لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 33
لایه انتقال
لایه انتقال از سرویسهای مهیا شده توسط لایه شبکه مانند انتخاب بهترین مسیر و آدرس دهی منطقی استفاده نموده و ارتباطی End-to-End بین مبدأ و مقصد ایجاد می کند. این لایه متشکل از یک سلسله مراتب قرارداد است که قابل اعتماد و مقرون به صرفه داده ها از ماشین منبع به ماشین مقصد و به صورت مستقل از شبکه فیزیکی را بر عهده دارند. این لایه با فراهم آوردن خدمات سازماندهی شده و مطمئن برای برنامه های کاربردی در لایه های بالاترؤ مشکلات و ناکارآمدی لایه IP را نیز جبران می نماید. کاستی های مربوط به لایه IP که بایستی در لایه انتقال پوشانده شوند عبارتند از:
پس از ارسال متوالی بسته های داده، در مقصد ممکن است به صورت نامرتب و خارج از ترتیب ارسالشان دریافت شوند.
ممکن است پس از ارسال یک بسته، به علت تأخیر در دریافت آن در سمت گیرنده، بسته مجدداً توسط فرستنده ارسال گردد که این امر توسط لایه IP قابل تشخیص نیست و در هر بسته در سمت گیرنده به ماشین تحویل می گردد. بنابراین بسته دوم بایستی توسط لایه انتقال تشخیص و حذف گردد.
برروی هر یک از ماشینهای واقع در شبکه می تواند چند برنامه به صورت همزمان یا چند کاربره در حال اجرا باشد و هر کدام از آنها نیز نیازمند ارسال و دریافت بسته های داده برروی شبکه باشند. در لایه IP تمایزی بین بسته های ارسالی دو برنامه در حال اجرا برروی یک ماشین وجود ندارد. بنابراین در لایه شبکه بایستی بتوان هر بسته را به پردازة مربوط به خود انتساب داد.
با توجه به امکان متفاوت بودن توان تولید بسته های ارسالی در مبدأ و پردازش آنها در مقصد، لذا بایستی برروی سرعت تحویل بسته ها به یک ماشین کنترل صورت بگیرد که این کنترل در لایه IP فراهم نیست لذا در لایه انتقال بایستی تضمین نمود که ماشین گیرنده بسته های ارسالی به علت توان پردازش و استفاده از بسته های ارسالی و برداشتن آنها از روی شبکه، هیچ بسته ارسالی مربوط به خود را از دست ندهد.
بر اساس موارد مطرح شده در بالا، توابع ارائه شده در لایه انتقال عبارتند از:
تقسیم بندی داده های برنامه های کاربردی لایه های بالاتر: لایه انتقال توانایی گنجاندن داده های مربوط به برنامه های کاربردی مختلف در یک جریان داده متعلق به ماشین را دارد. این امر توسط اختصاص مشخصه ای به نام شماره پورت برای هر برنامه کاربردی که به صورت همزمان در حال اجرا با برنامه های دیگر برروی یک ماشین است محقق می گردد که شرح آن در ادامه بحث ذکر خواهد گردید.
ایجاد ارتباط End-to-End بین فرستنده و گیرنده.
بدین مفهوم که دریافت یک و تنها یک کپی از بسته ارسالی در سمت گیرنده و همچنین مرتب سازی باسته های دریافتی بر اساس ترتیب ارسال آنها توسط این تابع فراهم گردد.
مهیا نمودن سرویسهای انتقال از ماشین مبدأ به ماشین مقصد.
کنترل جریان داده و تضمین قابلیت اعتماد داده: لایه انتقال جامعیت داده دریافتی را بوسیله کنترل جریان داده و قادر نمودن کاربر به درخواست انتقال داده بین دو ماشین مبدأ و مقصد، تأمین می نماید. کنترل جریان داده مکانیزمی است که به میزبانهای انتقال اجازه می دهد تا برروی حجم داده های ارسال در هر زمان توافق نمایند. برای بدست اوردن آنتقال داده قاغبل اعتماد نیز از یک ارتباط اتصال گرا جهت ایجاد ارتباط بین فرستنده و گیرنده استفاده می گردد.
کنترل جریان داده: زمانی که لایه انتقال بسته های داده خود را ارسال می نمایند می تواند جامعیت داده ارسالی را نیز تضمین کند که یکی از روشهای آن کنترل جریان نامیده می شود. کنترل جریان از ارسال داده در سمت گیرنده به گونه ای که بافرهای موجود در گیرنده را سرریز نمایدت، جلوگیری می نماید. سرریز باعث می گردد که قسمتی از داده در سمت گیرنده از دست برود که این امر در انتقال داده بسیار خطرناک می نماید.
آدرس پورت:
همانگونه که ذکر گردید برروی هر ماشین موجود در شبکه می تواند پروسه های همزمان در حال اجرا باشند و هرکدام از آنها بخواهد از امکانات شبکه استفاده نماید. هر پروسه برای تقاضای برقراری ارتباط با پروسه دیگر برروی شبکه، یک شماره شناساسیی برای خود برمی گزیند که این شماره شناسایی تنها در لایه انتقال مفهوم داشته و در لایه IP قابل تشخیص نیست. این شماره شناسایی را آدرس پورت می نمایند. در سرآیند بسته ای که توسط پروتکل انتقال سازماندهی می شود، آدرس پورت فرستنده و آدرس پورت پروسه گیرنده آن درج می گردد. یکتا بودن شماره های پورت که به پروسه ها رسمیت و هویت یکتا می بخشد، توسط پروتکل کنترل انتقال به عنوان جزئی از سیستم عامل نظارت خواهد شد. بدین صورت که سیستم عامل جدولی را نگهداری می کند که شماره شناسایی تقاضا دهنده ارتباط در آن وجود دارد. آدرس پورت شماره ای دوبایتی است که بدین لحاظ می تواند عددی بین صفر تا 65635 باشد باشد که این نشاندهنده این است که از نظر لایه انتقال حدود 65 هزار پروسه به صورت همزمان می توانند برروی یکی از ماشینهای فرستنده یا گیرنده از امکانات شبکه استفاده نمود و یا پروسه های دیگر موجود در میزبانهای دیگر ارتباط برقرار نمایند (ابده آل). شماره پورتهای کمتر از 256، پورتهای معروف نام دارند و برای خدمات استاندارد رزرو گردیده اند. به عنوان مثال هر فرآیندی که مایل به برقراری اتصال با میزبانی باشد تا فایل را به
تحقیق و بررسی در مورد لایه انتقال 31ص
