لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 44
کابل‌کشی زمینی
کابل‌کشی زمینی نوعی از کابل‌کشی است که در آن کابلها از کف و داخل زمین عبور داده میشود . این نوع کابل‌کشی باید طبق استاندارد و شرایط خاصی صورت گیرد تا از لحاظ ایمنی و اقتصادی مقرون به صرفه باشد . بطور کلی اگر در جایی بتوان از کابل‌کشی هوایی استفاده نمود کمتر از کابل‌کشی زمینی استفاده میشود زیرا کابل‌کشی زمینی 5 تا 7 برابر گرانتر از کابل‌کشی هوایی تمام میشود . ولی ازآنجائی که در همه مناطق بنا به دلایل و شرایط محیطی متفاوت آن نمی‌توان از کابل‌کشی هوایی استفاده نمود و در برخی از موارد باید کابل‌کشی به صورت زمینی صورت پذیرد . در کابل‌کشی ، استفاده کردن از شبکه‌های زمینی فقط وقتی میتوان با آسودگی خاطر استفاده کرد که این نوع کابل‌کشی به صورت کاملاً دقیق و برابر با اصول فنی و استانداردهای مورد نظر در این زمینه صورت پذیرفته باشد همواره باید بستن مفصل و سر کابلها توسط متخصصین مربوط انجام پذیرفته شود
برای انجام کابل‌کشی زمینی قبل از هر اقدامی باید مکانی را که قرار است کابل از آنجا عبور نماید به طور کاملاً دقیق مشخص نمود . پس از آن باید نوع خاک را از نقطه نظر آهکی بودن یا اسیدی بودن و یا نمک ، کلر و سایر موارد مورد آزمایش قرار داد زیرا وجود این مواد آهک در خاک موجب خوردگی و از بین رفتن بعضی از کابلها می‌گردد . پس باتوجه به این موارد نوع کابل مورد استفاده را مشخص نمود . بنابراین هموارزه باید نوعی از کابل را خریداری کنیم که دربرابر عوامل خوردگی موجود در زمین آن منطقه مقاوم باشد . اگر زمین دارای شرایط نامساعد از لحاظ خوردگی باشد باید از کابلهایی استفاده نمود که دربرابر خوردگی دارای محافظه های مخصوص هستند . در هنگام کابل‌کشی نباید کابل را بیش از اندازه پیچانده و نباید کابل را بیش ازحد کشید و یا تا زده و جمع نمود . همواره در هنگام خم کردن کابلهای زمینی باید به این نکته توجه داشت که نباید شعاع خمش در کابلهای مختلف بیش از اینکه حد مشخص باشد این میزان خمش در جدول زیر آورده شده است :
شعاع خمش کابل r
کابل
کابل یا عایق کاغذی و روپوش سربی با روپوش فلزی
با روپوش صاف آلومینیومی تا قطر 50 میلی‌متر
با روپوش پلاستیکی
چندرشته‌ای
یک‌رشته‌ای
ردیف
Kv
عمق h برحسب سانتی‌متر
1
1
80
2
10
100
3
20
120
کانالهایی که باید کابلها در داخل آنها قرار داده شوند باید به شکل کنده شوند دلیل کندن کانالهای کابل به صورت زاویه‌دار و اریب ، جلوگیری از ریزش خاک به درون کانال و بالطبع افزایش استحکام در دیوارهای کانال میباشد . خاکهایی که از داخل کانالها خارج شده‌اند باید همواره 30 سانتی‌متر پس از لبه کانال ریخته شوند .
قبل از آنکه کابل را در داخل کانال بخوابانیم باید کف کانال توسط آجر فرش شده باشد و سپس به میزان 10 سانتی‌متر بالای آجر فرش ماسه نرم ریخت و کابل را روی این ماسه نرم می‌خوابانیم و پس از آن دوباره بر روی کابل خوابانده شده به اندازه 15 سانتی‌متر ماسه می‌ریزیم و در انتها روی کابل را با آجر فرش می‌کنیم و بر روی آجر نیز خاک می‌ریزیم . باید دقت کافی مبذول داشت تا آجر دقیقاً بر روی کابل قرار داده شود . دلیل قرار دادن کابل در داخل ماسه و شن حفاظت و ایجاد نرمی کافی در اطراف کابل میباشد و ازآنجائی که هوا بهتر در بین ماسه‌ها جریان می‌یابد باعث انتقال مناسبتر گرمای کابل نیز میشود .
