تحقیق درمورد توسعه اقتصادی خاورمیانه d33333

اختصاصی از ژیکو تحقیق درمورد توسعه اقتصادی خاورمیانه d33333 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

توسعه اقتصادی خاورمیانه

در ارتباط با سمت راست ، سمت چپ نمودار نصف شده است به طوری که اختلافات مابین ایالات دیگر توسط در آمد های 7/54 میلیاردی صادرات عربستان سعودی کاسته نشده است. ایران دومین و مهمترین کشور صادر کننده خاورمیانه در پی ترکیه و اسرائیل بوده موارد ثانوی دو گانه نشان دهنده صادر کنندگان عمده کالای تولیدی در منطقه می باشند، تنها عربستان سعودی از مازاد اساسی تجارت برخوردار است ، که بیشتر آن در سال های اخیر با جریان های خارجی سرمایه از بین رفته است. پرداخت ها به متحدان غربی برای کمک هایشان در مورد جنگ خلیج به میزان حداقل نبوده است. الجزایر هم ارزش اضافی ضبط کرده است ولی این امر برای خدمت به وام عظیم 5/26 میلیارد دلاریش نیاز بود. مصر دارای وام خارجی زیادتری به مبلغ 37 میلیارد دلار است ولی پرداخت های بهره اش در سال 1991 صرفاً 580 میلیارد ،به همراه 2/1 میلیارد دلار از اصل باز پرداخت شده است. در مقابل ،از نظر استراتژیک کمتر برجسته مجبور به پرداخت تقریباً 2 میلیارد سود الجزایر به تنهایی شد با باز پرداخت های اصل آن بالغ بر 7/7 میلیارد دلار.

کسری های اساسی تجاری برای مصر ، ایران ،اسرائیل ، اردن ، مراکش ، تونس و ترکیه وضبوط قرار گرفت. در مورد اردن ، واردات تقریباً سه برابر صادرات بوده و برای مصر واردات متجاوز از دو برابر صادرات علی رغم اقدامات اضافی صورت گرفته در سال 1988 و 1989 برای کاهش خرید های کالای خارجی می باشد. مصر ، با این وصف کاملاً یک بازار واردات کوچک به ویژه در ارتباط با اندازه جمعیتش که تقریباً 55 میلیون نفر می باشد، هست. اسرائیل متجاوز از دو برابر مصر وارد می کند و عربستان سعودی ، بزرگترین بازار خاورمیانه ای بیش از سه برابر مبلغ مزبور عمل می کند. در سال های پیش رو به نظر می رسد ترکیه احتمالاً به عنوان بازاری عمده از عربستان سعودی سبقت می گیرد ، مشروط بر آن که بتواند صادرات مشهودش را حفظ کرده و صنعت توریستی توسط رویدادهای تروریستی کرد آسیب بزند.

نقصان های تجاری اوضاع منطقه مزبور به صورت مکرر رخ می دهد تا اینکه گردشی باشد و روشن است که بازسازی بنیادی اقتصادی نیاز خواهد بود در صورتی که آنها قرار باشد به صورت قابل ملاحضه ای کاهش یابند اگر از بین نرفته باشد. ما بین صندوق بین المللی پول و بسیاری دول منطقه به مدت تقریباً دو دهه محاوره ای درباره بازسازی و اصلاح اقتصادی وجود داشته است و اقدامات متعددی انجام شده اند به ویژه با توجه سیاست بنیادی اقتصادی ، به ویژه در صنعت یا کشاورزی. کاسته شدن و از بین رفتن ارزش ارزه و استهلاک برای کاهش گرایش واردات رشد مصرف خدمتی نکرده اند همان طوری که خریداران کالای وارداتی ظاهراً خیلی از نظر بها حساس نمی باشند.

به صورت متشابهی از جانب صادرات پاسخگویی خریداران خارجی به سقوط هایی به نرخ مبادله ناامید کننده بوده است. قابلیت انعطاف قیمت تقاضا برای صادرات غیر نفتی خاورمیانه ای ظاهراً نسبتاً پائین باشند. اکثر صادرات فاقد نامگذاری دلاری اند بنابراین قیمت های صادرات با کاهش ارزش محلی سقوط نمی کند. مشاوران صندوق بین المللی پول به طور کامل از این موضوع آگاهند ولی اشاره می کنند که با نرخ های ساقط مبادله ارزی محلی، تداوم صادرات دلار ارزش بیشتر داشته ولی هزینه های عرضه ثابت باقی می مانند. این موضوع قابلیت سود دهی صادرات را بایستی توسعه تولید را تشویق کند ، افزایش می دهد. متأسفانه ، بهای صادرات خاورمیانه ، نشانه ها اغلب کار نمی کند ، چه به واسطه عدم قابلیت انعطاف توسط صنایع بخش عمومی یا سود گیری کوتاه مدت توسط آنهایی که در بخش خصوصی کار می کنند. چالش آن است که سود های صادرات دوباره در سرمایه گذاری دخالت کرده ، رشد بیشتر صادرات را ایجاد می کند.

دوره های تجارت

اقتصادهای خاورمیانه مثل مناطق دیگر جهان سوم مسایل دوره های تجارت قابل ملاحضه ای را تجربه کرده اند به همراه قیمت های صادرات که در رابطه با قیمت های واردات افت می یابد. چنین پس روی در دوره های تجارت با صادرات کالاهای اولیه در تبادل با واردات کالای تولید شده تمایل به روی داد دارد. تقاضای جهان برای کالاهای اولیه اغلب ثابت می ماند که حد اقل در دوره ای کوتاه است در صورتی که عرضه در چنین رویدادهایی افزایش پیدا کند قیمت به صورت اجتناب ناپذیری افت پیدا می کند. این موضوع در مورد صادرات نفت خاورمیانه همان طوری که پیش از این در فصل پیشین بحث شده بود ولی این موضوع هم در خصوص صادرات محصول کشاورزی و کانی های منطقه به کار رفته است. مشکل اساسی در آمد پایین قابلیت کشش تقاضا برای کالاهای اولیه در ارتباط با کالای تولیدی می باشد. این پدیده نخستین بار توسط آمارگر پروسی انگلیس در قرن نوزدهم مورد توجه واقع شد. بسیمارک پروس تولید کننده دارای کار آیی غلات بود ولی زمانی که بازده بالا رفت قیمت ها میل به افت پیدا کردند که در رابطه با قیمت های کالای تولیدی وارداتی از انگلستان بود که در آن انقلاب صنعتی کاملاً پیشرفته بود. راه حل بسیمارک خط مشی ارتقا تولید محلی بود به همراه تعرفه ها و بقیه اقدامات حافظ در حفظ ایمنی بازار محلی برای صنایع جدید نوزاد می باشد.

