1 - پیشنهاد ارزشیابی ریاضی پایه ششم دبستان با موضوع فرمول های مثلثی تعداد صفحات 7صفحه )
2 - دانلود پیشنهاد ارزشیابی قران پایه ششم با موضوع مهارت های رو خوانی و روان خوانی و قرائت 2 صفحه )
3 - پیشنهاد ارزشیابی علوم ششم با موضوع نقش مشاهده و مهارت مشاهده گری در یادگیری علوم 10صفحه )
4 -دانلود پیشنهاد ارزشیابی علوم ششم با موضوع ریشتر و زلزله 2 صفحه)
5 -دانلود پیشنهاد ارزشیابی قرآن پایه ششم با موضوع علائم وقف و نحوه تدریس ان با مثال 2 صفحه )
دانلود اقدام پژوهی چگونه توانستم به کمک راهکار های جذاب اضطراب و ترس را در بین دانش آموزان پایه ششم کاهش دهم ؟
قیمت 2000 تومان
چکیده :
یکی از مشکلات اساسی کودکان و دانش آموزان در خانه و مدرسه اضطراب است اضطراب را می توان یک حالت هیجانی شایع دانست به طوری که همه ی ما دوره یا موقعیت هایی از زندگی را به خاطر می آوریم که در آن کم و بیش دچار اضطراب شده ایم. از نظر روانپزشکی اضطراب را می توان چنین تعریق کرد : ناآرامی ،هراس و ترس ناخوشایند یا احساس خطر قریب الوقوع که منبع آن قابل شناختن نیست.
تظاهرات اضطراب در رفتار کودکان و دانش آموزان بخصوص در موقعیت هایی چون امتحان ،نقاشی کردن،بازی،محبت کردن در جمع ،ماندن در مدرسه می توان مشاهده و سنجش کرد.که با گذشت زمان و برخورد با دانش آموزان من خود نیز با این مسئله روبرو شدم که بعضی از دانش آموزان در صحبت کردن بین جمع دچار اضطراب می شوند. و در اجرا کردن برنامه های صبحگاهی با ترس و اضطراب روبرو می شوند
.این عامل باعث شد که من این مشکل را پی گیری نمایم.و تا حد امکان در رفع آن تلاش کنم. پس از بررسی دریافتم که یکی از مهم ترین علت اضطراب این دانش آموزان نقش والدین در ایجاد و افزایش اضطراب آنان بود..مثلا رفتار های پرخاشگرایانه والدین با کودک ،شخصیت اضطرابی خود والدین ،تنها بودن فرزند یا جدایی والدین،انتظارات و توقعات بیش از توان کودک،تبعیض قائل شدن بین فرزندان در خانواده ،رقابت جوییو... باعث تشدید اضطراب بین دانش آموزان شده بود.که با ایجاد ارتباط با خانواده های دانش آموزان و صحبت کردن با آنان در زمینه ایجاد فضای آرام در خانواده ،بهبود روابط والدین با کودک ،شناخت شرایط و موقعیت های اضطراب زا و تلاش برای حذف آن و کمک از مشاوران با تجربه سعی نمودم که اضطراب و ترس را در بین آنها کاهش دهم و دانش آموزان را تا حدی به آرامش مطلوبی برسانم.
مقدمه :
اضطراب به منزله بخشی از زندگی هر انسان، در همه افراد در حدّی اعتدال آمیز وجود دارد و در این حد، به عنوان پاسخی سازش یافته تلقّی می شود، به گونه ای که می توان گفت: «اگر اضطراب نبود، همه ما پشت میزهایمان به خواب می رفتیم.» فقدان اضطراب ممکن است ما را با مشکلات و خطرات قابل ملاحظه ای مواجه کند: اضطراب است که ما را وامی دارد تا برای معاینات پزشکی و درمان بیماری ها به پزشک مراجعه کنیم، کتاب هایی را که از کتابخانه به عاریت گرفته ایم بازگردانیم، در یک جاده لغزنده با احتیاط رانندگی کنیم... و بدین سان، زندگی طولانی تر، سازنده تر و بارورتری داشته باشیم. بنابراین، اضطراب به منزله بخشی از زندگی هر انسان، یکی از مؤلّفه های ساختار شخصیت وی را تشکیل می دهد و از این زاویه است که برخی از اضطراب های دوران کودکی و نوجوانی را می توان بهنجار دانست و تأثیر مثبت آن ها را بر فرایند تحوّل پذیرفت؛ چرا که این فرصت را برای افراد فراهم می آورد تا سازوکارهای سازشی خود را در جهت مواجهه با منابع تنیدگی زا گسترش دهند. به عبارت دیگر، می توان گفت: اضطراب در برخی مواقع، سازندگی و خلّاقیت را در فرد ایجاد می کند، امکان تجسّم موقعیت ها و سلطه بر آن ها را فراهم می آورد و یا آن که وی را برمی انگیزد تا به طور جدّی با مسؤولیت مهمی مانند آماده شدن برای یک امتحان یا پذیرفتن یک وظیفه اجتماعی مواجه شود.
اما اگر اضطراب از این حد فراتر رود و از حالت سازندگی خارج شده، جنبه مزمن و مداوم پیدا کند، نه تنها نمی توان این صورت را پاسخی سازش یافته دانست، بلکه باید آن را به منزله منبع شکست، سازش نایافتگی و استیصال گسترده ای تلقّی کرد که فرد را از بخش عمده ای از امکاناتش محروم می کند، آزادی و انعطاف او کاهش می یابد و طیف گسترده اختلال های اضطرابی را، که از اختلال های شناختی و بدنی تا ترس های غیر موجّه و وحشت زدگی ها گسترده اند، به وجود می آورد.
بیان مسئله:
«نگرانی» در فرهنگ لغت به معنای دلواپسی، دل شوره داشتن و پریشانی خاطر است. اما در اصلاح و در حوزه روان شناسی، نگرانی، حالتی است که فرد در قبال آینده غیر قابل پیش بینی دچار آن می شود به طوری که کارکرد او را عملاً تحت الشعاع قرار می دهد و فرد نمی تواند از موقعیت کنونی خود لذت ببرد.
بچه ها، همه روزه مشق می نویسند، درس می خوانند، در فعالیت های گوناگون کلاسی شرکت می کنند و همه چیز به روال عادی پیش می رود. اما زمانی که امتحانات شروع می شوند، آرامش آنها به هم می خورد و همه چیز تغییر می کند، گروهی از دانش آموزان عصبانی، افسرده، پریشان، ناراحت و مضطرب می شوند و گروهی دیگر، چنان آشفته و نگران می گردند که پاسخ سوالات ساده را هم از یاد می برند. البته داشتن کمی اضطراب و دلهره در ایام امتحانات امری طبیعی و معقول است، چرا که موجب حرکت و انگیزه بچّه ها برای درس خواندن و موفقیت می شود. اما اگر این نگرانی به حدی برسد که تاثیر منفی بر روند آموزشی روزانه آنان بگذارد و مانعی برای پیشرفت آنها شود، غیر طبیعی و نامعقول است.