هدف:
هدف این استاندارد، تجویز نحوه عمل حسابداری مخارج تامین مالی است. بر اساس این استاندارد، مخارج تامین مالی عموما بلافاصله به عنوان هزینه دوره شناسایی می شود، به استثنای مواردی که این مخارج به حساب
دارایی واجد شرایط منظور می گردد.
دامنه کاربرد:
1-این استاندارد باید برای حسابداری مخارج تامین مالی بکار گرفته شود.
2-مخارج واقعی یا انتسابی به حقوق صاحبان سرمایه، در این استاندارد مطرح نمی‌شود.
مخارج تامین مالی:
مخارج تأمین مالی عبارت است از سود تضمین شده، کارمزد و سایر مخارجی که واحد تجاری برای تأمین منابع مالی متحمل می‌شود.
مخارج تامین مالی قابل احتساب در بهای تمام شده دارایی، آن دسته از مخارجی است که در صورت عدم تحصیل آن دارایی، باید از آن اجتناب می شد.
دارایی واجد شرایط:
دارایی واجد شرایط یک دارایی است که آماده‌سازی آن جهت استفاده مورد انتظار یا فروش الزاماً مدت زیادی طول می‌کشد.
داراییهایی که به هنگام تحصیل برای استفاده مورد نظر یا فروش آماده است، به عنوان دارایی واجد شرایط تلقی نمی شود.
مخارج تامین مالی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
الف. سود تضمین شده، کارمزد و جرایم دیرکرد تسهیلات.
ب. مخارج جنبی تسهیلات مالی دریافتی از قبیل حق ثبت و حق تمبر
ج. مخارج تامین مالی مربوط به قراردادهای اجاره به شرط تملیک و خرید اقساطی
د. تفاوت تسعیر ارز ناشی از تسهیلات ارزی دریافتی تا حدی که به عنوا ن تعدیل سود تضمین شده و کارمزد تسهیلات مذکور محسوب می شود.
شامل 13 اسلاید POWERPOINT
دانلود پاورپوینت استاندارد حسابداری شماره 13 , حسابداری مخارج تامین مالی
