 400 میلیون نفر در جهان حامل ویروس هپاتیت B میباشند و سالانه 50 میلیون نفر به این تعداد افزوده میشود. (5% از مردم جهان )
و در ایران حدود 2 میلیون نفر آلوده به این ویروس وجود دارد که شیوع آن در کشور حدود 3% است که از 7/1 درصد در استان فارس تا 6% در استان سیستان و بلوچستان متغیر است در بعضی از نقاط جهان شیوع آن به حدود20% میرسد.
در آمریکا بر اساس آمار مرکز کنترل و جلوگیری از بیماریها (CDC) تخمین زده میشود که حدود یک تا 25/1 میلیون نفر به هپاتیت B مزمن مبتلا هستند و سالانه حدود 140 تا 320 هزار مورد عفونت جدید اضافه میشود.
فرد چگونه هپاتیت B میگیرد ؟
ویروس هپاتیت B در مایعات بدنی زیر در حد قابل انتقال وجود دارد :
1 ) مایع منی
2 ) ترشحات واژنیال
3 ) بزاق
4 ) خون
ویروس هپاتیت B در غلظتهای کم در مایعات بدنی زیر وجود دارد. اگر چه مدارکی در جهت ارتباط آنان با انتقال بیماری موجود نمیباشد :
1 ) اشک 2 ) ادرار 3 ) مدفوع 4 ) شیر مادر
5 ) عرق 6 ) مایع مفصلی 7 ) صفرا 8 ) مایع مغزی نخاعی
راههای انتقال هپاتیت B چه میباشند ؟
1 ـ از طریق جنسی ( تماس جنسی ناسالم با یک شخص آلوده ).
2 ـ از طریق خون ( استفاده از سرنگ مشترک در افراد معتاد تزریقی ، سر سوزنهای آلوده به خون بیماران و انتقال خون و فرآوردههای خونی آلوده ).
3 ـ مادر به فرزند از طریق مادر آلوده
4 ـ دستگاه گوارش ( خوردن تعداد زیادی ویروس توسط فرد با مخاط زخمی )
5 ـ گاز گرفتن
اگر چه انتقال از طریق ترشحات آلودهی دهان مثل گاز گرفتن از روشهای انتقال است ولی بوسیدن از راههای غیر محتمل برای انتقال میباشد.
احتمال انتقال ویروس هپاتیت B به دنبال تماس با خون یا ترشحات فرد آلوده چقدر است ؟
میزان انتقال هپاتیت B به شدت تماس و وضعیت HBe Ag فرد مبدأ و وضعیت ایمنی فرد مواجهه یافته بستگی دارد.
در صورتی که فرد مبدأ HBe Ag مثبت باشد و فرد مواجهه یافته قبلاً واکسیناسیون مؤثر نشده باشد احتمال بروز علائم بالینی هپاتیت حاد 31 ـ 22 درصد و بروز تغییرات سرولژیک 62 ـ 37 درصد ذکر شده ، لیکن در صورتی که HBe Ag بیمار منفی باشد احتمال بروز علائم بالینی هپاتیت حاد به 1 تا 6 درصد و تغییرات سرولژیک به 23 تا 37 درصد افت خواهد کرد.
قابل ذکر است که با توجه به غربالگری خونهای اهدا کنندگان توسط بانکهای خون ریسک انتقال پایین است.
آیا از طریق غذا یا آب یا تماسهای سادهی روزمره احتمال انتقال هپاتیت B وجود دارد ؟
خیر ، این ویروس در اثر تماسهای سادهی روزمرهی زیر منتقل نمیشود :
1 ـ صحبت کردن
2 ـ غذا خوردن و آشامیدن
3 ـ دست دادن
4 ـ بوسیدن
5 ـ معاشرت با دوستان و همکلاسیها
6 ـ شنا در استخر
7 ـ کار در یک محیط
علائم و نشانههای هپاتیت B چه میباشند ؟
بسیاری از بیماران فاقد علائم یا دارای علائم اندک میباشند خصوصاً در بچهها احتمال بدون علامت بودن وجود دارد. اگر چه میتواند بیماری به صورت بسیار شدید یعنی هپاتیت برقآسا با درگیری شدید کبد و کُما و حتی مرگ تظاهر نماید.
