زندگینامه وودی آلن هنرمند سینما

اختصاصی از ژیکو زندگینامه وودی آلن هنرمند سینما دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 78

زندگینامه

وودی آلن

هنرمند سینما

دریافتن اینکه یک شوخی خنده دار است یا نیست کار ساده ایست. یا به آن می خندید یا نمی خندید. این یک واکنشی آنی ست. شوخی ها می توانند چیزهای زیادی را دوباره آدمهایی که آنها را تعریف می کنند و همین طور آدمهایی که به آنها می خندید آشکار کنند. به نظر فروید شوخی مثل رویاست. زیرا بیانگر عناصر نادلپذیری است که معمولآً از ورودشان به خرد آگاهی آدمها دوری می کند. به ندرت پیش می آید که یک بازیگر کمدی از سر لودگی گذر کند و به دلیل احساسی که در شوخی اش نهفته است شناخته شود. می توان شخصیت دلقک در نمایشنامه شاه لیر را مثال زد که حقیقت را در قالب شوخی به زبان می آورد. هیچ کسی کمدینها را جدی نمی گیرد. در موارد نادری که کمدنیها نقشی با احساس وجدی را ایفا می کنند اغلب بسیار خوب ظاهر می شوند، چون مهارت و حس زمان بندی آنها چنان خوب است که حتی در یک درام هم بخوبی یک اثر کمدی نتیجه می دهد. مثل جری لوئیس در فیلم سلطان کمدی (مارتین اسکورلیزی) ایده های یک شوخی صریح و بی پرده اند. یک شوخی گذشته از اینکه با چه دشواری آراسته شده پنداشت. بازیگر کمدی میزان جدیت اندیشه هایش را پنهان نگه می دارد.

کمدی حالت ستیزه جویانه ندارد. زیرا موقعیتی را در هم می رید و سبب رهایی از تنشی می شود. امام درام در سوی دیگر، ستیزه جویانه است زیرا بر مشکلات متمرکز می شود و تنشی ایجاد می کند.

در مورد وودی آلن این مایه مسرت است که او کمدینی است با اندیشه هایی جدی و در همان حال که تنش می آفریند. ما را به خنده نیز وا می دارد.

آلن استیوارت کانیگزبرگ در اول دسامبر 1935 در برو کلین آمریکا به دنیا آمد: جایی که در نزدیکی آن 25 سالم سینما وجود داشت. او در 3 سالگی اولین فیلم زندگی اش را دید: ( سفید برفی و هفت کوتوله) و چنان مسحور شده بود که به سوی پرده دوید ت آن را لمس کند. در 5 سالگی یک سینما روی حرفه ای شد. در تابستانها اگر پول داشت هر روز به سینما می رفت. در زمستانها شنبه ها و یکشنبه ها قطعی بود، و گاه جمعه شبها نیز به تماشای فیلم می رفت. او هر نوع فیلمی را ولع می بلعید: کمدیهای احساسی پرستن استرحبس - کمدیهای شلوغ برادران مارکس و چارلی چاپلین، فیلمهای راز آلود جنایی با بازی همفری بوگارت و جیمز کاگنی و غیره …

آلن در دوره فیلم بینی در سینماهای محلی، عمیقاً تحت تاثیر تضاد موجود میان خشنوت دنیای واقعی جاری در خیابانهای بروکلین و رویای به تصویر درآمده در سینما قرار گرفت. تجربه آلن از فقر کاملاً حقیقی بود- پدر و مادرش مدام بر سر پول دعوا می کردند. همچنینی در کودکی برای الوین بار با مقوله مرگ روبرو شد. هنگامی که 3 سال داشت و در تختش خوابیده بود پرستاری چنان محکم قنداقش کرد که داشت خفه می شد. او به آلن گفته بود می تواند خفه اش کند و او را در سطل شاغال بگذارد بطوری که هیچ کسی متوجه نشود. آلن از آن زمان از فضاهای بسته و تاریک هراس داشت. او هرگز در آسانسور و تونلهای طولانی قدم نمی گذاشت.

