دانلود تحقیق کلزا-چرا کلزا بکاریم

اختصاصی از ژیکو دانلود تحقیق کلزا-چرا کلزا بکاریم دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

چرا کلزا بکاریم ؟
در حالی که بیش از 90 % روغن مورد نیاز کشور از طریق واردات تأمین و روغن کلزا از روغنهای نباتی خوب محسوب و این گیاه سومین منبع تولید روغن جهان ، دارا ی 40 تا 45% روغن و 17 تا 25% پروتیین می‌باشد. لازم است این گیاه در بخش کشاورزی بیشتر شناسایی و جهت بالا بردن کمیت و کیفیت تولید و از طرفی در جهت خود کفایی کشور برای تأمین روغن ،گامی برداشته شود .


ـ برتری‌های کشت کلزا :

1- با کاشت گیاه کلزا در جای کاشت گندم می توان علفهای هرزی را که در مزرعه گندم قابل کنترل تا حال نبوده است، از جمله جو دره (جو وحشی) و بیماریهای گندم از قبیل پا خوره را با سموم شیمیایی و تناوب زراعی کنترل و پیشگیری نمود.

2- عملکرد محصول گندم بعد از محصول کلزا افزایش می یابد .

3- ریشه آن عمیق و از تمام اعماق زمین عناصر و مواد غذایی را جذب می کند؛ریشه گاهی تا اعماق 80 سانتی متری نیز نفوذ می کند.

4- برداشت آن زود هنگام و برای تهیه بستر و کاشت محصول بعدی (صیفی ) فرصت کافی است .

5 ـ قرار گرفتن یک گیاه شتوی ( زمستانی ) در تناوب زراعی گندم، گیاهی زمستانه است که با توجه به بحران کمبود آب نیاز به آب کمتری دارد .


ـ تاریخ کاشت :

در کشت پاییزه کلزا تاریخ کاشت از اهمیت خاصی بر خور دار است که با وضعیت جغرافیایی منطقه ارتباط مستقیم دارد .

کلزا در مرحله 8 ـ6 برگی (رو‌زِت ) حد اکثر مقاومت به سرما را دارد .تاریخ کاشت 15 مهر ماه تا اواخر آذر ماه برای مناطق گرمسیر و قبل از آن (15 مهر ) برای مناطق سردسیر توصیه میگردد .


ـ نوع رقم بذر مصرفی:

با توجه به شرایط اقلیمی نوع بذر مشخص می گردد، که در مناطق گرمسیری ارقام هایولا، 401، 308 ، 60 و رقم R.G.S توصیه مشود.


ـ میزان بذر مصرفی و تراکم :

در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر کاشت به موقع (15 مهر تا آبان) تعداد 70 تا 80 بوته و کشتهای بعد از آبان ماه تعداد 80 تا 100 بوته در متر مربع باید وجود داشته باشد .

میزان بذر در هکتار در تاریخ کاشت مناسب 8 تا 10 کـیلو گرم و در صورت تأخیر در کاشت به میزان بذر مصرفی اضافه می نماییم. حد اکثر میزان بذر مصرفی در مـزارع با تهیه بستر 13 کـیلو گـرم و در مـزارع جـای شـالی ( بدون تهیه بستر ) 17ـ 15 کیلو گرم می‌باشد


ـ عمق کاشت :

عمق کاشت معمولا بین 1تا 2 سانتی متر با توجه به نوع رقم ، بافت ، ساختمان خاک و اقلیم منطقه در نظر گرفته میشود .


ـ روشهای کاشت :

1- روش دست پاش

2- روش مکانیزه

روش کشت دست پاش:

روش کاشت دست‌پاش درکشتهای با تهیه بستر بذر ، جای شالی و زراعت دیم استفاده می‌گردد. در اراضی با تهیه بستر بذر و دیم بعد از عملیات تهیه بستر ، عملیات بذر پاشی انجام می شود و دیسک سبک ( بسته ) روی بذر زده می‌شود، ولی در اراضی جای شالی ( بدون تهیه بستر بذر ) به دو حالت است:

الف: ابتدا جـای شـالـی آبیـاری می‌گـردد و سپس مـیزان بذر مورد نیـاز ( 15-17 کیلو گرم) در هکتار پاشیده می شود.

