ژیکو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

ژیکو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

مقاله اکسایش بنزیل

اختصاصی از ژیکو مقاله اکسایش بنزیل دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله اکسایش بنزیل


مقاله اکسایش بنزیل

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

 

فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:32

تکنیکهای عمومی

مواد شیمیایی و حلالهای بکار رفته از شرکت مرک آلمان و فلوکای سوئیس تهیه شدند.

رزین تبادل آنیونی بازی قوی Dowexl –x8 بایون مخالف کلرید و 8% دی وینیل بنزین بعنوان عامل اتصال عرضی و ساختار ژلی بامش 50-20 از شرکت فلوکا و بامش از شرکت مرک آلمان  تهیه شد.

از آنجائیکه محصول واکنشها شناخته  شده می باشند. شناسایی  آنها از روی نقطه ذوب خود محصول یا مشتق 2 و 4  دی نیتروفنیل هیدرازون یا طیف زیر قرمز آنها صورت گرفت .

پیشرفت واکنشها توسط کروماتوگرافی لایه نازک بر روی سیلیکاژل با کمک صفحات TLC آماده (SILG/UV 254) دنبال شدند. بازده واکنشها از روی وزن محصول جدا شده یا وزن مشتق  2 و 4 دی نیتروفنیل هیدرازون محاسبه شد.

طیفهای IR توسط اسپکتروفوتومتر Shimadzu مدل 470 گرفته شده اند.

تهیه واکنشگر پرمنگنات تثبیت شده بر روی رزین تبادل آنیونی Dowex1-x8 و تعیین ظرفیت رزین نسبت به آنیون پرمنگنات :

به محلولی از kMnO­ ( g  474/0 و mmol 3 ) در آب (cc40) در حال هم خوردن به تدریج رزین تبادل آنیونی مرطوب (g5 رزین تبادل آنیونی که به مدت 4 ساعت در آب مقطر خیس می خورد) اضافه کرده و مخلوط حاصله به مدت 3 ساعت توسط همزن مغناطیسی بهم می خورد. پس از این مدت مخلوط توسط کاغذ صافی صاف و توسط آب مقطر و سپس استون (cc40) کاملاً شسته می شود. وجود Clدر محلول زیر صافی و بی رنگ بودن کامل آن نشان می دهد که تمامی پرمنگنات روی رزین تثبیت می شود. بنابراین مقدار یون پرمنگنات بر هر گرم رزین mmol6/0 (g0948/0) می‌باشد.برای تایید این مقدار ، ظرفیت ، زرین نبت به یون پرمنگنات توسط تیتراسیون برگشتی باواکنشگر فروآمونیوم سولفات در محیط اسیدسولفوریک نتیجه یاد شده را تایید نمود. سپس رزین به مدت 15 دقیقه در داخل آون در دمای 50 قرار می گیرد تا کاملاً خشک شود.

لازم به ذکر است که روش ارائه شده در بالا برای تهیه واکنشگر چه از رزین دانه‌ای با مش  50-20 ومش           و چه از رزین کاملاً پودر شده استفاده شده باشد، یکسان است.

بر ای تعیین ظرفیت رزین نسبت به آنیون پرمنگنات مقدار شخصی مقدار رزین تثبیت شده در روش بالا در مقدار اضافی از اسید سولفوریک دو نرمال ( ml 60-40 ) بمدت یکساعت هم می خورد، مقدار مشخص و اضافی از محلول استاندارد آمونیم فروسولفات اضافه شده و تا زمانیکه رنگ تیره رزین کاملا از بین برود و تقریبا سفید شود هم می خورد. سپس محلول فروآمونیم سولفات واکنش نکرده با محلول استاندارد پتاسیم پرمنگنات  تیتر شده و یون پرمنگنات تثبیت شده بر روی رزین بدست می آید.

