لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه42
بخشی از فهرست مطالب
2-1 مقدمه
2-2- کنترل رسیدن به شأن و مقام نخبگی
2-3- ثروت به عنوان یک بنیان قدرت
شاه، شخصیت مرکزی در دنیای سیاست ایران بود. از زمان به تخت نشستن در سال 1320، شاه تلاش کرد، ظرفیتش را برای باقی ماندن سلطنت، به ملل در حال توسعه، نشان دهد. در جریان اشغالهای خارجی، نهضتهای جدایی طلب حمایت شده از سوی خارجیان، نزاعهای قبیلهای، تلاشهای نافرجام برای ترور وی و حتی کودتا، شاه تلاش نمود تا حامیانش را متقاعد کند و نیز اشکال جدید کنترل و نهایتاً گسترش قدرت سیاسی خویش را تجربه کند. مسلماً کل دورهی حکومت شاه با موانع و موقعیتش را میتوان به این ترتیب تعریف نمود: یک ربع قرن که در آن دیوانسالاری مدنی و نظامی به طور مداوم کنترلشان را روی فعالیتهای مردم آزاد، گسترش داده بود. شاه، هم به صورت نسبی و هم به صورت مطلق، قویتر از پدرش و یا هر یک از حکمرانان قبلی ایران بود. وی را در هیچ شکل سیاسی، نمیتوان با بقیه، برابر تلقی نمود. وی، شخصاً بدون کمک شورای مشورتی، یار و رفیق شفیق، یا محرم نزدیک، هزاران تصمیم اینکه آیا خیابان اصلی در طبس سنگ فرش شود یا نشود، شاه، تصمیم گیرنده بود. محمّدرضا، اوّلین پسر و سومین فرزند رضاخان (یک افسر بیسواد با کمسواد در تیپ قزاق تحت فرماندهی روسها) بود. دو سال پس از تولد پسرش، رضاخان، به فرماندهی تیپ قزاق رسید و حمایت لازم را برای کودتا (توسط یک روزنامهنگار [سیّدضیاءالدین طباطبائی]) برضد رژیم مریض قاجار فراهم نمود.
شش سال پس از تولد پسرش، رضاخان مدتها بود که سیّدضیاءالدین طباطبائی را از نخستوزیری عزل کرده و او به همراه تعدادی از طرفداران محلیاش، تبعید نموده و بسیاری از منتقدین داخلیاش را ساکت نموده بود. آخرین شاه قاجار را، عزل نموه و خودش را به نام رضاشاه، نخستین حکمران سلسلهی جدید پهلوی، نامیده بود.
با تاجگذاری رضاخان در 1304 محمّدرضا، به عنوان ولیعهد منصوب شد. بچهگی ولیعهد، تقریباً تقلیدی مسخهآمیز از تربیت شاه آینده بود. در محاصرهی خدمتکاران و متملقین و تحت حفاظت افسران نظامی مسن، در حالی که همبازیش از فرزندان نخبگان انتخاب شده بودند، با وی طوری رفتار میشد، که در کلاس درس در مدرسه، اولین باشد. عکسهای زیادی، وی را به شکل جوانی برومند در لباس فرم نظامی نشان میدهد، در حالی که عدهای در مقابلش، خبردار ایستادهاند. از فارغالتحصیلی از دانشکده افسری تا پیشآهنگان ایران، وی در میان بقیّه متفاوت بود. در کنار سرسپردگی دربار، ولیعهد جوان، تجربیات کودکی مهم دیگری هم داشت. در زمان کودکی، وی بسیار ضعیف
تحقیق در مورد شاه ایران و ترکیب نخبگان سیاسی