آسم یک بیماری ریوی مزمن و التهابی ا ست که مهمترین ویژگی آن مشکلات تنفسی پی درپی است
افراد مبتلا به این بیماری از حملات یا دوره‌های شدیدی به هنگام وارد شدن هوا به داخل ریه ها ودشواری در تنفس
رنج می‌برند. این حملات زمانی بروز می‌کنند که مجاری هوایی در ریه‌ها در اثر عوامل خاص محیط زیستی دچار
بیش‌فعالی شده وسپس ملتهب ومسدود می‌شوند. این حمله‌ها شبیه به کشیدن نفس عمیق در هوای به شدت سرد
زمستان است. در این حالت نفس کشیدن سخت‌تر شده وباعث بروز آسیب‌دیدگی میشود وممکن است در نهایت به
سرفه کردن بیانجامد. به این ترتیب با نفس کشیدن صدای خس خس یا سوت از ریه‌ها شنیده میشود.
عوامل مولد بیماری آسم چیست؟
عوامل مولد بیماری آسم تحریک کننده‌های موجود در محیط زیست هستند که می‌توانند علائم وحملات بیماری را تشدید
کنند. عوامل و موجبات بسیاری وجود دارند که می‌توانند علائم بیماری را تشدید کنند ومعمولا از فردی به فرد دیگر
متفاوت هستند. از این رو شما میتوانید با شناسایی وجلوگیری از تماس با این عوامل تحریک کننده از بروز علائم
شدید وآزار دهنده بیماری پیشگیری کنید. در واقع شناسایی وجلوگیری از تماس با آنها باید به عنوان بخشی از
فعالیتهای لازم برای کنترل موفقیت‌آمیز بیماری در نظر گرفته شود. البته لازم به ذکر است که از بین بردن عوامل
محرک بیماری به طور کامل امکانپذیر نیست، اما با این حال اگر به این بیماری مبتلا هستید باید تا حد امکان این
عوامل را درمنزل ومحیط کار بکاهید. این امر به شما کمک می‌کند که با حداقل علائم بیماری وحملات آن مواجه باشید.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که مهمترین عوامل محرک بروز حمله‌های آسم شامل کشیدن سیگار، ذرات گرد وغبار،
نگهداری از حیوانات خانگی، وجود سوسک حمام در محیط زندگی، وجود کپک وقارچ در فضاهای بسته، دود، ادکلن‌ها
وخوشبو کننده‌های قوی واسپری‌های قوی، گرده‌ها وقارچهای موجود در فضاهای باز، فعالیت، سرماخوردگیو
عفونت‌ها، هوا وبرخی عوامل دیگر هستند.
علائم بیماری آسم کدامند؟
وقتی بیماری شما تحت کنترل نیست چه اتفاقی برای شما می‌افتد؟ آیا به هنگام نفس کشیدن صدای سوت از ریه‌هایتان
می‌شنوید؟ آیا در اطراف سینه خود احساس گرفتگی شدید می کنید؟ اکثر بیماران مبتلا به آسم یک یا چند نمونه از این
علائم را با خود دارند؟
1- خس خس سینه: این صدایی است که اغلب این بیماران به هنگام نفس کشیدن مخصوصا به هنگام بازدم آن را
می شنوند.
-2 سرفه کردن: سرفه‌های شدید که ممکن است تا مدت‌های طولانی ادامه داشته باشند واغلب یا در شب بروز
می‌کنند و یا در شب تشدید می‌شوند.
-3 گرفتگی سینه: در این حالت بیمار احساس می‌کند که طنابی به دور سینه‌اش بسته شده ودچار تنگی نفس
میشود. درست مثل اینکه بیمار از داخل نی ناچار به نفس کشیدن است ویا حتی شدیدتر ومثل اینکه هرگز نمی‌تواند
نفس خود را بیرون بدهد.
این علائم ممکن است زمانی بروز کنند که شما برنامه درمانی خود را مطابق با دستورات وتوصیه‌های پزشک
متخصص به دقت دنبال نکنید ویا زمانی که به عوامل محرک بیماریتان تماس داشته باشید. در اینجا دو حالت اصلی
که در اعماق مجاری هوایی در ریه‌های بیمار در صورت بروز علائم بیماری ونیز حملات آن رخ می دهد مطرح
شده است.