 

روش عمومی اکسایش الکلهای بنزیلیک و آلیفاتیک توسط 50-20 DMn[1] در حلال:

به محلولی از الکل مورد نظر (mmol6/0) در استونیتریل (ml10) واکنشگر Dowex1-x8 حامل یون پرمنگنات (تهیه شده از رزین دانه ای بامش 50-20 در قسمت 2-2 ) اضافه شده و مخلوط واکنش به مدت 15-1 ساعت رفلاکس می گردد. پیشرفت واکنش توسط TLC دنبال می شود. (تتراکلرید کربن /دی اتیل اتر: 1/4) بعد از کامل شدن واکنش واکنشگر تثبیت شده توسط کاغذ صافی جدا و  با استونیتریل (ml5*2) شسته می شود.سپس بازده واکنش باتوزین محصول جدا شده با کروماتوگرافی ستونی  یا مشتق 2 و4 دی نیتروفیل هیدارزین محاسبه می شود .

اکسایش بنزیل الکل بعنوان یک نمونه از الکلهای بنزیلیک توسط 50-20 DMn در حلال:

به محلول بنزیل الکل (g 065/0 و    mmol6/0) در استونیتریل (ml10) واکنشگر Dowex1-x8 حامل یون پرمنگنات (تهیه شده از رزین دانه ای بامش 50-20 در قسمت 2-2) اضافه شده و مخلوط واکنش رفلاکس شد، تعقیب پیشرفت واکنش توسط TLC (تتراکلرید کربن اتر: 1/4) نشان از اتمام واکنش پس از 1 ساعت بود. در ادامه واکنشگر تثبیت شده توسط کاغذ صافی جدا و با  استونیتریل (ml5*2) شسته شدبرای تعیین بازده بنزالدئید بدست آمده به محلول زیرصافی غلیظ شده محلول 2 و 4- دی نیتروفنیل هیدرازین اضافه شد. بعد از تشکیل مشتق مربوطه ، مشتق توسط کاغذ صافی جدا پس از شستشو با آب خشک شد . و از روی وزن آن بازده بنزالدئید محاسبه شد.

روش عمومی اکسایش الکلهای بنزیلیک و آلیفاتیک توسط PDMn[2] در حلال:

به محلولی از الکل مورد نظر (mmol75/0) در استونیتریل (ml10) واکنشگر Dowex1-x8 حامل یون پرمنگنات (تهیه شده از رزین پودریدر قسمت 2-2) اضافه شده و مخلوط واکنش به مدت 2:45-5/0 ساعت رفلاکس می گردد. پیشرفت واکنش توسط TLC دنبال می شود. (تتراکلرید کربن /دی اتیل اتر: 1/4) بعد از کامل شدن واکنش واکنشگر توسط کاغذ صافی جدا و  با استونیتریل (ml5*2) شسته می شود. سپس بازده واکنش باتوزین محصول جدا شده(کروماتوگرافی ستونی ) یا مشتق  2 و 4 دی نیتروفنیل هیدرازین محاسبه می شود.

اکسایش بنزیل الکل بعنوان یک نمونه از الکلهای بنزیلیک توسط PDMn در حلال:

به محلول بنزیل الکل ( g 081/0   mmol75/0) در استونیتریل (ml10) واکنشگر Dowex1-x8 حامل یون پرمنگنات (تهیه شده از رزین پودری در قسمت 2-2) اضافه شده و مخلوط واکنش رفلاکس شد. تعقیب پیشرفت واکنش توسط TLC (تتراکلرید کربن /دی اتیل اتر: 1/4) نشان از اتمام واکنش پس از 5/0 ساعت بود. در ادامه واکنشگر تثبیت شدن توسط کاغذ صافی جدا و  با استونیتریل (ml5*2) شسته شد. سپس حلال تبخیر شد.

برای تعیین بازده بنزالدئید بدست آمده به محلول زیرصافی غلیظ شده محلول 2 و 4- دی نیتروفنیل هیدرازین اضافه شد. بعد از تشکیل مشتق مربوطه ، مشتق توسط کاغذ صافی جدا پس از شستشو با آب خشک شد . و از روی وزن آن بازده بنزالدئید محاسبه شد.


