هدف: در محیط پرتنش کسب و کار امروزی، مدیران سازمان ها با چالش های متعددی مواجه هستند. آنان باید
سازمان خود را به گونه ای هدایت و رهبری کنند، تا بتوانند در برابر رقبای سرسخت دوام بیاورند. بنابراین یکی از
بهترین شیوه ها برای تغییر ساختار مدیریت سنتی به مدیریت مشارکتی و رسیدن سازمان به اهداف اصلی،
شیوه توانمند سازی کارکنان می باشد. براى اینکه سازمان ها بتوانند به اهداف خود دست پیدا کنند، کارکنان باید
عملکرد خویش را به سطحى اثربخش و کارا برسانند. عملکرد خوب، بهره ورى سازمان را افزایش مى دهد و این نیز
به نوبه ى خود کارکردهاى دولت و نیز اقتصاد ملى را ارتقا می بخشد.
روش شناسی: در این پژوهش میدانی 130 نفر از کارکنان ادارات آموزش و پرورش سرچهان و آباده طشک مورد
مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، شامل پرسشنامه های توانمند سازی با 12 سؤال، و عملکرد شغلی با 15
سؤال می باشد. برای بررسی و تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری، نظیر ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون و
آزمون تی استفاده شده است.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که، بین توانمند سازی با عملکرد شغلی رابطه وجود دارد. همچنین بین خورده
مقیاس های معنی داری، صلاحیت با عملکرد شغلی رابطه مثبت ولی با خودمختاری رابطه منفی وجود دارد.
نتیجه گیری: به طور کلی می توان بیان کرد که، یکی از عواملی که می تواند به بقای سازمان کمک نماید توانمند
کردن کارکنان است، که این نیز به نوبه ی خود باعث ارتقاء عملکرد شغلی آنها شده و به طبع آن بهره وری سازمان را
افزایش می دهد.
بررسی رابطه توانمند سازی با عملکرد شغلی کارکنان