علائم بیماری در صورت بروز میتواند شامل موارد زیر باشد :
ـ بی اشتهایی یا از دست دادن اشتها
ـ بیحالی ، ضعف و خستگی
ـ تهوع و استفراغ
ـ درد شکمی
ـ ادرار تیره
ـ یرقان ( زرد شدن پوست و چشمها )
ـ تب
ـ درد عضلات و درد شکم
ـ بثورات جلدی
ـ درد و التهاب مفاصل
که دو مورد آخر میتواند درطی مرحلهی پرودرمال یا مراحل حاد ابتدایی ایجاد شود.
فرد چگونه میتواند ابتلاء به هپاتیت B را تشخیص دهد ؟
پزشک مسئول مراقبتهای بهداشتی فرد میتواند عفونت HBV را با استفاده از آزمون آنتی بادی علیه ویروس و یا خود ذرات ویروسی از طریق آزمایشگاههای تخصصی و یا سازمان انتقال خون مشخص نماید.
در صورت شک به عفونت مزمن هپاتیت B ممکن است از طریق آزمایشهای دیگر و حتی بیوپسی کبد و یا سونوگرافی به تشخیصهای تکمیلی دسترسی پیدا کنیم و مشخص نماییم که عفونت در چه مرحلهای ( ناقل سالم ، عفونت مزمن و فعال و یا سیروز ) میباشد.
واکسیناسیون علیه هپاتیت B برای چه کسانی توصیه میشود ؟
در افرادی که در خطر عفونت میباشند شامل :
ـ کارکنان مراکز بهداشتی خصوصاً جراحان ، دندانپزشکان و کادر آزمایشگاه
ـ کارکنان و بیماران مرکز نگهداری معلولین
ـ مردان همجنس باز و دو جنس باز فعال از نظر جنسی و زنان فاحشه
ـ تماس جنسی یا خانوادگی با ناقلین مزمن هپاتیت B
ـ مسافران و مهاجران به مناطقی که شیوع هپاتیت B در آنها بالاست.
ـ افراد با رفتار مخاطره آمیز مثل معتادین تزریقی
ـ بیماران مبتلا به تالاسمی
ـ بیماران هموفیلی و سایر دریافت کنندگان فاکتورهای خونی
ـ بیماران دیالیزی
ـ شیرخواران و بچهها
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 4
هپاتیت B چیست ؟
تهیه کننده:عباس مرادی
دبیر:آقای داودی
کبد عضوی است که در بسیاری از فعالیتهای حیاتی بدن ، مانند مقابله با عفونت ها ، متوقف کردن خونریزی، پاک کردن خون از سموم و داروها ، و ذخیره انرژی در بدن نقش دارد .هپاتیت یک بیماری است که کبد را متورم کرده و فعالیتهای آن را مختل میسازد . این بیماری به علتهای مختلفی ایجاد میشود . یکی از این علتها آلودگی به ویروس هپاتیت B است.
نشانه های هپاتیت B
آ لودگی به ویروس هپاتیت B به سه حالت متفاوت ممکن است دیده شود. هپاتیت حاد:در این حالت بیمار پس از یک دوره مقدماتی با نشانه های مانند تب ، سرما خوردگی، تهوع ، استفراغ ، و درد شکم دچار زردی می شوند.اولین عضوی که زردی در آن مشاهده می شود. سفیدی چشم ها است . بطور معمول خود به خود بهبود می یابد . و پس از شش ماه خون از ویروس پاک می شود. و فقط 10% -5% بیماران بالغ ممکن است آلودگی مزمن شود.
هپاتیت مزمن :
در این حالت ، نشانه ها بسیار غیر اختصاصی است . شایعترین نشانه هپاتیت مزمن ، ضعف و خستگی طولانی است . گاهی ممکن است زردی خفیف یا خارش وجود داشته باشد . با پیشرفت بیماری ممکن است نارسایی کبد بروز کند . این افراد باید تحت نظر پزشک قرار گیرند . و در صورت نیاز ، دارو درمانی شوند.