[1]  Dowex Supported Mno4-

[2]  Powdered Dowex Supported MnO4-


دانلود با لینک مستقیم


مقاله اکسایش بنزیل

تحقیق شیمی درباره اکسایش بنزیل

اختصاصی از ژیکو تحقیق شیمی درباره اکسایش بنزیل دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 32

 

اکسایش بنزیل

تکنیکهای عمومی

مواد شیمیایی و حلالهای بکار رفته از شرکت مرک آلمان و فلوکای سوئیس تهیه شدند.

رزین تبادل آنیونی بازی قوی Dowexl –x8 بایون مخالف کلرید و 8% دی وینیل بنزین بعنوان عامل اتصال عرضی و ساختار ژلی بامش 50-20 از شرکت فلوکا و بامش از شرکت مرک آلمان تهیه شد.

از آنجائیکه محصول واکنشها شناخته شده می باشند. شناسایی آنها از روی نقطه ذوب خود محصول یا مشتق 2 و 4 دی نیتروفنیل هیدرازون یا طیف زیر قرمز آنها صورت گرفت .

پیشرفت واکنشها توسط کروماتوگرافی لایه نازک بر روی سیلیکاژل با کمک صفحات TLC آماده (SILG/UV 254) دنبال شدند. بازده واکنشها از روی وزن محصول جدا شده یا وزن مشتق 2 و 4 دی نیتروفنیل هیدرازون محاسبه شد.

طیفهای IR توسط اسپکتروفوتومتر Shimadzu مدل 470 گرفته شده اند.

تهیه واکنشگر پرمنگنات تثبیت شده بر روی رزین تبادل آنیونی Dowex1-x8 و تعیین ظرفیت رزین نسبت به آنیون پرمنگنات :

به محلولی از kMnO ( g 474/0 و mmol 3 ) در آب (cc40) در حال هم خوردن به تدریج رزین تبادل آنیونی مرطوب (g5 رزین تبادل آنیونی که به مدت 4 ساعت در آب مقطر خیس می خورد) اضافه کرده و مخلوط حاصله به مدت 3 ساعت توسط همزن مغناطیسی بهم می خورد. پس از این مدت مخلوط توسط کاغذ صافی صاف و توسط آب مقطر و سپس استون (cc40) کاملاً شسته می شود. وجود Clدر محلول زیر صافی و بی رنگ بودن کامل آن نشان می دهد که تمامی پرمنگنات روی رزین تثبیت می شود. بنابراین مقدار یون پرمنگنات بر هر گرم رزین mmol6/0 (g0948/0) می‌باشد.برای تایید این مقدار ، ظرفیت ، زرین نبت به یون پرمنگنات توسط تیتراسیون برگشتی باواکنشگر فروآمونیوم سولفات در محیط اسیدسولفوریک نتیجه یاد شده را تایید نمود. سپس رزین به مدت 15 دقیقه در داخل آون در دمای 50 قرار می گیرد تا کاملاً خشک شود.

لازم به ذکر است که روش ارائه شده در بالا برای تهیه واکنشگر چه از رزین دانه‌ای با مش 50-20 ومش و چه از رزین کاملاً پودر شده استفاده شده باشد، یکسان است.

بر ای تعیین ظرفیت رزین نسبت به آنیون پرمنگنات مقدار شخصی مقدار رزین تثبیت شده در روش بالا در مقدار اضافی از اسید سولفوریک دو نرمال ( ml 60-40 ) بمدت یکساعت هم می خورد، مقدار مشخص و اضافی از محلول استاندارد آمونیم فروسولفات اضافه شده و تا زمانیکه رنگ تیره رزین کاملا از بین برود و تقریبا سفید شود هم می خورد. سپس محلول فروآمونیم سولفات واکنش نکرده با محلول استاندارد پتاسیم پرمنگنات تیتر شده و یون پرمنگنات تثبیت شده بر روی رزین بدست می آید.

