فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 11 صفحه
مقدمه :
معمولا مدیران افرادی هستند با استقامت که بیپرده سخن میگویند، دستور میدهند، برنامهریزی میکنند و در میان اعضای یک گروه دارای شخصیتی برجسته و اجتماعی هستند، اما همیشه اوضاع به این منوال نیست. «آدام گرانت» استاد مدیریت دانشگاه وارتون به همراه دو تن از همکارانش در تحقیقات اخیر خود درباره مدیریت و فعالیت گروهی، به مخالفت بااین فرضیه که «موفقترین مدیران افراد برونگرایی هستند» میپردازند.
نظر «گرانت» و همکارانش «فرانسسکا جینو» استاد دانشکده بازرگانیهاروارد و «دیویدهافمن» استاد دانشکده بازرگانی کارولینا شمالی در مقالهای با عنوان «مزیت تجدیدنظر مدیریت برونگرا: وظیفه پیشگیری کارمندان» در مجله آکادمی مدیریت به چاپ رسیده است. آنها معتقدند، مدیران درونگرا در شرایط خاص موفقتر هستند و رابطه مستقیمی بین موفقیت مدیران با شخصیت کارمندان وجود دارد.
مدیریت برون گرا، به دستور دادن توجه خاصی نشان میدهد: رفتارهایی همچون اجتماعی بودن، قاطعیت، شجاعت، پر گویی و اقتدار نیز از خصوصیات این روش مدیریتی محسوب میشود و از مزیتهایی همچون ارائه سازمان دهی قدرت و دستورالعمل نیز برخوردار است. همکاری مدیران برونگرا با کارمندانی که فعال هستند و بیپرده سخن میگویند منجر به بروز اختلافاتی میشود، هر چند که محققان معتقدند در صورت همکاری همان گروه از کارمندان با مدیران درون گرا، مسیری جهت دستیابی به موفقیت هموار میشود. این روش برای مدیرانی که قصد پیشرفت دارند مورد استفاده قرار میگیرد. گرانت میگوید: «اگر به تحقیقات مدیریتی موجود نگاهی بیاندازیم، متوجه میشویم که یک مدیر موفق، فردی است برونگرا، برجسته و استوار که تبحر خاصی در پیشبینی شرایط نیز دارد. امااین توصیف کاملی برای یک مدیر موفق به نظر نمیرسد زیرا اطلاع کافی پیرامون موقعیتهایی که مدیران درون گرا نسبت به مدیران برونگرا موفق تر هستند، در دسترس نیست.»
مقاله بررسی و ارزیابی رفتار مدیران موفق