علل : هپاتیت A و E : ویروس معمولاً از راه آب یا غذا وارد بدن میشود، خصوصاً صدف خام که توسط فاضلاب آلوده شده باشد. هپاتیت B : معمولاً از راه آمیزشی، تزریق خون، و تزریق یا سرنگ آلوده انتقال مییابد. مادری که هپاتیت B دارد ممکن است عفونت را به نوازش انتقال دهد. بعضی از موارد هم بدون دلیل مشخص و راه شناخته شدهای برای انتقال عفونت رخ دادهاند. هپاتیت C : معمولاً از راه تزریق موادمخدر داخل رگ، تزریق خون و سایر انواع مواجهه با خون یا محصولات خونی آلوده انتقال مییابد. البته در 40% از موارد، راه انتقال معلوم نیست. هپاتیت D : بهطور جداگانه از هپاتیت B نمیتواند رخ دهد. هپاتیت G : الگوی انتقال مشابهی مثل هپاتیت C دارد؛ معمولاً از راه خون انتقال مییابد.
آلودگی بدون علامت :
در این حالت ، فرد بدون هیچگونه نشانه بالینی و یا آزمایشگاهی بیماری کبدیس ویروس هپاتیت را در خون خود دارد .و می تواند آن را به سایرین انتقال دهد .آین افراد به درمان دارویی نیاز ندارند ، ولی خطر ابتلا به حالت مزمن هپاتیت در آنان زیاد است و باید هر 6 ماه یکبار توسط پزشک بررسی شوند.
بیشترین موارد آلودگی به هپاتیت B بدون نشانه ، است بنابراین بهترین روش تشخیص بیماری ، آزمایش خون از نظر وجود ویروس هپاتیت B است
راه های انتقال هپاتیت B
آلودگی به هپاتیت B بطور عمده در نتیجه تماس با خون و ترشحات جنسی آلوده ، به روشهای زیر صورت می گیرد:تولد از مادر آلوده به هپاتیت B،تماس جنسی حفاظت نشده با افراد آلوده ،استفاده مشترک از ابزار آلوده تیز و برنده نظیر سوزن و سرنگ ، تیغ اصلاح و مسواک.تزریق مکرر خون یا فرآورده های آلوده ( امروزه کنترل خون های اهدایی ، احتمال آلودگی از این طریق را بسیاراندک نموده است ) .دیالیز با وسایل آلوده و پیوند اعضای آلوده ،خالکوبی ، حجامت ، سوراخ کردن گوش ، خدمات پزشکی و دندانپزشکی در محل های نامطمئن و آلوده یا هر اقدامی که منجر به سوراخ شدن پوست با وسایل آلوده و غیر استریل شود .
هپاتیت B از طریق دست دادن ، در آغوش گرفتن ،بوسیدن و نشستن در کنار فرد آلوده وسایر تماسهای معمول منتقل نمی شود و حضور افراد آلوده در محیط های کار و اجتماع بلا مانع است .
پیشگیری
از خطرات ذکر شده در بالا دوری کنید. اگر با فرد هپاتیتی در تماس بودهاید، با پزشک خود در رابطه با تزریق گاما گلوبولین برای پیشگیری یا کاهش خطر هپاتیت مشورت کنید. اگر در زمره افرادی هستید که خطر هپاتیت آنها را تهدید میکند، مثل کارکنان بیمارستانها، دندانپزشکان و غیره، واکسن هپاتیت A و B را دریافت کنید. واکسن سایر انواع هپاتیت ویروسی در دست بررسی است. گاهی ممکن است ایمونوگلوبولین نیز لازم شود. واکسیناسیون هپاتیت B برای همه نوزادان و شیرخواران
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
هپاتیت
هپاتیت به معنی التهاب کبد است و انواع مختلفی دارد که بعضی از آنها قابل سرایت هستند و برخی مسری نیستند. بیشتر مبتلایان به هپاتیت آنهم از نوع C و B علائمی ندارد. برخی از این بیماران علائم عمومی عفونت ویروسی را نشان میدهند از قبیل خستگی، دل درد، درد عضلانی و تهوع و بی اشتهایی، ولی در موارد پیشرفته علائم نارسایی کبدی بروز میکند که شامل تورم شکم، اندامها، یرقان و خونریزیهای گوارشی و ... است .
