دانلود مقاله کامل درباره شگفتی

اختصاصی از ژیکو دانلود مقاله کامل درباره شگفتی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

موضوع

شگفتی‌های سرعت نور

مقدمه‌ای در مورد سرعت نور

ویژگی‌های مواد در سرعت‌های بالا بسیار بسیار بالا و نزدیک به سرعت نور

اثبات معاد جسمانی از دیدگاه انیشتین

توضیح علمی داستان به خواب رفتن اصحاب کهف از دیدگا نسبیت

اندازه‌گیری سرعت به شیوه‌های گوناگون

اندازه‌گیری سرعت نور در قرآن و کشفیات امروز دانشمندان که 1400 سال پیش در قرآن به آنها اشاره شده

قانون نسبیت و سرعت نور

آلبرت انیشتین دانشمند آلمانی، اولین کسی بود که نظریه‌ی نسبیت زمان را مطرح ساخت. موضوع این نظریه به طور اجمالی بر این اساس بود که هرگاه ساعتی داشته باشیم و این ساعت در سرعت بالا و نزدیک به سرعت نور در حال حرکت باشد، عقربه‌‌های این ساعت نسبت به حالت سکوت کندتر و آرامتر به حرکت خود ادامه می‌دهد. این نظریه به کش آمدن یا انبساط زمانی معروف است و اثبات این نظریه در سال 1971 میلادی بوسیله ساعت اتمی بسیار دقیقی که در هواپیمای پرسرعتی قادر داشت، به انجام رسید (ساعت اتمی چنان دقتی دارد که در هر صد سال، فقط چند دهم ثانیه خطا از خود نشان می‌دهند).

به این شکل به اثبات رسید که دو ساعت اتمی دقیق و همسان از لحاظ زمانی را، یکی در جای ثابت و دیگری در یک هواپیمای پرسرعت قرار دارند، بعد از مدتی مشاهده شد ساعت اتمی که در داخل هواپیما بود، نسبت به ساعتی که در زمین قرار داشت، زمان کمتری را نشان می‌دهد. البته این مقدار اختلاف بسیار بسیار ناچیز و در حد صفر بوده است، ولی برای اثبات این نظریه که هرگاه سرعت داشته باشیم، زمان دیرتر می‌گذرد، کافی بود و هرچه سرعت به سمت نور میل کند، زمان به سمت کندتر شدن و توقف میل می‌کند. البته در سرعت‌های بالا و نزدیک به سرعت نور، ماده و اجرام مختلف ویژگی‌های شگفت‌انگیزی از خود بروز می‌دهند.

که می‌توان به افزایش جرم مواد وقتی که به سرعت نور نزدیک می‌شود، اشاره کرد و اجسام بزرگ دیده می‌شوند، گویی که اجرام را از پشت یک عدسی بزرگ مشاهده می‌کنیم (البته در خود سرعت نور، ماده کاملاً طبق فرمول نسبیت به انرژی تبدیل می‌شود (E=mc2).

در واقع هرگاه ماده‌ای به سرعت نور برسد، وارد بعد چهارمی خواهد شد و از دید ناظری که خارج از سرعت نور است و این ماده را می‌بیند جسم در حال منبسط و بزرگ شدت معلوم می‌شود. از طرفی ناظر سرعت نور، شخصی که با سرعت کمتر حرکت می‌کند و یا ثابت است را همانند یک خطا مشاهده می‌کند در یک بعد کمتر نسبت به خودش.

اثبات معاد جسمانی از دیدگاه انیشتین

آلبرت انیشتین در رساله‌ی پایانی عمر خود با عنوان بیانیه که در سال 1954 میلادی آن را در امریکا و به زبان آلمانی نوشته است، اسلام را بر تمامی ادیان جهان ترجیح می‌دهد و آن را کاملترین و معقول‌ترین دین می‌خواند. این رساله در حقیقت همان نامه‌نگاری محرمانه‌ی انیشتین با آیت اله عظمی بروجردی است. انیشتین در این رساله، «نظریه نسبیت» خود را با آیاتی از قرآن کریم و احادیثی از نهج‌البلاغه و بیش از همه با بحارالانوار تطبیق داده و نوشته که هیچ جا در هیچ دینی چنین احادیث پرمحتوی و پرمغزی یافت نمی‌شود و تنها اسلام است که به این اندازه به علم پرداخته و اشاره دارد و تنها اسلام است که احادیث پیشوایان آن نظریه‌ی پیچیده‌ی نسبیت را ارائه کرده، ولی اکثر دانشمندان آن را نمی‌فهمند. از آن جمله حدیثی که علامه مجلسی در مورد معراج جهانی رسول اکرم(ص) نقل می‌کند که هنگام برخاستن از زمین پای مبارک پیامبر به ظرف آبی برخورد می‌کند و آن ظرف واژگون می‌شود، اما پس از اینکه پیامبر اکرم(ص) از معراج جسمانی باز می‌کردند، مشاهده می‌کنند که پس از گذشت این همه زمان هنوز آن ظرف آب در حال ریختن بر روی زمین است. انیشتین این حدیث گرانبها را از گرانبهاترین بیانات علمی پیشوایان شیعه در زمینه‌ی نسبیت زمان دانسته و شرح فیزیکی و مفصلی بر آن می‌نویسد.

