بازیافت مواد سلولزی:
محیط زیست هدیه و موهبت الهی است که حفاظت از آن نخستین وظیفه بشر و شاید مهمترین رسالت انسان باشد. محیط زیست سالم نه‌تنها به سلامت انسان کمک می‌کند، بلکه امکان بهره‌برداری مناسب از مواهب الهی مستتر در آن برای رفع نیازهای بشری را فراهم می‌سازد و از این رو حفاظت از محیط زیست از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
اما بشر با فعالیت‌های اقتصادی که با هدف کسب سود دنبال آن است، همواره نسبت به حفظ محیط زیست بی‌اعتنا بوده، تا جایی که امروزه آلودگی زیست محیطی به یکی از بلایای بشر تبدیل شده است. هیچ موجودی در کره زمین به اندازة انسان به محیط زیست لطمه نمی‌زند. فعالیت‌های اقتصادی سرمنشأ آلودگی‌های زیست محیطی است که امروزه با اعتراض و انتقاد گروه‌های حامی محیط زیست (سبزها) در گوشه و کنار جهان مواجه شده است.
فعالیت‌های تولیدی به شیوه‌های گوناگون (انتقال پساب‌های صنعتی به رودخانه‌ها و دریاها،حرکت خودروها، دفع ضایعات مصرفی و...) به محیط زیست صدمه می‌زند، اما بخشی از این لطمات با سرمایه‌گذاری‌های مناسب و ضروری، قابل پیشگیری است.
بهینه‌سازی مصرف انرژی‌های فسیلی، ایجاد سیستم‌های جمع‌آوری و دفع بهداشتی فاضلاب و راه‌اندازی صنایع بازیافت، از شیوه‌های متداول در جهان برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست و استفادة اقتصادی از پس‌مانده‌ها می‌باشد.
با نگاهی گذرا به زندگی روزمره خود متوجه می‌شویم که روزانه چقدر زباله به محیط زیست خود تحویل می‌دهیم. از شیشه‌ها و پلاستیک‌های شیر مصرفی صبحگاهی گرفته تا کاغذهایی که به روش‌های گوناگون (برای خواندن و نوشتن یا بسته‌بندی کالاهایی که خریداری می‌کنیم) مورد استفاده قرار داده و سپس به سطل زباله می‌ریزیم، همه از محصولات قابل بازیافت می‌باشند.
سالانه میلیاردها دلار در سراسر جهان صرف تولید کاغذ، شیشه، پلاستیک، قوطی‌های فلزی و... می‌شود که با یک بار مصرف آنها به زباله تبدیل شده و دور ریخته می‌شوند. میلیاردها دلار نیز صرف جمع‌آوری و از بین بردن این زباله‌ها می‌شود که در هر صورت ضایعاتی را به محیط زیست وارد می‌کند.
اما اکثر این مواد قابل بازیافت می‌باشند و با سرمایه‌گذاری مناسب برای بازیافت آنها، نه‌تنها می‌توان از خسارات بیشتر به محیط زیست و آلوده‌سازی آن جلوگیری کرد، بلکه میزان نیاز انسان به مواد اولیه (چوب و الوار جنگل‌ها، منابع فلزی و غیرفلزی زیرزمینی و...) و برداشت از ذخایر طبیعی و معدنی را کاهش داده و بقای آنها برای نسل‌های بعدی را تضمین خواهد کرد.
اما بشریت نسبت به آسیب‌های جدی که به محیط زیست وارد می‌سازد که در نهایت گریبان سلامت خود، خانواده و نسل‌های بعدی‌اش را خواهد گرفت، کمابیش بی‌تفاوت است. میزان آسیب‌پذیری محیط زیست در کشورهای مختلف، متفاوت است. آلودگی‌های ناشی از مصرف بالای فرآورده‌های نفتی در کشورهای صنعتی، با وجود مطالعات، سرمایه‌گذاری‌ها و تلاش‌های انجام شده در این زمینه،بیش از کشورهای در حال توسعه است. در همین حال آلودگی‌های زیست محیطی ناشی از دفن نامناسب ضایعات صنعتی و نیز برداشت غیرمجاز از جنگل‌ها و مراتع در کشورهای در حال توسعه بیش از کشورهای صنعتی است.
