تحقیق در مورد بنیادگرایی اسلامی در خاورمیانه- 66 صفحه- منابع معتبر + Doc

اختصاصی از ژیکو تحقیق در مورد بنیادگرایی اسلامی در خاورمیانه- 66 صفحه- منابع معتبر + Doc دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

  مک نیل در جلد دوم کتاب بنیادگرایی با بیان اینکه نباید جنبشهای بنیادگرا در شرایط زمانی فعلی را جنبش هایی نادر تلقی کرد می نویسد: «از حدود 700 سال قبل از میلاد مسیح در جوامع متمدن شهری گروههای اصلاحگر پرانرژی بطور مداوم مصرانه به دنبال این بودند که جهان را در چارچوب مذهبی وبه گونه‌ای عادلانه‌تر بازسازی کنند ، اما دلیل آنکه جنبش‌های بنیادگرایی دینی جنبش های گسترده و همه‌گیر شده‌اند این است که باور نسبت به نابرابری در امور بشری و واقعیت هایی که این باورها را تشدید می‌کند در حال فزونی است . رشد جمعیت از یک سو و صورتهای جدید ارتباطات از سوی دیگر در آداب و رسوم محلی و روشهای استفاده از آنها گسستگی ایجاد کرده و این نیز موجب ناامنی فردی ، انزوا و نا خوشایندی شده است . تنش ها و فشارهای ناشی از آن می تواند در جنبش بنیادگرایی تجلی نماید و اغلب هم می کند.(1)

گذشته از نظر مک نیل در مورد قدمت جریان بنیادگرای که شامل بنیاد گرایی به معنی اعم است،به عقیدة بسیاری از اندیشمندان اسلامی بنیادگرایی اسلامی هم یک اختراع نیست،بلکه در همة دورانها بنیادگرایی دینی وجود داشته است و تاریخ قدیم در هیچ مرحله ای از آن خالی نبوده است. همانطور که قبلاً ذکر شد هرایر دکمجیان هم که تئوری ادواری بنیادگرایی را مطرح می کند نخستین دورة آن را به سقوط بنی‌امیه می‌رساند که از دید او رابطه علت و معلولی میان آشفتگی روحی ، اجتماعی ـ سیاسی و ظهور جنبشهای بنیادگرا وجود دارد.(2)

گذشته از سیره و روش ائمه معصومین که سراسر تعلیم و ارشاد و موجد جنبشهای اصلاحی است در تاریخ اسلام حرکت ها و جنبشهای اصلاحی فراوانی می‌توان یافت که از هیچ تاریخ دیگر کمتر نیست.اگر به تاریخ مراجعه کنیم هنگام سختی ها  و بحرانهای سیاسی و اجتماعی که فکر بشر سخت در تنگنا می افتد ، آن وقت است که چشم امید به آینده دوخته و مدینه فاضله و تصورات روئیایی در فکر خود می پروراند. با وجود اینکه تاریخ اسلام نشان دهندة جنبشهای فراوانی می باشد که داعیه اصلاحگری داشته اند اما حقیقت این است که هرگز این جنبشها یکسان نبوده اند ، برخی داعیه اصلاح داشته اند و واقعاًهم مصلح بوده اند و برخی برعکس اصلاح را بهانه قرار داده و افساد کرده اند ، برخی هم در آغاز جنبه اصلاحی داشته اما سرانجام از مسیر اصلاحی منحرف شده اند.(3)

تفاوت دیگر میان جنبشهای اصلاحی بوجود آمده در جوامع اسلامی این است که برخی فکری ،برخی اجتماعی و برخی هم فکری و هم اجتماعی بوده اند . نهضت غزالی یک نهضت فکری محض بود ،او فکر می کرد علوم اسلامی و اندیشه های اسلامی «آسیب» دیده است . لذا در صدد « احیاء علوم دین » برآمد . او در فلسفه سیاسی راه سازشکاری و محافظه کاری را پیمود و هرگز تن به مبارزة سیاسی برای اصلاح اجتماع نداد . زیرا او معتقد بود «سلطان مستبد دارای زور است و خلعش ممکن نیست و اقدام علیه او جنگهای داخلی سختی بوجود می‌آورد ، بنابراین باید به حال خود باقی بماند و مثل امیران باید از وی اطاعت نمود».(4)

