مقاله درباره ارسطو

اختصاصی از ژیکو مقاله درباره ارسطو دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

 فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحات:7

ارسطو :

ارسطو (384 – 322 ق . م) در شمال یونان متولد شد. پدرش، نیکوماخوس، پزشک دربار بود. از همین رو، مبانی اولیه علمی ارسطو را نزد خود پایه ریزی کرد و پس از آن در حدود هفده سالگی وی را برای ادامه تحصیل به آتن فرستاد. ارسطو از حدود سال 367 ق . م به مدت بیست سال و تا پایان عمر افلاطون در آکادمی فلسفه آتن مشغول فراگیری فلسفه شد. از این رو سخت تحت تأثیر افلاطون و نفوذ وی قرار داشت. از دست نوشته های ارسطو در این دوران چیز زیادی در دست نیست. ارسطو پس از مرگ افلاطون، آکادمی را ترک کرد و به دعوت هرمیاس، حاکم آترنه، به ساحل آسیای صغیر سفر کرد. سفر بعدی وی به دربار فیلیپ و برای ترتیب اسکندر در حدود سال های 342 – 339 ق . م بود و در سال 335 ق . م به آتن بازگشت و لوکیوم را برای تدریس فلسفه تأسیس کرد. از آنجا که ارسطو به هنگام تدریس راه می رفت و فلسفه درس می داد، مذهب او را «فلسفه مشائی» نامیده اند. او در لوکیوم همه شاخه های علمی روز مانند فیزیک، متافیزیک، منطق، اخلاق، بیولوژی، سیاست، علوم بلاغی و هنر را به بحث گذاشت و در شصت و دو سالگی، یعنی یک سال پس از مرگ اسکندر، با فلسفه بدرود گفت.

تعلیم و تربیت از دیدگاه ارسطو :

هدف اساسی تعلیم و تربیت از دیدگاه ارسطو پرورش قوه عقل انسان به منظور فعلیت بخشیدن آن است. او دلیل وجودی هر انسانی را شناخت، پرورش به کار بستن قوای عقلانی خویش معرفی می کند. بزرگترین منبع سعادت آدمی در پرورش فعالانه قوای عقلی او نهفته است که موجب خودشکوفایی ، خودپروری و استکمال انسان است. از نظر او، هنگامی که عقل بر اعمال آدمی حکومت کند وی قادر می شود که میانگینی بین سرکوب امیال از یکسو و بی بندوباری یا افراط در عواطف و شهوترانی از سوی دیگر باشد. در تربیت انسان با فضیلت و نیک سه عامل یعنی سرشت (طبیعت)، عادت و خرد در کار است و سعادت در هماهنگی این سه عامل و سرانجام شکوفایی خرد است.

ارسطو معتقد بود که برنامه درسی بایستی با الگوهای رشد و کمال آدمی همخوانی داشته باشد. او دوران تربیت را از زمان تولد تا 21 سالگی به سه مرحله تقسیم کرده بود : مرحله خردسالی (هفت سال اول ، بر کودک آزادی کامل داد تا با حرکت و فعالیت به رشد بدنی او گماشته شود)، مرحله کودکی (هفت سال دوم، مرحله نوجوانی (هفت سال سوم، تربیت اخلاق است و تربیت عقلانی از 21 سالگی شروع می شود). او درباره هر یک از این مراحل بحث کرده و روش و برنامه درسی خاصی را پیشنهاد می کند. پرورش ارزش های والای اخلاقی، ورزش و فعالیت های جسمانی در مرحله اول، آموزش مقدمات ریاضی و خواندن و نوشتن در مرحله دوم، ریاضیات و موسیقی، دستور و ادبیات زبان، معانی و بیان، فیزیک و روانشناسی و زیست شناسی، منطق و مابعدالطبیعه در مرحله سوم، از برنامه هایی بود که یادگیری آنها را برای هر انسانی ضروری می دانست.

به نظر ارسطو تعلیم و تربیت مجموعه اعمالی است که به وسیله خانواده یا دوست برای ایجاد فضایل اخلاقی و مدنی در افراد صورت می گیرد. پس به این اعتبار شاید بتوان آن را بخشی از علم اخلاق شمرد. ارسطو گاهی این مجموعه اعمال را فنی  می داند که طفل را برای کسب فضیلت (مدنی) آماده یا این فضیلت را به او القا می کند.

ارسطو معتقد بود که هدف تعلیم و تربیت بایستی ترغیب مردم به پارسایی باشد. او قائل به سه دوره آموزشی بود که با سه دوره زندگی فرد مطابقت داشت. دوره اول که از تولد تا هفت سالگی است باید به تمامی صرف پرورش بدن شود تا آن را برای دوره مدرسه آماده سازد. دوره دوم دوره رسمی مدرسه رفتن است که از سن هفت سالگی شروع می شود و تا سن بیست و یک سالگی ادامه دارد. این دوره شامل آموزش ادبیات، موسیقی ژیمناستیک و نظایر آن می باشد.