ب: در روش دوم می توانیم بذر را در جای شالی پاشید و پس از آن آبیاری کرد کـه بر اسـاس تـجربیات بدست آمده در دو حـالت مـیزان تـولید برابر می باشد.

روش کاشت مکانیزه :

در این روش کاشت باید با استفاده از بذر کار های غلات ، پنوماتیک و کمبینات عمل کاشت را انجام داد. در کاشت با دستگاه کمبینات به علت تهیه بستر مناسب بذر بوسیله دستگاه کمبینات میزان بذر 8 کیلوگرم در هکتارمی‌باشد ، مزرعه از تراکم و سطح سبز مناسبی برخوردار خواهد شد.

شامل 10 صفحه word

بررسی اثر بقایای گیاهی کلزا , خاک ورزی و مقدار کود نیتروژن برکشت دوم پنبه

اختصاصی از ژیکو بررسی اثر بقایای گیاهی کلزا , خاک ورزی و مقدار کود نیتروژن برکشت دوم پنبه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

چکیده :

سطح زیر کشت پنبه در کشور در سالهای اخیر به میزان بسیار زیادی کاهش یافته است. با توجه به این کاهش سطح زیر کشت پنبه بعنوان کشت اول در استان گلستان جهت جبران آن و استفاده بهینه از نیروی کارگری و کارخانجات مرتبط با آن، توجه به کشت دوم پنبه در استفاده بهینه از زمین پس از برخی از محصولات زراعی از قبیل کلزا ضروری به نظر میرسد. این آزمایش به منظور بررسی اثر مدیریت بقایای کاه و کلش کلزا، عملیات خاک ورزی و مصرف کود نیتروژن مازاد بر نیاز کودی، در کشت دوم پنبه پس از کلزا، در سال 1384 در ایستگاه تحقیقات پنبۀ هاشم آباد گرگان انجام پذیرفت. آزمایش بصورت بلوکهای خرد شده نواری (strip split plot) با چهار تکرار شامل عوامل خاک ورزی دیسک و شخم بعلاوه دیسک و سه نوع مدیریت بقایای کاه و کلش کلزا شامل باقی گذاردن بقایا، خرد کردن بقایا با دستگاه چاپر و جمع آوری و خارج کردن بقایا از مزرعه که به ترتیب بصورت افقی و عمودی تصادفی در هر بلوک قرار گرفتند. سپس هر یک از کرتهای حاصل به دو قسمت مساوی تقسیم شده و مصرف کود نیتروژن به مقدار توصیه کودی و 20 کیلو گرم در هکتار مازاد براین مقدار بعنوان کرتهای فرعی در آن اعمال گردید. نتایج نشان داد که افزایش کود نیتروژن در ابتدای فصل رشد، در بهبود استقرار گیاهچه های پنبه موثر بوده است و باقی گذاردن بقایا سبب افزایش تعداد شاخه های رویا شده ولی بر شاخه های زایا تاثیر معنی داری نداشته است. همچنین وجود بقایا سبب بهم زدن تعادل نیتروژن خاک شده بطوریکه افزودن نیتروژن اضافه به خاک اجتناب ناپذیر است و اثر کود نیتروژنه حتی تا چین اول محسوس بود. اثر کود مازاد در هر دو عملیات خاک ورزی دیسک و شخم و دیسک نسبت به شاهد (مقدار توصیه شده) بر عملکرد چین اول معنی دار بود. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که بهترین ترکیب تیماری موثر بر عملکرد پنبه در کشت دوم پس از کلزا شامل جمع آوری بقایا، اعمال دیسک و استفاده از کود نیتروژن مازاد می باشد ولی بررسی بیشتر در مدیریت بقایا و کود نیتروژن مصرفی می تواند در راستای عدم حذف بقایای کلزا در تحقیقات آتی مدنظر قرار گیرد. 

