نقش انعطاف پذیری لایه واسط در شکست اتصالات

اختصاصی از ژیکو نقش انعطاف پذیری لایه واسط در شکست اتصالات دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

در مقاله حاضر، پس از نگاهی گذرا به مکانیک شکست در فصل مشترک و لایه واسط، بر اساس مدل های الاستیک خطی و غیرالاستیک/الاستیک غیرخطی، مروری خواهد شد بر تحقیقاتی که تا کنون صورت گرفته است. هرچند بحث لحیم و چسب با یکدیگر هم پوشانی هایی دارند اما از آن جا که تحقیقات انجام شده روی این دو لایه واسط، ماهیتی تقریباً متفاوت دارد، مطالب در دو بخش مجزا ... .

در اتصال اکثر مواد به یک دیگر، به خصوص مواد غیرهم جنس، تشکیل یک لایه با خواصی متفاوت از مواد تحت اتصال، اجتناب ناپذیر است. این لایه واسط یا به صورت خودخواسته در فصل مشترک قرار می گیرد، مانند چسب یا لحیم و یا ناخواسته ایجاد می شود، مانند لایه ای پیوسته از ترکیبات بین فلزی که در فصل مشترک دو آلیاژ متفاوت ایجاد می گردد. همچنین در بحث کامپوزیت سازی، گاه از ساختار لایه ای برای بهبود خواص استفاده می شود. هدف آن است که با بررسی مدل های ارائه شده برای رشد ترک در لایه واسط، تأثیر چقرمگی و ضخامت آن در شکست سازه مشخص شود...

تعداد صفحات: 29 صفحه
با رعایت اصول نگارش متون علمی


نویسنده: دانشجوی سال اول دکتری دانشگاه صنعتی شریف

تگ:

1. مقدمه    1
2. مکانیک شکست در لایه واسط    2
2-1. میدان¬های رأس ترک و معیارهای رشد (حل الاستیک خطی)    2
2-1-1. ترک¬های فصل مشترک    2
2-1-1-1. میدان رأس ترک    2
2-1-1-2. ترک فصل مشترکی در ساختار ساندویجی    6
2-1-2. سبک¬های شکست در اتصالات چسبی ترد و لایه¬های ساندویجی    7
2-2. حل غیرالاستیک/ الاستیک غیرخطی    8
3. چسب    11
3-1 ضخامت    11
3-2 خواص مکانیکی چسب    14
3-3 سرعت آزمون    14
3-4 سبک شکست    15
4. لحیم    17
4-1 ضخامت    17
4-2 خواص مکانیکی لحیم    21
4-3 سرعت آزمون    21
4-4 سبک شکست    21
4-5 تأثیر ترکیبات بین فلزی    21
5. نتیجه¬گیری و پیشنهاد    24
مراجع    25

پایان نامه رشته عمران افزایش شکل پذیری اتصالات بتن آرمه با استفاده از ورقه های FRP

اختصاصی از ژیکو پایان نامه رشته عمران افزایش شکل پذیری اتصالات بتن آرمه با استفاده از ورقه های FRP دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

خلاصه پایان نامه:

 شکل پذیری سازه های بتن آرمه از مهمترین ملاحظاتی است که باید در طراحی این سازه ها مد نظر طراحان باشد. در این رابطه آئین نامه های طراحی سازه های بتن آرمه ضوابط خاصی را برای طراحی این سازه ها در مناطق زلزله خیز، به منظور اطمینان از حصول شکل پذیری کافی در نظر می گیرند. در بین اجزاء سازه ای، اتصالات به دلایل گوناگون مهمترین رکن سازه های بتن آرمه محسوب می شوند. از طرفی در اجرای سازه های بتن آرمه معمولاً اتصالات چندان مورد توجه واقع نمی شوند، به گونه ای که ضوابط خاص آئین نامه ها در مورد اتصالات از قبیل آرماتورگذاری عرضی اتصال معمولا رعایت نمی شود. از این رو تقویت اتصالات و افزایش شکل پذیری آنها از موارد بسیار مهم و مورد توجه محققین بوده است.

در این پایان نامه، هدف اصلی بررسی امکان افزایش شکل پذیری اتصالات بتن آرمه با استفاده از ورقه های FRP بوده است. به این منظور ابتدا سه اتصال مبنا (نمونه های شاهد یا تقویت نشده) تعریف گردیدند. اولین اتصال که با نام Base شناخته شد، دارای تیر ضعیف و ستون قوی بود، به گونه ای که آرماتور طولی تیر در حد 0.3rmax و آرماتور طولی ستون در حد 4% در نظر گرفته شد. در این اتصال ضوابط آئین نامه ACI در فصل 21 (ضوابط خاص مربوط به مناطق زلزله خیز) در مورد آرماتور گذاری عرضی ناحیه اتصال به دقت رعایت شد. اتصال مبنای دوم با نام Base-b شناخته شده و در آن کلیه ضوابط خاص زلزله خیزی رعایت گردید. تنها تفاوت این اتصال با اتصال Base در نظر گرفتن مقدار rmax برای آرماتورهای طولی تیر بود. سومین اتصال مبنا با نام Base-s و شبیه اتصال Base در نظر گرفته شد؛ با این تفاوت که آرماتورگذاری عرضی ناحیه اتصال ضوابط خاص مربوط به فصل 21 آئین نامه را ارضا نمی کرد.

در مرحله بعد برای تقویت هر یک از اتصالات مبنا حالات مختلفی در نظر گرفته شد. در شکل های تقویت تعریف شده، ورقه های FRP با طول های مختلف و به طور کلی در سه حالت در نظر گرفته شدند. این سه حالت عبارت بودند از: ورقه های L شکل روی اتصال، ورقه های U شکل زیر تیر و ورقه های چسبیده در دو طرف تیر. علاوه بر این، هر یک از حالات فوق با وجود و یا عدم وجود تقویت ستون به صورت دورپیچ در ناحیه اتصال در نظر گرفته شدند. به این ترتیب برای تقویت اتصال مبنای Base، 27 حالت و برای تقویت هر یک از اتصالات مبنای دیگر، 23 حالت ایجاد شد. پس از این مرحله، نمونه های یاد شده در نرم افزار ANSYS مدل سازی و آنالیز غیرخطی شدند.

نتایج به دست آمده از آنالیزها نشان داد که در اتصالات تقویت شده مربوط به نمونه مبنای Base، شکل پذیری در 78% از نمونه ها به طور متوسط 21% افزایش داشته است. همچنین در بین تمام نمونه های این گروه، مقاومت خمشی اتصال به طور متوسط 19% افزایش داشت؛ اگرچه در نمونه هایی که ورقه های L شکل برای تقویت ناحیه اتصال استفاده شده بود، کاهش شکل پذیری به چشم می خورد.