لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 18
مقدمه
بازار کار یکی از بازارهای چهارگانه اقتصاد است که به لحاظ ارتباط با جمعیت و منابع انسانی از اهمیت ویژهای برخوردار است. منابع انسانی در هر کشور اعم از تصمیمگیران، قانونگذاران ، مدیران و کارکنان، همواره بهعنوان محوریترین عامل رشد و توسعه مطرح بوده است و بدین روی برنامهریزی و فراهم آوردن زمینهها و بستر مناسب برای بهرهبرداری کامل و متناسب از منابع انسانی بسیار مهم و کلیدی است. طی سالهای اخیر تحولات نیروی انسانی و فناوری نشان داده که نقش سرمایه انسانی و نیروی کار در صحنههای اقتصادی چنان آثاری از خود به جای گذاشته که میتوان با تکیه بر نیروی کار کیفی و کارآفرین، فرآیند رشد و توسعه اقتصادی اجتماعی را سرعت بخشید. در این ارتباط مقولههای اشتغال و بیکاری به موجب اثرها، تبعات و پیامدهای اقتصادی که از خود به جای میگذارند، از جمله موضوعاتی هستند که باید در کانون توجه برنامهریزان و سیاستگذاران اقتصادی اجتماعی قرار گیرند.
اشتغال و بیکاری از جمله مقولات اساسی اقتصاد است، به گونهای که افزایش اشتغال و کاهش بیکاری بهعنوان یکی از شاخصهای توسعه یافتگی جوامع تلقی میشود. یکی از دغدغههای اساسی برنامههای توسعه در کشور ما تلاش برای کاهش معضل بیکاری است که همواره به عنوان یکی از اهداف مهم این برنامهها مد نظر بوده است. از سوی دیگر، اطلاعات مربوط به ساختار نیروی کار، مبنایی برای ارزیابی سیاستهای اقتصادی کلان یک کشور محسوب میشود. به ویژه نرخ بیکاری به طور عام به عنوان شاخص کلی عملکرد جاری اقتصاد کشور مورد استفاده قرار میگیرد.
جمعیت و نیروی کار جوان در سراسر دنیا بزرگترین سرمایه و دارایی حال و آینده اما در عین حال آسیبپذیرترین گروه به شمار میروند. در سالهای اخیر، بیکاری فزاینده در سطح جهان، جوانان را هدف قرار داده است و امروزه جوانان با سطح بالایی از عدم اطمینان اقتصادی و اجتماعی مواجه هستند.
پیشینه موضوع
جمهوری اسلامیایران از لحاظ ویژگیهای جمعیتی در شرایط خاصی قرار دارد. سیاستهای کنترل موالید در سالهای گذشته باعث کاهش موالید و کنترل نرخ رشد جمعیت در سالهای اخیر شده و این پدیده تأثیر شگرفی روی ساختار سنی و جنسی جمعیت گذاشته است. روند تکوین مشخصههای ساختاری و ساختمان سنی جمعیت، مؤید الزامیبودن ایجاد تغییرات بنیادی در دیدگاهها، اولویتها و توجه بیشتر سیاستها و رویکردها به مسایل بازار کار و چگونگی اشتغالزایی در اقتصاد کشور است.
روند تحولات جمعیت کشور در چند دهه گذشته نشان میدهد که جمعیت جوان کشور در سالهای گذشته به سرعت در حال افزایش بوده است و سهم بالایی از جمعیت در گروههای سنی جوان قرار دارند. بر اساس سرشماری عمومینفوس و مسکن، تعداد جمعیت جوان کشور در سال1335، 4/4 میلیون نفر(4/23 درصد کل جمعیت) بوده است. این رقم در سال1345 به 6/5 میلیون نفر(7/21 درصد)، در سال1355 به 5/8 میلیون نفر (2/25 درصد)، در سال 1365 به 13 میلیون نفر(3/26 درصد) و در سال 1375 به17 میلیون نفر(4/28 درصد) رسیده است. رقم دقیقی در مورد جمعیت کشور برای سالهای پس از سرشماری سال1375 وجود ندارد اما پیشبینی جمعیت کشور برای سالهای پس از سرشماری 1375 نشان میدهد که تعداد جمعیت جوان در سالهای 1380 و1384 به ترتیب به3/23 میلیون نفر (33 درصد) و24 میلیون نفر (2/35 درصد) رسیده است. رقم یادشده مؤید این امر است که بیش از یک سوم جمعیت کشور در سن جوانی واقع شدهاند یا به عبارت دیگر، از هر سه نفر، یک نفر در گروه سنی 29-15 سالگی قرار دارد. جدول شماره یک روند تحولات کل جمعیت و جمعیت جوان کشور را در سالهای گذشته نشان میدهد.
یکی از مشخصههای اساسی جمعیت کشور در سالهای اخیر، جوانی جمعیت، نرخ بالای رشد جمعیت فعال و نرخ بیکاری بالا به خصوص در مورد جوانان بوده است(جدول2.) در سال 1375 نرخ مشارکت اقتصادی جوانان7/36 درصد بوده که این رقم در سال 1384 به1/40 درصد رسیده است. نرخ مشارکت اقتصادی جوانان طی سالهای 1375 تا 1384 با نوسانهای شدیدی مواجه بوده و از سال1377 تا 1383 به کندی کاهش یافته اما از سال1384 این شاخص، شروع به افزایش کرده است. نرخ بیکاری جمعیت جوان در سال 1375، 8/14 درصد بوده، این شاخص تا سال1380 روند افزایشی داشته و به رقم بالای 5/27 درصد در این سال رسیده است و بعد از این سال به تدریج شروع به کاهش کرده، به طوری که در سال 1385 به رقم 7/20 درصد رسیده است.
جمعیت
پیشبینیهای انجام شده در ارتباط با جمعیت کشور در سالهای بعد از سرشماری سال 1375 نشان میدهد که کل جمعیت جوان کشور در سال1384، 23818 هزار نفر بوده است که از
مقاله در مورد ارتباط جمعیت با منابع انسانی