نهضت علویین یا نهضت سربداران نهضتی اجتماعی علیه حکام زمان بود ، این نهضت ها اغلب پس از قیام خونین و شکوهمند حسین بن علی (ع) و با الهام از آن علیه نظامهای فاسد صورت می گرفت . این نهضت ها سعی می کردند با برانگیختن احساسات و عواطف مذهبی زمینه ساز انقلاب اعتقادی ، سیاسی گسترده ای برای استقرار حاکمیت صالحان و نفی حاکمیت فاسدان باشند.(5)

نهضت اخوان الصفا هم فکری و هم اجتماعی بود . اخوان الصفا و خلاّن الوفا ( برادران با صفا و دوستان با وفا ) نامی است برای گروهی از نویسندگان و متکلمان و فیلسوفان در سده چهارم هجری در بصره و بغداد که زیر پوشش این نام وحدت فکری و نظام عقیدتی خود را به جهان آن روز اعم از مسلمان و غیر مسامان عرضه می کردند . آنها از ترس حکام نام خود را بر پشت رساله هایشان نمی نوشتند . قیام این جمعیت های سری بهترین دلیل فساد زندگی سیاسی آن روز است . هدف اینها اصلاح همه جانبه در تمام شئون جامعه بود.(6)

از آنجا بحرانها و مشکلات سیاسی و اجتماعی جهان اسلام همواره سر بر می آورده است در مقاطع و دورانهای بعدی نیز عده ای به دنبال بدیل های دینی جهت رفع مشکلات بودند.

مسئله احیا و تجدید حیات اسلام و بیداری مسلمانان و در مرحلة پیشرفته تر آن تجدید بنا یا بازسازی تفکر دینی در دهه های اخیر از طرف رهبران ، علما و مصلحان و متفکران جهان اسلام به منظور حل و رفع مسئله عقب ماندگی، انحطاط داخلی ونیز برخورد با  استعمار غربی طرح و دنبال شد. این تفکر بخصوص از نیمه دوم قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم تادورة جنگ جهانی اول اندیشة غالب بر جریانهای فکری ـ سیاسی مسلمانان بوده و تأثیرات زیادی بر حیات فرهنگی و سیاسی ـ اجتماعی جهان اسلام بر جا گذاشته است.(7)

این جریان از ابتدای ظهور جنبش وهابیت در عربستان در قرن 18 م/ 12 هـ به عنوان جریان اصلاح طلبی دینی معروف شد و با ظهور سید جمال الدین اسد آبادی در نیمة دوم قرن 19 م/ 13 هـ عمق وغنای خاص یافت و اندیشه و عمل مسلمانان را تحت تأثیر قرار داد ، این دو مصداق بر جسته (جنبش وهابیت و نهضت سید جمال ) به عنوان دو سر منشاء که دو دسته را در داخل جریان اصلاح دینی به وجود آورده اند قابل تشخیص و تفکیک اند و می توان آن دو دسته را به نام بنیادگرایی و رادیکالیسم ( اصلاح طلبی دینی ) در دورة معاصر جهان اسلام خواند . بدین ترتیب اصلاح طلبی دینی دو جریان بنیادگرایی اسلامی ( مانند جنبش وهابیت و رادیکالیسم اسلامی ( اصلاح طلبی دینی ) مانند نهضت سید جمال را در بر می گیرد. به عبارتی جریان اصلاح طلبی دینی در قرون اخیر به دو بخش و شاخه تقسیم می شود . شاخه بنیادگرایی آن از ابن عبد الوهاب تا رشید رضا و پس از آنها عمیقاً به همان اصول و بنیادهای اولیه که مبتنی بر ظواهر کتاب و سنت و سیرة سلف صالح با مصادیق بارزی چون ابن تیمه بود وابسته است. اما شاخة دیگر آن با سید جمال آغاز می شود و درصدد است که با مایه‌ها و جهت‌گیریهای عقلی ، فلسفی و اجتهادی و متناسب با مقتضیات زمان و نوخواه و آینده نگر به احیاء و بازسازی تفکر دینی و تصحیح جهان بینی مسلمانان بپردازد . اینان به رغم داشتن شعارهای تقریباً مشابه با دستة اول به احیاءو اصلاح طلبی دینی معنا و محتوی دیگری
بخشیده‌اند.(8)

