برای برندا برینکلی، امنیت شغلی هیچ وقت موضوعی نگران کننده ای نبوده است. او به عنوان یک پرستار حرفه ای با 12 سال سابقه کار، همیشه می تواند مطمئن باشد که شغلی دارد. برینکلی، مسئول استخدام مرکز بهداشت سربازان قدیمی فلوریدای شمالی/ جورجیای جنوبی در فلوریدا می گوید، "وقتی پرستار شدید، هر کجا که باشید، کار پیدا می کنید. در شغل پرستاری، بیکاری وجود ندارد."
در سراسر جهان، در میان همه شغل های مربوط به مراقبت های بهداشتی، تعداد پرستاران از همه افراد دیگر بیشتر است و انتظار می رود تقاضا برای آن رو به افزایش باشد: پیش بینی می شود که پرستاری بیشترین تعداد شغل های جدید را در سال های آتی داشته باشد. ولیکن، اکنون بیش از هر زمان دیگری کمبود پرستار وجود دارد؛ تقاضا برای پرستاران در ایالات متحده و دیگر کشورها بسیار است. اداره آمار نیروی کار پیش بینی می کند که شغل پرستاری با یک میلیون پرستار جدید و جایگزین تا سال 2010، در هر حوزه کاری این شغل، بیشترین رشد شغلی را در چند سال آینده در آمریکا خواهد داشت. وزارت بهداشت و خدمات انسانی رقم بالاتری را اعلام کرده و پیش بینی می کند که 4/1 میلیون پرستار دیگر تا سال 2010 در ایالات متحده مورد نیاز است.
برای افراد ماهر در این رشته، اینجا فرصت بی نظیری وجود دارد. اداره آمار نیروی کار و وزارت بهداشت و خدمات انسانی پیش بینی می کنند که کمتر از نیمی از پرستاران مورد نیاز جدید، در بازار کار موجود خواهند بود و این خود بدین معناست که در واقع صدها هزار شغل اشغال نشده وجود خواهد داشت. در تائید این مطلب، انجمن بیمارستان آمریکا اعلام می کند که اخیرا نرخ سمت های خالی در بیمارستان های ایالات متحده 13 درصد است.
چرا در حال حاضر، 2 میلیون پرستار حرفه ای موجود در ایالات متحده کافی نیستند؟ اول اینکه امروزه، بسیاری از پرستاران در نیروی کاری به سن بازنشستگی رسیده اند. در عین حال، مدارس پرستاری آمریکا تا کنون در میزان ثبت نام با رکود مواجه بوده اند. رابرت روستر، مدیر روابط عمومی انجمن آمریکایی کالج های پرستاری می گوید، "قبل از سال 2001، ثبت نام برای شش سال متوالی کاهش داشت."
بسیاری از کارآموزی ها کافی نیستند. بودجه کافی به آموزش و کارآموزی پرستاران اختصاص داده نشده است؛ بنابراین مدارس پرستاری، پرستارهای کمتر با کارآموزی کمتر تربیت می کنند.
فناوری، تقاضا برای پرستاران را افزایش می دهد. همچنانکه راه درمان بیماری های بیشتری کشف می شود و میزان مراقبت های پیشگیری کننده از بیماری افزایش می یابد، به پرستاران بیشتری نیاز خواهد بود. همچنین بیشتر بیماری ها به صورت سرپایی مداوا خواهند شد که وجود نسل جدیدی از پرستاران را ایجاب می کند. به علاوه اولین نسل فرزندان دوران پر زاد و ولد پس از جنگ جهانی، پا به سن 60 سالگی می گذارند و هر چه پیرتر می شوند، بیشتر به پرستارها نیاز دارند، به خصوص هر چه برنامه های یاری رسانی و افراد نیازمند این گونه کمک ها بیشتر می شوند. برخی دیگر به پرستارانی نیاز خواهند داشت که از آنها در خانه مراقبت کنند.
کمبود
دکتر سامر عبدل مجید، یک پزشک مصری- آمریکایی از بیمارستان فرانکلین اسکوئر در بالتیمور، بیان می دارد که مشکل فقط کمبود پرستاران نیست: مسئله مبرم دیگر این است که پرستاران به جای کار کردن به عنوان کارمند تمام وقت در بیمارستان ها، بیشتر به موسسات روی می آورند. پرستاری در یک موسسه، به ایشان برنامه کاری انعطاف پذیرتر می دهد و کار نیمه وقت به اندازه کار تمام وقت به عنوان یک کارمند، توانفرسا نیست. امروزه حدود 25 درصد از پرستاران، کمتر از 40 ساعت در هفته کار می کنند.
دکتر عبدل مجید می گوید، "شغل پرستاری واقعا شغل خوش آیندی نیست. بیشتر پرستاران مایل نیستند به عنوان کارمند به شغل پرستاری بپردازند، زیرا بیش از حد کار می کنند، به اندازه کافی حقوق نمی گیرند و انعطاف لازم در زمان بندی کاری شان وجود ندارد."
حقوق پایین، برای آنهایی که علاقمند به فعالیت در شغل پرستاری هستند، اگر باعث دست کشیدن از کار نشود، یکی از موضوعاتی است که از آن شکایت دارند. زمانی، پرستاری یکی از بالاترین حقوق ها برای زنان را به همراه داشت، اما امروزه موقعیت بسیار متفاوت است. اکنون زنان می توانند تقریبا در هر حوزه کاری فعالیت داشته باشند و به اندازه پرستاری – یا حتی بیشتر از آن – درآمد داشته باشند.
