لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:5
فعالیت های محلی شان یا بوسیلۀ منبع یابی بیشتر از تأمین کنندگان محلی یا بوسیلۀ افزایش دادن به کار ارزش افزایندۀ محلی خودشان. ماهیت مدیریت شدۀ رسمی تر مبادله میان بلوک هت بدان معناست که شرکتهایی که از تدابیر مبتنی بر صادرات استفاده می کنند با موانع اضافی اجرای و سدهای تخریب کنندۀ نظارتی مواجه می شوند. تفاوت در سیاست های معامله میان مناطق باعث می شود شرکت ها در برخی مناطق بیش از دیگر مناطق سرمایه گذاری کنند، همان گونه که در اقتصادهای روبه تحولی مثل چین مشاهده می کنیم.
اقتصادهای در حال پدیدار شدن، بخصوص چین :
در 2005 چین کالاهایی به ارزش 750 میلیارد دلار، از 266 میلیارد دلار در 2001، صادر کرد. عمدۀ این فعالیت از طریق شرکت های چند ملیتی ای بود که وسعت و حدودشان را به چین گستراندند، یا تأسیسات خودشان را برپا کردند یا از تأمین کنندگان استفاده کردند. بسیار از عملیات های تولیدی قرارداد فرعی خودشان را در چین پایه گذاری کردند، برخی شبکه های اصلی تأسیسات چندگانه شان (مثل Flextranics) بسط دادند و دیگران در محل واحدی با سایز و مقیاس کلان (برای مثال Foxconn) سرمایه گذاری کردند، تا به تولیدکنندگان اصلی تجهیزات (LOEM) در کشورهای دیگر خدمت کنند، برخی شرکت ها، مثل موتورولا، بخش عمده ای از تولیدشان را در چین قرار دادند، در حالی که دیگران از چین به عنوان یکی از منابع متعدد استفاده کردند.
چین آفرین، و احتمالاً بزرگترین، نمونه در توسعۀ اقتصاد روبه تحول است. الگوی اصلی برای اقتصاد رو به تحول این است که با جذب فعالیت تولیدی کار را شروع می کنند چون هزینه های کارگری اندکی را پیشنهاد می کنند. تولیدکنندگان را که جذب می کنند به آنها کمک می کنند زیرساخت مورد نیاز را توسعه دهند، و به محض توسعه، هزینه های عامل تولید زیاد می شود، در حالی که سرمایه گذاران اصلی را به جستجوی اقتصادهای رو به تحول جدیدتر با هزینه های عامل تولیدی کمتر به جلو می برندو سپس اقتصاد اصلی پر محصولات دارای ارزش افزودۀ بیشتر تمرکز دارند. ضمیمه 6 – 5 تفاوت میان درصدهای کارگری در اقتصادهای توسعه یافته و اقتصادهای رو به تحول و همین طور نحوۀ افزایش هزینه های اقتصاد رو به تحول در طول زمان را نشان می دهد. برای اهداف مقایسه، درصد حقوق ساعتی برای کارگر تولیدی در چین به طور متوسط 57 . 0 دلار در سال 2002 بود. از این رو، پس از توسعۀ ژاپن و کره، محصولاتی که آنها تولید کردند به کشورهای دیگری مثل سنگاپور، هنگ کنگ، تایوان، تایلند، مالزی، و مکزیک و حالا به چین، و برای خدمات به هندوستان می روند. محصولات تولید شده در این اقتصادهای جدیدتر لزوماً همگی محصولات کم تکنولوژی نیستند، ولی گاهی اوقات شامل محصولات دارای ارزش بیشتر با هزینه های نسبتاً ارزان حمل و نقل الکترونیک است.
مقاله اقتصادهای در حال پدیدار شدن، بخصوص چین