گذشته از مورد وهابیت که عمدتاًدر واکنش به وضعیت داخلی عربستان و بلاد عربی به وجود آمد ، جریان احیاء تفکر دینی و شاخه های داخلی آن اساساً‌ در واکنش به مسئله غرب و به خصوص هجوم و فشار استعمار غربی شکل گرفت، آن هم در قرن 19 م/ هـ و در وضعیتی که بلاد اسلامی دچار انحطاط داخلی و مستقیماًدر معرض هجوم نظامی دول اروپایی بودند. مسلمانان بر اثر تکانهای شدید ناشی از هجوم نظامی غربیان پس از حمله ناپلئون به مصر به خود آمدند و در پاسخ به این مبارزه جویی غرب درصدد برآمدند که از طریق اصلاح طلبی دینی  از جامعه اسلامی دفاع کنند . یعنی با فراخوان دفاع از فرهنگ اسلامی آنان ارزشهای بنیادین مذهبی رابه عنوان مناسب ترین راه برای مقابله با خطراروپا مطرح کردند.(9)

بدین ترتیب تحولات نحله فکری اسلام گرایی در جهان اسلام را می توان به دو دوره تقسیم کرد: دورة اول از آگاهی مسلمانان به چالش جهان جدیدآغاز می شود و تا نسخ نهاد خلافت توسط ترکان جوان ادامه دارد .در این دور کوشش در اثبات حقانیت و مهم بودن آموزة اسلامی است . دورة دوم از زمانی آغاز می شود که مسلمانان می کوشند برای ادارة جامعه چارچوب بدیل در قالب آموزة اسلامی ارایه کنند.(10)

تحقیق در مورد بنیادگرایی اسلامی و تأثیر آن بر امنیت بین الملل

اختصاصی از ژیکو تحقیق در مورد بنیادگرایی اسلامی و تأثیر آن بر امنیت بین الملل دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه24

فهرست مطالب

مقدمه:

بنیادگرایی اسلامی:

پیشینه تاریخی این مفهوم: (بنیادگرایی اسلامی):

ویژگی بنیادگرایی اسلامی:

الف) بنیادگرایی در برابر سنت گرایی:

بنیادگرایی و رادیکالیسم:

علل ظهور جنبش های اسلامی بنیادگرا:

عوامل خشونت طلبی در جنبشهای بنیادگرا

علل ضد غربی بودن جنبش های بنیادگرایی:

عوامل تسهیل یا کنترل کننده خشونت طلبی در جنبش های اسلامی

جنبش های رادیکال اسلامی:

- چرخش از اسلام میانه رو به اسلام مبارز:

هشدار درباره خطر تفکیر گرایی

 در روابط بین الملل قبلاً دولتها مرجع تهدید امنیت و مخاطب آن بودند بدین معنی که تنها یک دولت و یا مجموعه ای از دولتها قادر بودند که امنیت دولت و یا دولت های دیگر راتهدید کنند. از طرفی، آنچه که مخاطب این تهدید بود باز هم دولتها بودند یعنی اینکه تنها دولت ها بودند که مورد تهدید قرار می گرفتند، اما به دنبال تحولاتی که در هر عرصه جهانی در حوزه ها ی مختلف علمی، تکنولوژی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اتفاق افتاد دیگر برای بررسی مقوله ی امنیت چه در سطح داخلی و چه در سطح بین منطقه ای و بین المللی چارچوب تحلیل فوق کفایت نمی کند، چون امروزه فشار تهدید در سه حوزه ی داخلی، منطقه ای و جهانی می توانند پدیده های متفاوتی با شد. نکته ای که باید به آن اشاره کرد این است که آنچه که باعث می شود، پدیده ای غیر دولتی قادر باشد امنیت جهانی را به خطر بندازد پیوستگی امنیتی در جهان امروز است. بدین معنی که به دلیل وجود روابط عمیق میان دولت ها و ملت ها وقوع یک پدیده در قسمتی از جهان قادر است بر دیگر قسمت های جهان تاثیر گذارد. البته این بدان معنی نیست که دولت ها قادر نباشند و یا نیستند که دیگر امنیت جهانی را به خطر اندازند بلکه بدین معنی است که در کنار تهدید دولت پدیده های نرم دیگری نیز وجود دارند که قادرند امنیت جهانی را به خطر اندازند. پدیده ای همچون بنیادگرای، محیط زیست، گرسنگی، ایدز، آب، بیماری های همه گیری، مسائل قومی و ....

