پیش تنیدگی عبارت است از ایجاد یک تنش ثابت و دائمی در یک عضو بتنی به نحو دلخواه و به مقداری از تنش های ناشی از بارهای مرده و زنده در این ، به طوری که در اثر این تنش ، اندازه لازم عضو خنثی شده و در نتیجه مقاومت باربری آن افزایش پیدا می کند. بتن پیش تنیده، یکی از جدیدترین فرم های ساختمان است که وارد مهندسی سازه شده است. در قرن پیش چندین حق امتیاز انحصاری برای چند الگوی پیش تنیدگی متفاوت داده شده بود، ولی به اثرات طولانی مدت خزش و انقباض باعث کاهش نیروی پیش ، علت استفاده از فولاد بامقاومت پایین تنیدگی می شد و مزیت کاربرد بتن پیش تنیده را شدید ا کاهش می داد - در ابتدای قرن بیستم یک مهندس فرانسوی بنام یوجین فریسینه با استفاده از برخورد منطقی با مساله، با استفاده از فولاد با مقاومت بالا توانست تکنیک پیش تنیدگی را با موفقیت به کاربرد . از این زمان به بعد بتن پیش تنیده بعنوان یک روش ساخت قابل قبول مورد استفاده واقع شد و امروزه در بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در دسترس است . - بیشترین کاربردهای بتن پیش تنیده در زمینه سازه های ساختمانی به صورت تولید تیرها و دالها با این تیرها معمولا در کارخانه ساخته می شوند تا کنترل کیفیت بهتر انجام ، تکیه گاه ساده می باشد معمولا تیرهای بتنی پیش تنیده در جا بکار می ، در جایی که دهانه های بزرگ داشته باشیم ، گیرد روند. - در زمینه مهندسی پل، معرفی بتن پیش تنیده ساخت پل های بتنی با دهانه زیاد را عملی ساخته است. این پلها معمولا از قطعات پیش ساخته تشکیل شده اند که با جرثقیل در ارتفاع مورد نظر قرار گرفته اند و به کمک پیش تنیدگی به قطعات موجود متصل می شوند .
سازه های بتن آرمه پیشرفته (pdf)