فهرست مطالب :

مقدمه

فصل اول : کلیات

 1-1- کلزا

 1-2- پنبه

 1-3- آللوپاتی   

 1-4- سیستمهای کشت

فصل دوم : بررسی منابع

 2-1- کشت دوم پنبه پس از کلزا

 2-2- مراحل نمو پنبه

 2-3- مدیریت بقایای گیاهی در کشت دوم پنبه

 2-3-1- نقش بقایای گیاهی بر مواد آلی خاک

 2-3-2- اثر شخم بر بقایا در کشت دوم پنبه

 2-3-3- اثر آللوپاتیک بقایای گیاهی بر کشت دوم پنبه پس از کلزا

 2-4- نیتروژن در پنبه

 2-4-1- نقش نیتروژن درگیاه

 2-4-2- تاثیر بیش بود و کمبود نیتروژن در پنبه

 2-4-3- نقش آب در کارائی نیتروژن در پنبه

 2-4-4- مصرف کود نیتروژن در پنبه

فصل سوم : مواد و روشها

 3-1- محل و موقعیت اجرای طرح

 3-2- نحوه اجرای طرح

 3-3- مراحل اجرا

 3-4- رقم پنبه مورد کشت

 3-5- صفات مورد بررسی

 3-6- تجزیه و تحلیل آماری

فصل چهارم : نتایج

 4-1- تاثیر بقایای کلزا،عملیات خاک ورزی و کود نیتروژنه بر استقرار پنبه

 4-2- تاثیر بقایای کلزا، عملیات خاک ورزی و کود نیتروژنه بر رشد رویشی پنبه  .              

 4-3- تاثیر بقایای کلزا،عملیات خاک ورزی و کود نیتروژنه بر رشد زایشی پنبه  

 4-4- تاثیر بقایای کلزا، عملیات خاک ورزی و کود نیتروژنه بر چینهای برداشت و وزن تک غوزه و عملکرد کل

بحث    

نتیجه گیری کلی  

پیشنهادات   

منابع مورد استفاده

بررسی فیزیولوژیک تحمل به تنش کم آبی در ژنوتیتهای بهاره کلزا

اختصاصی از ژیکو بررسی فیزیولوژیک تحمل به تنش کم آبی در ژنوتیتهای بهاره کلزا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات65

چکیده
به منظور بررسی اثر تنش کم‌آبی در مرحله رشد زایشی بر صفات زراعی و فیزیولوژیک ژنوتیپ‌های کلزا، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 1382 در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تقحیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج اجرا شد. در این آزمایش، آبیاری به عنوان عامل اصلی در دو سطح آبیاری معمول براساس 80 میلی تبخیر از تشتک کلاس A (شاهد) و تنش کم‌آبی (قطع آبیاری از مرحله ساقه‌دهی به بعد تا مرحله بلوغ فیزیولوژیکی) و ژنوتیپ‌های بهاره کلزا به عنوان عامل فرعی در 10 سطح شامل اوگلا، نوزده- اچ، هایولا 401 (کانادا)، هایولا 401 (صفی‌آباد)، هایولا 401 (برازجان)، سین-3، هایولا 420، آپشن 500، هایولا 308 و کوانتوم بودند. نتایج حاصل نشان داد که قطع آبیاری از مرحله ساقه‌دهی به بعد، تأثیر نامطلوبی بر فعالیت‌های رشدی، عملکرد و اجزاء عملکرد داشت. در میان اجزاء عملکرد دانه، کاهش وزن هزار دانه (8 درصد) و به ویژه تعداد دانه در خورجین (3/11 درصد)، بیشترین سهم را در کاهش عملکرد دانه (16 درصد) ژنوتیپ‌های بهاره کلزا در شرایط تنش کم‌آبی دارا بودند. ژنوتیپ‌ها در شرایط تنش کم‌آبی میزان آمینواسید پرولین بالاتری در برگ داشتند، در حالی که میزان محتوای نسبی آب برگ و میزان کلروفیل b, a و کل در آنها پایین‌تر بود. کم‌آبی، نسبت کلروفیل a به b را افزایش داد که این امر ناشی از کاهش بیشتر میزان کلروفیل b نسبت به کلروفیل a بود. میزان پرولین تجمع یافته در برگ در شرایط تنش کم‌آبی، بیان‌گر میزان خسارت وارده به ژنوتیپ‌ها بوده و ارتباطی با تحمل به تنش نداشت. همچنین، کاهش میزان محتوای نسبی آب برگ در ژنوتیپ‌های حساس به کم‌آبی بیشتر بود. ژنوتیپ‌هایی که در شرایط تنش کم‌آبی، محتوای نسبی آب برگ خود را به میزان بالاتری حفظ نمودند، عملکرد دانه بالاتری را تولید نمودند. بر پایه نتایج، این گونه استنباط می‌شود که ژنوتیپ‌های سین- 3، نوزده- 1چ، هایولا 420، هایولا 401 (برازجان) و هایولا 401 (کانادا) با شاخص تحمل به تنش بالاتر نسبت به سایر ژنوتیپ‌های مورد بررسی، سازگاری مناسب‌تری با تنش کم‌آبی داشتند و توانستند هم در شرایط آبیاری معمول و هم تنش کم‌آبی، میزان عملکرد دانه بالاتری را تولید نمایند. در مقابل، ژنوتیپ هایولا 308، بیشترین حساسیت را به کم‌ آبی در میان ژنوتیپ‌های مورد بررسی دارا بود.
واژه‌های کلیدی: ژنوتیپ‌های کلزا- عملکرد و اجزای عملکرد- تنش کم‌ آبی- پرولین- کلروفیل- محتوای نسبی آب برگ.