سیاست های مشابهی توسط محمد علی که یک صنعت نساجی مکانیزه را تأسیس کرده بود در مصر قرن نوزدهم آزموده شدند. بریتانیا ، با این وصف ،به محمد علی اجازه نداد تا به واردات منسوجات از انگلستان تعرفه بندد. حس می شد که صنعت ریسندگی و بافندگی مصر می تواند تهدید دراز مدتی نسبت به صنعت منسوجات پنبه ای لانکاشر باشد که از پنبه وارداتی خاص مصر استفاده می کرد. احتمالاً غیر ممکن به نظر می رسد تا راه سیمارک را مسدود کند ولی محمد علی در وضعیت بسیار ضعیف تری قرار داشت همان طوری که متکی بر حمایت بریتانیا در حفظ نیمه استقلال مصر از امپراتوری عثمانی بود. بنابراین مصر مجبور به برکنار گذاشتن تلاش هایش برای صنعتی کردن شد و مجبور گردید در عوض متکی بر صادرات پنبه خام برای در آمد هایش شود. تا خیلی پس از آن در قرن بیستم بود که مصر توانست دوباره آغاز کند خیلی طولانی پس از آن همه کشورهای اروپایی به عنوان قدرت های صنعتی موفق ظهور کردند.

دلیل عمده سقوط دراز مدت قیمت های کالای اولیه برای کشورهای در حال توسعه توسط رائول پربیش اقتصاد دان آرژانتینی گرد آوری شد به میزان گسترده ای براساس قیمت های قطع بولیوی قهوه برزیلی و کائو چوی آمریکای مرکزی بود. داده های بهای طولانی مدت برای خاورمیانه بیشتر سطحی و سر دستی هستند ولی راجو آون یک سری بهای طولانی مدت برای صادرات پنبه خام مصر گرد آوری کرده که قیمت های در حال سقوط را طی اکثر دوره 1900-1880 و دوباره از 1910 به بعد نشان می دهد. تولید پنبه مصر با کمک بریتانیا در پی جنگ داخلی آمریکا و از بین رفتن بردگی در ایالات هم پیمان (ائتلافی) گسترش پیدا کرد. با پنبه ایالات جنوبی که گران تر شد ماهیت کار فشرده برداشت محصول ارائه شد. مصر به عنوان جای گزین ارزان و قابل اعتماد منبع تأمین و عرضه برای آسیاب های لانکاشر به شمار می رفت. بندر اسکندریه توسعه پیدا کرد و راه آهن آسودان ساخته شد. این امر به عنوان نخستین مرحله پروژه عمده برای اتصال هم دارایی های امپراتوری بریتانیا در آفریقا از دماغه امیدنیک تا قاهره دیده شد. این پروژه هرگز کامل نشد ولی راه آهن آسوان اهمیت تجاری عمده ای برای صادرات پنبه دارد. پنبه خام هم چنان یکی از صادرات مهم مصر می باشد ولی توسعه پنبه چینی مکانیزه در ایالات متحده در دهه 1960 امتیاز کار و هزینه کار مصر را تخریب کردند. معرفی و رائه الیاف های بافت انسان همه تولید کنندگان را آسیب رساند. اگر چه دهه 1980 گردشی در مد به صورت برگشت به الیاف طبیعی مشاهده کرد که برای مصر نوعی منفعت به همراه آورد. این قصه رقابت از کشورهای دیگر و مواد جایگزین هم در مورد کالاهای اولیه خاور میانه ای دیگر به کار رفت. تولید ابریشم که توسط فرانسه در حول و حوش کوه لبنان در قرن نوزدهم توسعه یافت صنعت مزبور در لیون را با مواد خام عالی (ظریف) تأمین کرد. مسیحیان لبنانی به ویژه از این توسعه استفاده بردند ولی رقابت از ابریشم ارزان تر خاور دوری اکثراً از چین ، تولید خاورمیانه را غیر اقتصادی کرد. همان مشکلات برای توتون ترکی ، که برای بازار حمل می کنند برخاست در حالی که مناطق رشد یابنده ایالات متحده و افریقای جنوبی سلطه تجاری در عرضه های جهانی به دست آوردند. تصویر متشابهی از قهوه یمنی بر خاست که نسبت به تولید کنندگان آمریکای لاتین که حیطه های بزرگ تجاری توسعه داده اند از بین رفته است. در نتیجه قهوه یمنی مورد نادر جدیدی شد که طعم و مزه آن برای تعداد معدودی خارج از شبه جزیره عربستان شناخته شده است.

حتی فاجعه آمیزتر سرنوشت صنعت مروارید خلیج است. در خلال دو دهه نخست قرن بیستم صنعت صید مروارید در خلیج به سرعت گسترش پیدا کرد غواصان مروارید های طبیعی غنی را از بسترهای صرف خارج از جزیره بحرین و شبه جزیره قطر صید می کنند. مروارید ها توسط dhew بارگیری می شود کشتی های سنتی خلیج و به بمبی ارسال می شوند. جایی که آنها تفکیک می شده و درجه بندی می شوند. پس از آن مجدداً به اروپا و آمریکای شمالی صادر شده به عنوان جواهرات به فروش می رسند. در خلال دهه 1920 زمانی که نخ های طولانی مرواریدها در سطح بالایی مرسوم بود راندمان و بازده و فروش اوج گرفت. خلیج مزبور سنجشی از پیشرفت برخوردار بود. حداقل مالکان dhew اگر خود غواصان از خودشان نباشند. در دهه 1930 ژاپنی ها مروارید کشت شده را توسعه دادند که جای گزین بسیار ارزان تر و از نظر کیفیت نسبت به مرواریدهای طبیعی متناسب تر می باشد. کشت صرف ........... نبود.