نکته جالب این که او به رغم ظاهر لاغر و ؟؟؟ های آلن به سینما. در کودکی ورزشکار خوبی بود. به قابلیتهای ورزشی او در فیلمهایش اشاره های اندکی شده است. او در اوایل نوجوانی صفحه ای از سیدنی بکت شنید و به یک بچه جاز بدل شد. ابتدا نواختن ساکسفون و سپس کلارینت را آموخت. سالها بعد هنگامی که در کاباره ای در سان فرانسیسکو برنامه اجرا می کرد. به موسیقی ترک مورضی گوش می کرد: او کسی است که آلن ار تشویق به نواختن نمود. از آن زمان به بعد دیر آلن موسیقی را رها نکرد. در دهه 50 سینماهای هنری شروع به نمایشی آثار برگمان کردند و از آن پس برگمان محبوب ابدی آلن شد. گرچه دلیل اصلی رفتن آلن و میکی رز به تماشای فیلم (تابستان با مونیکا) این بود که شنیده بودند در این فیلم تصاویر زیادی از برهنگی بازیگران وجود دارد. علاوه بر ورزشی و سینما و موسیقی؛ دلبستگی دیگر آلم تردستی بود. در کودکی یک جعبه تردستی داشت و برای

دانلود مقاله کامل درباره هنرمند کیست

اختصاصی از ژیکو دانلود مقاله کامل درباره هنرمند کیست دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

هنرمند کیست؟

هنرمند به فضای دوران خویش وصل می شود، به کمال و نسبت به آن حساسیت نشان می دهد و اثر خود را می آفریند. تا نیافریده نه می دانیم چیست و نه می توانیم بگوئیم چه باید باشد.

منظورم از فضا عمومیت عظیمی را شامل می شود. هنرمند به انسان زمان خود پاسخ می دهد و به طبیعت. هنرمند فلسفه زمان خویش را درمی یابد و نیازهای مشترک آدم بودن و در عین حال بی زمان بودن (یعنی همه زمانی بودن) را پاسخ می دهد. همواره این پاسخ پیش بینی نشده، قریب و مقاومت برانگیز است؛ مقاومتی که در آینده در هم شکسته می شود. هنرمند به علوم زمان خویش به معنای عام آگاهی دارد، هنرمند خود را در چشم انداز گسترده تاریخ می بیند. او چشم انداز را به ما نشان می دهد و خود در آن چشم انداز است. او نبض زمانه را درمی یابد و در نوک انگشتان خود احساس می کند. هنرمند جهان را از راه احترام به زانو درمی آورد و به ستایش وامی دارد.

هنرمند اهل تجارت نیست؛ شکلی نفیس از بی نیازی را در شخصیت و رفتار او می یابید. هنرمند به مثابه حکیم را در شعر و ادبیات گذشته خود به یاد می آوریم. هنرمند عاشق انسان و طبیعت است. هنرمند عاشق است. همواره مضمونی از عشق و روابط عاشقانه را که گهگاه و اغلب سرنوشتی تراژیک دارد در سرنوشت او می بینیم و در عین حال به شکلی مرموز احساس می کنیم که زیاد هم اهل این جهان نیست. هنرمند، عاشق عشق، رنگ، نور و زیبایی است. مزه ها، میوه ها، نوشیدنی ها و زیبایی زمینی از هنرمند دل می برند. هنرمند کسی است که یک فرهنگ، یک تاریخ و یک ملت برای ابراز هویت خویش به او اشاره می کند.

هنرمند گشاده دست است. آنچه که معنی دارد برای او می ارزد. ممکن است هنرمندان رفتاری شاهانه داشته باشند اما هرگز رفتاری خاکسارانه ندارند؛ و این از آن روست که خود را در عین حال هیچکس می داند. هنرمند اهل هپروت است اما پای برهنه بر روی زمین دارد. هنرمند شکوه و رنج آدمیزاد بودن را به یادمان می آورد. هم خویشی ما با هنرمندان از این راه است. هنرمندان اندکی دیوانه به نظر می آیند. من باور دارم هنرمند به جای دیگر که نمی دانم کجاست وصل است یا لااقل در لحظه خلق اثر وصل می شود. هنرمند در عین حال یک جنگجوست، باید با دیو عادت و بدسلیقگی مبارزه کند؛ اما اسلحه ای جز کار خود و گاه زبان و رفتار خود ندارد.

