پرستاری رشته‌ای است که در کشور ما ناشناخته مانده است و بیشتر افراد با شنیدن نام پرستار تنها تزریقات و کمک‌های اولیه در ذهنشان نقش می‌بندد. برخلاف این تصور ناقص، پرستار یک عضو مهم در تیم مراقبت بهداشتی است و نقش ارزنده ای در پذیرش، آماده سازی، مراقبت و حمایت‌های روحی، جسمی و اجتماعی بیمار دارد.
تلاش پرستار برای پذیرش واقعیت‌ها و تطبیق با تغییرات بالقوه و پذیرش زندگی جدید و یا تحمل طول دوره درمان وظیفه سنگین و ارزنده پرستار است.
پرستاری علم است چون نیازمند فراگیری علوم مرتبط با این رشته است و هنر است چون توانایی ارتباط خوب و سنجیده با بیمار و اطرافیانش را می‌طلبد. این رشته در مقطع کارشناسی پیوسته، کارشناسی ارشد ناپیوسته و دکتری با گرایش‌های مختلف در کشور دائر است.
اخیرا مرکزی به نام نظام پرستاری مانند سازمان نظام پزشکی تأسیس شده است. در خصوص این رشته صبر و حوصله و مطالعه دقیق در ابعاد این شغل سنگین را توصیه می‌کنیم. طول دوره تحصیل (برای مقطع کارشناسی) حدود 4 سال است.
صنعت و بازارکار
به‌طور کلی فارغ‌التحصیلان این رشته در مقطع کارشناسی به‌عنوان پرستار در کلیه بخشهای بیمارستانها و درمانگاهها (به‌طور مثال در بخش تنظیم خانواده و بهداشت مادر و کودک) و مربی دروس علمی پرستاران، مربی بهداشت مدارس و تدریس کودک‌یاری و زیست شناسی در مدارس انجام وظیفه می‌کنند. فارغ‌التحصیلان مقطع کارشناس ارشد می‌توانند به‌عنوان مدرس نظری در دانشکده‌ها و مربی آموزشی در بیمارستانها مشغول بکار شوند. لازم به ذکر است در صورتی که فارغ‌التحصیلان گرایش‌های مختلف مایل به‌کار درآن قسمت نباشند، می‌توانند در بیمارستان، کاربالینی(کار با بیمار) انجام دهند .
پرستار تخصصی باید ها و نباید ها
چنانچه ازچند دانشجوی در آستانه فارغ التحصیلی بپرسند بعد از فارغ ا لتحصیلی کدام بخش را برای کار کردن انتخاب می کنید مسلما درصد بالایی بخش های ویژه مثل ICUو CCU را نشان می دهند چرا که دانشجو در کارآموزی ها دریافته است که سطح کار کردن در بخش های ویژه تخصصی تر و علمی تر و کم بر خوردتر است و درصد مهارت و دقت و استفاده از علمی که در دانشکده ها آموخته است بالاتر از هر جای دیگر است. تجربه نشان داده است که پرستارانی که در بخش های ویژه مخصوصا CCUمشغول به کار هستند از رضایت شغلی بالاتری برخوردارند حال اینکه ممکن است کار کردن دراین بخش ها از نظر کارانه و مزایای مالی تفاوتی با بخش های دیگر نکند ولی پرستار آنجا را بر می گزیند اما پرستارانی که در بخش های عادی و داخلی کار می کنند نوعی دلسردی،دلزدگی و خستگی بیش از حد دارند .
توجه به این واقعیت و نگاه به وضعیت ایده آل پرستاری کشورهای پیشرفته نشان می دهد که پرستاری در کشور ما چقدر از معیار های روز دنیا عقب است و چقدر وزنه نداشته هایش سنگینی می کند .
امروزه پرستاری تخصصی در دنیا آن هم در همه زمینه ها به عنوان علم کاربردی پذیرفته شده است و به نسبت تمام بخش های بیمارستانی پرستاران مجرب و متخصص دارند که این امر می تواند مراحل پلکانی علاقه و انگیزه و کار کردن در بخش های دلخواه را رقم بزند و آنها بیش از پیش به بحث ارتقاء جایگاه خود امیدوار باشند حال اینکه در کشور ما نه جایگاه پرستار تازه وارد مشخص است و نه پرستاری که 10 سال تجربه کاری دارد،هم چنین وضعیت جایگاهی و روبه جلو سر پرستار مشخص نیست و نیز تفاوت زیادی از نظر علمی بین دانشجوی کارشناسی ارشد و استاد خویش حس نمی شود .
واقعیت این است همه نگاههای پرستار به بن بستی تلخ می خورد که نهایت کار پرستاری را در دو جا می بیند اول اگر شانس با وی یار باشد و بتواند قابلیت های خود را نشان دهد در دراز مدت خود را سر پرستار بداند که باز جایگاه یک سر پرستار تفاوتی با پرستار ساده نمی کند و در بسیاری از موارد توسط یک دانشجوی انترن پزشکی مورد مواخذه قرار می گیرد و هزار موارد دیگر که باعث می شود ارتقاء جایگاه به این صورت تفاوتی برای پرستاران نداشته باشد و دوم اینکه خود را عضو هیئت علمی دردانشکده ها ببیند که در اینجا نیز تعاریف درست نیست و هنوز مربی جایگاه یک استاد را ندارد و صد البته انگیزه واعتماد به نفس را ندارد چون آن چیزی را که او را به این سمت کشیده است فرار از گزینه اول است نه تلاش و مجاهدت علمی برای ارتقاء وضعیت موجود.
به نظر نگارنده ریشه بسیاری از نا بسامانیهای پرستاری چه از نظر نداشتن تخصص و مهارت و مرگ تدریجی دانسته ها و چه از نظر یاس و نا امیدی و کاستن از انگیزه شاید در نداشتن حس تعهد و مسئولیت به حرفه خویش باشد و آن هم به دلیل نداشتن طرح ،برنامه و چشم انداز علمی و صنفی و تعبیه نشدن اتاق فکر در دانشکده های پرستاری است
همین عامل یعنی نبودن افراد دلسوز با توانائیهای زیادکه برای ارتقاء پرستاری فکر کنند و از تمام وجود مایه بگذارند باعث شده است تخصص و نشاط و پویایی و رشد علم پا به پای حرفه پزشکی نداشته باشیم تفاوت زیاد بین تئوری تا عملی باعث دلزدگی دانشجو می شود در یک مثال:شاخه بهداشت جامعه با حجم 40 واحد درسی می تواند به عنوان یک تخصص پرستاری در جامعه قرار گیرد و عملا دانشجوی متخصص بعد از فارغ التحصیلی در دانشکده ها پذیرفته شود اما عملا می بینیم که جایگاه آن در جامعه صفر در صد است در حالی که در کشور های پیشرفته در همه زمینه ها پرستار تخصصی دارند حتی در ICUپرستار متخصص سوختگی ،حوادث،قلب و عروق و... جداگانه که مدارک و مدارج علمی را طی می کنند اما در کشورمان می بینیم که عملکرد نهاد هایی مولد علم همچون دانشکده های پرستاری سبب شده است تا در یک رکود و سر درگمی قرار گیریم تا جایی که مسئولین ادعا کنند دانشکده های پرستاری باید برچیده شود و به جای آن همچون گذشته دوره های 3ماهه و یا 6 ماهه تربیت پرستار دایر شود .
شامل 13 صفحه word
دانلود مقاله رشته پرستاری