پروژه طرح خاورمیانه بزرگ و تأثیر آن بر امنیت جمهوری اسلامی ایران. doc

اختصاصی از ژیکو پروژه طرح خاورمیانه بزرگ و تأثیر آن بر امنیت جمهوری اسلامی ایران. doc دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

نوع فایل: word

قابل ویرایش 75 صفحه

چکیده:

هدف این مقاله توضیح مفاد و محتوا و تجزیه و تحلیل علل، انگیزه‌ها و اهداف طرح خاورمیانه بزرگ، با هدف واکاوی تأثیرات آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران است. به عبارت دیگر، منظور پاسخگویی به این سؤالات اصلی و فرعی است: دلایل، انگیزه‌ها و اهداف ایالات متحده از ارایه این طرح چیست؟ این طرح، چه جایگاهی در راهبرد امنیت ملی، سیاست خاورمیانه‌ای و نقش ملی آمریکا دارد؟ چرا فرآیند دموکراتیک‌سازی خاورمیانه در شرایط بین‌المللی پس از 11 سپتامبر 2001 آغاز و تعقیب می‌گردد؟ بازتاب‌ها و پیامدهای امنیت این طرح، برای کشورها و جوامع خاورمیانه کدامند؟ و سرانجام، تحقق و اجرای این طرح چه چالش‌ها و فرصت‌های امنیتی را برای جمهوری اسلامی ایران در پی خواهد داشت.

پاسخ احتمالی این پرسش‌ها در چارچوب فرضیه ذیل مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت: «طرح خاورمیانه بزرگ به مثابه یکی از راهکارها و سازوکارهای کانونی در راهبرد پیشگیرانه و مرکز ثقل راهبرد کلان امنیت ملی آمریکا به منظور مقابله با تهدیدات نامتقارن، ضمن ایجاد تهدیدات و چالش‌های امنیتی مختلف، فرصت‌هایی نیز برای تأمین و تحکیم امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران می‌فرآیند.»

در پایان، راه‌کارهایی برای بهره‌گیری جمهوری اسلامی از فرصت‌ها و دفع تهدیدات امنیتی این طرح ارایه می‌شود.

مقدمه:

پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 (20 شهریور 1380) که مبارزه با تروریسم به صورت مفهومی غالب در سیاست خارجی و امنیت ملی آمریکا درآمد، خاورمیانه نیز به کانون روابط و مرکز ثقل نظام بین‌الملل تبدیل شد. تصمیم‌سازان و سیاست‌پردازان ایالات متحده، با ایجاد پیوستگی و همبستگی بین اسلام‌گرایی یا بنیادگرایی اسلامی با تروریسم، علاوه بر توسل به نیروی نظامی و قوه قهریه بر علیه تروریست‌ها، درصدد اصلاحات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی از طریق مهندسی اجتماعی ـ سیاسی و اصلاح دینی ـ مذهبی جوامع خاورمیانه به عنوان خاستگاه تروریسم بین‌المللی نیز برآمدند.

ژنرال کالین پاول وزیر امور خارجه آمریکا در تاریخ 12 دسامبر 2002 (22 آذر ماه 1381) در سخنرانی خود در بنیاد هریتج در یک سخنرانی، برای نخستین بار و به طور رسمی طرح این کشور برای خاورمیانه را مبنی بر اصلاحات سیاسی، اقتصادی و آموزشی اعلام کرد. همچنین یکی از توجیات و بهانه‌های سه‌گانه حمله آمریکا به عراق در کنار «نبرد علیه تروریسم» و «سلاح‌های کشتار جمعی»، استقرار دولت سرمشق در این کشور برای توسعه و اشاعه دموکراسی در منطقه براساس منطق دومینوی دموکراتیک اعلام گردید.

جورج بوش رئیس جمهور آمریکا در 26 فوریه 2003، اندکی پیش از تهاجم نظامی به عراق طی سخنانی در انستیتو آمریکایی اینترپرایز، عزم خود را مبنی بر استقرار ارزش‌های دموکراتیک در خاورمیانه ابراز داشت. سپس در 9 مه همان سال در جهت عملیاتی کردن ارزش‌های مورد نظر خود، «ایجاد منطقه مبادله آزاد میان ایالات متحده آمریکا و خاورمیانه تا ده سال آینده» را پیشنهاد داد. دیک‌چنی معاون رئیس جمهور آمریکا نیز در دسامبر 2003، در مجمع جهانی اقتصاد در داووس، صراحتاً سیاست رسمی دولت آمریکا مبنی بر دموکراتیک ساختن خاورمیانه را بیان داشت. روزنامه عرب زبان الحیات چاپ لندن در 13 فوریه 2004، مفاد سند اجرایی «طرح خاورمیانه بزرگ» را که از سوی آمریکا برای طرح در نشست 8 تا 10 ژوئن 2004 سران گروه 8 (G8) در سی آیلند ایالت جورجیا ارایه شده بود، منتشر ساخت.

هدف این نوشتار توضیح مفاد و محتوا، تجزیه و تحلیل علل و انگیزه‌ها و اهداف این طرح به منظور واکاوی تأثیرات آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران است. به منظور تحقق این هدف از طریق استدلال و برهان منطقی، مباحث در چهار گفتار سازماندهی می‌شود. نخست، مفاد و مفروضه‌های طرح، توصیف و شرح داده می‌شود. در بخش دوم، خاستگاه و اهداف طرح در چارچوب واکاوی راهبرد امنیت ملی، اهداف خاورمیانه‌ای سیاست خارجی و نقش ملی ایالات متحده بررسی می‌شود. موضوع قسمت سوم نیز تجزیه و تحلیل چگونگی تأثیر این طرح بر ابعاد مختلف امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران است. سرانجام، در نتیجه‌گیری بحث، پیشنهاد ما و راهکارهایی برای کاهش چالش‌ها و تهدیدات امنیتی و بهره‌برداری از فرصت‌های ناشی از طرح برای افزایش ضریب امنیت ملی ایران ارایه خواهد شد.