هنرمندان هستی گذشته ما را به آینده منتقل می کنند. پلی به عظمت رنگین کمان، فرهیختگان و هنر دوستان آنها هستند که همواره و در هر دوره ای بر این پل گذر می کنند و گذر کردن خویش را آگاهند. هنرمند گاه تندخو و پرخاشگر است. ناراضی است. کم تحمل شده است. راه دشوار دستیابی به خویش را می پیماید. هنرمند خوش سلیقه است. لباس بر تن او ارزش می یابد؛ حتی اگر شلخته و فقیرانه باشد پذیرفتنی است. هنرمند هرگز به این مقوله آگه نیست که اثری که آفریده شاهکار است یا نه. ریاکاری، حیله گری، حسادت و ناعادلانه بودن را هرگز در رفتار هنرمند نمی بینید. هنرمند خود خواه است؛ راهی جز این ندارد. برای درک آن باید لحظه مخوف تنهایی هنرمند را در لحظه خلق اثر تجربه کرد. در این خودخواهی مآل اندیشی نیست. سهم بیشتر از چیزی نیست. بیشتر خودسری است و نیاز به آزادی تا هر جا. هنرمند انسانی لذت جوست در مقابل زیبایی تاب ندارد و ممکن است او را جمال پرست بگوئیم که در لغت نامه نقاشی گذشته ما جایگاهی بلند دارد. هنرمند انقلابی است. انقلاب او برای آب و نان نیست؛ انقلابی است برای گشودن پنجره ای دیگر، نگاهی دیگر و نوری دیگر. هنرمند سختکوش است می داند برای دستیابی به آنچه که ارزشش را داشته باشد همه عمرش را باید بگذارد. هنرمند تحمل چیزی یا موقعیتی را که دوست نداشته باشد ندارد. اگر مجبورش کنند افسرده می شود. هنرمندان در اداره زندگی خود ناتوانند برای این امور نیاز به دیگری دارند. هنرمندان مثل ستارگان هستند، کهکشانی به وسعت آسمان. انعکاس شکوه آسمان در شب. هنرمندان در زندگی آدمیان چنین معنایی دارند. هنرمندان از ما بهترانند. در هنرمندان نوعی اشرافیت فکری را می توان یافت. آنها اغلب عاشق تراژدی هستند؛ آن نفیس ترین معنایی که هنر را علی رغم تنوع در ساختار و بیان به هنر کلاسیک تبدیل می کند جاودانگی معنایی است کلاسیک که از اشرافیت فکری می آید. هنرمند از اول وجود داشته است یعنی به محض اینکه جانور آدم شد هنرمند همراهش بود.

هنرمند شهرت و محبوبیت با دوامش را از راه نفوذ اثرش در مردم دارد نه از راه تبلیغات که شهرتی فوری و کوتاه عمر است. شهرت هنرمند مربوط به او نیست مربوط به آینده است. هنرمندان اندازه های متفاوتی دارند بعضی غول پیکرند و بعضی کوچک تر.

شاملو می گفت: هنرمندان را سلسله جبالی بدانید که بعضی قله های آن از ابرها بیرونند، بالاترند؛ اما همواره باید یادمان باشد که هنرمندان وجودی معصومانه و کودکانه دارند. اگر همه اینها بود و بیش از اینها آن گاه ممکن است که او را بشناسیم.

زنان زودتر از مردان هنرمندان را می شناسند؛ شاید از آن رو که قلبی روشن تر دارند.

پاورپوینت هنر و هنرمند + عکس

اختصاصی از ژیکو پاورپوینت هنر و هنرمند + عکس دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

هنر و هنرمند=18 اسلاید + تمامی عکسها=تعریف بیشماری از هنر وهنرمند

تعریف های بیشماری برای هنر و هنرمند وجود دارد.

هنرمند کسی است که اثری را خلق می کند.  بعض ها معتقدند هنر یعنی ایجاد بستر برای یک سری اتفاق ها.

هنر تعریف ثابتی ندارد، زمان مند و مکان مند است. در زمان ها و مکان های مختلف تعریف هنر تغییر می کند. با توجه به ایدئولوژی و فرهنگ هر جامعه تغییر می کند.

هیوم: تنوع دیددگاهها بیانگر ذوق ناظران است.  "ملاک ذوق ، خوشایندی، آزمون زمان“

برخی فرم ها یا کیفیات بنابرساختار اصلی  ترکیب درونی ذهن آدمی ، خوشایند و مابقی ناخوشایند به شمار می آیند. اثری هنری است که در طول زمان بیشترین آدم ها از آن لذت ببرند.