انسان به هوا و غذای سالم و محیط پاک برای زندگی، نیاز مبرم دارد. بسیاری از بیماری‌های همه‌گیر، ناشی از آلودگی‌های زیست محیطی است که اغلب کمتر مورد توجه مردم می‌باشد. زمین، هوا و آب آلوده، محصول آلوده و ناسالم عرضه می‌کند و انسان با مصرف مواد غذایی آلوده، بیمار خواهد شد و لاجرم می‌بایست هزینه‌های سنگین‌تر بهداشتی – درمانی را تقبل نماید.
با توجه به خسارت‌های بی‌شمار آلودگی‌های زیست محیطی، هر گونه سرمایه‌گذاری برای پاک‌سازی محیط زیست، به کاهش هزینه‌های بهداشتی – درمانی و... خواهد انجامید و به عبارتی این نوع سرمایه‌گذاری‌ها از نوع سرمایه‌گذاری‌های دارای بازده اقتصادی کوتاه و بلندمدت است که متأسفانه کمتر مورد توجه مردم، سیاست‌گزاران، برنامه‌ریزان و دولتمردان می‌باشد.
نهضت جهانی «سبزها» در واقع پاسخی به نیاز انسان برای حفاظت از محیط زیست است. گروه‌های حامی محیط زیست که روزبه‌روز در سراسر جهان هواداران بیشتری پیدا می‌کنند، تمامی تلاش‌ها و برنامه‌های خود را بر روی مقابله با تلاش‌های آلوده‌ساز محیط زیست متمرکز کرده‌اند.
اعتراض‌های هواداران محیط زیست به اجلاس سیاتل (سران کشورهای عضو سازمان جهانی تجارت)، توجه بسیاری از مردم جهان را به ارتباط میان بحث جهانی شدن و ضرورت حفاظت از محیط زیست جلب نمود. این گونه اعتراض‌ها که در گوشه و کنار جهان در ایام مختلف سال صورت می‌گیرد، می‌بایست توجه برنامه‌ریزان و سیاست‌گزاران اقتصادی را به مقوله حفاظت از محیط زیست جلب کند. اما متأسفانه شاهد بی‌توجهی آنها نسبت به این مقوله اساسی می‌باشیم. شاید یکی از معضلات اساسی که در قرن بیست و یکم گریبان بشریت را خواهد گرفت، مسأله محیط زیست (هوا، زمین و آب) می‌باشد که در معرض تهدیدهای جدی و خسارت‌های سنگینی قرار دارد.
مصرف سرانه کاغذ یکی از شاخص‌های توسعه اقتصادی تلقی می‌شود. با وجود گسترش رایانه‌های شخصی در سراسر جهان که خود می‌تواند بر مصرف کاغذ اثر بسزایی داشته باشد، اما هنوز میزان مصرف کاغذ یکی از معیارهای عمده ارزیابی توسعه اقتصادی جوامع تلقی می‌گردد. در کشورهای در حال توسعه که رایانه‌ها هنوز جایگاه اصلی خود را در مناسبات بشری و فرهنگ عمومی پیدا نکرده و میزان دسترسی مردم به آن هنوز با کشورهای پیشرفته فاصله زیادی دارد، مصرف کاغذ از ابعاد گوناگون حایز اهمیت است. اما برای تولید کاغذ با هر هدف مصرفی، سالانه می‌بایست میلیون‌ها درخت در جنگل‌ها قلع و قمع شود. سطح پوشش جنگلی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه در دو دهه اخیر به شدت کاهش یافته و این در حالی است که به عقیدة بسیاری از کارشناسان، «جنگل ریه زمین» تلقی شده و نقش کلیدی در پاک‌سازی هوا، جلوگیری از بروز سیلاب‌ها و حفاظت خاک دارد.
کاهش سطح پوشش جنگلی یکی از معضلاتی است که می‌بایست مورد توجه مسؤولان و برنامه‌ریزان در کشورهای در حال توسعه قرار گیرد. سطح پوشش جنگلی در ایران در دو دهه اخیر تقریباً یک‌سوم کاهش یافته و با وجود تلاش‌هایی که در زمینة جنگل‌کاری صورت می‌گیرد، هنوز ضایعات گذشته جبران نشده و نیازمند تلاش بیشتر مردم و مسؤولان در این زمینه است.
شامل 11 صفحه Word
دانلود تحقیق بازیافت مواد سلولزی