فهرست مطالب:

چکیده

مقدمه

نگاهی به تصویر تاریخی خاورمیانه

خودویژگی‌های جغرافیایی

ساختار اقتصادی، سیاسی و اجتماعی

تشکیل خاورمیانه مدرن

تاریخچه طرح خاورمیانه بزرگ

الف. مفاد و مفروضه‌های طرح

توسعه‌ی سیاسی: دموکراتیک‌سازی

توسعه علمی ـ آموزشی

توسعه اقتصادی

ب. خاستگاه و اهداف طرح

راهبرد امنیت ملی آمریکا

نقش ملی آمریکا

هداف خاورمیانه‌ای آمریکا

چالش‌های امنیتی

1ـ1. چالش‌های نظامی

1ـ3. چالش‌های اقتصادی

1ـ4. چالش‌های هویتی

فرصت‌های امنیتی

2ـ1. فرصت‌های ملی

2ـ2. فرصت‌های منطقه‌ای

برخی الزامات برای سیاست دفاعی ایران

نتیجه‌گیری و راه‌کارها

یادداشت

منابع ومأخذ:

1. خاورمیانه بزرگ شامل کلیه کشورهای جهان عرب، پاکستان، افغانستان، ایران، تریکه و اسراییل می‌شود.
2. متن کامل طرح خاورمیانه بزرگ در روزنامه عرب زبان فرامنطقه‌ای الحیات چاپ لندن، مورخ 13 فوریه 2004 درج شده است.
3. بیلیس، جان، کن بوث، جان گارنت و فیل ویلیانر، استراتژی معاصر، نظریات و خط مشی‌ها، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، 1374، ص3، ریچارد اچ شوتز «مطالعات امنیت ملی قبل از جنگ سرد» در مطالعات امنیت ملی، اصغر افتخاری، تهران، پژوهشکده مطالعات راهبردی، 1381، ص 81
4. کمیسیون امنیت ملی آمریکا، استراتژی امنیت ملی آمریکا در قرن 21، جلال دهمشگی، بابک فرهنگی و ابوالقاسم راه‌چمنی، تهران، انتشارات مؤسسه فرهنگی و مطالعات تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر تهران 1381
5. جونز، پیتر (1998)، به سوی رژیم امنیت منطقه‌ای خاورمیانه، مسایل و راه حل‌ها، گزارش پروشه سیپری، استکهلم، دسامبر
6. متز، استیفون و داگلاس جانسون، «عدم تقارن و استراتژی نظامی ایالات متحده، زمینه و مفاهیم استراتژیک، عبدالحسین حجت‌زاده، ماهنامه نگاه، سال سوم، شماره 31، بهمن 1381، صص 55 ـ 42
7. مرکز پژوهش‌های کاخ سفید «استراتژی امنیت ملی آمریکا» محمدحسن خانی و علی آدمی، ضمیمه فصلنامه‌ی مطالعات راهبردی، سال ششم، شماره دوم، تابستان 1382 ص9
8. همانجا، ص 11
9. همانجا، ص 12
10. هالستی، کماجی، مبانی تحلیل سیاست بین‌الملل، بهرام مستقیمی و مسعود طارم سری، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، 1373، صص 207 ـ 197
11. بوزان، باری (1381)، خاورمیانه: ساختاری همواره کشمکش‌زا، ترجمه احمد صادقی فصلنامه سیاست خارجی، سال 16، پاییز.
12. بوزان باری (1378)، مردم، دولت‌ها و هراس، تهران، پژوهشکده مطالعات راهبردی
13. «استراتژی امریکا در خاورمیانه بعد از 11 سپتامبر» روزنامه اعتماد، 8 تیر 1382 (به نقل از البیان)
14. وعیدی، جواد (1383) «خاورمیانه بزرگ: هدف‌گیری ریشه‌ها» همشهری دیپلماتیک، شماره دهم، نیمه دوم اردیبهشت
15. همانجا، ص 17
16. همانجا، ص 25
17. نقیب‌زاده، احمد، درآمدی بر جامعه‌شناسی سیاسی، تهران، انتشارات سمت، 1379، صص 183 ـ 180
18. مارتین، لی، نور، جی، چهره جدید امنیت در خاورمیانه، قدیر نصری، تهران، پژوهشکه مطالعات راهبردی 1383.
19. همانجا، ص 45
20. بوزان، باری (1378)، مردم، دولت‌ها و هراس، تهران، پژوهشکده مطالعات راهبردی.

توسعه اقتصادی خاورمیانه 23

اختصاصی از ژیکو توسعه اقتصادی خاورمیانه 23 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

توسعه اقتصادی خاورمیانه

..... خط هوایی کلاس جهانی. در حال حاضر تمایل موردنظر نسبتاً در جهت بخش بخش شدن است.، با ظهور امارات ، به طور نمونه، به عنوان خط هوایی جدای متمرکز در دوبی ،وضعیت خطوط هوایی خلیج به عنوان حامل انتقالی ضعیف شد حمل و نقل جاده ای وسیله اصلی ارتباط ملی در خاورمیانه همانند اکثر بخش های دیگر جهان شد. وابستگی به موتور با احتراق داخلی شاید در یک منطقه عمده صادر کننده نفت ، به همراه مقدار عظیمی از ذخایر جهانی ، نسبتاً مناسب باشد. اکثریت بار از طریق جاده حمل می شود، و تجارت حق ترانزیت یکی از فعالیت های سطحی و روبنایی بخش خصوصی است. جاده ها در خلال سه دهه پیش بسیار بهبود پیدا کرده اند ، و شبکه مسیرهای حمل و نقل دوگانه در دولت های خلیج به ویژه تحت تأثیر شدید قرار دارد.

ارتباطات بر اساس کاملاً ملی در خاورمیانه برنامه ریزی شده است و هیچ سیستم جاده ای بین دولتی مشابه با آن درآمریکای شمالی یا اتحادیه اروپا یافت نمی شود. تجارت و بازرگانی بین منطقه ای اندکی در خاورمیانه به صورت نسبی وجود دارد، گرچه شرح این بیشتر به ساختار اقتصادی مربوط می شود تا این که مربوط به زیر ساخت حمل و نقل باشد. همیشه قابل بحث است که تا چه میزانی فقدان شاهراه های بین دولی صرفاً بازتابنده سطح نازل تجارت درون منطقه ای بوده یا خودش علت حجم محدود می باشد. با اعطاء علاقه در خاورمیانه به بهره برداری کامل حتی تسهیلات محدود ، جهت مورد ثانوی از سبب سازی غیر محتمل به نظر می رسد.