روش عمومی اکسایش الکلهای بنزیلیک و آلیفاتیک توسط 50-20 DMn در حلال:

به محلولی از الکل مورد نظر (mmol6/0) در استونیتریل (ml10) واکنشگر Dowex1-x8 حامل یون پرمنگنات (تهیه شده از رزین دانه ای بامش 50-20 در قسمت 2-2 ) اضافه شده و مخلوط واکنش به مدت 15-1 ساعت رفلاکس می گردد. پیشرفت واکنش توسط TLC دنبال می شود. (تتراکلرید کربن /دی اتیل اتر: 1/4) بعد از کامل شدن واکنش واکنشگر تثبیت شده توسط کاغذ صافی جدا و با استونیتریل (ml5*2) شسته می شود.سپس بازده واکنش باتوزین محصول جدا شده با کروماتوگرافی ستونی یا مشتق 2 و4 دی نیتروفیل هیدارزین محاسبه می شود .

اکسایش بنزیل الکل بعنوان یک نمونه از الکلهای بنزیلیک توسط 50-20 DMn در حلال:

به محلول بنزیل الکل (g 065/0 و mmol6/0) در استونیتریل (ml10) واکنشگر Dowex1-x8 حامل یون پرمنگنات (تهیه شده از رزین دانه ای بامش 50-20 در قسمت 2-2) اضافه شده و مخلوط واکنش رفلاکس شد، تعقیب پیشرفت واکنش توسط TLC (تتراکلرید کربن اتر: 1/4) نشان از اتمام واکنش پس از 1 ساعت بود. در ادامه واکنشگر تثبیت شده توسط کاغذ صافی جدا و با استونیتریل (ml5*2) شسته شدبرای تعیین بازده بنزالدئید بدست آمده به محلول زیرصافی غلیظ شده محلول 2 و 4- دی نیتروفنیل هیدرازین اضافه شد. بعد از تشکیل مشتق مربوطه ، مشتق توسط کاغذ صافی جدا پس از شستشو با آب خشک شد . و از روی وزن آن بازده بنزالدئید محاسبه شد.

روش عمومی اکسایش الکلهای بنزیلیک و آلیفاتیک توسط PDMn در حلال:

به محلولی از الکل مورد نظر (mmol75/0) در استونیتریل (ml10) واکنشگر Dowex1-x8 حامل یون پرمنگنات (تهیه شده از رزین پودریدر قسمت 2-2) اضافه شده و مخلوط واکنش به مدت 2:45-5/0 ساعت رفلاکس می گردد. پیشرفت واکنش توسط TLC دنبال می شود. (تتراکلرید کربن /دی اتیل اتر:


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق شیمی درباره اکسایش بنزیل

پروژه اکسایش بنزیل از منظر مهندسی شیمی. doc

اختصاصی از ژیکو پروژه اکسایش بنزیل از منظر مهندسی شیمی. doc دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پروژه اکسایش بنزیل از منظر مهندسی شیمی. doc


پروژه اکسایش بنزیل از منظر مهندسی شیمی. doc

 

 

 

 

 

 

 

نوع فایل: word

قابل و یرایش 35 صفحه

 

مقدمه:

مواد شیمیایی و حلالهای بکار رفته از شرکت مرک آلمان و فلوکای سوئیس تهیه شدند.

رزین تبادل آنیونی بازی قوی Dowexl –x8 بایون مخالف کلرید و 8% دی وینیل بنزین بعنوان عامل اتصال عرضی و ساختار ژلی بامش 50-20 از شرکت فلوکا و بامش از شرکت مرک آلمان  تهیه شد.

از آنجائیکه محصول واکنشها شناخته  شده می باشند. شناسایی  آنها از روی نقطه ذوب خود محصول یا مشتق 2 و 4  دی نیتروفنیل هیدرازون یا طیف زیر قرمز آنها صورت گرفت.

