کتاب مدیریت سرمایه گذاری جونز ترجمه رضا تهرانی فصل 13
رابطه واضحی میان تغییرات نرخ بهره وقیمتهای سهام وجود داردواین رابطه شبیه رابطه
تولید ناخالص ملی (GNP)با سود شرکت است.به این معنا که هر چه نرخ بهره افزایش(کاهش)
می یابد،در صورت ثابت بودن سایر شرایط،قیمت سهام کاهش(افزایش)می یابد.
چرا این رابطه معکوس است؟
Kدر رابطه بالا حداقل نرخ بازده مورد انتظار(نرخ تنزیل)است که سرمایه گذاران برای تنزیل
جریانات نقدی از آن استفاده می کنند.به عبارت دیگرkنرخ بازده ای است که سرمایه گذاران
به منظور سرمایه گذاری در سهام عادی آن را توقع دارند.
می توان گفت که حداقل نرخ بازده مورد انتظار(k)عبارتست از مجموع نرخ بهره بدون ریسک که با
توجه به میزان ریسک سهام تعیین می شود.برخی از سرمایه گذارن نرخ بازده بدون ریسک در نظر می گیرند
برای اینکه اوراق خزانه عملا بدون ریسک هستند.بنابراین نرخ تنزیلkبه نرخ بهره بستگی دارد.به همین
دلیل در مدل کران می توان برای تعیین قیمت سهام از نرخ بهره استفاده کرد.
مانند تمامی روابط موجود در سرمایه گذاری،رابطه میان نرخ بهره وقیمت سهام نیز کامل نیست و
نمیتوان گفت که نرخ بهره تاثیر خطی بر روی قیمتهای سهام دارد.سرمایه گذاران به دنبال فهم نقش
تغییرات نرخ های بهره بر روی انتظارات سرمایه گذار هستند.
P/E عبارتست ازسود سهام در طول سال تقویمی که بر قیمت آخر سال تقسیم شده است.
نرخ بازده سود سهام به طور متفاوت ،از منابع مربوط به شرکت استاندارد و پورز استخراج
شده است.
برای ارزشیابی بازار،سرمایه گذارباید دو جزءارزشیابی یعنی سود سهام و نسبت P/E را پیش بینی
نماید.
اتفاقی که در سالهای 1974 در بازار رخ داده را در نظ ر بگیرید سود سهام شاخص ترکیبی 500
سهام S&P از پایان سال 1973تا 1974 رو به افزایش گذاشت(از 8/16به8/89)وسرمایه گذاران
به خاطر بحران انرژی نسبت به این افزایش بدبین بودند.حداقل نرخ بازده مورد انتظار سرمایه گذاران
افزایش یافت که این خود تاثیر منفی بر روی نسبت P/E داشت.در این حالت شاخص قیمت سهام
به سرعت از 97/55 دلار در سال 1973 به 68/56 در سال 1974 کاهش یافت،برای اینکه
شیب کاهش در ضریب فزاینده خیلی بیشتر از افزایش در سود سهام سالانه بود.
نکته مهم این تحلیل این است که سرمایه گذارای که سعی دارد ارزش بازار را برای سال آتی
ارزشیابی کند در ابتدای سال 1974 باید بتواند آنچه که برای جریانات احتمالی سود سهام
در بازار اتفاق خواهد افتاد و همچنین نسبت P/E(یا نرخ تنزیل)را پیش بینی نماید.
در سال های 1981و1982 تضاد جالبی را نشان میدهد.قیمت سهام در سال 1981
کاهش می یابد و در سال 1982 افزایش می یابد،در حالیکه سود سهام در سال 1981افزایش
و در سال 1982 کاهش می یابد.در این حالت ضریب فزاینده باید در جهت عکس هم
حرکت کنند.(نرخ های بهره در این سال ها باید در جهت عکس هم حرکت می کنند)
وقتی که چرخه تجاری به نقطه پایین خود می رسد قیمتهای سهام تقریبا همیشه افزایش
می یابد.میزان این افزایش زیاد است به طوری که سرمایه گذاران در طول این دوره عملکرد
خوبی دارند.به علاوه،وقتی چرخه تجاری وارد اولین مرحله رونق می شود قیمتهای سهام
اغلب ثابت می ماند ویا حتی به صورت ناگهانی کاهش می یابد. طبق این تحلیل ها می توان گفت:
1-اگر سرمایه گذاران بتوانند قبل از رکود اقتصادی آن را تشخیص دهند می توانند حداقل بر
اساس تجربیات گذشته،افزایش در بازار سهام را پیش بینی کنند.
2-هر چه اقتصاد رونق یابد قیمتهای سهام ممکن است کاهش یابد.بنابراین،دومین حرکت مهم
در بازار ممکن است بر اساس تجربیات گذشته قابل پیش بینی باشد.
3-طبق رکودهای اقتصادی گذشته،P/Eبازار معمولا قبل از پایان رکود افزایش می یابد و تقریبا
در طول سال آینده بدون تغییر باقی می ماند.
تعدادی از شاخص های کلیدی و متغیرهای عمده بازار می توانند به عنوان پیش بینی کننده های
بالقوه تغییرات آتی بازار توسط سرمایه گذاران و سازمان ها مورد استفاده قرار گیرند.شاید
شناخته ترین شاخص بازار،نسبت قیمت به سود هر سهم(P/E )باشد.در طول 30 سال گذشته
نسبت P/E تقریبا برای شاخص 500 سهام S&P از 7 تا 22 تغییر کرده است.
دانلود پاورپوینت تجزیه تحلیل اقتصاد/بازار - جونز- 23 اسلاید