در پی ایجاد دولت اسرائیل ، اتصالات حمل و نقل برفراز زمین تغییر شکل داده و باز داشته شدند. سرزمینی که فلسطین را تشکیل داد در قلب ارتباطات درون منطقه ای واقع بود و اسرائیل مثل یک مانع مابین کشورهای عرب آفریقای شمالی و آسیای غربی عمل کرد. اردن از مدیترانه که تنها معبر دسترسی به دریا از راه عقبه بود ، ارتباطش قطع شد. از آن جایی که اکثریت اردنی ها با بریتانیا همراه بودند و حتی امروز با اتحادیه اروپا این طور هستند ، این راه نامناسب بود و به هزینه های حمل و نقل می افزود ، به همراه بارگیری که بایستی از راه کانال سوئز رد شود. اردن احتمالاً قرار است که به میزان قابل ملاحضه ای از عادی شدن روابط با اسرائیل بهره برد ، چون اگر چه امکانات تجارت دو سویه مستقیم محدود است ، برای انتقال تجارت و توریسم ، بهره های برجسته ای وجود دارد.

ارتباطات جاده ای امکان دارد مناسب تر از ارتباط های راه آهن در یک منطقه بزرگ با جمعیت نا برابر مثل خاورمیانه باشد. هیچ شبکه ریلی بین شهری با سرعت بالا چه درون کشورها یا به صورت منطقه ای وجود ندارد ، و هزینه چنین سرمایه گذاری عظیم می باشد. فاصله نسبتاً کوتاه مابین قاهره و اسکندریه دارای ارتباط خوبی است ولی کیفیت مسیر مابین قاهره و آسوان ضعیف است ، با اولویتی که به کالای غلتان داده می شود. مسیر ارتقاع یافته مدرنی از ریاض تا دمان وجود دارد ، ولی سرمایه گذاری جای دیگر در خطوط آهن در حداقل قرار دارد. سیستم متروی قاهره سرمایه گذاری اساسی نشان داد ، ولی اینکه ، این موضوع اولویت قابل توجیه برای مصر به طور کلی بوده است ، بایستی قابل بحث باشد گرچه برای بالا بردن سرعت دفعات انتقال شهری در پایتخت کمک حتمی کرد.

رشد و تغییرساختاری

وضع زمین و کشاورزی

از نظر تاریخی خاورمیانه نه تنها در اکثر مواد غذایی خود کفایی ندارد ، بلکه برای صادرات مازاد اساسی غلات وجود دارد. منطقه مزبور حاوی برخی از قدیمی ترین مناطق کشاورزی مستقر در جهان می باشد. سرزمین های مرتفع یمن برای کشاورزیش زمین گسترده داشتند ، و دره های نیل و دجله – فرات دارای سیستم های پیچیده آبیاری بوده که به هزاره چهارم پیش از میلاد مسیح بر می گردد. گردش محصول در جهت جلوگیری از فرسودگی خاک در منطقه مزبورپیشتاز بود. آفریقای شمالی برای بیشتر امپراتوری روم جنبه انبار غله را داشت و بخش ساحلی مدیترانه یکی از نخستین مناطق واقع در جهان برای پشتیبانی از تولید میوه و سیفی جات بر اساس معیاری مهم می باشد. نظم تپبیت شده توسط عثمانیان کشاورزی را قادر به شکوفایی کرد و ایمنی اجاره که ثبت زمین پیش آورد مالکان زمین را تشویق به سرمایه گذاری در اصلاح و بهبود مزرعه کرد.

طی سه دهه گذشته خاورمیانه وارد کننده خالص اساسی مواد غذایی شد بخشی به خاطر رشد جمعیت و افزایش بعدی در تقاضا می باشد. افزایش های برجسته ای در بازده کشاورزی به همراه آیش های اضافی در هر هکتار و توسعه در منطقه کشت شده انجام گرفته است ولی تأمین و عرضه اضافه برای غلبه بر کاهش های همراه با کمبود کافی نبوده است. جمعیت مصر هر نه ماه بیش از یک میلیون نفر افزوده شده و تا تغییر قرن امکان دارد متجاوز از 60 میلیون گردد. در ایران حمعیت مزبور از 38 میلیون نفر پیش از انقلاب اسلامی به تقریباً 60 میلیون در کمتر از دو دهه رسید. در این رویداد ها به زحمت حیرت آور است که هر دو کشور نیاز به وارد کردن بخش عظیمی از مواد غذایی شان را داشته باشند علی رغم تلاشهایی که در تشویق سطوح تولید کشاورزی محلیدر سطح بالاتر وجود دارد.

آشکار است که خود کفایی کشاورزی پیشرفت واقع گرایانه برای اکثر اقتصاد های خاورمیانه نمی باشد. چنین هدفی در هر موردی قابل پرسش است. خود کفایی می تواند به طور اساسی در قیمتی تضمین شود ولی با دادن مبنای منبع زمین خاورمیانه هزینه موقعیت امکان دارد قابل ملاحضه باشد. هزینه و سرمایه های صرف شده روی بهبود زمین بودجه زیر ساخت صنعتی را کاهش می دهد. آب مورد استفاده در کشاورزی می تواند توسط تشکیلات تولید کننده استفاده شود. آنها هم امکان دارد تغییرات قیمت گذاری درونی باشند. عربستان سعودی در جهت تولید مازاد غله اساسی برای صادرات قادر بوده استولی تنها با قیمت گذاری بر غلات تولیدی محلی در پنج برابر سطح جهان می باشد.

در مورد سهام بخش ها در درآمد ملی درون کشورها بانک جهانی به جای محصول ناخالص ملی ازناخالص محلی بهره می برد همان طوری که نگرانی با تولید درون کشورها وجود دارد. سهم ساقط شدنی از کشاورزی در CDP اغلب به عنوان نشانه توسعه در نظر است. بخشی از روند تطبیق ساختاری را به جای این که از نظر اقتصادی خسارت داشته باشند نشان می دهد. در صورتی که روش مراحل رشد نسبت به توسعه به کار گرفته شود پس در مراحل اولیه فعالیت های اولیه تولید از قبیل کشاورزی شکل مسلط تولید اقتصادی می باشد. همراه با رشد اقتصادی توسعه فعالیت پردازش و تولید می آید که امکان دارد منجر به تشکیل پایگاه صنعتی برجسته گردد. نقش کشاورزی بنابراین به عنوان نتیجه خود روند رشد امکان نزول داشته حتی اگر به جای آنکه مطلق باشد ، نسبی نشان دهد.