پیشرفت واکنشها توسط کروماتوگرافی لایه نازک بر روی سیلیکاژل با کمک صفحات TLC آماده (SILG/UV 254) دنبال شدند. بازده واکنشها از روی وزن محصول جدا شده یا وزن مشتق  2 و 4 دی نیتروفنیل هیدرازون محاسبه شد.

طیفهای IR توسط اسپکتروفوتومتر Shimadzu مدل 470 گرفته شده اند.

 

فهرست مطالب:

تکنیکهای عمومی

اکسایش بنزیل الکل بعنوان یک نمونه از الکلهای بنزیلیک توسط 50-20 DMn در حلال

روش عمومی اکسایش الکلهای بنزیلیک و آلیفاتیک توسط PDMn  در حلال

اکسایش بنزیل الکل بعنوان یک نمونه از الکلهای بنزیلیک توسط PDMn در حلال

روش عمومی اکسایش آسیلوئینها توسط 50-20 DMn در حلال

اکسایش بنزوئین توسط50 –20  DMn بعنوان یک نمونه از آسیلوئینها در حلال

روش عمومی اکسایش آسیلوئینها توسطPDMn در حلال

اکسایش بنزوئین توسط PDMn بعنوان یک نمونه از آسیلوئینها در حلال

بعنوان یک نمونه از واکنشهای رقابتی توسط 50-20DMn در حلال

روش عمومی اکسایش الکلهای بنزیلیک و آلیفاتیک توسط    DMn در شرایط بدون حلال

اکسایش بنزیل الکل بعنوان یک نمونه از الکلهای بنزیلیک توسط    DMn در شرایط بدون حلال

اکسایش رقابتی بین بنزیل الکل و بنزهیدرول بعنوان یک نمونه از واکنشهای رقابتی توسط    DMn در شرایط بدون حلال

روش عمومی اکسایش الکلهای بنزیلیک و آلیفاتیک توسط    DMn در شرایط بدون حلال و تحت تابش امواج ماکروویو

اکسایش بنزیل الکل بعنوان یک نمونه از الکلهای بنزیلیک توسط      DMn در شرایط بدون حلال و تحت تابش امواج ماکروویو

اکسایش رقابتی بین بنزیل الکل و بنزهیدرول بعنوان یک نمونه از واکنشهای رقابتی توسط    DMn در شرایط بدون حلال و تحت تابش امواج ماکروویو

هدف

بررسی روش تهیه اکسنده تثبیت شده بر پایه آنیون پرمنگنات بر روی رزین تبادل آنیونی

روش شناسایی آنیون پرمنگنات تثبیت شده بر روی رزین تبادل آنیونی

بررسی خاصیت اکسندگی  رزین تبادل آنیونی Dowex1-x8 حامل آنیون پرمنگنات (DMn)

بررسی واکنش اکسایش در شرایط حلال

جدول (3-4): اکسایش ترکیبات مختلف توسط PDMn در حلال و شرایط رفلاکس

بررسی واکنشهای اکسایش توسط   DMn شرایط بدون حلال

بررسی واکنشهای اکسایش توسط   DMn در شرایط بدون حلال و تحت تابش امواج ماکروویو

بازیابی رزین

نتیجه گیری

 

فهرست جداول:

جدول (3-1): بررسی اکسایش بنزیل الکل در حلالهای مختلف تحت شرایط رفلاکس

جدول (3-2): نتایج اکسایش ترکیبات مختلف توسط DMn در حلال و در شرایط رفلاکس

جدول 3-3 مقایسه برخی نتایج حاصل از اکسایش بنزیل الکل توسط رزین تبادل آنیونی Dowex1-x8 حامل آنیون پرمنگنات با نتایج مشابه حاصل

