این فایل ترجمه قسمتی از کتاب Oxford picture dictionary ویرایش 1 می باشد که زحمت فراوانی روی آن انجام گرفته است وبرای دانشجویان و دانش آموزانی که مشتاق و علاقه مند به یادگیری زبان هستند بسیار مناسب است و دارای قسمتهای جالب خواندنی است که در آموزش زبان درباره ی آشنایی با جامعه و حمل و نقل خیلی موثر است.
Community -----Transportation
فایل 24 صفحه خوانا و با کیفیت.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:27
فهرست مطالب:
تاریخچه عکاسی
مختصری از پیدایش عکاسی در جهان
ورود عکاسی به ایران
نخستین های عکاسی در ایران
نخستین عکاسی در شب
نخستین عکاسان زن
نخستین عکاسخانه ها در ایران
نخستین مجموعه های عکس در ایران
نخستین موضوعات عکس در ایران
انقلاب اسلامی و عکاسی ایران
«نخستین انجمن عکاسی»
«نخستین مقاله در مورد هنر عکاسی»
نخستین عکاس ایرانی
اولین عکاسخانه در ایران
نخستین عکاس آثار تاریخی ایران
«نخستین مرد عکاس ایرانی»
«نخستین عکاسان زن ایرانی»
منابع
چندی پیش کنجکاو شدم و در مورد تاریخ عکاسی ایران در اینترنت گشتی زدم. گاهی به مطالب زیاد و در عین حال ضد و نقیض بر می خوردم که واقعا کلافه ام می کردند. این بود که وقت و فرصت بیشتری بر روی آن گذاشتم و مطالب مفید و مطمئن تری پیدا کردم. حاصل جستجو های خودم رو با کمی ویرایش و گزینش قصد دارم در این یادداشت برای شما بگذارم، سعی کردم مطالب مهم به طور کامل ذکر گردد و در عین حال اصل خلاصه نویسی نیز رعایت شود. اگر مایلید این اطلاعات را با جزئیات بیشتر بخوانید، می توانید به منابع این مطلب در آخر، مراجعه نمایید. امید است که مورد توجه شما خوانندگان قرار بگیرد.
اصل عکاسی به قانون مربوط به اتاق تاریک باز می گردد که اولین بار ارسطو در نوشته های خود که به بیان تجربه ای از رؤیت کسوف می پردازد، معرفی می کند. و قدیمی ترین جعبه ی عکاسی نیز، اتاق تاریک بوده که ظاهرا اولین بار ابن حیثم(قرون ده و یازده میلادی) آن را به کار برده و از قرن شانزدهم میلادی نقاشان ایتالیایی برای ترسیم مناظر صحیح اشیا از آن استفاده می کردند. لئوناردو داوینچی نیز یکی
از همین نقاشان بود که توانست برای رسم دقیق مناظر ( با استفاده از اینه ای به زاویه ی 45 درجه در مقابل روزنه ی کوچک اتاق تاریک ) ، تصاویر منعکس شده ی مناظر را به روی کاغذی مات منتقل کند. اما در آن زمان، نه فن عکاسی وجود داشت، و نه کلمه ی فتوگرافی وضع شده بود. اتاق تاریک «اتاقی » بود که روزنه ی کوچکی بر یکی از دیواره های آن تعبیه شده بود، که نور از آنجا می توانست وارد اتاق شود. نور وارده از روزنه تصویری معکوس از شی ء یا از صحنه ی خارجی بر دیواره ی مقابل روزنه می افکند، و نقاش، خطوط و کل این تصویر را رسم می کرد، و سپس رنگ آمیزی می نمود.
نخستین کسی که موفق به تهیه ی تصاویر پایدار شد، ژ.ن.نیپس فیزیکدان فرانسوی بود. وی صفحه ای اندوده به ماده ای حساس به نور را در اتاق تاریک قرار داد، و سپس برای تثبیت تصویر از طریقه ی معمول در گراور سازی استفاده کرد. (وی نخستین کسی است که با جعبه ی عکاسی عکس برداشت)
"ویلیام هنری فاکس تالبوت " را می توان بنیانگذار عکاسی امروز دانست که از تکنیک ( مثبت و منفی ) یا همان نگاتیو امروزی برای عکسبرداری استفاده کرد و به این ترتیب بود که هم از زمان عکسبرداری و هم از ابعاد دوربین
های عکاسی (که به دلیل جثه ی بزرگشان به "ماموت کامرا" معروف بودند) کاسته شد.