در خاورمیانه سهم کشاورزی در CDP در کشورهایی هم چون مصر و ترکیه ، همان طور که انتظار می رفته با سقوط 11 و 15 درصدی به ترتیب طی دوره 92-1970 همان طوری که شکل 2-3 نشان می دهد کاهش پیدا کرده است در محاسبات کشاورزی مصر تنها 18 درصد CDP به حساب می آید در حالی که در ترکیه سهم مزبور بالغ بر 15 درصد می شود. این ارقام البته به خوبی بالای 5 درصد بوده و کمتر از آن به صورت نوعی از بسیاری کشورهای صنعتی می باشد ولی شکاف مزبور به روشنی کمتر شده بود. حتی در یمن یکی از پائین ترین کشورهای در حال توسعه منطقه سهم کشاورزی به 21 درصد سقوط کرده است و تنها در سودان می باشد که در آن سهم کشاورزی CDP از یک سوم تجاوز می کند.

در مورد پاره ای از دول خاورمیانه افت ها در سهم کشاورزی به مفهوم وابستگی ساقط شدنی بر تولید اولیه نیست ولی صرفاً یک افزایش در سهم نفت است. بایستی قابل بحث باشد در صورتی که به جای گزینی فعالیت اولیه بیشتر فعال برای بهره وری از منبع تجدید شدنی یعنی زمین کشاورزی به راستی توسعه را تشکیل می دهد. این جای گزینی نفت به جای محصول کشاورزی روی داده است نه تنها در دول شبه خشک جزیره عربی در نظر بوده بلکه در کشورهای پرجمعیت تر با بخش های مهم کشاورزی از نظر تاریخی هم در نظر است. اگر چه مصر دولت عضو اوپک به شمار نمی رود و منابع نفتی اش محدودند نفت خام صادرات عمده آن شده است و بزرگترین کمک تنها به CDP می باشد. این است که برای بیشتر کاهش نسبی در سهم بخش کشاورزیش به حساب می آید نه افزایش تولید یا حتی رشد خدمات می باشد.

خاورمیانه یکی از معدود مناطق جهان در حال توسعه می باشد که در آن سهم کشاورزی در CDP در سال های اخیر در پاره ای کشورها بالارفته است. در ایران ، به عنوان نمونه ، سهم کشاورزی از 20 به 23 درصد طی دوره 72-1970 بالا رفت ، همان طوری که شکل 3.2 نشان می دهد ، افزایش مزبور پس از انقلاب اسلامی سال 1979 ، به برجسته ترین صورت در آمد. استرس و فشار هیجانی بیشتری روی تولید کشاورزی افزوده با تشویق آن توسط آزاد سازی قیمت های غذا به جای پرداخت یارانه به بخش صنعتی شهری می باشد که شاه انجام داد. در عربستان سعودی سهم کشاورزی در تولید ناخالص ملی از 6 به 7 درصد در دوره 72- 1970 بالا رفت ، علی رغم اهمیت رشد یابنده CDP نفت در دهه 1970 بود بخشی قیمت های بالای کشاورزی را بازتابانده ، بلکه مزرعه اساسی می تواند یارانه های سرمایه گذاری شده از در آمد نفت را به میان می آورد. این امر نشان می دهد که اعتقاد به این که بین فعالیت اولیه قابل تجدید و استخراجی ، سازشی وجود دارد. موارد تداوم از مورد قبلی می تواند به مورد بعدی کمک کند. الجزایر هم سهم افزاینده ای از کشاورزی داشت نتیجه ای از تلاش های قابل ملاحضه برای برگشت موارد کاهش دهه 1960 در پی ترک مستعمره چیان فرانسوی رخ داد.

تحقیق و بررسی در مورد خاورمیانه

اختصاصی از ژیکو تحقیق و بررسی در مورد خاورمیانه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 27

بسم الله الرحمن الرحیم

نام :

میثم روحانی جنبه سرایی

شماره دانشجویی:

83207151000

موضوع :

تحقیق انقلاب اسلامی

استاد :

جناب آقای دکتر شیرازی

خرداد 86

فروپاشی اتحاد شوروی و تاسیس جمهوریهای تازه استقلال یافته قفقاز (گرجستان ، آذربایجان و ارمنستان ) و آسیای مرکزی ( ترکمنستان ، ازبکستان ، قرقیزستان ، تاجیکستان و قزاقستان ) بیش از گذشته پرسشهایی را برانگیخت؛ خاورمیانه دقیقا از کجا آغاز می شود و به کجا پایان می یابد و این که آیا می توان تعریف جامع و فراگیر دائمی از آن به دست داد ؟ با توجه به تاکید این پژوهش بر جنبه استراتژیکی موضوع ما بر این باوریم که تعریف این منطقه باید شامل ان دسته از کشورهایی شود که به طور مستقیم درگیر مناقشات چهار گانه مهم منطقه هستند، یعنی مناقشه اعرب و اسراییل ، مناقشه خلیج فارس ، حوزه دریای خزر و جنوب آسیا .