از اکسایش توسط سایر واکنشگرهای مذکور

جدول (3-5): اکسایش انتخابی الکلها توسط DMn در حلال

جدول (3-6): اکسایش الکلهای مختلف توسط DMn در شرایط بدون حلال

جدول (3-7): اکسایش رقابتی برخی از ترکیبات توسط      DMn در شرایط بدون حلال

جدول (3-8): اکسایش ترکیبات مختلف توسط DMn     در شرایط بدون حلال و تحت امواج ماکروویو (w210)

جدول(3-9): واکنشهای رقابتی توسط      DMn در شرایط بدون حلال و تحت امواج ماکروویو

جدول (3-10)

 

منابع ومأخذ:

  1. Mark; Bikales; Overberger; Manges; Enclopedia of Polymer Scienec and Engineering, 1987, 8, 341.
  2. Freeman, F. Rev. React. Species Chem. React. 1976, L.179, and References Therein.
  3. Cotton, F.A., Wilkinson, G. Adranced Inorganic Chemistry, 4th. Ed, John Wiley & Sons, New York, 1980, P. 747.
  4. Docky, J.Synthesis 1973, 441.
  5. Gokel. G.W., Durst, H.D.synthesis 1976, 168; Aldrichimica Acta 1976, 9,3.
  6. Stewart, R.Oxidation Mechanisms: Applications to Organic Chemistry, W.A.Benjamin, New York, 1964.
  7. Stewart. R., in Oxidation in Organic Chemistry, Part A, Wilbery, K.B.(ed.), Academic Press, New York, 1965, Chapter.
  8. Lee, D.G., in Oxidation, Vol. I Augustine, R.L. (ed.), Marcel Dekker, New York, 1969, Chapter.
  9. House, H.O.Modern Synthetic Reagents, 2nd ed., W.A.Benjamin, Menb Park, California, 1972, pp. 275-85.
  10. Arndt, D., in Houben-Weyl, Methodender Organischcn Chemic. 4th ed., Muller, E. (ed.), Vol. 44b. Georg Thieme Verlag. Stuttgart, 1975, 579-672.
  11. Fieser, L., Fieser, M.Reagents for Organic Synthesis, wiley Interscience, New York, N.Y., Vol, 1 (1967) pp, 942-952; Vol, 2 (1969) pp, 348, Vol, 4 (1974) pp, 412-413, Vol, 5 (1975) pp, 562-563, Vol, 8 (1980) pp, 416-417, Vol, 9 (1981) pp, 388-391.
  12. Lee, D. G. The Oxidation of Organic Compounds by Permanganate Ion and Hexavalent Chromium, Open Court, La Salle, Illinois, 1982.
  13. Waters, W.A. Quart. Rev. (London) 1958, 12, 296.
  14. Waters, W.A. Mechanisms of Oridations of Organic Compounds, Wiley, New York, 1965.
  15. Ladbury, J.W., Cullis, C.F.Chem. Rev. 1958, 58, 403.
  16. Turney, T.A.Oxidation Mechanisms, Butterworths, London 1965.
  17. Chinn, L.J.Selection of Oxidants in Synthesis, Marcel Dekker, New York, 1971, pp. 66, 100, 142, 170.
  18. Wanger, G.J.Russ, Phys. Chem.
  19. Taylor, Y.E., Williams, D., Edwards, K., Otonna, D., Samanich, D.Can. J.Chem, 1984, 62, 11.

Taylor, J.E.Can.J.Chem, 1984, 62, 2641.

Taylor, J.E.Green, R.Can. J.Chem, 1985, 63, 2777.

