مقاله درباره مرمت تاریخی شمال و بناهای مرمتی ساری

اختصاصی از ژیکو مقاله درباره مرمت تاریخی شمال و بناهای مرمتی ساری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

مقالة:

مرمت تاریخی شمال و بناهای مرمتی ساری

فهرست:

نگاهی به مرمتگر تاریخی شمال کشور

وقایع تاریخی نابودکننده آثار مهم ساری کشور

عمارت و ساختمان‌های قدیمی در دست مرمت

نگاهی به مرمتگر تاریخی شمال کشور

* استاد احسانی، ۲۲ سال است که به مرمت آثار تاریخی استان گلستان ومازندران مشغول است

مرمت و حفظ آثار تاریخی نزد ملل توسعه یافته از اهمیت والایی برخوردار است. چه آثار و یادمان های تاریخی انسان معاصر را با گذشته و تمدن های کهنی پیوندی دوباره می دهد. دستهای توانای هنرمندان ایرانی میراث دار هنر کهن است که ریشه در اعماق تاریخ دارد. هنرآوران نامدار وگاه گمنام در مسیر تاریخ ضمن پایبندی در حرفه و هنر خویش، زندگی خود را وقف حفظ و پیشرفت میراث های گرانبهای فرهنگ و تاریخ کرده اند و در این راه آثار فرهنگی و تاریخی بیشماری را از تخریب و نابودی نجات داده اند. آثار فرهنگی و تاریخی که بیانگر تمدن و نبوغ ایرانیان در جهان هستند.

سرزمین همیشه بهار مازندران درکرانه بحر خزر از مراکز مهم تمدن آغاز تاریخ، تاریخ و دوران اسلامی ایران است و باتوجه به نتایج کاوشهای باستان شناسی، قدمت بعضی از آثار کهن این خطه به حدود ۱۲۵۰۰سال پیش، از غارهای هوتو و کمربند در حدود ۹۵۰۰ سال قبل از میلاد ـ به عنوان قدیمی ترین پناهگاه انسان در مازندران ـ می رسد.

استاد «سیدنبی الله احسانی امریی» از معدود مرمت کاران سختکوش اداره کل میراث فرهنگی مازندران،که بیش از ۲۰ سال است در حفظ و مرمت بناهای تاریخی استانهای مازندران و گلستان نقش مؤثر دارد. استاد احسانی سالهای سال هنر و تجربه اش را برای احیا و بازسازی آثار تاریخی اغلب شهرهای شمال کشور به کار گرفته است که نمونه بارز آن مرمت برج تاریخی «میل گنبد قابوس» (آرامگاه شمس المعالی قابوس وشمگیر) از بزرگترین آثار معماری قرن چهارم هجری قمری در شهر گنبد است.

استاد احسانی در مدت زمان هنر بیست ساله اش به فرهنگ و هنر این مرز و بوم، مفتخر به دریافت لوح تقدیر و جوایز مختلف از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان میراث فرهنگی کشور و دانشگاه هنر شده است. او که ۴۵ سال پیش در ساری به دنیا آمد، در کودکی مجذوب آثار ملی و تاریخی منطقه خود شد و برای کسب مهارت و تجربه از محضر استادان بزرگ مازندران بهره جست و دررشته های نماکاری، ظریف کاری، فخرمتین، کاشی کاری، احداث طاق چندضلعی، سفال چینی ساده و قوس دار و هره چینی در قوسهای تکامل یافته، تبحر خاص یافت. وی در حال حاضر بازسازی و مرمت حمام وزیری ـ از بناهای تاریخی اواخر دوره قاجار ـ را در ساری مشغول است.

