لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:140
حماسه، خلاصهای از سرگذشت زندگی انسان و جلوهگاه اندیشه و کردار اوست. روح آدمی نیز همواره درگیر دو نیروی مهر و کین، عشق و نفرت و دوستی و دشمنی است. اگر قرار باشد تصویری کامل از انسان به نمایش گذاشته شود مسلماً فقط به کین ورزیها خلاصه نمیشود و صرفاً صحنههای رزم به تصویر کشیده نخواهد شد.
شاهنامهی فردوسی التقاطی از انواع ادبیات است هر چند که بخش اصلی آن را داستانهای رزمی تشکیل دادهاند اما داستانهای عاشقانه، داستانهای غنایی و شاعرانه، افسانههای عامیانه، داستانهای عرفانی و... به چشم میخورد. (سرامی، 1383، ص 41)
حماسه مجموعهای از حوادث است که هدفی را دنبال میکند اما انگیزهی این حوادث چیست؟ آنچه در درون انسان میگذرد انگیزهی حادثههاست و نیرومندترین عاطفه در میان انسانها و مایهی بقای هستی عشق است. در شاهنامهی فردوسی با مجموعه حوادثی هولناک روبرو هستیم که صدای شمشیر و سنان و کوس و دهل آن را وحشت انگیزتر مینماید و خاک و خون رنگ خشم و نفرت به این وقایع میبخشد. با این همه فردوسی ماهرانه داستانهای عاشقانه را در آن به نمایش درآورده است.
- عشق در زبان فارسی مهمترین موضوع ادب ایران شناخته شده است. در شاهنامه عشق به صورت بسیار لطیف و کامروا مطرح است. «عشق در شاهنامه طبیعی و انسانی است و وصفها و بیان حالات روانی زن و مرد طبیعی و هنرمندانه است. عشق در شاهنامه جلال و شکوه حماسی دارد و سزاوار پهلوانان شاهنامه است. عشقی بزرگوارانه و نجیبانه و خردمندانه و توأم با وقار و شخصیت حکیمانهی خود فردوسی.» (ریاحی، 1380، ص 299)
مقاله عشق در شاهنامه