  1. Simandi, L.L., Jaky. M.J.Chem. Soc. Perkin Trans, 2, 1973, 1856.
  2. Jaky, M., Simandi, L.I., Maros, L., Molnar. Perl, I.J.Chem. Soc. Perkin Trans, 2, 1973, 1565.
  3. R.Meyer, Ann. 1883, 219, 234.
  4. Rawal;ay, S.S., Shechter, H.J.Org.Chem, 1967, 32, 312g.
  5. Lieber, E., Somasekhara, S.J.Org.Chem, 1959, 24, 1775.
  6. Achmatowiez, O., Tsuda, Y, Marien, L. Can. J.Chem. 1965, 43, 2336.
  7. Wiesner, K., Jay, E.W.K., Tsai, T.Y.R., Demerson, c., Jay, L., Kanno, T., Krepinsky, J., Vilim, A., Wu, C.S.Can. J.Chem, 1972, 50, 1925.
  8. Shechter. H., Williams, F.T.J. Org. Chem. 1962, 3699.
  9. Prasad, R.K., Kumar, A.J.Indian Chem. Soc. 1973, 50, 612.
  10. Kreher, R., Wibmann, H. Chem. Ber. 1973, 106, 3097.
  11. A.F.Holleman and P.caland. Ber. 1911, 44, 2504.
  12. W.P.Wynne and J.Bruce, J.Chem. Soc. 731.
  13. J.Moschner, Ber, 1901, 34, 1257.
  14. S.Smiles and R.Le Rossignol, J.Chem. Soc. 1908, 754.
  15. Hogg, D.R., in: MTP International Review of Science. Organic Chemistry, Series One, Vol, 2, Hey. D.H. (ed.), Vniversity Park Press, Baltimore, 1973, pp. 259-88.
  16. Yano, M., Hayatsu, H.Biochem. Biophys. Acta 1970, 199, 303.
  17. Levin, Y.A., Kukhtim, V.A.Zh. Obshch, Khim. 1962, 32, 1709, C.A. 1958, 58, 3429.
  18. Truce, W.E., Lyons, j.F.J.Am.Chem. Soc. 1951, 73, 126.
  19. F.G.Bordwell and G.D.Cooper, J.Am. Chem. Soc. 1952, 74, 1058.
  20. G.W.Fenton and C.K.Ingold, J.Chem. Soc. 1928, p. 3127.
  21. E.Bourgeois and J.Henrion, Bull. Soc. Chim. France. 1932, 51, 1416.
  22. Gokel, G.W., Gerdes, H.M., Dishong, D.M.J.Org. Chem. 1980, 45, 3634.
  23. E.O.Beckmann, J. Prakt. Chem. 1878, [2] 17, 439.
  24. T.P.Hilditch, J.Chem. Soc 1908, 1618.
  25. Ogura, K., Suzuku, M., Tsuchihashi, G.Bull. Chem. Soc. Jpn. 1980, 53, 1414.
  26. Claus, a., Neukraz, W.J.Prakt. Chem. 1891, 44, 77.
  27. Bodendorf, K., Popelak, A.Justus Liebigs Ann. Chem. 1950. 566, 84.
  28. Ruhloff, J.R.Org. Synth. Coll, 1943, 2, 315.
  29. Shriner, R.L., Kleiderer, E.C.Org.Synth. Coll. 1943, 2, 538.
  30. Rocek, J., in: The Chemistry of the Carbonyl Group, Patai. S. (ed.), Interscience, Landon, 1966, pp, 461-506.
  31. Kenyon, J., Symons, M.C.R.J. Chem. Soc. 1953, 2124.
  32. Skraup, S., Schwamberger, E. Justus Liebigs Ann. Chem. 1928, 462, 135.
  33. Kwart, h., Null, g.D.J.Am.Chem. Soc. 1960, 82, 2348.
  34. Baskavan, S; Das, J; Chandrasekaran, S. J. Org. Chem. 1989, 54, 5182.
  35. Parish, E.J;
  36. Hanson, J.R; Hitchcock P.B., Liman, M.D; Nbagaratnam, S; Manickavasagar, R. J. Chem. Res. 1995, p; 220.