گرفتگی: ماهیچه‌های اطراف مجاری هوایی در ریه‌ها در این حالت به یکدیگر فشار می‌آورند یا منقبض می‌شوند.
این گرفتگی " انقباض برونشیتی" نامیده میشود ومی‌تواند اعمال دم وبازدم را برای بیمار دشوار کند.
التهاب: در صورت ابتلا به این بیماری مجاری تنفسی در ریه‌ها متورم شده وتحریک پذیر می‌شوند ودر صورت
بروز حمله‌ها این مشکلات تشدید میشود. به این ترتیب با متورم شدن مجاری تنفسی بیمار هوای تازه کمتری را
می‌تواند وارد ریه‌های خود کند. در نتیجه مهمترین مطلب برای بیمار مبتلا به آسم این است که این بیماری می‌تواند
در حالتی خاموش وموذیانه همواره همراه بیمار باشد. مجاری تنفسی بیمار ممکن است چه با وجود علائم وچه
بدون آنها در شرایط آرام هم گرفته وهم ملتهب باشند. به همین دلیل درمان آسم به طور روزانه حتی در مواقعی که
حال بیمار خوب است ضرورت دارد چراکه بر اساس شواهد پزشکی رو به افزایش اگر بیماری بدون درمان رها
شود می‌تواند منجر به آسیب عملکرد ریه‌ها در دراز مدت شود.
راه درمان آسم چیست؟
بهترین راه جلوگیری از بروز حملات خودداری از تماس با مواد وعوامل تحریک کننده است. همچنین داروهای خاصی
نیز برای کاهش حالت انقباض والتهاب مجاری تنفسی وجود دارد که پزشک متخصص آنها را برای بیمار تجویز
می‌کند.
رییس انجمن کودکان گفت : تزریق واکسن سرماخوردگی در افراد به خصوص کودکان علاوه برایجاد هزینه و
عوارض سود دیگری ندارد.
دکتر "سیداحمد سیادتى"، افزود : اکثر خانواده ها خواستار تزریق واکسن سرماخوردگى به کودکان خود هستند، در
حالى که این واکسن حامل تعداد کمى از این ویروسهاست ودر افرادى که مبتلا به آسم و بیمارى قلبى هستند خطرناک
است . وى بااشاره به وجود بیش از۲۰۰ نوع ویروس سرماخوردگى اظهارداشت : زمانى که فردى سرما مى خورد
بدن نسبت به آن ویروس ایمن مى شود بنابراین با افزایش سن تعداد سرماخوردگى ها کمترمى شوند.
این متخصص بیماریهاى عفونى کودکان در ادامه با اشاره به اعتقاد برخى اذعان کرد : بدن بصورت طبیعى این
(گاماگولوبین )خانواده ها مبنى بر تزریق ماده را مى سازد، بنابراین اگر این ماده از طریق واکسن وارد بدن شود
ممکن است بدن دیگر آن را نسازد.
وى افزود : لذا تزریق این ماده تنها در مواردى که کودک بصورت ژنتیکى ومادرزادى آن را نمى سازد توصیه مى
شود.
دکتر سیادتى گفت : گاهى اوقات سرماخوردگى با آلرژى که همراه با سرفه ، عطسه ، گرفتگى صدا وبرخى مواقع تب
همراه است ، اشتباه گرفته مى شود. وى تصریح کرد : این بیماریها باید توسط پزشک از یکدیگر تشخیص داده
شود، زیرا هر یک درمان مخصوص به خود را دارد ودر موارد آلرژى باید عامل آن درمان شود در غیر این صورت
این ویروس باعث ایجاد آسم در کودک مى شود. وى آلرژى را یکى از شایع ترین بیماریهاى فصل پاییز دانست
وافزود : علت افزایش وبروز این بیمارى در فصل پاییز افت دماى هوا، تغییر فصل وگرده افشانى گیاهان است .
