پدیدههای خطرناک طبیعی یکی از چالشهای بسیار مهمی است که امروزه مهندسین عمران با آن روبرو هستند. بسیاری از ما تجربه لرزیدن خانهها و ادارههایمان بوسیله پدیدههای زمینی در حالی که هیچ کاری از دست هیچکس برنمیآید را داریم. همه ما بوسیله تلویزیون و دیگر رسانههای خبری از آثار مخرب جانی و مالی پدیدههایی نظیر زلزله، گردبادهای بزرگ (تورنادو)، آتش یا سیلاب مطلع میشویم. در مهندسی سازه، یکی از اهداف مهم این رشته، یافتن روشها و وسایل بهتر و نوتری جهت محافظت از سازهها و کاهش و یا از بین بردن این اثرات مخرب میباشد. یکی از روشها که بوسیله پژوهشگران و طراحان میتواند اعمال شود معرفی طرحهای مطمئنتر و ایمنتر بگونهای که سازههایی نظیر ساختمانها و پلها رفتار بهتر و مناسبتری در برابر تحریکهای خارجی داشته باشند است. این رویه، بهرحال بصورت اقتصادی و تکنولوژیکی میتواند محدودیتهایی داشته باشد. دیگر روش پیشنهادی ممکن در نظر داشتن رفتار سازهها بمانند ماشینها، هواپیما یا حتی انسان که بهنگام وارد آمدن نیروهای خارجی به آنها سازگاری مناسبی از خود نشان میدهند. ماهیچههای سازهای، میتواند بهنگام خطر انعطافپذیر بوده یا در زمان تغییر شرایط محیطی وضعیت مناسبی به سازه بدهد. این روش منجر به تحقیقات کنترل سازهای فعال شد و حوزه جدیدی از پژوهشها را در این زمینه گشوده که شروع آن در اوایل دهه 1970 اما اکنون در مرحلهای میباشد که بررسی سازههای بزرگ مقیاس در نظر بوده و سیستمهای کنترل فعال در سازههای واقعی طراحی و نصب شدهاند.
دلیل دیگری که کنترل سازهای فعال در کانون توجه محققان و طراحان قرار گرفته است پیشرفتهای سریع در تکنولوژیهای موردنیاز جهت این کنترل میباشد. گسترش مفهوم کنترل فعال در ارتباط تنگاتنگ با پیشرفتها در حوزههایی نظیر کامپیوتر، تکنیکهای اندازهگیری، ابزارها، کنترلگرها، عملگرها، مصالح و غیره میباشد. پیشرفتهای روزمره جاری در این حوزهها بخودی خود سبب توسعه تکنولوژی کنترل فعال گردیده است علاوه بر آن تأثیر بسزایی نیز در کلیه فاکتورهای اقتصادی مهم این روشها داشتهاند.
پایاننامه دکتری گرایش زلزله - سازههای کنترل شده فعال