عامل بیماری هپاتیت یک ویروس است و در ابتدا میتواند مثل یک سرماخوردگی بروز نماید. ولی بیماری مزمن هپاتیت "C" بر عکس سرماخوردگی معمولی به دلیل از کار افتادن کبد و مشکل بودن درمان میتواند حیات بیمار را تهدید کند .
در ایران بالغ بر ۲۰۰ هزار نفر آلوده به این ویروس میباشند. این ویروس عمدتاً از طریق تماس با خون افراد آلوده منتقل میشود .
همچنین روشهای زیر میتواند باعث عدم انتقال این ویروس گردد :
استفاده از سوزنهای آلوده که به عنوان سرنگ استفاده میشود، به ویژه در افراد معتاد به مواد مخدر تزریقی و همچنین سوراخ شدن بدن با هر وسیلهٔ تیز یا سوزن آلوده (مثل خالکوبی غیر بهداشتی)
استفاده از لوازم شخصی به صورت اشتراکی
دریافت فرآوردههای خون و پلاسمای آلوده که در ایران اکثراً در بیماران تالاسمی و هموفیلی دیده میشود.
زخمی شدن پوست بدن در یک بخش آلودهٔ بیمارستانی .
از دیگر نکات مهم در مورد این ویروس این است که به تدریج به کبد آسیب میرساند. یک کبد سالم مواد شیمیایی مورد نیاز بدن را میسازد و مواد سمی را از خون خارج میکند. وقتی شما به این بیماری مبتلا میشوید کبد شما ملهتب میشود و بافت طبیعی تخریب شده به جای آن بافت فیبری و فرسوده میماند
آزمایش کبد
پس از تشخیص پزشک آزمایش کبد انجام میگیرد. این کار از طریق آزمایشهای خون، سنوگرافی و نمونه برداری از کبد کار بسیار آسانی است و از طریق بی حسی موضعی و از طریق یک سوزن نمونه گیری انجام میشود و بیمار حداکثر یک روز در بیمارستان بستری میشود .
برای انتشار این ویروس کارهای زیر ضروری به نظر میرسد:
زخم و بریدگیهای پوست را خودتان پانسمان کنید. در صورت نیاز به کمک برای پانسمان زخم از دستکش استریل استفاده شود .
در صورتی که به این بیماری مبتلا هستید، خون، پلاسما و اعضای بدن و بافت اهداء نکنید .
از ریشتراش، مسواک، و لوازم آرایشی با لوازم شخصی دیگران به طور مشترک استفاده نکنید.
به یاد داشته باشید این بیماری واکسن و درمان کامل ندارد. ازاینرو پیشگیری از آلودگی دیگران با عمل به توصیههای بهداشتی بر عهدهٔ شماست
هپاتیت A
اطلاعات اولیه
عامل هپاتیت A ویروس HAV است که بوسیله مدفوع از بدن شخص آلوده دفع میشود و باعث آلودگی آب آشامیدنی و غذا میشود. راه انتقال این بیماری از طریق آب و غذاهای نپخته یا خوب نپخته شده یا غذاهایی که بوسیله اشخاص مبتلا طبخ میشوند، میباشد. HAV به ندرت از طریق خون به اشخاص دیگر منتقل میشود. هپاتیت A به شکل حاد دیده میشود ولی کمتر آلودگی مزمن بوجود میآورد. یکبار ابتلا به این بیماری در شخص مصونیت دائمی بوجود میآورد.