مقدمه
در حدود 40 درصد از اراضی کره زمین در مناطق خشک و نیمه خشک قرار دارند
(Meigs, 1953). در این مناطق، آب محدودیت اصلی بوده و خشکی از جمله مهمترین عوامل القاء کننده تنش در گیاهان زراعی به حساب می‌آید. متأسفانه کمبود آب، تنها به این مناطق محدود نشده و گاهی در سایر نقاط هم توزیع نامنظم باران دوره‌های دشواری را برای رشد گیاه ایجاد می‌نماید. چنین تنشی بر روی عملکرد محصول اثر گذاشته و اغلب باعث ایجاد افت در آن می‌گردد. در شرایط تنش خشکی، پتانسیل آب برگ و مقدار آن نسبی برگ (LRWC) کاهش پیدا کرده و فرآیندهایی نظیر فتوسنتز، توسعه برگ و نیز تراکم و اندازه روزنه‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرند
(Sierts et al., 1987; Sloan et al., 1990).
کاهش رطوبت در مراحل حساس زیستی گیاه، تغییرات و دگرگونی‌هایی را ایجاد می‌نماید. ماهیت دینامیک وضعیت آبی گیاه، در برگیرنده وابستگی اثرات تنش خشکی به عواملی مانند شدت، دوام و زمان تنش در طول انتوژنی و نیز سایر متغیرهای محیطی است که این امر پیچیدگی خاصی را در پاسخ گیاه ایجاد می‌کند (Chavan et al., 1990). بدین ترتیب، مقاومت و یا تحمل خشکی از جنبه‌های فیزیولوژیک و اصلاحی مهم تلقی می‌شود. در این راستا، هدایت روزنه کمتر، توانایی برداشت آب از خاکی با رطوبت کم، حفظ پتانسیل آب و میزان آب نسبی برگ (Blum and Mayer, 1999) از طریق ریشه‌های عمیق و منشعب، تورم مثبت برگ در پتانسیل‌های آبی پایین و فرآیندهای مرتبط با تورم و تجمع امینواسیدهایی همچون پرولین، بتائین و … در گیاه جهت تنظیم اسمزی، جزء ساز و کارهای مهم محسوب می‌گردند (Fukei and Cooper, 1995; Kumar and Singh, 1998; Niknam and Turner, 1999).
زراعت کلزا در میان دانه‌های روغنی، با توجه به شرایط آب و هوایی ایران پدیده‌ای جدید به شمار آمده و نقطه امیدی برای تأمین روغن مورد نیز محسوب می‌شود (بی‌نام، 1377). دانه‌های کلزا دارای درصد قابل توجهی روغن (45- 40 درصد) بوده و منبع با ارزش برای تأمین روغن خوراکی و نیز مصارف صنعتی می‌باشد. همچنین، پس از استخراج روغن، کنجاله آن از 26 تا 44 درصد پروتئین به طور معمول برخوردار است. کلزا نیز همانند بسیاری از گیاهان زراعی روغنی از تنش کم‌آبی متأثر می‌شود و بسته به وضعیت آبی در مراحل ویژه‌ای از فنولوژی خود به ویژه دوره رشد زایشی، کمیت و کیفیتش تحت تأثیر قرار می‌گیرد. علت این امر به احتمال زیاد تغییر در تظاهر ژن‌های کنترل کننده صفات کیفی دانه می‌باشد (Strocher et al., 1995). در بررسی