متخصص بیماریهاى عفونى کودکان با بیان این که هر ماده غذایى مى تواند عامل مستعدساز وتشدیدکننده آلرژى
درافراد باشد، تصریح کرد : افراد توانایى کشف عوامل تشدیدکننده آلرژى را در خود دارند. به گفته وى، عطسه ،
سرفه ، آب ریزش بینى وچشم ، ترشحات پشت حلق ودربرخى موارد تهوع از علایم بیمارى آلرژى است . دکتر
سیادتى براى پیشگیرى از بیمارى آلرژى، شست وشوى دهان وبینى(روزى۳ بار)، خوددارى از مصرف خودسرانه
داروهاى ضدآلرژى، استفاده از ماسک ورعایت بهداشت فردى را به افراد توصیه کرد.
رییس انجمن پزشکان کودکان همچنین سیگار را یکى از مهمترین عوامل بروز سرماخوردگى عنوان کرد وگفت :
کودکان والدینى که سیگارى هستند بیشتر از سایر کودکان در معرض عفونتهاى ویروسى مانند سرماخوردگى
مى شوند.
دکتر سیادتى با بیان این که کودکان ۳ تا۷ ساله ۵ بار در سال دچار سرماخوردگى مى شوند، اظهارداشت : نیکوتین
موجود در سیگار باعث مى شود که مژ ک های دستگاه تنفسى قادر به انجام کار خود نشوند ومیزان ابتلا به
عفونتهاى مکرر وریوى افزایش یابد. به گفته وى، والدین باید از کشیدن سیگار درمنزل پرهیز کرده وحتى الامکان
آن را ترک ویا در خارج از منزل آن را استعمال کنند.
وى همچنین خوددارى از مصرف مواد غذایى شیمیایى، انواع سس ها، کنسروها، کالباس ها، چیپس ها، پفک ها را
جهت پیشگیرى از این بیمارى ها توصیه کرد وگفت : استفاده از غذاهاى سنتى وطبیعى، ورزش منظم ، رعایت
بهداشت دهان ودندان ، حلق وبینى در بهبود بیمارى سرماخوردگى، آسم وآلرژى بسیار مفید است .
تحقیقات نشان می‌دهد به جز قرص‌های استروئیدی تجویز دیگر داروهای ضد آسم ومصرف آنها طی دوران بارداری
بر روی جنین تاثیر سوء ندارد.
تحقیقات نشان می‌دهد به جز قرص‌های استروئیدی تجویز دیگر داروهای ضد آسم ومصرف آنها طی دوران بارداری
بر روی جنین تاثیر سوء ندارد.بر اساس نتایج این تحقیق که در نشریه "اخبار پزشکان" ویژه همایش تخصصی آسم
به چاپ رسیده است ،این یافته‌ها تاکید مجددی برای پزشکان است تا با دستورالعمل‌های درمانی موجود زنان باردار
مبتلا به آسم را تحت درمان مناسب قرار دهند.در این مطالعه محققان میزان رشد جنین را در5 زن باردار مبتلا به آسم
که از استروئیدهای استنشاقی سیستمیک (خوراکی)استفاده می‌کردند وبا ۳۰۳ زن در گروه کنترل که فاقد آسم بودند
مقایسه نمودند.به گفته محققان ،نوزادان زنانی که استروئیدهای خوراکی مصرف می‌کردند به طور متوسط نزدیک به
۲۰۰گرم از نوزادان زنان دیگر گروهها کم وزن تر بودند. وزن وقد هنگام تولد نوزادان مادران در سه گروه دیگر
تفاوت چندانی با هم نداشتند.همچنین اندازه متوسط دور سر ومیزان SGAدر میان گروهها،تفاوت قابل ملاحظه‌ای با
یکدیگرنداشتند.البته این گزارش نشان می‌دهد میزان SGAدر میان کسانی که از دوزهای بالاتر استروئیدهای
خوراکی استفاده می‌کردند نسبت به کسانی که از دوزهای کمتر استفاده می‌کردند بیشتر بود.به گفته محققان ،
استراتژی مطلوب در زنانی که در سنین تولید مثل هستند ودچار بیماری مزمن می‌باشند این است که تحت رژیم
درمانی مناسب قبل از بارداری براساس بیماری یشان قرار گیرند تا در صورت باردار شدن کنترل مناسب روی
بیماریشان وجود داشته باشد. به گفته محققان ،کورتیکوستروئیدهای استنشاقی همچنان بهترین درمان برای کنترل
آسم هستند وبه نظر نمی‌رسد که به میزان زیادی بر رشد جنین تاثیر بگذارد.البته محققان هشدار میدهند که برای
حصول اطمینان ورد هرگونه اثر جانبی بالقوه کورتیکوستروئیدهای استنشاقی بر رشد جنین ،لازم است مطالعات
وسیع تر وبزرگتری در این زمینه انجام شود.دومین همایش تخصصی آسم توسط انجمن آسم وآلرژی ایران از ۲۳تا
۲۵آبان ماه سال جاری در بیمارستان امام خمینی برگزار شد.
