سرفصل های پروژه شامل موارد زیر است :
- مبانی (رویکردهای) نظری روان شناختی مزاح
- نظریه اهانت
- نظریه تخلیه هیجانی و آسودگی
- نظریه ناهماهنگی و تباین
- واکنشهای مزاح
- مزاح و سیستم ایمنی بدن
- مزاح و عملکرد تحصیلی
- نقش درمانی مزاح
- تبین روان شناختی از تأثیر مزاح در مقابله با استرس
- مدل تعاملی استرس
مشخصات فایل:
پرسشنامه رایگان:ندارد
نوع فایل: word
منبع: دارد (فارسی و لاتین)
پیشینه پژوهش: دارد(ایرانی و خارجی)
تعداد صفحات:18
گارانتی بازگشت وجه: دارد ( کیفیت این فایل تضمین شده است درصورت هرگونه مشکل یا نارضایتی احتمالی مبلغ شما بازگردانده می شود)
خلاصه ای از مطالب:
- مبانی (رویکردهای) نظری روان شناختی مزاح
راسکین (1985) در مقاله یی نظریه های روان شناختی مزاح را به اختصار توضیح داده است و سه رویکرد نظری عمده روان شناختی را در تبیین علل روانی مزاح و شوخ طبعی مورد بررسی قرار می دهد.
الف- نظریه اهانت [1]:
خاستگاه این نظریه در آرای قدیم است. براساس نظریه اهانت مزاح در درجه اول روشی است جهت ابزار غضب. بدینسان که هدف از بذله گویی و مزاح، توهین به مخاطب یا شخص ثالث است. صاحبنظران این رویکرد معتقدند که مزاح بدان دلیل مثبت و پسندیده تلقی می گردد که جایگزین مناسبی جهت روشهای خشن تر و غیر مؤدبانه تر ابراز خشم (نظیر توهین و ناسزاگویی) است. اشاراتی از مباحث فوق را می توان در نوشته های افلاطون، ارسطو، سیسرو [2] و هابز یافت (راسکین، 1985). بارون [3]، برن [4] و گریفیت [5] (1974) نشان داده اند که وادار کردن افراد عصبانی به خندیدن با ایجاد حس سرگرمی و تفنّن، به طور معنی داری تمایلات پرخاشگرانه آنان را تعدیل می کند.
ب- نظریه تخلیه هیجانی و آسودگی [6]:
طرفداران این نظریه معتقدند که مزاح و خنده منجر به گشایش خلق و خوی و تشفی انرژی روانی شده نتیجتاً موجب تعادل و آرامش روانی فرد می شود. شاید مشهورترین نظریه تخلیه و آسودگی متعلق به فروید باشد. فروید (1916) در کتاب (شوخیها و ارتباط آنها با ناهشیاری [7]) اظهار می دارد که مزاح راهی جهت رهایی از رفتارها و افکار بازدارنده و سانسور شده است. براساس نظریه فروید (1916)، تخلیه انرژی روانی از
14- Dispargement Theory
15- Cicero
16- Baron
17- Byrne
18- Griffitt
19- Release
20- Wit and its Relation to the unconscious
فصل دوم ،پیشینه پژوهش ،ادبیات پژوهش، کارشناسی ارشد،مبانی نظری ،تعریف، انواع و نظریه های شوخ طبعی (روانشناختی مزاح