تیمارهای تنش خشکی (تنش در ابتدای رشد رویشی، اواخر رشد رویشی، مرحله گل‌دهی) بر روی ارقام کلزا مشاهده شد که تنش خشکی به طور معنی‌داری تعداد خورجین در هر گیاه، تعداد دانه در هر خورجین و عملکرد دانه را کاهش داد. کاهش عملکرد دانه عمدتاً از طریق کاهش تعداد خورجین در گیاه و بذر در هر خورجین بود. کمترین تعداد خورجین و دانه در خورجین مربوط به گیاهان تنش دیده در مرحله گل‌دهی بود. کاهش وزن دانه نیز در تیمارهای تنش خشکی اعمال شده در اواخر دوره رشد بیشتر بود. کاهش سطح برگ نیز فقط در تیمارهای تنش در اواخر رشد رویشی و گل‌دهی مشاهده شد. در بررسی پایداری غشاء سلولی در شرایط خشکی مشاهده شد که این عامل نسبت به گیاهان شاهد بالاتر است. این افزایش به نظر می‌رسد که یک نوع مکانیزم سازگاری جهت تحمل به تنش خشکی در کلزا باشد. درجه حرارت برگ نیز در گیاهان تنش دیده 1 تا 2 درجه سانتی‌گراد نسبت به شاهد بالاتر بود. درجه حرارت بالاتر برگ، نشانه هدایت روزنه‌ای پایین‌تر و تبادل گازی کمتر در برگ کلزا می‌باشد. کاهش عمکلرد دانه مربوط به کاهش در هدایت روزنه‌ای و فتوسنتز برگ بود. به نظر می‌رسد که تنش خشکی به مدت 4 تا 5 روز در طی رشد رویشی برای عملکرد دانه کلزا کمتر مضر باشد چون گیاهان تا حد زیادی بهبود می‌یابند. در مقابل، تنش خشکی دیرهنگام، به دلیل عدم بهبود کافی منجر به کاهش بیشتر عملکرد دانه می‌شود (Hashem et al., 1998). پتانسیل عملکرد دانه در کلزا در هنگام اعمال تنش خشکی و تنش‌های حرارتی بالا به هنگام دوره گل‌دهی و مراحل قبل از آن نسبت به دیگر مراحل رشدی، کاهش بیشتری می‌یابد. در کلزا، دوره رشد زایشی (اواخر تشکیل جوانه تا ابتدای تشکیل بذر)، حساس‌ترین مرحله به تنش آبی و درجه حرارت بالا است. کلزا عادت رشدی نامحدودی داشته و می‌تواند در شرایط تنش خشکی به طور ذاتی بهبود یابد. این بهبود از طریق افزایش شاخه‌دهی و افزایش کارایی خورجین‌های باقی مانده صورت می‌گیرد. در بررسی اثر تیمارهای حرارتی و رطوبتی (تنش آبی بالا، آبیاری تا 50 درصد آب موجود خاک و تنش آبی ملایم، آبیاری تا 90
درصد آب موجود خاک) بر روی ارقام کلزا و خردل هندی مشاهده شد که تنش آبی، عملکرد دانه را فقط در شاخه فرعی و در گیاه کاهش می‌دهد، در حالی که تأثیری بر عملکرد دانه در ساقه اصلی نداشت. در این آزمایش مشاهده شد که اثر تنش آبی بر عملکرد دانه، عمدتاً مربوط به تغییر صفات هیدرولیکی و غیرهیدرولیکی همانند کلروفیل است. تنش آبی بالا، وزن دانه را حدود 3 درصد نسبت به شاهد کاهش داد