تشخیص زود هنگام آسم و انجام اقدامات درمانی می تواند از پیدایش آسم مزمن و تغییر ساختار جدار مجاری هوایی جلوگیری کند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران واحد علوم پزشکی تهران مرحوم دکتر ابوالحسن فرهودی، فوق تخصص آسم
و آلرژی کودکان در مقاله ای درخصوص درمان آسم در کودکان خاطرنشان کرده است: آسم یکی از بیماریهای مزمن
و التهابی ریه است که در کودکان شایع است.
سرفه هایی که بعد از هر سرماخوردگی طولانی همراه با تنگی نفس و خس خس سینه شبانه و خصوصاً تشدید آن
بعداز ورزش، گریه و خنده پیدا شود و اغلب به داروهای «گشادکننده برونش» مانند بتا2 آگونیستها پاسخ بدهد
می تواندآسم باشد.
در کودکان 6 تا 12 ماه، آسم شایع نیست و به دلیل عفونت ویروسی به ویژه برونشیولیت همراه با ویزینگ می شود
که می تواند موقتی و زودگذر باشد.
درمان:
مرحله بعد از تشخیص، تعیین برنامه و پلان درمانی است. برای این کار لازم است درجه شدت را درصورت امکان با
انجام اسپیرومتری مشخص کنیم پلان درمانی را در حمله حاد آسم، آسم خفیف، متوسط و بدخیم درنظر بگیریم.
در حمله حاد آسم اولین دارو استنشاق بتا2 آگونیستها به فواصل هر 2 ساعت، 4 ساعت و 6 ساعت با به کارگیری
آسان نفس یا بنولایزر شروع می شود. به علاوه از استروئید استنشاقی یا خوراکی تجویز می شود.
چنانچه ظرف چند ساعت داروهای مذکور مؤثر نبود یا با پیشرفت علائم تنگی نفس و تاکی پنه سیانوز، بستری شدن
دراورژانس ضرورت دارد. در کودکان بالاتر از پنج سال باید به وضعیت آلرژیک سینوزیت توجه داشت و با درمان
آنها درکنترل و بهبود آسم کودک بهره برد.
تشخیص:
برای تشخیص آسم علاوه بر سن کودک، سابقه آلرژی در والدین و فامیل درجه 1 و 2، وجود زمینه اتوپی را تعیین
نموده در مرحله دوم وجود ضایعات اگزمایی صورت در ماههای اول زندگی و مصرف شیرخشک (فرمولا) با شیشه و
سیگار کشیدن پدر و اطرافیان سبب پیدایش التهاب گلو و ویزینگ و منجر به آسم می شود.
در کودکان بزرگتر از یک سال آسم شایعتر است، با این وجود هر ویزینگ را نباید به عنوان آسم تلقی کرد بلکه جسم
خارجی و آسپیراسیون شیر در اطفالی که با شیشه شیر می خورند و بیماری CF در کودکان با وزن و رشد کم و
مدفوع چرب و نشانه کلابینگ ناخنها، بیماریهای غیر آسم که ویزینگ دارند را مطرح می کند.