در بسیاری از موارد به دلیل ارزانتر بودن کار ، کابلها را مستقیماً و بدون چیدن آجر در کف ، مانند کابلها در زمین چال میکنند . چال کردن سبب میشود که استعداد باردهی کابل به دلیل تشعشع زیادتر حرارتی افزایش یابد . در شهرها معمولاً کابلها را در قسمت پیاده‌رو چال میکنند . عمقی که کابلها باید از سطح زمین قرار داده شوند بستگی به تعداد کابلهایی که در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند ، دارد ولی به طور کلی کابل طبقه فوقانی باید حداقل در 60 سانتی‌متری خاک پیاده‌رو قرار داشته باشد و در خیابانها باید حداقل در 1 متری زیر سطح خیابان باشد . عرض کانالهایی که به منظور قرار دادن کابلها کنده میشود بستگی به تعداد کابلهایی دارد که باید در کنار هم قرار گیرند . اگر بخواهیم در یک کانال هم کابل فشارقوی و هم کابل فشارضعیف را قرار دهیم بهتر است که کابل فشارضعیف را در قسمت بالایی کابل فشارقوی قرار دهیم و بین این دو کابل را نیز توسط آجرهای فشاری از یکدیگر عایق‌سازی نماییم .
اگر بخواهیم تعداد زیادی از کابلها را از داخل زمین عبور دهیم ، مناسبتر است که به جای قرار دادن کابلها بر روی یکدیگر آنها را در کنار یکدیگر قرار دهیم و در پایان روی آنها را توسط آجر یا سنگهای مناسب و یا توسط بلوکهای بتونی پوشانده میشود . اگر فاصله کابلهای زمینی که می‌خواهیم در کنار یکدیگر قرار دهیم به هر دلیلی کمتر از 20 سانتی‌متر باشد باید هریک از کابلها را توسط آجر فشاری از یکدیگر جدا ساخته و بدین وسیله حفاظت نمود .
همچنین خاطرنشان میشود که محافظ‌های مخصوص کابل باید کاملاً بر روی کابل بخوابانید زیرا وجود فاصله هوایی زیاد بین کابل و قسمت محافظت‌کننده آنها سبب میشود که ضریب باردهی کابل را کاهش دهد .باردهی کابلها زمانی که به طور مستقیم در زمین چال شوند از انواع دیگر آن بیشتر است . درصورتی که کابل عبور داده شده از داخل زمین در بعضی از مناطق از روی پل عبور نماید و یا درطی مسیر عبور خود کابل دیگری را قطع کند و یا به لوله آب و گاز و به طور کلی هر لوله فولادی دیگری برخورد نماید ، می‌بایست کابل موردنظر را در آن نقطه و محل ، توسط لوله‌های محافظ مخصوص ، محافظت نمود . همچنین باید دقت کافی مبذول داشت که در مواقعی که کابل به موازات لوله‌های آب و گاز باید عبور یا به فاصله بین آنها از 39 سانتی‌متر کمتر نشود . همچنین باید دقت کرد که عمق قرار گرفتن کابلهای تا 500 ولت باید حداقل در 60 سانتی‌متری از سطح زمین و کابلهای تا 20 کیلوولت یک متر از سطح زمین فاصله داشته باشد و کابلهایی که درکنار یکدیگر کشیده میشود باید حداقل 20 سانتی‌متر از یکدیگر فاصله داشته باشند .
طریقه محافظت کابلها در هنگام برخورد با خیابانها و یا راه‌آهن و لوله‌های آب و گاز که در قبل توضیح داده شد مشخص گردیده است . بطور کلی میتوان جهت بدست آوردن عمق کابلهایی که قرار است در داخل زمین قرار داده شوند باتوجه به ولتاژ کابلها برحسب کیلوولت میتوان استفاده کرد . در مواقعی که می‌بایست کابل از زیر چهارراهها عبور نماید بهتر است که در زیر چنین مناطقی کابلها را از داخل لوله عبور داد و طول این لوله‌ها باید به قدری باشد که تا اواسط پیاده‌روی پایان چهارراه نیز کشیده شده باشد . این لوله‌ها باید به گونه‌ای در داخل یکدیگر قرار داده شوند و به یکدیگر اتصال یابند که کابل را در مواقع قرار دادن در داخل آن زخمی نکند و کابل با لوله تماس پیدا نکند . در جاهایی که کابل به انتهای لوله میرسد و از لوله خارج میشود باید کابل با لوله تماس را محافظت نمود تا دراثر برخورد با لبه‌های لوله زخمی نشده و با آن تماس پیدا نکند . هنگامی که قصد کابل‌کشی را داریم باید دقت نمائیم که هوا بسیار سرد نباشد به عنوان مثال در مواقع یخبندان و سرمای بسیار شدید نباید اقدام به کابل‌کشی زمین نمود زیرا دراثر سرمای زیاد محیط روپوش قیری کابل خرد شده و
کابل47