از آغاز تاریخ، جنگ موضوع مهمی برای ادبیات بوده است، و آثاری رزمی چون ایلیاد اثر همر (که از محاصرهافسانهای تروا به وسیلهی یونانیان سخن به میان می آورد( و سرود رولان)که مرگ رولان و تمام قهرمانان را در رونسوال و انتقام شارلمانی را به تصویر میکشد) و اورشلیم از بند رسته اثری رزمی از تاسو به رشته تحریر درآمده اند. با این همه، در عصر جدید، جنگ با افزایش سپاهیان و سلاحهای مخرب و مخوف خود خصیصهی صرفا ماجراجویانه و دلیرانه اش را از کف داده است، و دیگر از جنگ انفرادی و یا تنبهتن در ادبیات سخنی به میان نمیآید.
نویسندگان تقریبا در اواسط قرن نوزدهم اثر نابودگرانهی جنگ را بر آدمی به تصویر کشیدند. استیفن کرین در نشان سرخ دلیری نخستین نویسندهای بود که جنگ را واقعگرایانه به تصویر کشید. پیش از او، تولستوی با جنگ و صلح و امیل زولا و موپاسان با مطالعات افسانهای خود از جنگ فرانکو-پروسی سخن به میان آوردهاند.
جنگ جهانی اول(۱۹۱۴-۱۹۱۸) ، مخربترین جنگ در تاریخ، آشفتگیها و بینظمی های بزرگ اجتماعی و روانی پدید آورد، و شاخهی جدیدی از ادبیات زاده شد، و تصویری از وحشتها و جانورخوییها و بیرحمیهای ناشی از جنگ و در پی آن رنج های جسمانی و روانی سربازان به دست آمد که این خود تقبیحی از روال جنگ و ستیز بود.
در میان آثاری از این دست که از جنگ جهانی اول الهام میگرفت، بایداز لیلولی۳، یک نمایشنامه و کلرامبو۴یک اثر نیمه اتوبیوگرافی از رومن رولان؛ خانه اندوه از برنارد شاو؛ در زیر آتش و روشنایی از هانری باربوس؛ یرمیا از استفان تسوایک؛ استحاله و هینکهمان۶ از ارنست تولر۷نام برد.
فایل ورد 12 ص
دانلود تحقیق ادبیات جنگ