با مطالعه وضع خانواده و مسکن و تحصیلات والدین و درآمد خانواده و جمع بندی آن اگر به آسم مشکوک شدیم با
انجام تست جلدی و شمارش ائوزینوفیلهای خون محیطی و تأثیر داروها بر روی سرفه و خس خس کودک می توان
تشخیص آسم را در نظر داشت.
ورزش و دیابت
اگر شما دیابت دارید یکی از بهترین چیزهایی که برای شما لازم است فعالیت است . یک برنامه ورزشی منظم و ممتد
می تواند قند بدن شما را تثبیت کند ، نیاز به دارو و انسولین را کاهش می دهد و تغییرات وزن را کنترل می کند دیابت
خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را افزایش می دهد اما ورزش آنرا پائین می آورد . مهمتر از همه اینکه ورزش کمک
می کند تا از زندگی لذت بیشتری ببریم . البته قبل از شروع به ورزش باید با پزشک خود مشورت کرده و وضعیت
بیماری خود را برای وی توضیح دهیم . ممکن است پزشک مربوطه یک ورزش فیزیکی کامل و فرح بخش را به
شما توصیه نماید . شما ممکن است به یک تست ورزش برای ارزیابی عملکرد قلب خود نیاز داشته باشید تا بهترین
ورزش برای شما تعیین شود .
فعالیتها :
فعالیتهایی که به احتمال زیاد به کاهش ریسک بیماریهای قلبی و کنترل دیابت کمک می کنند عبارتند از :
فعالیتهای هوازی مانند : قدم زدن ، راهپیمایی آهسته، دوچرخه سورای یا شنا کردن که البته با شدت و اندازه کافی
در حد بالا رفتن ضربان و بیشتر شدن تنفس صورت میگیرد . شما بیشترین استفاده را از این ورزشها زمانی کسب
خواهید کرد که هر کدام از این فعالیتها را به مدت ۳۰ دقیقه یا بیشتر و ۳ بار در هفته انجام دهید . بعلاوه ورزشهای
قدرتی ( مانند وزنه برداری ) هم به تناسب اندام و سلامت قلب شما کمک می کند .
اگر شما هیچگونه فعالیتی نداشته اید باید این برنامه به آرامی و آهسته شروع نمائید . مثلاً با ۵ دقیقه در روز پیاده
روی در یک محل آرام و راحت و سپس افزایش سرعت و مدت قدم زدن زمانی که احساس کردید قوی تر شده اید .
بخاطر داشته باشید که بعضی فعالیتها از هیچی بهتر است . فعالیتهای فیزیکی که می تواند روزانه انجام گیرد مثل بالا
رفتن از پله بجای آسانسور ، پارک نمودن وسیله نقلیه خود دور از محل کار و پیاده رفتن تا محل کار که اینها می
تواند رضایتبخش باشد .
چه ورزشی را انتخاب کنیم ؟
باید ورزشی را انتخاب کرد که از انجام آن احساس لذت می کنیم اما بعضی از ورزشها ممکن است مناسب نباشند .
اگر شما احساس سرگیجه یا سبکی سر می کنید هنگامی که در حالت عمودی قرار دارید و یا در حال شنا کردن و یا
دوچرخه سواری هستید بهتر است بجای آن ورزش آهسته راهپیمایی نمائید و یا قدم بزنید .
افرادی که رتینوپاتی دیابتی دارند باید از ورزشهایی که بطور واضح فشارخون را بالا می برند ( مانند وزنه برداری )
اجتناب نمایند .
اگر دچار کاهش حس در پاها هستید باید مراقبت ویژه از پاهای خود بعمل آورید و یک پوشش مناسب برای پا
انتخاب کنید و ورزشهایی را انتخاب کنید که به پاهای شما فشار کمتری می آورد . ( مانند دوچرخه سواری ، شنا،
پارو زدن ) که از قدم زدن بهتر می باشد .
فعالیتهایی مثل صخره نوردی و یا غواصی بعلت احتمال کاهش قند ( هیپوگلسیمی ) ممکن است خطرناک باشد .