تحقیق در مورد خصوصیات گیاه شناسی کلزا

اختصاصی از ژیکو تحقیق در مورد خصوصیات گیاه شناسی کلزا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

شلینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه12

فهرست مطالب

خصوصیات گیاه شناسی کلزا

مراحل رشد ظاهری کلزا

ویژگی مورفولوژیکی گیاه کلزا

خصوصیات گونه های مهم متعلق به جنس Brassica

تقسیم بندی ارقام کلزا

تاریخچه تولید کلزا در ایران و جهان

دلایل برتری کلزا و توجه کشاورزی به آن

شرایط رشد و نمو کلزا

کلزا با نام علمی Brassica napus L. گیاهی از تیره شب بو و از جنس کلم است . این گیاه از تلاقی های متعدد بین جنس های sinapis , brassica حاصل گردیده است. (عزیزی و همکاران ، 1378)

این گیاه دارای دو رقم بهاره و پاییزه است که رقم بهاره نسبت به پاییزه است که رقم بهاره نسبت به پاییزه کم محصولتر و کم ارتفاع تر و با مقاومت کمتر است . این گیاه یکی از گیاهان زراعی روغنی است که می توان آن را درمناطق معتدله و ارتفاعات بالا و تحت شرایط نسبتا خنک کشت کرد و تعداد کروموزمهای آن 2n=38 می باشد

تحقیق در مورد کشت کلزا در مناطق دیم گرمسیری

اختصاصی از ژیکو تحقیق در مورد کشت کلزا در مناطق دیم گرمسیری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:40

 فهرست مطالب

  مقدمه

آماده سازی زمین

کشت با حداقل خاکورزی

زمان مناسب

کاشت کلزا

 تراکم بذر و فاصله ردیف های کاشت کلزا

کنترل علف‌های هرز

مبارزه با آفات و بیماری‌ها

• شته
• سوسک پولن‌خوار
• سوسک منداب
• پرندگان

فعالیت های بهنژادی

تجربه های بدست آمده در کشورهای اروپایی  

کلزا با نام علمی Brassica napus با کمتر از 2% اسید اروسیک در روغن و کمتر از 30 میکرومول گلوکوزینولات در کنجاله نوع خاصی از کلزای روغنی می‌باشد که به کانولا معروف است. این دو خصوصیت دانه، روغن کلزا راب را تغذیه انسان و کنجاله را به عنوان منبع پروتئین بالا برای تغذیه دام مناسب کرده است.

کلزا در طی قرن سیزدهم در اروپا کشت می‌شد، اما احتمالاً کشت آن در آسیا به هزاران سال قبل برمی‌گردد. این گیاه در آسیا همیشه برای تغذیه انسان و در اروپا به عنوان منبعی برای روغن چراغ و روغن نرم کننده استفاده می‌شده است. در طول جنگ جهانی دوم، کانادا هزاران هکتار از اراضی خود را برای رفع نیاز نرم‌کننده‌های ناوگان دریایی به کشت این گیاه اختصاص داد، ولی با جایگزینی موتور دیزل به جای موتور بخار این میزان کاهش یافت.

