لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه18
) سوابق تحقیق در ایران :
علی زاده فرد (1389) در پژوهشی به بررسی تاثیر جنسیت و موقعیت اجتماعی بر میزان همنوایی پرداخته است. در این پژوهش تاثیر جنسیت و موقعیت اجتماعی بر میزان همنوایی مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور، شرایط آزمایشی همنوایی سلمن آش بازسازی شد و 60 دانشجو (30 زن و 30 مرد)، به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. گروه اکثریت (همکاران آزمایشگر) به گونه ای معرفی شدند که نیمی از آزمودنی ها در شرایط ساختگی برتری اجتماعی و نیم دیگر در شرایط کهتری اجتماعی قرار گیرند. یافته های پژوهش که با استفاده از آزمون t برای گروه های مستقل به دست آمد، نشان می دهند که میزان همنوایی آزمودنی ها در موقعیت اجتماعی پایین (کهتری) به طور معناداری بیش از موقعیت اجتماعی بالا (برتری) بود (p<0.01) همچنین در بین کل آزمودنی ها، زنان به شکل معناداری بیش از مردان تحت تاثیر اکثریت قرار گرفتند و با جمع همنوایی کردند (p<0.05) مقایسه زنان و مردان در دو موقعیت اجتماعی مشخص کرد که اگرچه در وضعیت کهتری اجتماعی، زنان بیش از مردان همنوایی می کنند ،(p<0.001) اما در وضعیت برتری اجتماعی بین میزان همنوایی زنان و مردان تفاوت معناداری دیده نمی شود. در نتیجه، می توان همنوایی را تابعی از تاثیر متقابل جنسیت، هویت گروهی، و موقعیت اجتماعی دانست
علی زاده فرد (1389) در تحقیقی به بررسی اثر خستگی شناختی بر میزان همنوایی با اکثریت پرداخته داست. در این پژوهش تاثیر خستگی شناختی بر میزان همنوایی مورد بررسی قرار گرفته است.
روش: به این منظور 45 دانشجو به صورت خوشه ای انتخاب شدند که به طور تصادفی در 3 گروه 15 نفر جای گرفتند. پژوهش دارای دو مرحله بود. در مرحله اول آزمودنیهای گروه اول با مسائل شناختی قابل کنترل و آزمودنیهای گروه دوم با مسائل شناختی غیرقابل کنترل روبرو شدند. گروه سوم به عنوان گروه کنترل، با مسائل شناختی روبرو نشده و فقط در مرحله دوم شرکت داشت. پس از آن در مرحله دوم تمام افراد گروه اول، دوم و سوم در شرایط آزمایشی همنوایی اصلی اش، مورد آزمون قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان دادند که میزان همنوایی در هر سه گروه، تفاوت معناداری دارد (p<0.001). نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که گروه روبرو با مسائل قابل کنترل (گروه اول)، همنوایی کمتر و گروه مواجه با مسائل غیرقابل کنترل (گروه دوم)، همنوایی بیشتری را نسبت به گروه کنترل بروز دادند (p<0.001).
نتایج حاصله تلویحات مهمی درباره ماهیت شناختی همنوایی ارائه داده و موید نقش خودگردانی در ادراک اجتماعی است.
عالم بها فریدی (1386) در پژوهشی به بررسی رابطة بین تیپ‌بندی شخصیتی نئو با میزان رضایت از زندگی و خودپنداره در میان دختران اقدام به عمل های زیبایی شهر شیراز پرداخته است. ابزار گرداوری اطلاعات در این پزوهش پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو و پرسشنامه محقق ساخته رضایت از زندگی و خود پنداره واریس (2002) بوده است. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات همبستگی بوده است.
نتایج این تحقیق نشان داد که خودپنداره در بین هر دو گروه دختران اقدام کننده به عمل های زیبایی و اقدام نداشته ، می‌تواند رضایت از زندگی را پیش‌بینی نماید. دخترانی که اقدام به عمل های زیایی نموده بودند نمرات بالاتری در خرده مقیاس برون گرایی داشتند.