احسانی درباره حفظ آثار فرهنگی کشور گفت: «تقریباً تمام اماکن تاریخی مازندران متعلق به دوران بعد از اسلام است که همگی از شاهکارهای کم نظیر هنر معماری ایرانی و اسلامی است و طراحان آن درکار خود سرآمد و در محاسبه های فنی بسیار ماهر و در امور تزییناتی بی نهایت باسلیقه بودند. وی احساس حفظ میراث فرهنگی را یک وظیفه عمومی و ملی می داند و از مردم می خواهد نسبت به حفظ آثار تاریخی کشور بیشتر توجه کنند و از تجربیات افرادی که در این رشته ها صاحب نظرند استفاده کنند.از آثاری که استاد احسانی مرمت کرده است مجموعه تاریخی فرخ آباد در ۲۸ کیلومتری شمال ساری، خانه گلباری در محله آب انبار نوساری، (که اداره کل میراث فرهنگی در آن مستقر است) امامزاده عباس(ع)، مسجد جامع ساری و خانه نیما یوشیج در روستای یوش نور را می تواند نام برد. احسانی ضمن

تشریح دخالت های مرمتی در عمارت چهل ستون قزوین

اختصاصی از ژیکو تشریح دخالت های مرمتی در عمارت چهل ستون قزوین دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 32

تشریح دخالت های مرمتی در عمارت چهل ستون قزوین

کاخ چهل ستون قزوین از این جهت که تنها کاخ باقی مانده از مجموعه کاخ های سلطنتی این شهر در زمان شکوفایی و رونق دوره صفویه است، همواره مورد توجه محققین تاریخ هنر و معماری و مردم این شهر بوده است. و با رشد آهنگ توجه به سوی آثار تاریخی در مملکت، عملیات ویژه تعمیراتی در این بنای ارزشمند به اجرا در آمد و استمرار یافت. گرچه پیش از این نیز در زمان قاجار در دست حکام و فرمانداران شهر مورد بهره برداری مستمر بود. در این گزارش سعی شده، تا با توجه به مدارک موجود، سلسله تعمیرات و دخالت هایی که به منظور حفظ این عمارت به انجام رسیده، با در نظر گیری اهداف و سیاست های مورد نظر و با اشاره به انجام دهندگان آن، به صورت نسبتاً مفصلی شرح داده شود.

نخستین گزارش مکتوبی که از تعمیرات بناهای سلطنتی قزوین در دست داریم، مطالبی است که ناصرالدین شاه قاجار در سفر اولش به فرنگ به رشته تحریر درآورده است. او که در مسیرش از قزوین گذشته، می نویسد: بناها بسیار خراب شده بود. به باقرخان (سعدالسلطنه) دستور دادیم تا آنجا را تعمیر کلی کند. سپس در سفر سوم، هنگام بازگشت از فرنگ، در خاطراتش می خوانیم که از تعمیرات خوب سعدالسلطنه تعریف و تمجید می کند. اگر زمان حکومت سعدالسلطنه و سفر ناصرالدین شاه را در نظر بگیریم، این تعمیرات باید در حدود سال های 12-1306 هـ.ق باشد. که همزمان با ساخت و سازهای نسبتاً وسیع و تعمیرات دیگر قاجاری در قزوین است. نوشته فرهادمیرزا معتمدالدوله در کتاب هدایت السبیل و کفایه الدلیل نیز اشاره به تعمیر عمارت در سال 1312 هـ.ق دارد. (رکنی)

علاوه بر این عمارت، یکی دیگر از بناها موسوم به حیات نادری- از بناهای دوره صفوی- مرمت گردید و در ایوان شمالی مسجد جامع عقیق تعمیراتی توسط سعدالسلطنه به عمل آمد. این عمارت پس از نوسازی‌ای که به کیفیت آن اشاره خواهد شد، به عنوان فرمانداری مورد بهره برداری قرار گرفت. در واقع اساسی ترین دخالت در عمارت زمانی به وقوع پیوست که سه قرن و نیم از حیات آن می گذشت.

نوع دخالت تعمیراتی این زمان را در واقع باید تعمیر، تغییر و نوسازی بدانیم که شامل:

- افزوده شدن رواق ستوندار آجری دور بنا در طبقه هم کف که نمی دانیم جایگزین ستونهایی شده که پیش از این وجود داشته، یا اینکه به عنوان تعمیرات به طرح ساختمان افزوده شده اند.

- تعویض پوشش شیروانی با نقاشی های زیر آن بر روی چوب در تراس دور تا دور طبقه بالا که قاعدتاً آسیب دیدگی زیادی داشته است.

