این تحقیق دارای 148 صفحه می باشد. نوع فایل:word.
بیان مسأله
فرزندآوری در بسیاری از فرهنگها به عنوان یکی از کارکردهای خانواده و ناباروری یک امر ناخوشایندی محسوب می شود. اگر چه باروری تحت عنوان قدرت و توان فرزند آوری بیان می‌شود، ناباروری تعریف جهانی مشخصی ندارد و در فرهنگ‌های مختلف تعابیر مختلفی از آن می‌شود.
در بعضی از فرهنگها ناباروری به معنی «ناتوانی برای داشتن تعداد بچه‌هایی که فرهنگ آن جامعه به آنها دیکته می‌کند و در مناطق دیگر به معنی نداشتن فرزند پسر می‌باشد» (ایونز[1]،2004: 5).
ناباروری از نظر پزشکی عبارتست از«بارور نشدن یک زوج پس از یکسال تماس جنسی منظم بدون استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری» (لاننفلد[2] و دیگران، 2004: 318؛ لارسن[3]، 2000: 285).
ناباروری به دو صورت اولیه و ثانویه می‌باشد. الف) ناباروری اولیه اصطلاحی است در مورد کسانی که اصلاً حامله نشده‌اند. ب) ناباروری ثانویه در مورد کسانی به کار می‌رود که قبلاً باروری را چه به صورت سقط و چه داشتن فرزند تجربه کرده‌اند، اما مجدداً باردار نشده‌اند.
ناباروری ثانویه می تواند عموماً نتیجه عفونت‌های ناشی از زایمان و سقط جنین و تا حدی انتقال بیماریهای مقاربتی باشد. به طور کلی از هر ده زوج، یک زوج ناباروری اولیه یا ثانویه را تجربه می کنند. اکثریت این افراد در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند (سازمان بهداشت جهانی، 2003). ناباروری به مقدار زیادی از شرایط و وضعیت افراد و سبک زندگی آنها تأثیر می‌پذیرد. در بعضی کشورها مانند آفریقای مرکزی و جنوبی که به قطب ناباروری معروف هستند بیش از یک سوم از افراد جامعه قادر نیستند که بعد از یک سال تلاش منظم، باردار شوند در این کشورها این میزان از 5% تا 30% در کشورهای آفریقایی در نوسان است (لارسن، 1994: 285؛ اریکسن[4]، برانت[5]، 1996: 220-209؛ ایونز، 2004: 6).
تحقیق پیامد های اجتماعی –فرهنگی ناباروری زنان مطالعه موردی تهران(طرح تحقیقاتی برای مرکز مطالعات جمعیتی آسیا و اقیانوسیه)