حسن مهدنیا، مهری عزیزی و سمیه قاسم‌زاده (1387) در پژوهش به بررسی رابطه بین تیپ‌های شخصیتی نئو رضایت از زندگی و رفتارهای پرخطر در میان دختران و پسران دانشجو در دانشگاه تبریز پرداخته‌اند. از پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو و رفتارهای پرخطر برای گرداوری داده ها در این تحقیق استفاده شده است. تعداد120 دختر و 120 دانشجوی پسر به عنوان نمونه تحقیق مشارکت داشته اند. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات همبستگی بوده است.
یافته‌ها و نتایج این پژوهش میدانی نشان می‌دهد که هر چه قدر نمرة آزمودنی‌ها در خرده مقیاس روان‌آزرده‌گرایی بالاتر برود بر رفتارهای پرخطر که توسط آنها انجام می‌شده است، افزوده میشود.
ب) سوابق تحقیق در جهان :
هولون و فکن[1] (1994) در پژوهشی به بررسی رابطه بین ویژگیهای شخصیتی دانشجویان دانشگاه برتیش کلمبیا در کانادا با رضایت از زندگی و تصویر بندی انها از خود پرداخته‌اند. ابزار گرداوری اطلاعات در این پزوهش پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو و پرسشنامه محقق ساخته رضایت از زندگی تحقیق حاضر از نوع تحقیقات همبستگی بوده است.
یافته های این پژوهش نشان می‌دهد که بین میزان مسؤولیت‌پذیری و توافقی بودن روحیات دانشجویان و سطح رضایت از زندگی رابطة معنادار گزارش شده است. علاوه بر آن دانشجویان برون‌گرا بیش از دانشجویان درون‌گرا از احساس رضایت بالاتری برخوردار بوده‌اند. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که دانشجویانی که رضایت از زندگی بیشتری داشتند تصویر واقع بینانه تری نسبت به بدن خود در مقایسه با دانشجویانی که رضایت کمتری داشتند ، نشان دادند.
پارکر و استامپ[2] در پژوهشی به مطالعه و بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی، همنوایی و پیشرفت تحصیلی در میان دانشجویان رشته‌های یاورانه (مددکاری اجتماعی، مشاوران و روان‌شناسی) در ایالت فلوریدای آمریکا پرداخته‌اند. تعداد 233 دانشجوی حرفه های یاورانه به عنوان نمونه تحقیق مشارکت داشتند. ابزار گرداوری اطلاعات در این پزوهش پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو و پرسشنامه محقق ساخته پیشرفت تحصیلی بوده است. این تحقیق از جمله پژوهش های همبستگی بوده است. یافته های این پژوهش نشان می‌دهد که بین نمره همنوایی اجتماعی و پیشرفت تحصیل دانشجویان رابطة معنادار گزارش شده است.
مورگان (2010) در تحقیقی به بررسی رابطه بین همنوایی اجتماعی و میزان خود متمایز سازی در دنشجویان رشته پرستاری شهر لندن پرداخته است. تعداد 160 نفر از دانشجویان رشته پرستاری به روش طبقه بندی منظم به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. از ابزار پرسشنامه همنوایی اجتماعی و خود متمایز سازی برای گرداوری اطلاعا ت استفاده شده است. این تحقیق از جمله پژوهش های همبستگی بوده است. نتایج این تحقیق نشان داد که دانشجویانی که از همنوایی اجتماعی بیشتری برخوردار بودند توانسته اند درک متفاوتی نسبت به توانایی های خود برخوردار باشند.
هرمن و شلن (20019 به بررسی تاثیر همنوایی اجتماعی و شخصیت در سلامت روان دانشجویان دانشگاه میشیگان پرداخته اند. در این پژوهش میدانی از پرسشنامه های استاندارد نئو و همنوایی اجتماعی و سلامت روان عمومی برای گرداوری اطلاعات استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که دانشجویانی که از نمره بالاتری در زمینه همنوایی برخوردار بودند توانسته اند از سلامت عمومی بالاتری برخوردار باشند.
داینر و همکارانش (20039
تحقیق در مورد بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی وهمنوایی اجتماعی در میان زنان مراجعه کننده به مراکز جراحی و زیبایی شهر اصفهان