پدیده ای که در این تحقیق   مورد بررسی قرار می گیرد، و رابطه ی آن با امنیت جهانی موردآزمون قرار می گیرد، بنیادگرای اسلامی است. به عبارتی سوال این است که بنیادگرای اسلامی چگونه قادر است که امنیت جهانی را بخطر بیندازد؟ فرضیه ای که در پاسخ  به این سوال مورد آزمون قرار می گیرد این است که بنیادگرای اسلامی،به عنوان یک مگاترند که جهان را به اقلیت حق و اکثریت کفر تقسیم می کند و جنگ و یا به اصطلاح جهاد با جبهه کفر را واجب می داند قادر است امنیت جهانی را به خطر اندازد شیوه آزمون فرضیه

دانلود تحقیق بنیادگرایی اسلامی

اختصاصی از ژیکو دانلود تحقیق بنیادگرایی اسلامی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

بنیادگرایی اسلامی نهضتی برخاسته از درون جوامع اسلامی و پاسخی دینی به بحرانها و آشفتگی های اجتماعی و سیاسی جوامع مسلمان بود . این جریان با پی بردن به فساد و بی عدالتی در جوامع اسلامی همواره در صدد اصلاح این جوامع بوده است وبا ارائه پیشنهادی مبتنی بر تمسک و بازگشت مجدد به اصول و مبانی اسلام در صدد بود راه درمان نابسامانیها و عقب ماندگی را در درون مذهب پیدا کند .

     بنیادگرایی اسلامی با ویژگی ها و اهداف فوق همواره در طول تاریخ اسلام استمرار داشته و با پسرفت و پیشرفت هایی که داشته است وارد قرون جدید (20 و 21 ) گردید .

     بنیادگرایی در دوران جدید ، که می توان شروع رسمی آن را از سید جمال الدین اسد آبادی دانست علاوه بر تعقیب اهداف پیشین که مبنی بر اصلاح و مبارزه با فساد در جوامع اسلامی بود ، هدف و خواست تازه ای پیدا کرد : یعنی مبارزه با هجوم استعمار گران خارجی به سرزمین های اسلامی .این عامل از آن زمان تا کنون به صورت یکی از اهداف اصلی این جریان باقی مانده است . یا به عبارتی می توان گفت همین عامل نقش عمده ای در پیدایش و تداوم جریان بنیادگرایی اسلامی در دوران جدید داشته است .

     لازم به ذکر است که مسئله تهاجم غرب به سرزمینهای اسلامی از همان ابتدا با واکنش این جوامع روبرو بوده است اما این واکنشها بیشتر در شکل و قالب های غیر اسلامی صورت گرفته است . به ویژه از نیمه دوم قرن بیستم که چارچوبهای مارکسیستی ، ملی گرایی و ناصریسم بیشتر در منطقه خاور میانه نفوذ داشتند و اسلام گرایی یا چارچوب مبارزاتی مبتنی بر عقاید اسلامی در حاشیه قرار داشت . اما به دنبال ناتوانی این مکاتب و ادامه گسترش نفوذ غرب در جوامع اسلامی گرایش روز افزونی به سمت جایگزینی دینی و طرحی اسلامی برای بسیج توده ها جهت مبارزه با هجوم گسترده غرب به وجود آمد و به دنبال آن اندیشه بنیادگرایی از اقبال فراوانی برخوردار شد که نتیجه آن گسترش دامنه بنیادگرایی اسلامی در بیشتر سرزمینهای اسلامی به ویژه آن دسته که گرفتار نابسامانیهای اجتماعی و سیاسی بیشتری بودند می باشد .

     فراگیر شدن بنیادگرایی اسلامی از نیمه دوم قرن بیستم تا کنون به حدی بود که  عده ای از اندیشمندان را بر آن داشت تا گمان کنند بنیادگرایی اسلامی پدیده ای جدید و مربوط به قرن اخیر است و حتی عده ای نقطه شروع آن را از سال 1979 م و وقوع انقلاب اسلامی در ایران دانستند .

     ضمن عقیده به اینکه تاریخ رسمی شروع بنیادگرایی اسلامی در قرون اخیر از سید جمال الدین بوده است اما بدون شک از آن زمان تا کنون تحولاتی رخ داده است که هر کدام نقطه عطفی در جریان بنیادگرایی اسلامی به شمار می روند و به تنهایی می توانند سرآغاز فصل جدیدی در تحولات اسلامی به حساب آیند . مثلا در سال 1928 م تشکیل جنبش « اخوان المسلمین » توسط حسن البناء در مصر بنیادگرایی اسلامی برخاسته از سید جمال الدین و شاگردانش را که تقریبا کم توان شده بود دوباره تقویت و چند گام جلو تر برد . اما اقدام حسن البناء نیز در مقایسه و رقابت با مکاتب فکری دیگر از جمله ناصریسم ، ناسیونالیسم و مارکسیسم و … که در منطقه خاورمیانه رایج بود در حاشیه قرار گرفت ولی با شکست اعراب از اسرائیل در سال 1967 م و وقوع انقلاب اسلامی در سال 1979 م نه تنها بنیادگرایی اسلامی جانی دوباره گرفت بلکه از آن زمان تا کنون هیچ رقیب فکری دیگر توان مقابله با آن را پیدا نکرد و همیشه در در مرکز تحولات سیاسی و اجتماعی منطقه قرار داشته است .