 کالینگوود:

کار هیوم را نقد می کند. ارزش کار هنری فراتر از لذت و سرگرمی است که چند نفر بروند و از کاری لذت ببرند، تا باعث شود ما آن را اثر هنری بنامیم. هنر ارزشی دارد که هنرمند عمر خود را پای آن می گذارد.

ما فکر می کنیم این جهان اصل است ولی اصل چیز دیگر و جای دیگری است.

زندانیان فکر می کنند که سایه ها اصل است ولی اصل چیز دیگر و در جای دیگر است.

افلاطون هنرمند را از آرمان شهر خود خارج می کند و کار او را بیهوده می داند.

منطق ارسطویی: «اثر هنری آن چیزی است که نه بتوان چیزی از آن کم کرد و نه چیزی به آن افزود.»

تولستوی

هنر فعالیتی است انسانی ؛ شامل اینکه یک فرد به طور آگاهانه و به وسیله بعضی نشانه های خارجی احساساتی را که در زندگی داشته است به دیگران منتقل کند چنانکه دیگران نیز از آن احساسات متأثر شوند .

هنر مند با توجه به بستر فکری که دارد مفاهیم در ذهن او شکل می گیرد. و مفاهیم دغدغه او می شود.

مفهوم دغدغه فکری هنرمند می شود و دوست دارد آن را بیان کند.

بیان : انتقال مفهوم از ذهن هنرمند به مخاطب است.

آنچه را که هنرمند در ذهن دارد و دغدغه اوست از عالم معنا به وجود می آید برای اینکه این دغدغه به عنوان اثر هنری از عالم معنا هنرمند وارد عالم معنا مخاطب شود، نیاز است از عالم محسوسات بگذرد.

 در نتیجه اثر هنری که از تفکر شکل گرفته است، در رعالم محسوسات بیان می شود. این اثر توسط مخاطب دریافت شده و در عالم معنا ادراک می شود . 

هنرمند مفهوم ذهن خود را در عالم محسوسا ت قرار می دهد.  (در اینجا ما از آن به عنوان اثر هنری یاد می کنیم.)     مثل شعر ،داستان ، بنای معماری.

این اندیشه هنرمند از طریق حواس مخاطب از اثر هنری برداشت می شود.  (در عالم محسوسات توسط حواس درک می شود)

و... .

دانلود جزوه معنای واقعی هنر و هنرمند

اختصاصی از ژیکو دانلود جزوه معنای واقعی هنر و هنرمند دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

با گذر از مکتب ها و سبک های  فکری فرهنگی و با همة تعاریفی که متفکران و فیلسوفان از هنر و عوالم هنری کرده اند: هنر، شاید به دلیل بازگشت اش به حس انسانی و شاید به خاطر تکیه اش بر شهود و مکاشفه کارآیی بسیار در انتقال تجربه های درونی و باطنی زندگی آدمی دارد و خبر از رهایی می آورد که قفل آنها با هیچ کلید دیگری گشودنی نیست. هنر مسیری در زندگی آدمی می گشاید که با پای چوبی خردورزی و منطق استدلالی نمی توان از آن گذشت. آفرینش هنری در زندگی معنوی آدمی ارجی والا دارد و از این جنبه، برتر و قدرتمندتر از علم منطق فلسفه و اخلاق جلوه می کند.

و فلسوف و فلسفه چه حق دارد که از امری والاتر از خود سخن گوید. آیا فیلسوف همان نیست که در زندان فلسفه، در همان غاری بسر می برد که افلاطون ما را از ظلمت آن
می ترساند؟

جایی که از حقیقت جز در پیکره سایه هایی بر دیوار نمی توان با خبر شد؟ آیا هنرمند آن زندانی رها شدة آن غار نیست که به یاری شهود هنری با نور حقیقی جهان آشنا شده است و برای دیگران خبر از حقیقت آورده، پس چرا باید وقت خود را با خواندن بحث و جدل در مورد انواع فلسفه هایی بپردازیم که در آستانة کشف حقیقت متوقف شده اند؟

هنرمندان به اعتباری هرگز به دنبال فلسفه نیستند، آنها تنها سعی می کنند که در تکنیک کار خویش مهارت بیشتری کسب کنند، ولیکن آنچه در تکنیک و قالب کار هنری آنها به مثابه محتوا اظهار می شود چیست اگر فلسفه نیست؟