علایم بیماری
افراد مبتلا به هپاتیت همیشه تمامی علایم بیماری را نشان نمیدهند. برای مثال کودکان هیچ نشانهای از آلودگی ندارند. در حالی که در نوجوانان و بزرگسالان علایم بیماری دیده میشود. این علایم عبارتند از: زردی پوست و سفیدی چشمها ، احساس خستگی و کوفتگی ، درد در ناحیه بالا و طرف راست شکم ، کاهش اشتها و وزن ، تب ، تهوع ، اسهال ، استفراغ ، درد مفاصل ، تیره شدن رنگ ادرار و بیرنگ شدن مدفوع.هپاتیت A باعث افزایش میزان آنزیمهای کبدی میشود، فعالیت دستگاه ایمنی بدن افزایش مییابد. علایم بیماری 4 - 2 هفته بعد از شروع آلودگی بروز میکند. این علایم گاهی از یک هفته تا یک ماه بعد نیز خود را نشان میدهند. 15 درصد مردان 9 - 6 هفته بعد از آلودگی علایم را نشان میدهند و حدود یک درصد افراد علایم بیماری را خیلی شدید و سریع نشان میدهند و به ندرت این بیماری باعث از کار افتادن کبد و مرگ میشود.
چگونگی تشخیص هپاتیت A
بهترین راه تشخیص بیماری ، آزمایش خون است. در این آزمایشها ، دو نوع آنتی بادی برای ویروس مشخص میشود. آنتی بادی ایمونوگلوبولین M که 10 - 5 روز قبل از ظاهر شدن علایم بوسیله دستگاه ایمنی ساخته میشود و کمتر از 6 ماه ناپدید میشود. و آنتی بادی ایمونوگلوبولین G که جایگزین آنتیبادی اول میشود و بدن را در مقابل آلودگی نسبت به HAV ایمن میکند و مصونیت بوجود میآورد.
تفسیر نتایج حاصل از آزمایش خون
اگر آزمایش خون شخص نسبت به آنتی بادیهای ایمونوگلوبولین G و M هر دو منفی باشد، او هرگز به ویروس آلوده نشده و میتواند واکسن بزند.
اگر در آزمایش خون شخص ایمونوگلوبولین M مثبت باشد. آلودگی HAV وجود و ممکن است تا 6 ماه دیگر بهبود یابد یا وضعیت بیمار بدتر شود.
اگر ایمونوگلوبولین M منفی و ایمونوگلوبوین G مثبت باشد، شخص از طریق ویروس یا واکسن آلوده شده و برای همیشه ایمن شده است.
ارتباط بین HIV (ایدز) و HAV
افرادی که به ایدز مبتلا هستند بیشتر در معرض ابتلا به هپاتیت A هستند. در این افراد دوره ابتلا به بیماری و بروز علایم و بهبودی کامل طولانیتر است. در افراد مبتلا به ایدز چون داروهای ضد HIV
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 21
هپاتیت B
علایم و تشخیص بیماری هپاتیت B
با توجه به این که در اغلب موارد این بیماری از مادران آلوده به نوزادان منتقل میشود، تا سالها علامتی بروز نمیکند. در برخی موارد به دنبال هپاتیت حاد ویروسی، فرد به صورت یک فرد ناقل در میآید. در این افراد به دنبال علایم هپاتیت از جمله بیاشتهایی، ضعف، بیحالی، پررنگی ادرار و زردی؛ سیستم ایمنی بدن نمیتواند آنتی ژن هپاتیت B را از بین ببرد و بعد از 6 ماه، با وجود بهبودی ظاهری فرد آلوده باقی میماند. خوشبختانه تنها 10 درصد افراد مبتلا به هپاتیت حاد ویروسی دچار هپاتیت مزمن میشوند و ناقل هپاتیت باقی میمانند. ولی متأسفانه در صورت انتقال عفونت از مادر به نوزاد، در اغلب موارد حالت ناقل پابرجا خواهد ماند و نوزادان آلوده امروزه، خود آلوده کننده جامعه خواهند بود.