حال ما خاورمیانه را چگونه تعریف می کنیم ؟ یک گزینه استفاده از عبارت خاورمیانه بزرگ است که تا حدودی نیز رایج شده و در برگیرنده مناطقی است که برای نظریه اصلی ما مهمترین مناطق است . در عین حال که این گونه تعیین حدود رسمی متضمن درجه ای از دقت است اما ما مدعی نیستیم که این تعریف در حال حاضر خالی از ایراد است ، اما در بر گیرنده بیشتر کشورهایی است که ما در این تحقیق به بررسی آن می پردازیم . فرض بر این است که در این مورد اجماع نظر وجود دارد که خاورمیانه کدام کشورها را در بر می یگرد و کدام یک را در بر نمی گیرد از جمله در مورد شمول کشورهای آسیایی یا آفریقایی . گزینش ما تا کنون بیطرفانه بوده است زیرا عاقلانه آن است که اگر یک کشور در داخل و یا بیرون از تعریف قرار گیرد تنها بر پایه این داوری باشد که کدام یک از آنها متغیرهای تعییین کننده ای هستند . از آن جا که قبل از هر چیز علاقه مند به جغرافیای استراتژیک هستیم تا اتحادیه های مذهبی یا سیاسی گزینش ما برای مطالعه خاورمیانه ضرورتا از کسانی که کشورهای جهان اسلام یا دولتهای رویارو در جنگ سرد را مشمول تعریف خاورمیانه می دانند متفاوت است . در حالی که محور بحث ما بر اهمتی استراتژیک منابع انرژی کمبود اب و گسترش تسلیحات است باید گفت که تمامی اینها زا عناصر جغرافیایی حساس و مهمی برخوردار هستند .

حال باید دید چه کشورهایی در گروه بندی مورد نظر ما جای می گیرند ؟ نخست کشورهای موجود در فعرست سنتی وزارت خرجه امریکا ( یعنی کشورهای مراکش ، الجزایر ، تونس ، لیبی ، مصر ، اسراییل ، سوریه ، لبنان ، اردن ، ایران ، عراق ، کشورهای عضو شورای همکاری و یمن ) .معتقدیم کشورهای سودان ، اتیوپی و سومالی نیز می باید هر چند به طور خلاصه ، مورد بحث و تحلیل واقع شوند ، زیرا اهمیت استراتژیک و سیاسی انها همان طور که اشاره شد عمدتا از چنبه جغرافیای نظامی است . نظر هب تحولات استراتیژک واقع در مدیرتانه شرقی ، قفقاز و آسیای مرکزی ، یونان ، روسیه و چین همگی بازیگران مهمی هستند اما این که آنها را در محدوده شمول تعریف خاورمیانه قرار دهیم ، درست نیست . افغانستان ، هند ، پاکستان ، سودان و ترکیه می باید در این چارچوب قرار گیرند . همان گونه که کشورهای تولدی کننده انرژی دریای خزر نیز می باید در این مجموعه گنجانده شوند ( آذربایجان ، قزاقستان و ترکمنستان ) . با توجه به موقعیت گرجستان و ارمنستان اینها نیز می باید در تعریف خاورمیانه بگنجند اما وارد هیچ گونه بحث مشروحی در خصوص دیگر کشورهای اسیای مرکزی ( ازبکستان ، تاجیسکتان و قرقیزستان ) نمی شویم اگر چه آنها در نقشه ای که ما از خاورمیانه جدید ترسیم می کنیم مشاهده می شوند و گایه نیز به انها اشاره می کنیم . وارد کردن هند و پاکستان در این تعریف برانگیزنده پرسشی در مورد تعریف جنوب آسیاست . ما در این تحلیل ، کشورهای بنگلادش ، نپال و سریلانکا را شامل ندانسته ایم زیرا در ان صورت برخی از کشورهای جنوب آسیا چنین استدلال خواهند کرد که برمه ( میانمار ) و حتی ثبت باید در یک تعریف فراگیر از جنوب آسیا قرار گیرند .

معتقدیم دقیق ترین راه برای توصیف منطقه مورد مطالعه این پژوهش ، خاورمیانه شامل شمال افریقا ، ترکیه ، سودان و شاخ آفریا ف ماوراء قفقاز ، اسیای مرکزی ، غربی و جنوب آسیاست اما این تعریف هنوز بسیار بد قواره می نماید . از این رو تصمیم گرفته ایم کلیه کشورهای فوق و آن گروه از کشورهایی را که در زیر عبارت خاورمیانه بزرگ قرار می گیرند در تعریف جای دهیم می دانیم که این تعریف از جانب برخی تحلیلگران چندان جالب تلقی نخواهد شد اما تعریف برگزیده عده ای از جغرافیدانان که بدین منظور گرد امده بودند تا تعریفی مورد اجماع بدست دهند همین تعریف بود و

دانلود تحقیق مروری بر عملکرد طرح خاورمیانه بزرگ

اختصاصی از ژیکو دانلود تحقیق مروری بر عملکرد طرح خاورمیانه بزرگ دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 60