     گذشته از سیر تحولات وتکوین بنیادگرایی اسلامی که به اختصار اشاره شد باید افزود که  علی رغم تداوم تاریخی ، بنیادگرایی در هر دوره ای شکل و قالب خاصی داشته است و به تناسب زمان و مکان اهداف و خواسته های آن متفاوت بوده است . علاوه بر این در هر دوره ای احیاء گران به دنبال اهداف متفاوتی بوده اند ، عده ای خواهان تغییر جامعه و عده ای خواهان تغییر فرد و عده ای نیز خواهان تغییرات همه جانبه بوده اند . همچنین در راستای اجرای این اهداف عده ای موعظه و نصیحت و عده ای اسلحه را برگزیده اند .

     این پیچیدگی و گستردگی اهداف و شیوه ها باعث اختلاف نظر های زیادی در مورد ماهیت و حتی تعریف و تشخیص بنیادگرایی اسلامی شده است . به گونه ای که برای نام گذاردن بر حرکت اسلام خواهی از اصطلاحاتی چون اسلامگرایی ، بنیادگرایی ، اسلام سیاسی و … استفاده کرده اند که اگر چه از لحاظ گسترش دامنه واژه های معادل مفید می باشد اما از آنجا که این اصطلاحات گاه تحت فشارهایی از جمله فرار از برچسب های ناروا به این جریان استخراج و به کار برده شده است لذا نه تنها تمایز های میان گروههای طرفدار این جریان را به خوبی نمایان نمی سازد بلکه بر ابهام و پیچیدگی درک پدیده بنیادگرایی اسلامی نیز افزوده است.

هر گاه برداشت اندیشمندان غربی از بنیاد گرایی اسلامی راکه اکثرا با مشاهده برخی جلوه های این جریان، -مثل اقدامات قهر آمیز و ضدیت با غرب-، بی درنگ آنها رامعادل و همسان با اصل و ماهیت بنیادگرایی اسلامی در نظر می گیرند اضافه کنیم متوجه می شویم که انحرافات و سوء برداشت ها اعم از اینکه آگاهانه یا عامدانه باشد یا از روی ناآگاهی و شناخت کم، فهم پدیده بنیادگرایی اسلامی را بسیار مشکل زا کرده است . و از آنجا که قضاوت های بعدی هم بر پایه این اطلاعات صورت می گیرد لذا مایه تحلیل ها و تفسیر هایی قرار می گیرد که در آن هیچ مرزی میان تروریسم ، افراط گرایی ، خشونت طلبی و اسلام گرایی وجود ندارد.

بدین خاطر است که حتی نظریه پردازی پیرامون علل ظهور و همچنین علت خشونت طلبی و به ویژه آمریکا ستیزی این گروهها نیز خلاف واقعیت است مثلا در مورد علت خشونت طلبی گروههای بنیادگرای اسلامی که مرکز ثقل تحقیق نیز می باشد ، عده ای آن را ناشی از ماهیت و ذات تفکر بنیادگرایانه ، یعنی مبانی اسلام می دانند ، عده ای دیگر نیز آن را ناشی از جاذبه های فرهنگ غربی و ناتوانی فرهنگ اسلامی و گروهی دیگر فقر و سرخوردگی را عامل اصلی ظهور و خشونت طلبی این گروهها می دانند . در حالی که واقعیت این است که مجموعه عوامل پیچیده ای دست در دست هم داده اند تا از شیوه های اقدام مختلف ( قهر آمیز ، فکری ـ فرهنگی و سیاسی ) شیوه قهر آمیز از اقبال زیادی برخوردار شود که مجموعه این عوامل را می توان در دو دسته عوامل محیطی _ سیاسی و عوامل عقیدتی و ایدئولوژیک جای داد .

شامل 268 صفحه فایل  word قابل ویرایش