تشخیص بیماری هپاتیت B
براساس اکثر گزارشهای علمی، بسیاری از کسانی که به ویروس هپاتیت B آلوده میشوند، از بیماری خود آگاهی ندارند و سالها پس از ابتلا، از وجود این بیماری مطلع میشوند. راه تشخیص این بیماری اندازهگیری آنتی ژن سطحی این ویروس یعنی HBS AG است. اگر در فردی آزمایش HBS AG مثبت شود، نشان می دهد که آلوده به ویروس هپاتیت B است یعنی در بدن وی ویروس هپاتیت B وجود دارد. آنچه این آزمایش را معنیدار میکند، حال عمومی بیمار، وضعیت کبد (اندازه آن و نتایج آزمایشهای مخصوص کبد) و چند آزمایش دیگر در مورد فعالیت ویروس در بدن است. در بسیاری از موارد به دنبال کشف یک مورد HBS AG مثبت، سایر افراد خانواده آزمایش شده و موارد مثبت بدون علامت شناسایی میشوند.
بهتر است ناقلین هپاتیت به صورت دورهای (3 تا 6 ماه) از نظر عملکرد کبد بررسی شوند تا در صورت تبدیل شدن به هپاتیت مزمن، تشخیص و درمان سریعتر صورت گیرد و از تخریب بیشتر کبد جلوگیری شود.
مهمترین مسئله در ارتباط با ناقلین هپاتیت B
این بیماران هیچ گونه علامت، نشانه و ناراحتی ندارند، ولی در خونشان ویروس وجود دارد. مهمترین مسئله در مورد این گروه از افراد، مراجعه به پزشک هر 6 ماه یک بار و بررسی آزمایشگاهی جهت تعیین وضعیت کبدی است. این امر جنبه حیاتی دارد و با انجام آن میتوان به فعال شدن بیماری در مراحل اولیه پی برد.
عاقبت ناقلین هپاتیت B
در اکثر موارد، شواهدی دال بر تخریب و التهاب سلولهای کبدی دیده نمیشود. در واقع یک سازش و همزیستی بین ویروسها و سیستم دفاعی بدن به وجود می آید. این سازگاری ممکن است تا سالیان سال باقی بماند و بیمار مشکل کبدی پیدا نکند و ویروس همچنان در حالت نهفته تا آخر عمر باقی بماند. از هر 100 نفری که به این حالت مبتلا هستند، سالیانه 1 تا 2نفر ویروس را از بدن خود پاک کرده و آزمایش HB S AG آنها منفی میشود. تعداد بسیار کمی از این افراد در عرض چند سال، دچار عود بیماری شده و به اصطلاح فعالیت ویروس در بدن آنها مجدداً از سر گرفته میشود. به همین دلیل است که به حاملین هپاتیت B توصیه میشود تا برای معاینه و انجام آزمایشهای کبدی و بررسی وضعیتشان هر 6 ماه یک بار به پزشک معالج خود مراجعه کنند.
بهتر است ناقلین هپاتیت به صورت دورهای (3 تا 6 ماه) از نظر عملکرد کبد بررسی شوند تا در صورت تبدیل شدن به هپاتیت مزمن، تشخیص و درمان سریعتر صورت گیرد و از تخریب بیشتر کبد جلوگیری شود.
آیا امکان ابتلای ناقلین هپاتیت B به سیروز وجود دارد؟
در تعداد کمی از این بیماران که اختلال در کار کبد به صورت پیشرونده است، این احتمال وجود دارد. خوشبختانه امروزه با عرضه داروهای جدید امکان جلوگیری و یا به تأخیر انداختن این روند وجود دارد.
تزریق واکسن ضد ویروس هپایتت B به صورت سه دوز با فواصل صفر، یکماه و 6 ماه میتواند بیش از 95 درصد، مانع از ابتلا به این بیماری شود.
هپاتیت مزمن B
در تعدادی از افراد مبتلا به هپاتیت B ،ویروس به صورت فعال سبب التهاب کبد میشود. آنزیمهای کبدی (ALT, AST) در خون این افراد افزایش مییابد. این افراد نیاز به تشخیص شدت التهاب در کبد و فعالیت ویروس در خون و احیاناً درمان دارند. برای تشخیص فعال بودن بیماری و پیگیری بیماران بعد از شروع درمان لازم است آزمایشات اندازهگیری سطح میزان ویروس در خون (اصطلاحا