معمول است که انسان را به دو ساحت مجزا و مستقل از یکدیگر تقسیم می کنند عقل و احساس. آنگاه عقل را متعلق به ساحت عقل می دانند و هنر را متعلق به ساحت احساس و نسبت و رابطه عقل و احساس را مغفول باقی می گذارند. ساحت عمل و ساحت نظر را از یکدیگر مجزا کرده اند ومیان آن دو را چنان شکاف عظیمی انداخته اند که هرگز پر نمی شود، حال آنکه نظر و عمل انسان در اصل و منشأ  کند و گرنه هیچ عملی را نمی توان منتسب به کسی دانست.

از منطق نمی توان انتظار داشت که امور از یکدیگر انتزاع نکند و اعتبارات مختلف را برای واقعیت قائل نشود. خطای کار از آنجا آغاز می شود که برای این اعتبارات و انتزاعات مستقل از یکدیگر ، قائل به اصالت و حقیقت شویم... این خطاست که به ‌منطقی منتهی می شود و علم و حکمت و فلسفه و سیاست و دین، یعنی مظاهر مختلف حقیقت واحد، به مثابه حقیقتی مستقل از یکدیگر اعتبار می شوند و اشتراک و اتفاقشان در اصل و منشأ مورد غفلت قرار می گیرد. خطایی نیست اگر عقل ظاهر به انتزاع ماهیت از وجود بسنده کند، اگر چه در نفس الامر ، وجود و ماهیت عین یکدیگراند و لکن خطا آنجاست که برای این اعتبار ذهن محض به اشتباه، اصالتی در وجود قائل شویم وفراموش کنیم که اصلاً وجود و ماهیت دو اصطلاح مربوط به منطق و فلسفه هستند و در نفس الامر چیزی به اسم ماهیت و مستقل از وجود، موجود نیست.

اشتباهی که بسیار غریب می نماید اما مالاسف رخ داده است، این است که بشر برای اعتبارات ذهن خویش ، در واقعیت خارج، حقایقی مستقل از یکدیگر قائل شده است، با غفلت کامل از این امر که این اعتبارات ذهنی و منطقی هستند و عالم با همة تحولات و تغییرات و تبدیلات خویش،‌دارای حقیقت ثابت و واحد هستند وهمین حقیقت است که در دین ظهوری تمام و کمال دارد و در علم و در فلسفه و حکمت و هنر نیز به انحای مختلف ظهور یافته است. پس دین جامع همة مراتب و مظاهر دیگر حقیقت است و رابطة آن با علوم و معارف و هنر نه عرضی، که طولی است.

نوع فایل : Word

تعداد صفحه : 82

حجم :342Kb

نقد رمان چهره مرد هنرمند در جوانی؛اثر:جیمز جویس A Portrait of the Artist as a Young Man

اختصاصی از ژیکو نقد رمان چهره مرد هنرمند در جوانی؛اثر:جیمز جویس A Portrait of the Artist as a Young Man دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

کتاب چهره مرد هنرمند در جوانی اثر جیمز جویس، از آثار ماندگار ادبیات جهان است. این کتاب جزو آثاری است که مطالعه آن به همه نویسندگان  و آنانکه دستی بر قلم دارند، توصیه می شود. به گفته منتقدان، این کتاب در زمره کتابهای سخت خوان است چرا که "چهره مرد هنرمند در جوانی" ازاز نخستین کتابهای "جریان سیال ذهن" است. سیال سازی ذهن شکل خاصی از تک گویی درونی محسوب می‌شود و مشخصه‌های خاص آن پرش در زمان، نحوۀ نشانه‌گذاری است که دنبال کردن متن، تفکرات و یا گفته‌های اشخاص داستان را مشکل می‌سازد. زمان در این سبک غیر خطی است، یعنی ممکن است در یک پاراگراف جملاتی مبهم از زمانهای مختلف، بدون هیچ اشاره‌ای از طرف نویسنده، بیان شود. نویسنده ممکن است، بدون استفاده از نشانه‌گذاری مناسب، از صحنه‌ای به صحنه دیگر، و یا از اندیشه‌های کسی به سخنان کسی دیگر پریده و مجدداً به اول بازگردد. حتی راوی داستان نیز ممکن است تغییر کند.....