  37. Syamala, M.S; Das, J; Baskaran, S; Chandrasekaran, S. Joc, 1992, 57, 1928.
  38. Anastasia, M; Fiecchi, A; Scala, A. TL 1979, 3323.
  39. Hanson, J.R.; Nagaratnam, S; Stevens, J.J. Chem. Res. 1996, 102.
  40. Baskaran, S; Islam, I; Vankar, P.S; Chandrasekaran, S.J.Chem. Soc., Chem, Common., 1992, 626.
  41. Manger, f.M, Lee, C. J. Org. Chem, 1979, 44, 3448.
  42. Regen, S.L., Kotell, C. Jacks 1977, 99, 3837.
  43. Noureldin, n.A; Lee, D.G.TL. 1981, 22, 4889.
  44. Nourelidin, N.A; Mc onell, W.B, Lee, D.G. Can. J. Chem, 1984, 62, 2113.
  45. Nourelidin, N.A; Bellegarde, T.W, Synthesis, 1999, 6.
  46. Mecia
  47. Lee, D.G; Chen, T; Wang, Z.J.Org. Chem, 1993, 58, 2918.
  48. McBride, C.M; Chrisman, W; Harris, C.E; Singaram, B. 1999, 40, 45.
  49. Noureldin, N.A; Zhao, D; Lee, D.G.J. Org. Chem, 1997, 62, 8767.
  50. Zhao, D; Lee, D.G. Synthesis, 1994, p: 915.
  51. Oussaid, A; Loupy, A.J.Chem. Res. 1997, 342.
  52. Harris, C.E; Chrisman, W; Bickford, S.A; Lee, L.Y; Torreblanca, A.E; Singaram, B. TL. 1997, 38, 981.
  53. Ferreira, B; Tercio, J; Cruz, W.O; Vieira, P.C; Yonashiro, M.J.Org. Chem, 1987, 52, 3698.
  54. Clark, j.H; Cork, D.G.1982, J.Chem. Soc; Chem Commun, 1982, p:635.
  55. Sreekunar, R; Padmakumar, R.T.L. 1997, 38, 5143.
  56. Joshi, P.L; Hazra, B.G.J.Chem. Res. 2000, p:38.
  57. John, K.J; Rajasekharan Pillai, V.N.1989, p:2897.
  58. Mark; Bikales; Overberger; Manges; Enclopedia of Polymer Scienec and Engineering, 1987, 8, 341.
  59. Herman, F; Mark; Nornan; Gaylord, G.Encyclopedia of Polymer Science and Technology, 1967, 7, 692.
  60. Harland, CE. Ion Exchange, Royal Society of Chemistry, 1994.
  61. Hohenstein, W.P and March. J.Polym. Sci, Chem, 1952, 44, 2867.
  62. Astle, M.J and Zaslowsky, j.A. Ind, Eng, Chem, 1952, 44, 2867.
  63. Shimo, K and Wakamatsu, s; J.Org. Chem, 1963, 28, 504.
  64. Collins, M and Laws, D.R.J; J.Chem. Soc. Perkin. Trans. 1973, 1, 2013.
  65. Kanazone, y; Nomura, M; Kondo, Y; Kohda, K; T.L, 1987, 28, 4307.
  66. Ronu, B.C, Sarkar, C.C.J. Org. Chem, 1989, 53, 4993.
  67. 3 Arrad, O; Sasson, Y.J.Org. Chem, 1989, 54, 4993.
  68. Cainelli, G; Gardillo, G; Orena, M; Sandri, S; J. Am. Chem. Soc. 1976, 98, 6737.
  69. Yang, H; Synth. Commun, 1991, 21, 1527.
  70. Cainelli, G.C; Manesalchi, F; Synthesis, 1975, 723.
  71. Cainelli, G.C; Manesalchi, F; Synthesis, 1976, 427.
  72. Manesalchi, F; orena, M; Savola, d; Synthesis, 1979, 445.
  73. Shirini, F; Tajik, H; Jalili, F; Synth. Commun. 2001, 31, 2885.

دانلود با لینک مستقیم


پروژه اکسایش بنزیل از منظر مهندسی شیمی. doc