لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
رسیدن قهوه به اروپا
مسلمانان در داخل و خارج اروپا از طریق وسائل ارتباطی مختلف نقش اصلی را در رساندن افکار، سنت ها، غذاها، هنرها، و علوم و تکنولوژی جدید زمانه به اروپا داشتند. اکثر مردم در آمریکا، انگلستان و اروپا نفوذ ذائقه مسلمانان در غرب را در کاری و کباب ترکی محدود می بینند. غذاهایی معرفی شده توسط مهاجران جدید. اما عده کمی اصل ماجرای قهوه و کاپوچینو را می دانند. داستان انتقال سنت نوشیدن قهوه به اروپا فقط یک مثال است.
قهوه در ایتالیا
اسناد تاریخی نشان می دهند که قهوه از طریق ایتالیا به اروپا راه یافت. تجارت فعال میان ونیز و آفریقای شمالی، مصر و شرق کالاهای مسلمانان از جمله قهوه را به این اصلی‌ترین بندر اروپا می رساند. تجار ونیزی پس از کشف مزه قهوه، به این نتیجه رسیدند که پتانسیل تجاری بسیار خوبی دارد و از سال 1570 میلادی مشغول واردات آن شدند. همانند هر سنت جدیدی در اروپای آن زمان، طبقه ثروتمند اوّلین استفاده کنندگان آن بودند. در مرحله بعدی، قهوه در بازارهای ونیز به معرض فروش گذاشته شد، و بالاخره سریعاً در اختیار عموم جامعه قرار گرفت و فراوان شد. اوّلین قهوهخانههای ونیز در سال 1645 گشایش یافتند. تا سال 1763 ونیز صاحب 218 قهوه فروشی بود. و بالاخره، قهوه تبدیل شد به کالای تجاری اصلی میان ونیز و آمالفی، تورین، جنوا، میلان، فلورانس و رم، ( همگی شهرهای ایتالیای آن زمان) که از آنجا به باقی اروپا راه یافت.یک منبع معرفی کننده و تبلیغاتی دیگر یادداشت‌های مسافران و سفیرهای ارسالی به بلاد مسلمانان بود. یک مثال جیان فرانسسکو موروسینی (Gian Francesco Morosini) سفیر جمهوری ونیز نزد سلطان عثمانی در سال 1582 میلادی است. در یک گزارش از استانبول او توضیح می دهد که چگونه در شرق مکانهای تجاری ای وجود داشتند که مردم چندین بار در روز در آن‌ها گرد آمده تا نوعی نوشیدنی داغ تیره رنگ را میل کنند. یک سند دیگر افشا می کند که پادوان پروسپرو آلپینو(Paduan Prospero Alpino)، گیاه شناس و پزشک معروف ایتالیایی با خودش چندین کیسه قهوه از شرق ( احتمال زیاد از مصر) آورد و در کتاب تاریخ گیاهان مصری اش، چاپ شده در ونیز در سال 1591، درخت قهوه و میوه اش را که در باغ یک کاپیتان دیده بود توصیف می کند.
همانند اکثر چیزهایی که از طرف مسلمانان وارد می شدند، قهوه نیز در ابتدا با مخالفت دینی و بزرگان دینی روبه‌رو شد. پاپ کلمنت هشتم (Pope Clemente VIII – 1536-1605) ابتدا تصمیم داشت مصرف آن را حرام اعلام کند. تاریخ چنین می گوید که وی پس از نوشیدن قهوه، آن را تائید کرده و تقدیسش کرد. این تاییدیه چراغ سبز مصرف قهوه بود، و آغازگر رسیدن آن به در تمامی خانه‌های اروپایی.
قهوه در انگلستان
علاقه انگلیسیان به قهوه ( به همراه مسائل دیگری همانند حمام های ترکی و گل کاری) در قرن 17 میلادی اتفاق اقتاد، زمانی که غرب مملو از حیرت و در حسرت شیوه زندگی زیبا و دلفریب ترکان عثمانی بود. دانه های قهوه را کمپانی هند شرقی از یمن از طریق دریای سرخ و کمپانی لوانت از طریق شهر آلپو (در سوریه) وارد می کردند. آشنایی اوّلیه قهوه با انگلستان از طریق مصارف پزشکی بود، اوّلین سند نشانگر آن مقاله‌ای دوصفحه ای نوشته شده در آکسفورد در سال 1659 توسط " یک پزشک عربی"، دکتر ادوارد پوکوک (Dr Edward Pococke) است. اوّلین قهوهخانه در انگلستان را به سال 1650 نسبت می دهند، گرچه نوشیدن قهوه از چندین سال قبل تر آغاز شده بود. برن (Burn) گزارش می دهد از دانشجویی در دانشگاه آکسفورد به نام ناتانیل کونوپیوس (Nathaniel Conopius) که اوّلین کسی بود که برای استفاده شخصی خودش قهوه درست می کرد هنگام درس خواندن در دانشگاه. وی در سال 1648 فارق التحصیل شده است. من باب پایه‌گذاری اوّلین قهوهخانه، برن این موضوع را به تاجری یهودی به نام یعقوب (Jacob) نسبت می دهد که اوّلین قهوهخانه را در سال 1650 در ده سینت پیتر در شرق آکسفورد بنا کرد. بنا بر داربی (Darby)، شناخت از قهوه از طریق ترکان بود. او گزارش می دهد که اوّلین بار تاجری ترک به نام پاشا رزی آن را آورده است. این واقعه باید قبل از سال 1650 باشد، تاریخی که قهوهخانهای به نام "سر پاشا رزی" (Pasqua Rosee’s Head) به افتخار این تاجر درخیابان سینت مایکل در کورنهیل و
مقاله قهوه