در سال 1957 رقم اسپان (Span) اولین واریته با اسید اروسیک کم و سه سال بعد رقم تاور (Tower) با مقدرا اندک اسید اروسیک و گلوکوزینولات به عنوان اولین واریته‌های کانولا معرفی شدند. نام کانولا در سال 1978 توسط انجمن روغن‌گیری غرب کانادا به ثبت رسیده و امروزه برای توصیف کلزایی که دارای مقادیر اندک اسیداروسیک و گلوکوزینولات است، استفاده می‌شود. در سال 1985 در ایالات متحده مصرف کلزای روغنی حاوی کمتر از 2% اسیداروسیک بدون ضرر تشخیص داده شد. یک سال بعد انجمن پزشکی قلب آمریکا، از مردم این کشور قاطعانه درخواست کرد که مقدار اسیدهای چرب اشباع را در تغذیه روزانه خود کاهش دهند. روغن کلزای حاوی 6 درصد اسید چرب اشباع است که پایین‌ترین میزان در بین روغن‌های گیاهی تجارتی می‌باشد.

دانه با کیفیت کانولا در سه گونه جنس براسیکا اصلاح شده است. کلزا (Brassica napus) که کلزای آرژانتینی یا سوئدی نیز نامیده می‌شود، اولین و مهمترین کانولای مورد کشت است. شلغم روغنی (B. rapa) که کلزای لهستانی نیز نامیده می‌شود، دارای ارقام با کیفیت کانولا می‌باشد که در سطوح فراوان سازگار شده و کشت می‌شوند. همچنین در خردل هندی (B. juncea) لاین‌های باکیفیت کانولا شناسایی شده‌اند، اما هیچ واریته‌ای تاکنون معرفی نشده است. اکثر واریته‌های زمستانه کلزا که در ایالات متحده اصلاح شده‌اند، از گونه B. napus می‌باشند.

تولید کلزا در سطوح فراوان مطلوب می‌باشد. ایلات متحده هر ساله مقادیر چشمگیری محصول کلزا را وارد می‌کند، بنابراین بازار مناسبی برای روغن و کنجاله محسوب می‌شود. تولید کلزا به راحتی با ابزار مورد استفاده برای دانه‌ریزها امکان‌پذیر می‌باشد.

هر دو نوع «کلزای» زمستانه و بهاره اصلاح شده مورد کشت قرار می‌گیرند. در شرایط مطلوب پتانسیل عملکرد تیپ زمستانه 30-20 درصد بیشتر از تیپ بهاره است. در مناطقی که تیپ‌های زمستانه حدود یک ماه زودتر از تیپ بهاره گل می‌دهد، اما به علت گرمای تابستان فقط یک هفته زودتر برداشت می‌شود. این حالت منجر به کاهش دوره پرشدن دانه شده و پتانسیل عملکرد تیپ بهاره کلزا را در مناطق سرد کاهش می‌دهد. واریته‌های کلزا در کشت بهاره فشار مضاعفی را از جانب علف‌های هرز بهاره و حشرات مضر تحمل می‌کنند. به همین دلیل تولید کشت تیپ‌های بهاره در اکثر نقاط توصیه نمی‌شود و در ایران بر حسب اقلیم‌های مختلف تیپ‌های بهاره و زمستانه جهت کشت پاییزه توصیه می‌شوند.

آماده سازی زمین

به علت اینکه کلزا یک گیاه بذرریز می‌باشد، شرایط نامناسب خاک و کلوخه بودن بستر بذر باعث کاهش سطح سبز می‌گردد.

تهیه بستر مناسب بذر به عنوان یکی از شرایط اصلی در موفقیت زراعت  کلزا است. بستر نرم و یکنواخت و دارای قابلیت نفوذ هوا، برای جوانه زدن سریع و رشد گیاهک اولیه ضروری است. برای تأمین شرایط فوق ،‌شخم با گاوآهن یا پنجه غازی و خرد کردن کلوخه ها بارتیواتور توصیه می شود.  همچنین دو بار دیسک عمود بر هم ضروری به نظر می‌رسد. پس از شخم و قبل از رتیواتور کودهای موردنیاز در سطح مزرعه پخش می شود. در صورت نیاز سموم علف کش قبل از کاشت را می توان با استفاده مجدد از رتیواتور در زمین شخم خورده دارای رطوبت مناسب، مصرف نمود.