وزنه برداری می تواند مکمل رضایتبخشی در کنار فعالیتها باشد . برای بیشتر افرادی که دیابت دارند استفاده از
وزنه های سبک ولی به تعداد دفعات بیشتر بر استفاده از وزنه های سنگ و تعداد تمرینات کم ارجعیت دارد .
« نکات ایمنی »
پیشگیری از آسیب دیدن بوسیله گرم کردن بدن به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه با فعالیتهای متوسط و کششی و هم چنین
انجام این کار ۵ تا ۱۰ دقیقه بعد از ورزش کردن ، قدم زدن در یک محیط مناسب راه خوبی برای گرم کردن بدن است
ورزش روی سوخت و ساز بدن تأثیر گذاشته و برای مثال سرعت سوختن قند در بدن برای تولید انرژی را افزایش
می دهد . اما شما باید یک برنامه ریزی منظم و مرتب داشته باشید و پله به پله پیش روید که در این زمینه پزشک
شما می تواند شما را کمک کند . قبل از شروع به ورزش باید موارد زیر را انجام دهید :
اندازه گیری قند خون قبل و بعد از فعالیت و هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در طول ورزشهای طولانی ( بسیاری از فعالیتها
۵۰۰ تا ۶۰۰ کالری انرژی در ساعت مصرف می کنند ) اگر قند خون شما زیر ۱۰۰ میلی گرم در دسی لیتر باشد
یک خوراک سرپائی حاوی ۲۰ تا ۳۰ گرم کربوهیدرات قبل از شروع ورزش مصرف نمائید . اگر قند خون شما
بالاست. ( بالای ۲۵۰ در افراد دیابتی نوع ۲ یا بالی ۲۰۰ برای افراد نوع ۱ ) باید ورزش را تا هنگام پائین آمدن قند
خون به تعویق انداخت.
• شناختن علائم و نشانه های پائین افتادن قند خون برای مثال ( سرگیجه تعریق – لرز – دوبینی ) و خوردن مقداری
خوراک حاوی کربوهیدارت هنگامی که این اتفاق حادث می شود .
• شروع ورزش ۱ تا ۲ ساعت بعد از غذا خوردن
• دوری کردن از ورزش در زمانی که اوج فعالیت انسولین می باشد . ورزش صبحگاهی مناسب است افرادی که
دارای دیابت نوع ۱ هستند باید از ورزش هنگام عصر تا آنجا که ممکن است پرهیز کنند .
• تنظیم کردن مقدار مصرف انسولین در صورتی که ضرورت داشته باشد ( که در این مورد باید به توصیه های
پزشک خود عمل کرد اما این معمولاً به معنی کاهش مقدار انسولین کوتاه اثر قبل از ورزش می باشد .
• افرادی که قرص های خوراکی ضد دیابت استفاده می کنند باید با پزشک خود مشورت نمایند .
• بعد از ورزشهای سخت و طولانی شما ممکن است به کربوهیدارت اضافه تری در ۲۴ ساعت برای جایگزینی
کربوهیدرات سوخته شده نیاز داشته باشیم به ذهن خود بسپارید که ۵۵۰ گرم کربوهیدارت برای جایگزینی و جبران
سطح گلیکوژن بعد از فعالیتهای مصرف کننده گلیکوژن مانند دو استقامت یا دوچرخه سواری لازم است بنا براین از
هیپوگلسیمی ( کاهش قند خون ) تاخیری بر حذر باشید .
• نوشیدن مایع فراوان : حدود ۲ ساعت قبل از ورزش و هم چنین بعد از ورزش برای جایگزینی آبی که از طریق
تعریق در طول ورزش طولانی دفع شده است .
• پوشیدن کفش مناسب ، که دارای یک لایه نرم باشد و از نظر طول و پهنا به انگشتان فشار نیاورد و پا کاملاً راحت
باشد . جورابها نیز باید مناسب انتخاب شده و رطوبت پا را گرفته و پاها را خشک نگهدارد .
•استفاده کردن از یک دستبند و یا برچسب شناسائی که به آسانی قابل دیدن باشد .