نکته بسیار مهم این است که انیشتین در این رساله معاد جسمانی را از راه فیزیکی اثبات می‌کند. او فرمول ریاضی معاد جهانی را عکس فرمول معروف نسبیت ماده و انرژی می‌داند. E=mc2 یعنی اگر حتی بدن ما به انرژی تبدیل شده باشد، دوباره عیناً به ماده تبدیل شده و زنده خواهد شد.

او همچنین در همین رساله عقیده‌ی «وحدت وجود» را از خرافات شایع توسط ملاصدرا تلقی کرده و آن را از دیدگاه «فیزیک کلاسیک» و «فیزیکی نسبی» به شدت مورد حمله قرار داده است. به طور خلاصه او می‌گوید هر موجودی دارای حیطه، مرز و شناسنامه فیزیکی خاص خود است و امکان ندارد با موجود دیگری اتحاد یا وحدت یابد.

انیشتین در مورد اعمال انسان و اینکه تمامی اعمال انسان‌ها در آن دنیا مصور خواهد شد. به بیان علمی تفسیری به این گونه دارد، هر عملی که انسان انجام می‌دهد و هر حرکتی که می‌کند و هر فکر و تفکری که انسان دارد، هر سخنی که به میان می‌آورد، موجی را در فضا منتشر خواهد کرد. این امواج هر یک مشخصات فیزیکی از قبیل طول موج، فرکانس یا بسامد دارند، تمامی امواج با هم متفاوتند و مانند آثار انگشت انسان هیچ دو موجی شباهت فیزیکی به هم نخواهند داشت. البته نکته قابل توجه این است که این اموالج هیچگاه از بین نخواهند رفت و قابل بازگشت و مصور شدن هستند. امواج با سرعت نور سیر می‌کنند و اگر سرعت نوری موج از آن گرفته شود و سرعتش کم‌کم کاسته شود، موج به ماده مبدل می‌گردد و جسمانی خواهد شد.

نظر آلبرت انیشتین از معاد به نقل از زبان خودش

و اکنون شاهد ثمرات درخشان فرمول نسبیت در مذهب و اثبات علمی مسائل مذهبی هستیم. انیشتین در ادامه چنین می‌نویسد: من آن را فرمول معاد جسمانی نامیدم، یعنی اگر بخواهیم برعکس عمل کرده و انرژی را به ماده تبدیل کنیم، تا قابل مصور شدن باشد، باید سرعت نوری انرژی را کاسته و کاهش مکرر داده تا نور مذکور آرام آران متراکم شده و مبدل به ماده شود و البته خارج از بحث فیزیک چنین اتفاقی خیلی خیلی به ندرت و کم در طبیعت رخ می‌دهد که ماده‌ای به انرژی بدل می‌شود (پس برای خداوند راحت‌تر خواهد بود که مواد متفرق بدن انسان را جمع فرموده و آن را از نو حیات ببخشد. اگر فرضاً بخشی از آن مواد بدن به انرژی هم تبدیل شده باشد باز از طریق فرمول معکوس نسبیت قابل تعقیب و بازیابی مجدد است).

داستان اصحاب کهف از دید نسبیت

اصحاب کهف زمانی که در غار بودند، با سرعتی نزدیک به سرعت نور به اذن خداوند در حال حرکت بوده‌اند. به همین خاطر زمان برایشان بسیار بسیار کند و در حال توقف بوده، ولی از دید بقیه انسان‌های آن زمان، زمان در گذر بوده و این به علت همان سرعت نزدیک به سرعت نور است. نکته‌ی جالب دیگر اینکه تمامی کسانی که می‌خواستند وارد غار شوند، با موجودات عظیم‌الجثه‌ای برخورد می‌کردند و این از نظر انیشتین چیزی نبوده جز وارد بعد چهارم شدن و افزایش جرم و انبساط آنها. بنابراین بوسیله‌ی نظریه نسبیت می‌توان به غیبت حجت حق امام زمان(عج) هم توجیح علمی بخشید.