- نقاشی های دوران صفوی (بویژه لایه های دوم) تیشه‌ای شد و روی آن با نقاشی‌های گل و مرغ به سبک دوران قاجار تزئین گردید و هم چنین تابلوهایی به سبک فرنگ در بدنه دیوارها و طاقچه ها نقاشی گردید و افزون بر آن چند تصویر چهره (پرتره) رنگ روغنی نیز ترسیم شد. (مجابی 495)

- تالار فوقانی و مقرنس های سقف تالار هم کف گچ کاری شد.

- درگاه های فضای هم کف را به دلیل عدم اطمینان از استحکام آنها، تنگ‌تر یا کوتاه تر نمودند.

- حوض آبی نیز در جبهه جنوبی عمارت احداث گردید که در واقع در پی تغییر جهت مسیر آبی بوده که از بیرون به داخل عمارت جریان داشته است. حوض میان تالار هم کف نیز بلا استفاده ماند و کور گردید.

* مرحوم گلریز در کتاب مینو‌در آورده اند، از سال 1300 خورشیدی به بعد عمارت مذبور در دست فرمانداران بوده و برخی تغییرات در آن داده اند که یکی تغییر راهروی طبقه بالاست و دیگری آنکه دو اطاق کوچک از تالار را جدا کرده به دفتر اختصاص داده اند.

علاوه بر اینها، برای احداث پله جدید، ایوان شمالی را به طور کامل بسته و پله خانه اصلی را کور کردند. و در ضمن سه ایوان دیگر را بسته، به صورت اتاق در آوردند. در عکس های قدیمی پیش از مرمت سال 1347 از بخش های گفته شده، به خوبی پیداست که افزوده ها مربوط به اوایل حکومت پهلوی است.

* از سال 1334 خورشیدی طبقه تحتانی عمارت به موزه هنرهای زیبای قزوین اختصاص یافت. به قول مرحوم گلریز، اشکوب زیرین را در این سال خواستند تعمیر کنند که به دلیل ناآگاهی افراد در هنگام تراشیدن اندودهای گچ، به نقاشی صفوی لایه زیرین ضربه وارد کردند، به طوری که غالب صورت ها عیب کردند. (گلریز ص609)

(البته معلوم نیست که واقعاً این عیب کردن نقاشی ها در این زمان صورت گرفته باشد. چون در لایه برداری هایی که سال های بعد توسط متخصصین مرمت آثار انجام شد، معلوم گردید که در زمان قاجار برای اندود مالی دیواره ها، بدنه ها را تیشه ای کرده اند تا اندود بهتر بر دیوار بنشیند.

* با تاسیس سازمان حفاظت آثار باستانی ایران به سال 1344، آنطور که از شواهد پراکنده و اظهارات شفاهی پیداست، عمارت چهل ستون در سال 1347 توسط دفتر فنی این سازمان در قزوین، به کارشناسی آقای مهندس علی اکبر سعیدی مرمت شد. در مقاله خانم محبوبه امیر غیاثوند درباره کاخ های سعادت آباد می خوانیم: «در سال 1347 کف طبقه دوم بنای ارسی خانه (عمارت کلاه فرنگی) به منظور استحکام بخشی و مرمت خاک برداری شد. پس از خاک برداری، گنبدهایی با خیز کم آشکار شد. تیرریزی سقف روی این گنبدها و دیوار جانبی صورت گرفته است. (البته وجود تیرهای چوبی درست بین گنبدها در بالاست.) تصویری نیز از کف باز شده طبقه بالا ارائه شده است.

در تعمیرات این سال، پله هایی که در حدود 45 سال پیش در ایوان شمالی افزوده شده بود، حذف گردید و پله اصلی بنا در گوشه شمال شرقی که کور شده بود، باز شد.

گزارش هایی از تعمیرات بنای چهل ستون قزوین از سال 1353 تا 73 در آرشیو مرکز اسناد سازمان میراث فرهنگی موجود است که در این بخش از آنها بهره گیری شده است.

* نخستین گزارش رسمی نوشته کارگاهی که از عمارت چهل ستون وجود دارد، مربوط به فعالیت های دفتر فنی قزوین در سال 1353 است که به قلم آقای ترکمان در 97 صفحه