• دانش و آگهی شخص از چگونگی پاسخ قند خون بدنش به ورزش
• ورزش را مفرح و با علاقه انجام دهید .
اگر قصد دارید که ورزشها را به خوبی انجام دهید باید آنها را با لذت و کیف انجام ندهید نه بصورت تحمیلی . بسیاری
از افراد از اینکه با دوستشان و یا یک گروه از مردم به ورزش بپردازند احساس لذت می کنند . یافتن یک محل لذت
بخش و مناسب برای ورزش نیز شما را با انگیره می سازد . سعی کنید که وسیله نقلیه خود را در نزدیکی محل کار
پارک کنید و قدم بزنید و یا اینکه یک محل ورزشی جذاب و سالم را انتخاب کنید . اگر برنامه شما فشرده است ورزش
خود را پربارتر سازید : دوچرخه خود را متوقف کرده و روزنامه خود را مطالعه نمائید ویا در جلوی تلویزیوین به
ورزش بپردازید تا گزارشهای اقتصادی را نیز گوش دهید و به یاد داشته باشید که ورزش یک راه لذت بردن از
زندگی است .
دیابت و ورزش
- هر بیمار دیابتی باید قبل از انتخاب نوع ورزش و زمان آن با پزشک خود مشورت نماید.
- برای کلیه بیماران بالای 35 سال که تمایل به شروع ورزش دارند باید تست ورزش توسط متخصص قلب صورت گیرد.
- ورزش را باید به آهستگی شروع نمود و سرعت و زمان آن را به تدریج افزایش داد.
-ورزش باید مداوم باشد و جزئی از برنامه زندگی روزانه فرد شود.
-در صورتی که فعالیت بدنی بدون آمادگی اولیه باشد ممکن است منجر به افت قندخون به خصوص در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 گردد.
● مواردی که لازم است بیماران دیابتی در هنگام ورزش مورد توجه قرار دهند:
-همیشه کارت هویت خود را به همراه داشته باشید یا شخصی را که با شما ورزش می‌کند از دیابت خود مطلع نمایید تا در صورت بروز مشکل در طول ورزش، اقدامات لازم توسط اطرافیان صورت گیرد.
-قند خون باید قبل از ورزش کنترل گردد.
-همیشه یک کربوهیدرات ساده مانند قند، آبنبات یا شکلات به همراه داشته باشید.
-از تعریق بیش از حد و در نتیجه از دست رفتن مایعات بدن بخصوص در روزهای گرم خودداری نمایید.
-برای جلوگیری از ایجاد تاول در پا، از جوراب و کفش مناسب استفاده نمایید.
-با توجه به نوع و شدت فعالیتی که هر بیمار انجام می‌دهد باید بعد از ورزش مواد قندی اضافه مصرف گردد.
-اگر تنها ورزش میکنید، مکانی را که برای ورزش انتخاب کردهاید و زمان بازگشت خود را به اطرافیان اطلاع دهید.
-همیشه به افت ناگهانی قند خون در طول ورزش و یا چند ساعت پس از آن دقت نمایید بخصوص اگر انسولین مصرف میکنید.
ورزش خطر و شدت ابتلا به بیماری دیابت غیر ارثی را کاهش می دهد
ورزش ملایم و آرام که فقط 200 کالری در روز می سوزاند مانند یک پیاده روی 30 دقیقه ای می تواند خطر ابتلا
به دیابت غیر ارثی را بکاهد. ورزش تاثیرانسولین را با کمک در رفع قند از خون قبل از اینکه به عنوان چربی ذخیره
شود افزایش می دهد.
انسولین از تغییر و بازگشت چربی به گلوکز هم ممعانت می کند. تاثیر بیشتر انسولین با میزان پایین فشارخون ،
میزان بالای کلسترول خوب(بی ضرر) و احتمال کم ابتلا به بیماری های قلبی نیز ارتباط دارد.
ورزش مرتب و ملایم تعداد سلولهای گلبول سفید را افزایش می دهد تا توانایی بدن در برابر عفونت ها بیشتر شود.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 35 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلودمقاله آسم