هر چند، ممکن است به زودی تقاضای روز افزون و بی سابقه برای پرستاران موجب بالا رفتن میانگین حقوق و جذب پرستاران بیشتر به این حوزه کاری و پست کارمندی شود. برینکلی می گوید، "ما هیچ افزایشی در میزان حقوق ها مشاهده نکرده ایم، اما احتمالا اوضاع تغییر می کند. بیمارستانها سعی دارند در دادن پاداش و مشوق های لازم از یکدیگر سبقت بگیرند."
تعداد زیادی پرستار از خارج از کشور به ایالات متحده آمده اند تا موقعیت را مساعدتر سازند. اگرچه، گاهی اوقات مشکلات به دنبال آن می آیند. دکتر عبدل محید می گوید، "پرستاران خارجی در ایالات متحده تربیت نشده اند و به همین دلیل اشتباهات بسیاری رخ می دهد. همچنین منحنی یادگیری و زمان کارآموزی نیز وجود دارد و این عوامل باعث تاخیر در نتایج فوری می شود. علیرغم همه اینها، این افراد مایلند در نوبت های کاری خسته کننده کار کنند و بسیار از حقوق خود راضی هستند."
اما با همه این تفاصیل، حوزه کاری پرستاری چیزی بیش از حقوق آن است. برینکلی می گوید، "جنبه مراقبت، بسیار مهم است. این شغل، شغلی نیست که به خاطر پول آن را انجام بدهی. باید آن را دوست داشته باشی. باید مراقب دیگران باشی – روزهای پرستاران روزهای سختی است."
سکوت سکوت تا نابودی پرستاری
مقصر کیست؟؟
امروز که در بخش ccu مشغول به کار آموزی بودم بچه ها با شور و شوق خاصی کار می کردند و مرتب بالای سر بیمارهایشان بودند و یا اینکه با مانیتورها ی بیماران راچک می کردند،پرستارهای بخش هم کارشان نسبت به بخش های عمومی منظم تر و دقیق تر به نظر می رسید جنبه های علمی به وضوح در نگاه و کلام و رفتارشان با بیماران و مانیتورهای بالای سرشان را می دیدم ساعت نزدیک به 10 صبح بود که پچ پچی بین پرستارای بخش شروع شد و قیافه هایی که تا چند لحظه قبل نسبتا شاد بودند به غم و اندوه و سکوت تبدیل شد برایم خیلی جالب بود ته دلم خبر از اتفاقی می داد که مربوط به شغل پرستاری باشد، پرستاری که حدود 40 سال داشت از جمع جدا شد و با بی حوصلگی و ناراحتی درونی به سمت بیمارش رفت و vsساعت AM 10رو چارت کرد حواسش به کلی به این موضوع جلب شده بود و ترس و اعتراض درونی یک به یک مخلوط شده بودند کنجکاو شدم و جلوتر رفتم و به صحبتهایشان گوش دادم ، صحبت از ماجرای خصوصی سازی و شرکتی کردن پرستاران این بیمارستان دانشگاهی بود که اجبار به شرکتی کردن به بیمارستانهای دولتی نیز رسیده بود.
در این بخش پرستارانی بودند با 8-7 سال سابقه کاری مثبت و موثر و البته به صورت خرید خدمت پرستاری که خود این خرید خدمت بودن مزایای چندانی نداشت و از اینکه پرستارانی با سابقه کاری بالا هنوز استخدام نشده اند خود یک ظلم بزرگ بود ولی حداقل این امید بودکه در طول شیفت ماهانه یکی دو روز مرخصی بگیرند و یا اینکه روزهای تعطیل برایشان 5/1برابر حساب شود ولی با این شرکتی بودن یعنی این حداقل ها هم از یاد برده می شود یعنی اینکه دیگر خبری از مرخصی ها و ضریب تعطیلات نیست و با همان ساعات کاری ماهانه کسر حقوقی معادل 40 هزار تومان را دارد و هر وقت که تعداد بیمارها از حد نصابی کمتر شود پرستار یا پرستارانی خود به خود از شیفت OFFمی شوند و تازه راه را برای اقدامات زور گویانه و تنزل گرای شغل پرستاری هموار می کند بدون اینکه امکانات رفاهی در نظر گرفته شود و یا اصلا سلامت پرستاری برایشان مهم باشد و جالب اینجاست که همان امکانات محدود را هم ازآنها می گیرند و این یعنی نداشتن امنیت شغلی ،نداشتن امید به زندگی و نداشتن انگیزه و هزاران نداشته دیگر که از گذشته صد ساله پرستاری ایران به سهم نداشته هایمان اضافه شده است.
این تنها یک مثال کوچک بود از سناریو های مختلف زجر آوری که به پرستاری وارد می شود انگار اگر در طول یک فصل یک ظلم و تحقیر به پرستاری نشود بعضی از مسئولای وزارت بهداشت خواب به چشمهایشان نمی رود البته آنها خوب بیدارند و خستگی و بی حوصلگی و تفکر به خواب رفته ما را می بینند که این طور بی محابا قانون می تراشند و یا اینکه بیمارستانها و مدیران آنها اگر قانونی وضع می کنند که البته اگر در این بین پرستاری له شود و مورد ظلم و اقع شود و بیشتر به استثمار و بردگی کشیده شود صد البته مورد تائید آقایان وزارت بهداشت هست و حاضرند این تفکر ها و تصمیم های ظالمانه در مورد قشر پرستاری به سایر بیمارستانها نیز بکشانند.
شامل 12 صفحه word
دانلود تحقیق پرستاری