مروری بر عملکرد طرح خاورمیانه بزرگ

درآمدطرح خاورمیانه بزرگ واکنش های بسیار متفاوتی را برانگیخته است. کشورهای اروپایی نسبت به عملی بودن و موفقیت طرح خاورمیانه بزرگ به دیده شک می نگرند و نگرانند که سیاست جدید آمریکا موجب تشدید بی ثباتی و فروپاشی دولت های منطقه گردد. از سوی دیگر، اروپا نگران است که نومحافظه کاران آمریکا با استفاده از این طرح ابتکار عمل در منطقه خاورمیانه را از دست اروپائیان برباید. دولتهای منطقه که غالبا از پشتیبانی مردم برخوردار نمیباشند و از هر تغییر جدی هراسانند این سیاست را دخالت در امور داخلی خود میدانند. بسیاری از نیروهای سیاسی منطقه طرح خاورمیانه بزرگ را یک طرح امپریالیستی با چهره دموکراتیک میدانند که هدف آن گسترش هژمونی آمریکا بر منطقه و دستیابی به ثروت نفت آن میباشد. بسیاری دیگر آنرا راه نجات خاورمیانه از بنیادگرایی وحکومتهای استبدادی میدانند. عده ای برای طرح خاورمیانه بزرگ اساسا ارزش استراتژیک قائل نیستنتد و آنرا یک حرکت تاکتیکی از سوی آمریکا برای منحرف ساختن افکار عمومی جهان نسبت به حمله به عراق میدانند. برخی از منتقدین برآنند که با توجه به تجربه عراق طرح خاورمیانه بزرگ اساسا منتفی و شکست خورده است. از سوی دیگر عده ای از سیاستگذاران آمریکا تاکید میکنند که طرح خاورمیانه بزرگ هنوز در آغاز راه است و خواهان بودجه و پشتیبانی سیاسی بیشتر برای اجرای این طرح میباشند. علیرغم اختلاف نظرهای فوق، غالب بازیگران صحنه سیاست "خاورمیانه بزرگ" ضرورت انجام اصلاحات سیاسی و اقتصادی در منطقه تحت پوشش طرح خاورمیانه بزرگ را میپذیرند و معتقدند که خاورمیانه از نظر ژئوپولیتیک و ژئواستراتژیک در دهه آینده نقشی کلیدى در صحنه سیاست جهان ایفا خواهد کرد. اکنون که متجاوز از یک سال از تصویب طرح خاورمیانه بزرگ توسط سران گروه 8 و آغاز کار رسمی آن میگذرد این سوال مطرح میشود که عملکرد این سیاست چه بوده، تاکنون با چه مشکلات و چالشهایی روبرو شده است و دورنمای آینده آن چگونه میباشد؟ نوشته حاضر نگاه مختصری به این پرسشها است. بخش نخست این نوشته به بررسی تاریخچه، برنامه های پیشنهادی و بودجه طرح خاورمیانه بزرگ می پردازد. بخش دوم نقدهایی را که نسبت به طرح خاورمیانه بزرگ مطرح شده اند بررسی میکند. بخش سوم به بررسی پاره ای شاخص های نظری اختصاص داده شده است که ازآنها میتوان برای تدوین و تدقیق برنامه اصلاحات اقتصادی و سیاسی کشورهای منطقه استفاده نمود. بخش چهارم به بررسی طرح های اتحادیه اروپا و مقایسه آنها با طرح خاورمیانه بزرگ می پردازد. بخش پنجم به ارائه چند ملاحظه پایانی اختصاص داده شده است. 1. طرح خاورمیانه بزرگتاریخچهطرح خاورمیانه بزرگ The Greater Middle East and North Africa Initiative (GMENAI))) برای نخستین بار در 12 سپتامبر 2002 توسط کولین پاول مطرح گردید. همزمان آقای پاول تاسیس بنیاد انترپرایز (Enterprise) را اعلام کرد و متعهد شد آمریکا به کشورهایی مانند عربستان سعودی، لبنان، الجزیره و یمن برای الحاق به سازمان تجارت جهانی کمک نماید، مناسبات تجاری دوجانبه خود را با کشورهایی نظیر مصر و بحرین گسترش دهد، از برنامه های منطقه برای انجام اصلاحات سیاسی، اجتماعی و اصلاح نظام آموزشی حمایت نماید و از مبارزات شهروندان منطقه برای کسب آزادی های سیاسی و استقرار دموکراسی پشتیبانی کند . متعاقبا، در ژانویه سال 2003 معاون رئیس ‌جمهور ایالا‌ت‌ متحده، دیک چینی در اجلاس سازمان جهانی اقتصاد(WEO) که در شهر داووس(Davos) سویس برگزار گردید «استراتژی پیشرو برای آزادی» را مطرح ساخت که دولت آمریکا را "متعهد به حمایت از کسانی می‌نماید که در راه اصلاحات در خاورمیانه بزرگ فعالیت می‌نمایند و فداکاری به خرج می‌دهند." وی تاکید کرد دولت بوش مصر است "دموکراسی را در سراسر خاورمیانه و فراسوی آن ارتقاء بخشد." از سوی دیگر، نیکولاس برنز (Nicholas Burns) نماینده ایالات‌متحده در ناتو در سخنرانی خود در اکتبر 2003 در شهر پراگ از اروپا دعوت نمود تا تلاش‌های خود را بر روی برقراری صلح و امنیت در«خاورمیانه بزرگ» متمرکز سازد." در نوامبر 2003 دولت بوش طرح خود را برای خاورمیانه بزرگ رسما اعلام کرد . متعاقبا، دولت امریکا پیش نویس طرح «خاورمیانه بزرگ» را پیش از اینکه کشورهای عرب را از محتوای آن مطلع سازد بین کشورهای گروه 8، جهت بررسی در نشست آتی در ژوئن 2004 توزیع نمود.طرح خاورمیانه بزرگ از یکسو با مخالفت شدید کشورهای عربی و از سوی دیگر با سوء ظن و تردید کشورهای اتحادیه اروپا مواجه گردید. کشورهای عربی هراسان از پیآمدهای آن برای دولتهای خود این طرح را دخالت در امور داخلی خود انگاشتند. کشورهای اروپایی در عین پشتیبانی از این طرح آنرا غیرواقع بینانه و بلند پروازانه خواندند. آقای ژیراک رئیس جمهور فرانسه در 9 ژوئن هشدار داد که "تحریک منطقه برای ایجاد تغییرات میتواند موجب تقویت بنیادگرایی و فروافتادن به دام مهلک جنگ تمدن ها گردد ". بعد از انتقادات اولیه از طرح خاورمیانه بزرگ (GMENAI)، دیپلماتهای آمریکا و اروپا بمنظور به جریان انداختن طرح خاورمیانه بزرگ، رهبران کشورهای عربی را تشویق نمودند تا برنامه اصلاحات اقتصادی وسیاسی خود را تا پیش از نشست سران گروه 8 در ژوئن 2004 تدوین و ارائه نمایند تا در این نشست طرح خاورمیانه بزرگ به عنوان واکنش گروه 8 به برنامه سران عرب ارائه گردد. در ژانویه 2004 دولت یمن یک کنفرانس منطقه ای پیرامون دموکراسی، حقوق بشر و نقش دادگاه های بین المللی برگزار نمود. قطعنامه این کنفرانس که به قطعنامه « سنا» معروف میباشد، پشتیبانی کلیه نمایندگان از اصول دموکراسی را تصریح نمود، خواهان پایان دادن به اشغال سرزمین های عربی شد و پیشنهاد تشکیل « فوروم گفتگوی دموکراتیک عربی» برای ارتقاء تبادل نظر بین دولتها و گروه های جامعه مدنی کشورهای عربی را ارائه کرد. همزمان، آقای بوش درجریان یک سخنرانی پیشنهاد کرد که یک منطقه تجارت آزاد میان ایالات‌متحده و خاورمیانه ظرف مدت یک دهه تأسیس گردد. متعاقب کنفرانس سنا، در ماه فوریه 2004 محتوای «طرح خاورمیانه بزرگ» به روزنامه عرب زبان الحیات درز پیدا کرد و توسط این روزنامه منتشر